«Τους φτωχούς να τους ελεείς με προθυμία, χωρίς να σε τυραννά η καχυποψία, η αμφιβολία και η διάθεση να ερευνήσεις, αν πραγματικά έχει ανάγκη εκείνος που ζητιανεύει. Να είσαι σίγουρος, πως στο πρόσωπο του φτωχού, ελεείς τον ίδιο τον Κύριο, όπως μας διαβεβαιώνει ο ίδιος: ”Εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε” (Ματθ. 25,40).
Να ξέρεις πως η ελεημοσύνη σου δεν είναι τίποτα, μπροστά στην αξία του ανθρώπου, που είναι παιδί του Θεού. Η ελεημοσύνη σου, δεν είναι παρά πηλός. Και βέβαια κάθε υλική ελεημοσύνη, πρέπει να συνοδεύεται και από πνευματική. Αυτό σημαίνει, πως την ώρα που δίνεις ελεημοσύνη, η συμπεριφορά σου προς τον επαίτη πρέπει να είναι ευγενική, αδελφική, ανοιχτόκαρδη και στοργική, για να μην χάσεις τον μισθό σου. Μην αφήσεις να καταλάβει πως του κάνεις χάρη, μην φανείς υπερήφανος».
Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου