57η Ἐπέτειος τῆς Ἐπανακομιδῆς τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, στήν Πάτρα

 

Ἑορτάστηκε μέ ξεχωριστή λαμπρότητα στήν Πάτρα, ἡ 57η Ἐπέτειος τῆς Ἐπανακομιδῆς τῆς Τιμίας Κάρας τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀπό τήν Ρώμη στήν πόλη τοῦ μαρτυρίου του.

Οἱ ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πραγματοποιήθησαν τό Σάββατο καί τήν Κυριακή, 25 καί 26 Σεπτεμβρίου, στό νέο μεγαλοπρεπῆ Ἱερό Ναό τοῦ Πρωτοκλήτου Μαθητοῦ, ὅπου εἶναι θησαυρισμένα τά τῶν Πατρῶν, ἀλλά καί τῆς Ὀρθοδοξίας συμπάσης, ἱερά καί πανσεβάσμια κλέα καί σεβάσματα, ἡ Τιμία Κάρα δηλαδή καί ὁ Σταυρός τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς στόν μεγάλο Ἑσπερινό, ἐχοροστάτησε καί ὡμίλησε ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Εὐκαρπίας κ. Ἱερόθεος, Ἡγούμενος τῆς Πατριαρχικῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Εἱρήνης Χρυσοβαλάντου στήν Ἀστόρια τῆς Ἀμερικῆς, ὁ ὁποῖος ἦτο κληρικός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν. Στήν Ἱερά Ἀκολουθία συγχοροστάτησαν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος καί ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος. Ἀνήμερα ἐτελέσθη ἡ Θεία Λειτουργία, τῆς ὁποίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος συλλειτουργούντων τῶν Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων Εὐκαρπίας κ. Ἱεροθέου καί Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου.

Στό κήρυγμα του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη στήν μεγάλη δωρεά παρά Κυρίου καί στήν περισσή ἀγάπη Του πρός τήν περιάκουστη πόλη τῶν Πατρῶν, ὥστε νά ἀποστείλῃ εἰς ἀυτήν τόν Πρωτόκλητο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, νά κηρύξῃ τήν Ἀλήθεια, νά ἱδρύσῃ τήν Ἐκκλησία τῶν Πατρῶν, νά μαρτυρήσῃ ἐπί τοῦ Σταυροῦ γιά τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου τήν ἀγάπη καί γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί νά ἔχη ἡ τῶν Πατρέων πόλις, τήν ἐξαιρετική εὐλογία νά κατέχῃ τόν Τάφο τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὡς καί τήν πανσεβάσμια Κάρα του καί τόν Σταυρό τοῦ Μαρτυρίου του.

Ὁ Σεβασμιώτατος μεταξύ τῶν ἄλλων ἐτόνισε ὅτι «ὄχι μόνον ἡ πόλις τῶν Πατρῶν, ἀλλά ἡ Ἑλλάς σύμπασα ἔχει αὐτήν τήν εὐλογία νά κατέχῃ τήν Ἀλήθεια τήν ἀπό τόν Θεό ἀποκεκαλυμμένη καί τήν Ὀρθόδοξη πίστη.

π. Χαρίτωνα, Χρόνια Πολλά!

 

Θερμές οι ευχές και οι προσευχές μας για τον π. Χαρίτωνα Αθανασόπουλο στον Παντοδύναμο Θεό, να του δίνει υγεία και δύναμη, σωματική και ψυχική, ώστε να συνεχίσει να διακονεί θυσιαστικά τον πονεμένο συνάνθρωπο στο νοσηλευτικό ίδρυμα του ΠΓΝΠ.

Να δίνει φωτεινό παράδειγμα πίστης και αρετής ιδιαίτερα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.

Η Ένωσή μας και η κατασκήνωση που χρόνια υπηρέτησε θα τον ευγνωμονεί πάντα και θα προσεύχεται...

Χρόνια Πολλά & σωτήρια!

ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ  

8η Συνάντηση νέων οικογενειών στην ΑΓΚΥΡΑ

 

Την Κυριακή 3.10.2021 θα πραγματοποιηθεί στην αγαπημένη μας κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ η 8η Συνάντηση Νέων Οικογενειών με το ακόλουθο πρόγραμμα:

7.30-10.15 π.μ. Θεία Λειτουργία στον Ναό των Αγ. Τεσσαράκοντα

10.30-11.15 π.μ. πρόγευμα με ευθύνη της κατασκήνωσης

11.30 π.μ. Εισήγηση από τον Αρχιμ. π. Χριστόδουλο Κογιώνη Συγγραφέα, μέλος της Αδελφότητος Θεολόγων Ο ΣΩΤΗΡ με θέμα: 

"Αγαπάς πραγματικά το παιδί σου"; 

13.30 Γεύμα με ευθύνη των οικογενειών

Σημείωση: Τα παιδιά την ώρα της εισηγήσεως θα απασχολούνται από στελέχη της κατασκήνωσης. 

Καλή αντάμωση!

Πρωτ. Γεώργιος Δορμπαράκης: Χάθηκε η ενότητα ή δεν υπήρχε καθόλου;

 

Εξαφορμής του εμβολιασμού λόγω του covid-19 οι άνθρωποι διχάστηκαν – άλλοι τον αποδέχονται και σπεύδουν να εμβολιαστούν, άλλοι τον αρνούνται για διαφόρους λόγους που δεν είναι της παρούσης. Και διχάστηκαν κι εκείνοι που κανονικά δεν θα έπρεπε, όπως είναι οι χριστιανοί, οι οποίοι γνωρίζουν ή πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει τίποτε σημαντικότερο και σπουδαιότερο στη ζωή αυτή από την ενότητά μας – ο Κύριος ήλθε να ενώσει τον διεσπασμένο άνθρωπο με τον Ίδιο και διά του Ιδίου και με τους άλλους και με όλη τη δημιουργία.

Η βαθειά επιθυμία και ο διακαής πόθος του Κυρίου, όπως το εξέφρασε ιδιαιτέρως στην αρχιερατική Του προσευχή στη Γεθσημανή ήταν, και είναι, «ίνα πάντες εν ώσιν». Κι η ενότητα αυτή δεν είναι σύμφωνη με τα μέτρα του κόσμου τούτου του κείμενου στην αμαρτία, συνεπώς έχοντας μέσα της ως δομικό στοιχείο το διασπαστικό στοιχείο του εγωισμού, αλλά εκείνη η ενότητα που αντανακλά την ενότητα της αγίας Τριάδος. «Ίνα πάντες εν ώσιν, καθώς συ, πάτερ, εν εμοί καγώ εν σοι, ίνα και αυτοί εν ημίν εν ώσιν» (Ώστε όλοι να είναι ένα, όπως εσύ, Πάτερ, είσαι αχώριστα ενωμένος με εμένα και εγώ με εσένα, για να είναι και αυτοί αχώριστα ενωμένοι με εμάς). Όπου υπάρχει λοιπόν διάσπαση και χωρισμός εκεί δεν υπάρχει η παρουσία του Θεού μας κι ας επικαλούμαστε χίλιες φορές το άγιο όνομά Του για να διατρανώνουμε την πίστη μας!

Η αναφορά όμως στην ενότητά μας που κάνει πολλούς χριστιανούς με πίκρα να λένε ότι χάθηκε λόγω της πανδημίας τίθεται υπό αίρεση. Πράγματι υπήρχε η ενότητα αυτή και χάθηκε; Διότι, όπως ο Κύριος το απεκάλυψε παραπάνω, μιλάμε για την ενότητα που βάση της έχει τον Τριαδικό Θεό μας. Που θα πει ότι είμαστε οι χριστιανοί ενωμένοι μεταξύ μας και με κάθε άλλον συνάνθρωπό μας, όταν ζούμε την αγάπη του Θεού μας. Κι η αγάπη αυτή φανερώθηκε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο επάνω στον Σταυρό του Κυρίου. Κι έκτοτε ο Κύριος αυτήν την αγάπη προέβαλλε ως τύπο της αλήθειας της: «Αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον, όπως εγώ σας αγάπησα. Μεγαλύτερη αγάπη από αυτή δεν υπάρχει, ώστε να θυσιάζει κανείς τη ζωή του για χάρη των φίλων του». Τι σημαίνει λοιπόν αυτό; Ότι η ενότητα μεταξύ των ανθρώπων δεν αποτελεί μία κατάσταση που αποκτήθηκε διαμιάς και λειτουργεί αυτόματα, αλλά είναι το διαρκές και συνεχές αγώνισμα του χριστιανού, κυριολεκτικά της κάθε ημέρας και της κάθε ώρας και της κάθε στιγμής – ο χριστιανός αδιάκοπα δίνει εξετάσεις για το αν είναι και παραμένει χριστιανός. Πώς; Μετρώντας τον εαυτό του με το κριτήριο που έθεσε ο Κύριος, άρα από το πόσο βιώνει τον Σταυρό του Κυρίου στην καθημερινότητά του.

Πόσοι χριστιανοί βρίσκονται στην ετοιμότητα αυτή; Η πραγματικότητα δείχνει ελάχιστους: στα πρόσωπα των αγίων της κάθε εποχής, ίσως μετρημένων πια στα δάχτυλα της μιας χειρός. Δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε αυτό που αρκετοί θεολόγοι της εποχής μας έχουν επισημάνει ότι ο χριστιανισμός, ο αληθινός και γνήσιος, υφίσταται και θα υφίσταται μάλλον στον κόσμο μας στον τύπο των «νησίδων» – ό,τι βεβαίως είχε πει ο ίδιος ο Κύριος: «μικρόν το ποίμνιον». Ας ευχόμαστε μέσα στις νησίδες αυτές να βρισκόμαστε κι εμείς. Θα είμαστε η ανάπαυση του Θεού μας και το «πολικό αστέρι» στον ταραγμένο και κατακερματισμένο κόσμο μας.

Πηγή: pgdorbas.blogspot.com

ΑΓΙΑ ΑΚΥΛΙΝΑ Η ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΝΗ

 

Στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία του 18ου αιώνα, στο χωριό Ζαγκλιβέ­ρι, μία νεαρή κοπέλα γίνεται Μάρτυρας προκειμένου να αποφύγει τον εξι­σλαμισμό. Το Άγιο Λείψανό της με­­τα­­φέρεται σε τόπο που παραμένει ά­γνωστος για πολλές δεκαετίες. Μόλις το 2012 η Αγία εντοπίζεται με θαυμαστό τρόπο για να επανέλθει θριαμβευτικά στα πατρογονικά της χώματα.

Το βιβλίο αυτό, εμπλουτισμένο με ει­κόνες και φωτογραφικό υλικό ταξιδεύει τον αναγνώστη κάθε ηλικίας στην ιστορία της Αγίας από το 1747 έως τις μέρες μας.

Σεβ. Μεσογαίας-Λαυρεωτικής κ.κ.Νικόλαος : Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ (Κέρκυρα, 20.9.2021)

 

Ο Σεβασμιώτατος ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ στον Ι.Ν. ΙΑΣΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΙΠΑΤΡΟΥ της Ι.Μ.Κερκύρας, Παξών, Διαποντίων Νήσων.

Προλογίζει και παρεμβαίνει, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκυράς, Παξών, Διαποντίων κ.κ.Νεκτάριος Ντόβας.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΡΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ

 

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Mέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ ἑτοιμαζόμαστε νά ἑορτάσωμε καί πάλι τήν ἱερά  ἐπέτειο τῆς Ἐπανακομιδῆς τῆς Tιμίας Κάρας τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἀπό τήν Ρώμη στήν πόλη τήν Ἀποστολική καί περιάκουστη, τῶν Πατρῶν.

Ὁ Κύριός μας ὠκονόμησε διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καί δεήσεων ἀκοιμήτων τοῦ εὐσεβεστάτου Πατραϊκοῦ Λαοῦ, νά ἐπανακομισθῇ ἡ Ἁγία Κάρα τοῦ Πρωτοκλήτου, μετά ἀπό πεντακόσια καί πλέον ἒτη στήν πόλη τοῦ μαρτυρίου του, ἀπό τήν Δύση  ὃπου εἶχε μεταφερθῆ, ἀπό τόν Θωμᾶ Παλαιολόγο.

Καλούμεθα καί πάλιν εἰς ἀνάμνησιν αὐτοῦ τοῦ γεγονότος, τό ὁποῖο πραγματοποιήθηκε στίς 26 Σεπτεμβρίου 1964, νά ἑορτάσωμεν εὐλαβῶς καί νά πανηγυρίσωμε πανευφροσύνως, δοξάζοντες τόν ἐν Τριάδι προσκυνούμενον Θεόν ἡμῶν καί τιμῶντες καί γεραίροντες τόν ἒνδοξο καί πανεύφημο Ἀνδρέα τόν Πρωτόκλητο.

Οἱ ἱερές τελετές καί λατρευτικές ἐκδηλώσεις θά λάβουν χώρα, τό Σάββατο καί τήν Κυριακή, 25 καί 26 Σεπτεμβρίου ἐ.ἒ. στόν Νέο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὃπου εἶναι θησαυρισμένη ἡ Τιμία Κάρα καί ὁ Σταυρός τοῦ Πρωτοκλήτου.

Τήν παραμονή θά ψαλῇ ὁ Μέγας Πολυαρχιερατικός Ἑσπερινός καί ἀνήμερα θά τελεσθῇ ἡ Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία, ἐνῶ τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς θά τελεσθῇ Ἀρχιερατικός Ἑσπερινός καί Ἱερά Παράκλησις πρός τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέα τόν Πρωτόκλητο.

Ἀδελφοί μου, ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος μᾶς κρατάει στά χέρια του, μᾶς προστατεύει,  πρεσβεύει γιά μᾶς ἀδιαλείπτως πρός Κύριον, ὣστε νά ἒχωμε τό μέγα ἒλεός Του καί τούς οἰκτιρμούς Του.

Ἐλᾶτε, λοιπόν, ὃλος ὁ Πατραϊκός Λαός στό ἱερό Ἀποστολεῖο, στόν Ἱερό Ναό δηλαδή, τοῦ Πρωτοκλήτου, στίς 25 καί 26 Σεπτεμβρίου γιά νά ἑορτάσωμε καί νά δοξολογήσωμε τόν Πανάγιο Θεόν ἡμῶν, ἀλλά καί τόν Ἀπόστολον Ἀνδρέα, ἐπαξίως καί κατά χρέος νά μακαρίσωμε καί νά τιμήσωμε.

Στην Ουράνια Πατρίδα ο Αναστάσιος Βλάχος

 

Έφυγε σήμερα Τρίτη 21.9. 21 για την ουράνια πατρίδα ο σεβαστός μας Αναστάσιος Βλάχος. 

Ένας άνθρωπος του Θεού που αγωνίστηκε πολύ στη ζωή του και αντιμετώπισε τις δυσκολίες του βίου του με ζωντανή πίστη και δύναμη ψυχής. 

Η ευγένεια του χαρακτήρα του, η σεμνότητά του, η αγάπη του προς όλους μας, το φωτεινό του χαμόγελο και οι πολύτιμες συμβουλές του μας στήριζαν και μας ενέπνεαν. 

Εκτός από επιτυχημένος επιχειρηματίας δημιούργησε με τη σύζυγό του Χαρά ευλογημένη οικογένεια.

Ο ίδιος παρά τις τόσες ασχολίες του, βοηθούσε για πολλές δεκαετίες στο ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών. Ήταν πάντα παρών στις εσπερινές ομιλίες της Κυριακής, στέλεχος της Πρόνοιας και δραστήριο μέλος της Ενώσεώς μας, της ΓΕΧΑ Πατρών. Αγαπούσε την κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ και προσέφερε αθόρυβα και ανιδιοτελώς ό,τι μπορούσε.

Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια προς την οικογένειά του. Προσευχόμαστε ο Θεός να τον αναπαύσει και να του χαρίσει τον Παράδεισο, τον οποίο ποθούσε σε όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωής του. 

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει από τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Παραλίας Πατρών την Τετάρτη 22.9.21 και ώρα 11 π.μ.

Μοναξιά και κατάθλιψη στα παιδιά λόγω smartphones (Jonathan Haidt, Jean M. Twenge, The New York Times)

 

Καθώς οι μαθητές θα επιστρέψουν στα θρανία τις επόμενες εβδομάδες, η προσοχή θα στραφεί στην κατάσταση της ψυχικής υγείας τους. Πολλά προβλήματα θα αποδοθούν στην πανδημία, αλλά στην πραγματικότητα πρέπει να κοιτάξουμε πίσω, στο 2012, για να εντοπίσουμε τη ρίζα τους. Εννέα χρόνια πριν από σήμερα, τα ποσοστά εφηβικής κατάθλιψης, μοναξιάς, αυτοτραυματισμού και αυτοκτονίας άρχισαν να αυξάνονται κατακόρυφα. Μέχρι το 2019, λίγο πριν από την πανδημία, τα ποσοστά κατάθλιψης στους εφήβους σχεδόν διπλασιάστηκαν.

Όταν αρχίσαμε να βλέπουμε αυτές τις τάσεις στη δουλειά μας, ως ψυχολόγοι που μελετούσαμε την Gen Z (όσους γεννήθηκαν από το 1996 και μετά), μπερδευτήκαμε. Η αμερικανική οικονομία βελτιωνόταν σταθερά, οπότε δεν έφταιγαν τα οικονομικά προβλήματα της ύφεσης του 2008. Ηταν δύσκολο να σκεφθούμε οποιοδήποτε γεγονός από τις αρχές της δεκαετίας του 2010 που συνεχίστηκε μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Τελικά και οι δύο υποψιαστήκαμε τους ίδιους ενόχους: τα έξυπνα κινητά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η Τζιν ανακάλυψε ότι το 2012 ήταν η πρώτη χρονιά που η πλειονότητα των Αμερικανών είχε έξυπνο κινητό και έως το 2015 τα δύο τρίτα των εφήβων το χρησιμοποιούσε. Αυτή ήταν επίσης η περίοδος που η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης γινόταν από όλους πλέον τους εφήβους. Ο Τζόναθαν έμαθε ότι οι μεγάλες πλατφόρμες κοινωνικών μέσων άλλαξαν ριζικά από το 2009 έως το 2012, καθώς έγραφε μια έκθεση με τον τεχνολόγο Τομπίας Ρόουζ-Στόκουελ. Το 2009, το Facebook πρόσθεσε το κουμπί «μου αρέσει», το Twitter πρόσθεσε την αναδημοσίευση και τα επόμενα χρόνια οι ροές των χρηστών έγιναν αλγοριθμικές με βάση κυρίως την ικανότητα μιας ανάρτησης να προκαλεί συναισθήματα. Μέχρι το 2012, οι κύριες πλατφόρμες δημιούργησαν μια οργή που έκανε τη ζωή στο Διαδίκτυο πολύ πιο άσχημη, αγχωτική και πολωμένη. Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι τα έξυπνα κινητά και τα κοινωνικά δίκτυα βλάπτουν τους εφήβους, ενώ άλλοι απορρίπτουν αυτές τις ανησυχίες ως ακόμη έναν ηθικό πανικό, που δεν διαφέρει από εκείνους που συνόδευσαν την άφιξη των βιντεοπαιχνιδιών, της τηλεόρασης, ακόμη και των κόμικς. Ένα ισχυρό επιχείρημα των σκεπτικιστών είναι το εξής: το έξυπνο κινητό υιοθετήθηκε σε πολλές χώρες περίπου ταυτόχρονα, οπότε γιατί οι έφηβοι σε άλλες χώρες δεν αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα ψυχικής υγείας όπως οι Αμερικανοί; 

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση, επειδή δεν υπάρχει παγκόσμια έρευνα για την ψυχική υγεία των εφήβων με δεδομένα πριν από το 2012 μέχρι και σήμερα. Ωστόσο, το Πρόγραμμα για τη Διεθνή Αξιολόγηση των Μαθητών (PISA) έχει πραγματοποιήσει 15ετείς έρευνες ηλικίας σε δεκάδες χώρες κάθε τρία χρόνια από το 2000. Σε όλες τις χώρες εκτός από δύο, η έρευνα περιελάμβανε έξι ερωτήσεις σχετικά με τη μοναξιά στο σχολείο. Η μοναξιά σίγουρα δεν είναι το ίδιο με την κατάθλιψη, αλλά τα δύο προβλήματα συσχετίζονται. Σε έγγραφο που δημοσιεύσαμε στο The Journal of Adolescence αναφέρουμε ότι σε 36 από τις 37 χώρες η μοναξιά στο σχολείο έχει αυξηθεί από το 2012. Ομαδοποιήσαμε τις χώρες σε τέσσερις γεωγραφικές και πολιτιστικές περιοχές και βρήκαμε το ίδιο μοτίβο σε όλες. Η εφηβική μοναξιά ήταν σχετικά σταθερή μεταξύ 2000 και 2012, με λιγότερο από το 18% να αναφέρει υψηλά επίπεδα μοναξιάς. Αλλά στα έξι χρόνια μετά το 2012 τα ποσοστά αυξήθηκαν δραματικά. Διπλασιάστηκαν περίπου στην Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική και τις αγγλόφωνες χώρες και αυξήθηκαν κατά περίπου 50% στην Ανατολική Ασία.

Αυτή η συγχρονισμένη παγκόσμια αύξηση υποδηλώνει μια οικουμενική αιτία και ταιριάζει χρονικά με τη θεωρία μας. Για να την επιβεβαιώσουμε αναζητήσαμε δεδομένα για πολλές παγκόσμιες τάσεις που μπορεί να έχουν αντίκτυπο στην εφηβική μοναξιά, όπως μείωση του μεγέθους της οικογένειας, αλλαγές στο ΑΕΠ, αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας, αύξηση της ανεργίας, καθώς και περισσότερη πρόσβαση σε έξυπνα κινητά και περισσότερες ώρες χρήσης του Διαδικτύου. Μόνο η πρόσβαση στα έξυπνα κινητά και η αυξημένη χρήση του Διαδικτύου επηρέασαν τόσο έντονα την εφηβική μοναξιά.

Δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω στην εποχή πριν από τα έξυπνα κινητά, ούτε θα το θέλαμε, δεδομένων των αναντίρρητων πλεονεκτημάτων τους. Μπορούμε όμως να κάνουμε κάποια βήματα για να βοηθήσουμε τους εφήβους. Ένα σημαντικό βήμα είναι να απελευθερωθούν τα παιδιά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα κάθε μέρας από τις συσκευές τους. Τα τηλέφωνα πρέπει να είναι κλειδωμένα κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας, ώστε οι μαθητές να μπορούν να εξασκήσουν τη χαμένη τέχνη τού να δίνουν πλήρη προσοχή στους ανθρώπους γύρω τους. Ένα άλλο βήμα είναι να καθυστερήσουμε την ηλικία εισόδου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδανικά κρατώντας την εντελώς εκτός δημοτικού και γυμνασίου. Ταυτόχρονα, οι πλατφόρμες θα πρέπει τουλάχιστον να θεωρούνται νομικά υπεύθυνες για την επιβολή της ελάχιστης ηλικίας των 13 ετών και να υποχρεούνται να εφαρμόζουν την επαλήθευση ηλικίας και ταυτότητας για όλα τα νέα μέλη. Ακόμα και πριν από τον κορωνοϊό, οι έφηβοι ένιωθαν ολοένα και περισσότερο μόνοι. Έπειτα από σχεδόν 18 μήνες lockdown και εκπαίδευσης εξ αποστάσεως, οι μαθητές θα μπορέσουν άραγε να αφήσουν τα τηλέφωνα και να επιστρέψουν στην παραδοσιακή άμεση κοινωνικοποίηση, τουλάχιστον στις σχολικές ώρες; Μας παρουσιάζεται μια ιστορική ευκαιρία για να τους βοηθήσουμε να το κάνουν.

* Ο κ. Jonathan Haidt είναι κοινωνικός ψυχολόγος στο Stern School of Business του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και η κ. Jean M. Twenge είναι καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο.

Πηγή: kathimerini.gr

Μια ραγδαία γηράσκουσα χώρα η Ελλάδα

 

Μία δεκαετία συρρίκνωσης του πληθυσμού της χώρας συμπληρώθηκε το 2020, δείχνοντας πως η τάση αυτή μόνο παροδική δεν είναι και τροφοδοτείται από ισχυρούς πληθυσμιακούς και κοινωνικούς παράγοντες με διάρκεια και προοπτική. Το 2011, ένα έτος μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, ήταν η πρώτη χρονιά τις τελευταίες δεκαετίες που οι θάνατοι στην Ελλάδα ξεπέρασαν τις γεννήσεις, κατά 4.671 άτομα. Η τάση αυτή ενισχύθηκε τα επόμενα χρόνια, για να φτάσει το 2020 οι θάνατοι να είναι 46.234 περισσότεροι από τις γεννήσεις! Οι απώλειες 131.839, οι γεννήσεις μόνο 85.605. 

Οπωσδήποτε η επίδραση της πανδημίας με τους χιλιάδες θανάτους λόγω κορωνοϊού, τους επιπλέον θανάτους λόγω δυσλειτουργίας του συστήματος υγείας και τις αναβολές της εγκυμοσύνης λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών έπαιξε ρόλο, αλλά όλα δείχνουν πως δεν είναι κάτι συγκυριακό. Εξάλλου το 2019, που δεν υπήρχε πανδημία, ήταν το δεύτερο χειρότερο έτος, με την αρνητική ψαλίδα να ξεπερνάει τις 40.000 θανάτους.

Το αποτέλεσμα είναι το 2020 να κλείσει με τον πληθυσμό της Ελλάδας στα 10.718.000 άτομα, 405.000 κάτω από τον πληθυσμό του 2011, πιο κάτω και από τους κατοίκους του 2001 (είκοσι χρόνια πριν!), που είχαν υπολογιστεί σε 10.836.000.

Πέρα όμως από τη συνολική συρρίκνωση καταγράφεται και αυξανόμενη γήρανση του πληθυσμού, καθώς το 22,3% είναι άνω των 65 ετών (έναντι 6,8% το 1951), ενώ οι μεγαλύτεροι των 85 ετών φτάνουν το 3,5% (έναντι 0,03% το 1951). Ταυτόχρονα, τα παιδιά και οι νέοι μέχρι 14 ετών είναι πλέον μόνο το 14,3% του πληθυσμού, ενώ το 1951 ήταν το 28,3%. «Έτσι, για πρώτη φορά στη δημογραφική ιστορία μας ο πληθυσμός των ατόμων ηλικίας 0-14 ετών από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 και μετά υπολείπεται αυτού των 65 ετών και άνω, το δε 2020 οι τελευταίοι είναι κατά 860.000 περισσότεροι από τους νέους 0-14 ετών», σημειώνει ο Βύρων Κοτζαμάνης, καθηγητής Δημογραφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στη μελέτη του «Δημογραφικές Εξελίξεις και Προκλήσεις», που εκπόνησε για το ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ.

Τα ηλικιακά μερίδια στον πληθυσμό, όπως διαμορφώνονται, δημιουργούν δύο συγκεκριμένα αντικειμενικά υπόβαθρα. Αφενός ο αριθμός των γυναικών που θα μπορούσαν να γεννήσουν εάν το επιθυμούν μειώνεται, αφετέρου ο αριθμός των ηλικιωμένων αυξάνεται, με αποτέλεσμα την προοπτική πύκνωσης των θανάτων στο μέλλον, παρά την τάση ενίσχυσης της μακροζωίας τα προηγούμενα έτη.

ΓΕΡΟΝΤΑ, ΕΣΕΙΣ ΒΑΛΑΤΕ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ;

- Θα σου απαντήσω με το να μη σου απαντήσω διότι αν πω ότι το έβαλα θα με κατακρίνουν οι μισοί. Εάν πω ότι δεν το έβαλα θα με κατακρίνουν οι άλλοι μισοί. 

Και δεν με στεναχωρεί ότι θα με κατακρίνουν (καλά θα μου κάνουν) αλλά δυστυχώς έγινε αυτό το εμβόλιο ένα σκάνδαλο πλέον, ένα σημείο σκανδαλισμού και υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι φτάνουν σε ακραία συμπεράσματα και ακραίες συμπεριφορές, και από τη μία πλευρά και από την άλλη πλευρά. 

Εγώ δεν αναπαύομαι ούτε με τους μεν ούτε με τους δε. Θέλω οι άνθρωποι να σέβονται ο ένας τον άλλον. Κάποιος που έβαλε το εμβόλιο να σέβεται αυτόν που δεν το έβαλε και αυτός που δεν το έβαλε να σέβεται αυτόν που το έβαλε. Και επειδή δεν θέλω να επηρεάσω κανέναν άνθρωπο στην απόφασή του, και όποιος με ρωτά του λέω να κάνεις όπως θέλεις και όπως είσαι αποφασισμένος, γι' αυτό δεν θα πω εάν το έβαλα ή δεν το έβαλα. 

Θα πω όμως ότι ο καθένας να κάνει σύμφωνα με τη συνείδησή του και σύμφωνα με αυτό που του λένε οι γνώσεις του και η συνείδηση του γενικότερα. Δεν θα απαντήσω σε αυτό 

διότι ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι επηρεάζονται και από τη δική μου συμπεριφορά και στάση και δεν θα ήθελα ποτέ μου να επηρεάζω άλλους ανθρώπους σε θέματα σοβαρά γύρω από τη ζωή τους και την υγεία τους. Καθένας ας αποφασίσει μόνος του τι θα κάνει. Μετά που θα περάσει αυτή η λαίλαπα των εμβολίων και των "ταγμάτων" και των "επαναστάσεων" τότε θα πω κι εγώ τι έκανα. Δεν θα σας πω τώρα. Εξάλλου να σου πω και την αλήθεια όπως ξέρεις εγώ έχω νοσήσει από τον κορονοϊό και έχω ας πούμε γνώση αυτού του πράγματος και ξέρω πως είναι αυτή η ασθένεια. 

Εύχομαι να φυλάξει ο Θεός τον κόσμο.

Πραγματικά είμαι πολύ στεναχωρημένος, πάρα πολύ στεναχωρημένος γιατί βλέπω ότι έρχονται οι άνθρωποι να εξομολογηθούν και αντί να έχουν μετάνοια και πόθο σωτηρίας και να ρωτούν για την ψυχή τους, για τον αγώνα της ψυχής, ρωτούν για τα εμβόλια. Άλλη δουλειά δεν κάνουμε όλη μέρα να ασχολούμαστε με τα εμβόλια. Κι αν ήμουν φαρμακοποιός ή βιολόγος ή χημικός έχει καλώς. Αλλά εγώ δεν είμαι τίποτα από όλα αυτά και δεν ξέρω και δεν τα καταλαβαίνω. 

Οι μεν λένε υπέρ οι άλλοι λένε κατά. 

Αξιόλογοι επιστήμονες και από τις δύο πλευρές έχουν τα επιχειρήματά τους. 

Δεν μπορώ εγώ να βγάλω άκρη.

Αυτοί που ξέρουν ας κανονίσουν τη θέση τους. Εγώ δεν τοποθετούμαι. Δε βγάζω άκρη. Εγώ παραμένω ουδέτερος. 

Όποιος θέλει να το βάλει ας το βάλει.

Όποιος θέλει να μην το βάλει ας μην το βάλει. Έχει ευθύνη των πράξεών του ο καθένας. Αλλά εκείνο που με στεναχωρεί είναι η κατάκριση, ο φανατισμός. 

Που φανατίστηκαν οι άνθρωποι παραπάνω από τις ομάδες του ποδοσφαίρου. 

Σε λίγο θα έχουμε σωματεία εμβολιασμένων και ανεμβολιάστων και θα πετάνε πέτρες οι μεν στους δε. Φανατισμός! Και μεταξύ ανθρώπων που θέλουν να είναι και ευλαβείς και της Εκκλησίας.

Απόσπασμα από πρόσφατη συνέντευξη του Αγίου Λεμεσού

Η σημασία του σταυρού μας

 

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι δυσκολίες και τα προβλήματα της ζωής έρχονται έτσι ώστε να κουραστεί και να λυγίσει ο άνθρωπος.  Εκεί που λες ότι πέρασε το ένα, έρχεται το άλλο.  Εκεί που χαίρεσαι για μια επιτυχία, παρουσιάζεται το πρόβλημα που σε στεναχωρεί.  Φαίνεται πως αυτή η εμπειρία δεν είναι μόνο δική μας.  Είναι όλων των ανθρώπων, αλλά δεν την αντιμετωπίζουν όλοι με τον ίδιο τρόπο.  Υπάρχουν αυτοί που διαλύονται με τις δυσκολίες, όπως και αυτοί που λεν «κι αυτό θα περάσει» και προχωρούν.

Μικροί και μεγάλοι σταυροί θα συνοδεύουν τη ζωή μας.  Ποιός έζησε χωρίς πόνο;  Ποιός πέρασε απ’ αυτή τη ζωή χωρίς να κλάψει, να στενάξει, να λυπηθεί;  Το «περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου»,  που ο Ιησούς Χριστός ανέφερε τη νύκτα της Γεσθημανής, αναδεικνύει την πραγματικότητα της κάθε ψυχής, που κάποτε θα βιώσει ως το οριακό σημείο της ύπαρξής της.

Ο Σταυρός του Κυρίου δεν είναι απλά ένα σύμβολο.  Έγινε η βάση πάνω στην οποία μπορούμε να στηρίζουμε το δικό μας σταυρό, το δικό μας πειρασμό, το δικό μας πόνο.  Γιατί, όσο μεγάλο σταυρό και να σηκώνουμε, σίγουρα δεν είναι μεγαλύτερος από το δικό Του.  Άλλωστε, η μοναξιά που ενδεχομένως θα βιώνουμε είναι φαινομενική.  Αν οι άνθρωποι  μας εγκαταλείπουν την ώρα της δοκιμασίας μας, Εκείνος παραμένει πιστός στην αγάπη Του, ακόμα κι όταν η δική μας πίστη σε Αυτόν είναι μικρή ή ανύπαρκτη.

Αν και ο διάβολος προσδοκούσε ότι με το θάνατο του Ιησού θα απαλλασσόταν από την παρουσία Του που διέλυε τη δύναμή του, εν τούτοις ο σταυρός και ο θάνατος Του έγιναν πηγή δύναμης και αθανασίας.  Γιατί ο Χριστός υπακούοντας στον ουράνιο Πατέρα Του «μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» έκαμε το αντίθετο που έκαμε ο πρώτος Αδάμ – δηλαδή αυτό που κάνει ο καθένας μας με την ανυπακοή του, με το να κάνει το θέλημά του ως έκφραση εγωισμού.  Η δύναμη του σταυρού βρίσκεται στην υπακοή, στην αποδοχή της δυσκολίας και του πόνου όχι μοιρολατρικά αλλά με λεβεντιά και ελεύθερα.  Τότε «υπερβαίνεις τη μοίρα σου» και παίρνεις τη δυσκολία στα χέρια σου.  Τη ρυθμίζεις, δεν σε ρυθμίζει! Την οδηγείς στην χάρη και στην ανάσταση, δεν σε οδηγεί στη σκοτεινιά και στο θάνατο.  Αυτό που έγινε με το Χριστό, τους μάρτυρες, τους αγίους τότε και τώρα.

ΠΗΓΗ: DOGMA.GR

Ο ΚΑΤΑΦΡΟΝΕΜΕΝΟΣ ΜΑΓΕΙΡΑΣ

 

Σ’ ένα χωριό, κάπου κοντά στην Αντιόχεια, ζούσε ένα αγόρι που το λέγανε Ευφρόσυνο. Οι γονείς του, φτωχοί και αγράμματοι, δεν το στείλανε ποτέ στο σχολειό, του διδάξανε όμως να σέβεται τον Θεό.

Σαν μεγάλωσε λιγάκι, ένας θείος του καλόγερος τον επήρε στο μοναστήρι του και φρόντισε να τον βάλουν στην κουζίνα μάγειρα. Ήταν ένας τρόπος να δουλεύει και να κερδίζει έτσι άρτο στη ζωή του. Μαγείρευε, κουβαλούσε ξύλα, φρόντιζε να μη σβήνει η φωτιά, καθάριζε τα καζάνια, έφερνε τα τρόφιμα στο κελάρι. Δεν καθότανε στιγμή. Κουραστική ζωή, μα δεν παραπονιόταν. Μουντζουρωμένος από την καπνιά του μαγειρειού, λιγδωμένος –δεν είχε δα και τις τόσες πολλές αλλαξιές!– κι ωστόσο πάντα πράος και γελαστός, δεχότανε χωρίς να θυμώνει τα πειράγματα των άλλων, που συχνά ήταν σκληρά.

     – Ε!..., καλώς τον μουντζούρη!

     – Να, ο τσανακογλείφτης!

Ο Ευφρόσυνος δεν κρατούσε κακία σε κανέναν· κι αν καμιά φορά θλιβότανε, δεν φανέρωνε τα συναισθήματά του. Απορούσε μάλιστα με τη σκληρότητα των ανθρώπων, που δε δίσταζαν να τον πληγώνουν. Και να σκεφτεί κανείς, πως ζούσαν σε κοινόβιο και, υποτίθεται ότι, νοιάζονταν για τη σωτηρία της ψυχής τους.

Τις Κυριακές και τις γιορτές ο Ευφρόσυνος αποτραβιόταν στην πιο σκοτεινή γωνιά της εκκλησίας, χώρια από τους άλλους. Νήστευε, προσευχότανε, ζούσε την ταπεινή ζωή του χωρίς να βαρυγκωμά.

Έτυχε τότε να ζει στο μοναστήρι ένας πολύ ευλαβικός ιερέας. Ένα βράδυ, λοιπόν, αφού αποτραβήχτηκε στο κελλί του, έπεσε να κοιμηθεί. Και είδε όνειρο. Βρέθηκε, λέει, σ’ ένα πανέμορφο κήπο, γεμάτο σπάνια λουλούδια και καρποφόρα δέντρα. Από τα κλαδιά τους κρέμονταν μεγάλα, ευωδιαστά φρούτα κάθε είδους. Μέλισσες και πεταλούδες ρουφούσαν το νέκταρ των λουλουδιών, πουλιά τιτίβιζαν ανάμεσα στα φυλλώματα και γάργαρα νερά κυλούσαν ανεμπόδιστα. Μοσχομύριζε ο αέρας, έλαμπε ο ήλιος. «Έτσι θά ’ναι ο Παράδεισος!», σκέφτηκε ο ιερέας κι αναρωτήθηκε τίνος να ήταν, άραγε, ο κήπος. 

MHNYMA ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.

 

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Μέ τήν ἒναρξη τῆς νέας Σχολικῆς χρονιᾶς, ἀπευθύνομαι σέ σᾶς τούς μαθητές καί τίς μαθήτριες  τῆς πρωτοβάθμιας καί δευτοβάθμιας ἐκπαίδευσης, προκειμένου νά ἐκφράσω τίς θερμές πατρικές εὐχές μου γιά ἓνα καλό καί εὐλογημένο, ἀπό τόν Θεό, σχολικό ἒτος, γεμάτο ὑγιεία, χαρά καί πρόοδο.

Ἐσεῖς, παιδιά μου, εἶστε ἡ χαρά μας, ἡ ἀπαντοχή μας, ἡ χρυσή ἐλπίδα γιά τό μέλλον τῆς κοινωνίας μας καί τῆς πατρίδος μας.

Οἱ καιροί πού ζοῦμε εἶναι ἀρκετά δύσκολοι. Τό προηγούμενο ἒτος εἲχαμε πολλά προβλήματα, λόγῳ καί τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, τά ὁποῖα ἐπηρέασαν καί τήν ἐκπαίδευση. Ὃμως ὃλοι καί δάσκαλοι καί γονεῖς, κυρίως ὃμως ἐσεῖς οἱ μαθητές δώσατε τόν καλύτερο ἑαυτό σας, ὣστε νά μή δημιουργηθοῦν κενά στό πεδίο τῆς μάθησης. Πιστεύομε, ὃτι ἐφέτος θά βοηθήσῃ ὁ Θεός νά μήν ἒχωμε αὐτές τίς δυσκολίες καί σύντομα νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό αὐτή τήν πανδημία.

Παιδιά μου, ἀξιοποιῆστε τό χρόνο σας κατά τόν καλύτερο τρόπο, μελετῆστε καί ἐργασθῆτε, ὣστε νά ἐμπεδώσετε τίς γνώσεις πού σᾶς προσφέρονται γιά τήν ὃλη καλλιέργεια τῆς προσωπικότητός σας. Εἶναι σέ ὃλους γνωστό ὃτι τό σχολεῖο δέν προσφέρει ἁπλῶς γνώσεις, ἀλλά ἒχει ὡς σκοπό τήν καλλιέργεια τοῦ ὃλου ἀνθρώπου.

Στή ζωή σας καί στή προσπάθειά σας ἒχετε πρῶτα ἀπ’ ὃλα τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Σᾶς ἀγαπάει καί σᾶς προστατεύει ἡ Παναγία μας, ὁ Ἃγιος Ἀνδρέας πού εἶναι ὁ προστάτης καί πολιοῦχος τῆς Πάτρας καί ὃλοι οἱ Ἃγιοι.

Σᾶς ἀγαποῦν ἀπό τά τρίσβαθα τῆς ψυχῆς τους οἱ γονεῖς σας καί ἐργάζονται ἀκαταύπαστα καί εὐσυνείδητα γιά σᾶς οἱ δάσκαλοί σας.

Σᾶς ἀγαπᾶμε ὃλοι, καί ἐγώ πού σᾶς ἀπευθύνω  αὐτές τίς εὐχές, εἶμαι κοντά σας μέ τήν πατρική μου ἀγάπη καί τίς θερμές προσευχές μου γιά κάθε εὐλογία ἀπό τόν Θεό στή ζωή σας, γιά ὑγιεία, πρόοδο καί ἐπιτυχία στούς στόχους σας.

Στούς γονεῖς σας εὒχομαι νά ἒχουν ὑγιεία καί δύναμη ἀπό τόν Θεό, νά σᾶς χαίρωνται καί νά σᾶς καμαρώνουν, ἀφοῦ  εἶστε τό ὡραιότερο δῶρο, ὃ,τι πολυτιμότερο τούς ἒχει δώσει ὁ Θεός. Τούς εὐχαριστοῦμε γιατί ἀγωνίζονται, ὣστε νά σᾶς δώσουν στήν κοινωνία, ἀνθρώπους μέ ὃλη τήν σημασία τῆς λέξεως.

Ἐπίσης, στούς δασκάλους σας, εὒχομαι νά ἒχουν δύναμη στό λειτούργημά τους, τό ὁποῖο εἶναι καί ὡραῖο καί πολυεύθυνο, ὣστε νά ἀνταποκρίνωνται στίς ἀπαιτήσεις τῶν καιρῶν,  καλλιεργώντας τίς δικές σας προσωπικότητες καί ψυχές.

Καλή καί εὐλογημένη σχολική χρονιά.

Μέ ὃλη μου τήν ἀγάπη.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ... by IEROTHEOS

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ 

 ΜΑΡΟΥΣΙ, 20/9/2021, 5:00 Μ.Μ.

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών μαζί με το Πανελλήνιο Κίνημα «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά», το οποίο έχει στόχο την ανάδειξη, την υπεράσπιση και την προώθηση των αξιών και των ιδανικών της Ελληνορθόδοξης Οικογένειας, με αφορμή την επιβολή από το Υπουργείο Παιδείας του μαθήματος της «Ολοκληρωμένης ή Συμπεριληπτικής» Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης στα σχολεία από την νηπιακή ηλικία, καλεί όλους, γονείς, εκπαιδευτικούς, αλλά και κάθε συνειδητοποιημένο Έλληνα πολίτη, σε μια ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 5μμ, στην πύλη του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, στο Μαρούσι.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ:

Η Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση είναι υπόθεση της οικογένειας.

Οι γονείς δεν παραχωρούμε το δικαίωμα αγωγής των παιδιών μας σε άλλους όταν πρόκειται για προσωπικά - ιδιωτικά θέματα.

Δεν επιτρέπουμε σε κανένα φορέα να υποβαθμίζει το ρόλο μας και να ανατρέπει τις παραδοσιακές, θρησκευτικές ή οικογενειακές μας αρχές.  

Όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την απόφαση, του Υπουργείου Παιδείας, που σκοπό έχει να μολύνει ηθικά, πνευματικά και σωματικά εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά.

Όλοι μαζί στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 5μμ,  στην πύλη του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Τα Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία των Αθηνών:

Αδελφότης Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Ο ΑΓΙΟΣ ΡΑΦΑΗΛ»

Ενωμένη Ρωμηοσύνη (Ε.ΡΩ.)

Ένωση Επιστημόνων Γυναικών

Εστία Πατερικών Μελετών

Μητέρες Επιστήμονες Πολύτεκνες

Μουσική Συντροφιά

Πανελλήνια Ένωση Γυναικών

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (Π.Ε.Θ.)

Πανελλήνια Ένωση Φίλων των Πολυτέκνων (Π.Ε.ΦΙ.Π.)

Πανελλήνιος Ένωσις Γονέων «Η Χριστιανική Αγωγή» (ΓΕΧΑ)

Πανελλήνιος Ορθόδοξος Ένωση (Π.Ο.Ε.)

Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.)

Σύλλογος «Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης»

Σύνδεσμος Ορθοδόξων Γυναικών Ευρώπης

Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α.)

Ο Θεός τον πήρε κοντά του την ώρα της προσευχής...

 

Ο μοναχός Γεννάδιος Μπουρούλεα (19 Μαΐου 1927/+3 Σεπτεμβρίου 2021) βρέθηκε νεκρός στο κελί του -στην ιστορική μονή Νεάμτς της Ρουμανίας- την ώρα που προσευχόταν γονατιστός.

Ο Άγιος Μάξιμος είχε πει: 

«Οὐκ ἔστι, ἐννοίας θανάτου φοβερώτερον, οὐδέ μνήμης Θεοῦ μεγαλοπρεπέστερον».

ΠΗΓΗ: https://amfoterodexios.blogspot.com/

Κερνίτσης Χρύσανθος: ''Τιμή και Δόξα στη θαρραλέα Ελληνίδα''

 

Του Επισκόπου Κερνίτσης Χρυσάνθου 

 Βοηθού Επισκόπου της Ι.Μ. Πατρών

Το 2021 είναι μια ξεχωριστή χρονιά για την χώρα μας καθώς εορτάζουμε τη διακοσιοστή επέτειο από την κήρυξη της επανάστασης του 1821, της επανάστασης που έθεσε τα θεμέλια της ελευθερίας μας.

Δυστυχώς, η επέτειος αυτή συνέπεσε χρονικά με μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο παγκοσμίως αλλά και για τη χώρα μας. Η Ελλάδα μετρά τις πληγές της.

Μετρά τα θύματα της πανδημίας, τις ανυπολόγιστες καταστροφές που άφησε πίσω της η πύρινη λαίλαπα, τις γυναίκες που άδικα και αιφνίδια δολοφονήθηκαν.

Τα γεγονότα αυτά μας στερούν τη δυνατότητα να εορτάσουμε με τη λαμπρότητα και τη θέρμη με την οποία θα θέλαμε, όμως σ’ αυτές τις δύσκολες περιστάσεις οφείλουμε να γνωρίσουμε και να τιμήσουμε τους ήρωές μας και να παραδειγματιστούμε από τη στάση τους.

Η δράση των ηρώων του 1821 και τα γεγονότα της επανάστασης είναι γνωστά.

Οι περισσότεροι όμως αγνοούμε την δράση και τη ζωή των γυναικών και την ανεκτίμητη συμβολή τους στη διαφύλαξη του γένους στα τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς και στον αγώνα για την ελευθερία.

Ελληνίδες. Οι αφανείς ηρωίδες, οι σκλαβωμένες υπάρξεις με το ανυπόταχτο πνεύμα και την ψυχή τους γεμάτη Ελλάδα και Ορθοδοξία.

Γυναίκες ανδρείες, που περιφρόνησαν τα γήινα και τα πρόσκαιρα του κόσμου τούτου και αφιέρωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για τη διαφύλαξη των ιερών και των οσίων του γένους μας.

Πολλές Ελληνίδες μάλιστα, ξεπερνώντας τον εγωισμό, τη φιλαυτία, την φιλοσαρκία, τον φόβο, αρνούμενες κάθε υλική και σαρκική επιθυμία, βάδισαν την οδό του μαρτυρίου για του «Χριστού την πίστιν την αγίαν και της πατρίδος την ελευθερίαν» και αξιώθηκαν του στεφάνου της ουρανίου δόξης.

Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα των αγίων νεομαρτύρων Αργυρής, Ελένης (από τη Σινώπη του Πόντου), Κυράννας, Μαρίας της Μεθυμοπούλας, της Αγίας Κόρης και της Χρυσής εξ’ Αλμωπίας.

Οι γυναίκες αυτές με την ομορφιά τους γέννησαν το πόθο στην καρδιά Τούρκων. Αρχικά με καλοπιάσματα, ταξίματα και υποσχέσεις προσπάθησαν να τις «κατακτήσουν» και να τις πείσουν να αλλαξοπιστήσουν, όμως εκείνες ως γνήσιες χριστιανές και ελληνίδες βροντοφώναξαν «κάλλιο να δω το αίμα της γης να κοκκινίσει παρά να δω τα μάτια μου Τούρκος να τα φιλήσει».

Ἡ Πάτρα μιά ἀγκαλιά ἀγάπης, γιά τήν βοήθεια τῶν πτωχῶν

 

Μεγάλη ἦτο ἡ συμμετοχή τῶν Πατρινῶν, κυρίως τῶν νέων, μέ τήν τήρηση τῶν μέτρων, κατά τῆς πανδημίας, στή συναυλία πού πραγματοποιήθηκε  στήν πόλη τῶν Πατρῶν, τή Δευτέρα 6.9.2021, στό Παμπελοποννησιακό Στάδιο, προκειμένου νά ἐνισχυθῇ τό φιλανθρωπικό ἒργο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.

Τή     συναυλία συνδιοργάνωσαν ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν καί ἡ Περιφέρεια Δυτικῆς Ἑλλάδος.

Τό πρόγραμμα πού εἶχε τίτλο «Μιά ἀγκαλιά τραγούδια» παρουσίασαν οἱ καλλιτέχνες, Ἂλκηστις Πρωτοψάλτη καί Μιχάλης Χατζηγιάννης.

Ὁ ἐνθουσιασμός ἦτο μεγάλος, ἀλλά καί ἡ συγκίνηση γιά τό σκοπό πού πραγματοποιήθηκε ἡ συναυλία.

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, βαθειά συγκινημένος ἀπευθυνόμενος πρός ὃλους πού ἦλθαν ἀρωγοί σ’ αὐτή τήν προσπάθεια μέ τόση θέρμη ψυχῆς, ἐτόνισε ὃτι:

«Ὃλοι ἀπόψε γίναμε μιά  ἀγκαλιά ἀγάπης, γιά τούς ἀδελφούς μας τούς ἐνδεεῖς καί ἐμπεριστάτους, οἱ ὁποῖοι ἁπλώνουν τά χέρια τους, μᾶς κοιτοῦν  στά μάτια καί περιμένουν νά ἀκούσωμε τούς κτύπους τῆς καρδιᾶς τους…» Σέ ἃλλο σημεῖο ὁ Σεβασμιώτατος ἐτόνισε, ὃτι προσφέροντας στούς ἀδελφούς μας τούς ἐλαχίστους, προσφέρομε στόν ἲδιο τόν Θεό.

Ξεχωριστή ἀναφορά ἒκαμε στούς νέους πού μέ τόν ἐνθουσιασμό τους στό Παμπελοποννησιακό Στάδιο ἒδωσαν μήνυμα ζωῆς καί ἐλπίδος. Ἒδωσαν χαρά καί ἐξέφρασαν τήν ἀγάπη τους, ρίχνοντας τό δικό τους φῶς γιά νά διαλύσουν τά σκοτάδια τῆς κοινωνίας.

Ἰδιαιτέρως εὐχαρίστησε τόν Περιφερειάρχη Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Νεκτάριο Φαρμάκη γιά τήν συναντίληψή του στήν τοπική Ἐκκλησία καί γιά τήν ὁλοπρόθυμη διάθεσή του μαζί μέ τούς συνεργάτες του, νά συμπαρασταθῇ στό φιλόθεο καί φιλάνθρωπο ἒργο της.

Ἐπίσης εὐχαρίστησε ἀπό καρδίας τούς δύο καλλιτέχνες  Ἂλκιστι Πρωτοψάλτη καί Μιχάλη Χατζηγιάννη, οἱ ὁποῖοι ἐδέχθησαν νά ἒλθουν στήν Πάτρα καί μέ τόν δικό τους τρόπο νά βοηθήσουν τό ἒργο τῆς Ἐκκλησίας καί τούς προσέφερε ὡς εὐλογία ἀπό μιά εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Εὐχαρίστησε  τόν κ. Δήμαρχο Πατρέων κ. Κωνσταντίνο Πελετίδη καί τό Διοικητικό Συμβούλιο τοῦ Παμπελοποννησιακοῦ Σταδίου γιά τήν παραχώρηση τοῦ χώρου, τούς Ἐθελοντάς τοῦ Δήμου, τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί τούς ἂλλους Ἐθελοντάς καί ὃλο τόν κόσμο καί τήν Ἀστυνομία γιά τήν τήρηση τῶν μέτρων καί τῆς τάξεως.

Στό τέλος, ὁ Σεβασμιώτατος, ἒκαμε ἀναφορά στόν Μίκη Θεοδωράκη καί ἒκλεισε μέ τούς στίχους τοῦ Ἐλύτη: «…Τῆς δικαιοσύνης Ἣλιε νοητέ καί μυρσίνη ἐσύ δοξαστική. Μή παρακαλῶ σᾶς μη, λησμονᾶτε τή χώρα μου…»

Χαιρετισμό ἀπό καρδίας ἀπηύθυνε καί ὁ Περιφερειάρχης Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Νεκτάριος Φαρμάκης, ὁ ὁποῖος μίλησε γιά τήν ἀνάγκη ἑνότητος ὃλων γιά τό καλό τῶν συνανθρώπων μας στίς δύσκολες αὐτές ἐποχές καί ἀνεφέρθη στό φιλανρθωπικό ἒργο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν. Στούς Καλλιτέχνες προσέφερε ἀπό ἓνα τόμο γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση.

Μαζί μέ τόν Σεβασμιώτατο στό Παμπελοποννησιακό Στάδιο Πατρῶν, ἦτο ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, πολλοί Ἱερεῖς, ὁ Περιφερειάρχης Δυτικῆς Ἑλλάδος κ. Νεκτάριος Φαρμάκης καί συνεργάτες του ἀπό τήν Περιφέρεια, ἡ Βουλευτής κ. Χριστίνα Ἀλεξοπούλου καί πλῆθος κόσμου, μέ πρωτοπόρους τούς ἐνθουσιώδεις νέους.

Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας για τον θάνατο του Μ. Θοδωράκη

 

«Αναζητητής της παγκόσμιας αρμονίας, οικουμενικός Έλληνας με παγκόσμια απήχηση υπήρξε ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Συγχρόνως, φλογερός αγωνιστής, όπου διαπίστωνε ανθρώπινο πόνο, λαχτάρα για τη δικαιοσύνη, πόθο για τη φιλική συνύπαρξη των λαών, την παγκόσμια ειρήνη και αδελφοσύνη. Η ζωή του ήταν πολυτάραχη με έντονη κοινωνική και πολιτική παρουσία και επίμονο ζήλο για τη δημιουργική βίωση της διαχρονικής ελληνικής παραδόσεως, την καλλιέργεια και ανύψωση του λαού. Οι πρωτότυπες μουσικές του δημιουργίες διαπέρασαν τα όρια της χώρας και αντήχησαν σε πολλές γειτονιές της γης. 

Αρχάγγελος στο μουσικό στερέωμα, ο Μίκης-Μιχαήλ Θεοδωράκης αξιοποίησε τα θεόσδοτα δώρα και τα πρόσφερε αφειδώλευτα στην οικουμένη. Στην αναζήτηση του Θεού υπήρξε ευαίσθητος και διακριτικός. Είναι γνωστό ότι συνθέσεις του, που σχετίζονται με κορυφώσεις της ζωής του, μελοποιούν εκκλησιαστικούς ύμνους (Τροπάριο Κασσιανής, Νεκρώσιμη Ακολουθία, Θεία Λειτουργία).

Αδελφική δέησή μας είναι ο Θεός, ο Νοητός Ήλιος της δικαιοσύνης και της ειρήνης, να αναπαύει την εκλεκτή ψυχή του "ἐν σκηναῖς δικαίων". Αιωνία του η μνήμη! Ανήκει ήδη στην αιωνιότητα».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Κοιτώ την εικόνα...

 

Κοιτώ την εικόνα του Αγίου Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως, του οποίου σήμερα εορτάζουμε την ανακομιδή των ιερών λειψάνων.

Σκέφτομαι πόσο ανόητοι γίνονται ορισμένοι σήμερα, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, όταν ομιλούν για ομολογιακά φρονήματα και διωγμούς…

Ο Νεκτάριος διώχθηκε από την Αίγυπτο για ένα «ευχαριστώ»… Του ευχήθηκαν κάποιοι πιστοί «με το καλό και Πατριάρχης» κι ο Πενταπόλεως απάντησε με ευγένεια «ευχαριστώ»… Το πήραν αυτό οι καλοθελητάδες κληρικοί και τον συκοφάντησαν στον υπερήλικα Πατριάρχη Αλεξανδρείας… Σε μια μέρα ο Νεκτάριος βρέθηκε στο πλοίο για Ελλάδα, χωρίς χρήματα, κι έχοντας κολλημένη επάνω του την ρετσινιά του ανήθικου.

Στην Αθήνα τον καταφρόνεσαν. Δεν μπορούσε να πληρώσει το νοίκι του. Για ημέρες έμενε νηστικός. Διορίσθηκε ιεροκήρυκας στην Εύβοια και οι πιστοί τον γιουχάϊζαν και τον κατέβαζαν από τον άμβωνα. Δεν ήθελαν να ακούσουν τον ανήθικο δεσπότη… Επέστρεφε στο κατάλυμά του και τρίκλιζε από την θολούρα της στεναχώριας.

Με τη χάρη του Θεού κατάφερε να γίνει Διευθυντής στη Ριζάρειο Σχολή κι αργότερα να αποσυρθεί στην Αίγινα στο Μοναστήρι που αυτός δημιούργησε. Ποτέ όμως δεν δικαιώθηκε. Ακόμα και στα γεράματα έζησε τον εξευτελισμό. Εισαγγελέας από τον Πειραιά τον κατηγορούσε ότι έκαμε παιδιά με τίς καλόγριες και τα πετούσε τάχα σε ένα πηγάδι. Και πήγε στο μοναστήρι και τον έπιανε από το λαιμό βρίζοντας και απειλώντας τον.

Και στις εκκλήσεις των Καλογραιών να πεί μια κουβέντα και να υπερασπισθεί τον εαυτό του, ο Νεκτάριος σήκωνε το χέρι κι έδειχνε τον ουρανό.

Και μετά την κοίμησή του, παρά τα θαυμαστά που έδειχνε ο Θεός, το φέρετρο με το νεκρό σώμα του Νεκταρίου δεν βρήκε θύρα Ναού ανοικτή να το φιλοξενήσει. Το φέρετρο τοποθετήθηκε στην εξώπορτα του παλαιού Ναού της Αγίας Τριάδος στον Πειραιά μέχρι να έρθει η ώρα να ξεκινήσει το καραβάκι για την Αίγινα…

Μαθητεύσατε, λοιπόν, στο μεγάλο πνευματικό σχολείο που λέγεται: Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως. Μάθετε τι σημαίνει ομολογία, πίστη, υπομονή, από αυτόν που αναδείχθηκε πραγματικός αγωνιστής και ειλικρινής ακόλουθος των εντολών του Χριστού.

+ Μητροπολίτης Χονγκ- Κονγκ  Νεκτάριος 

Η Κίνα επιτρέπει στους ανήλικους βιντεοπαιχνίδια μόνο 3 ώρες την εβδομάδα!!!

 

Βάσει των νέων κανονισμών που ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα, οι ανήλικοι Κινέζοι θα μπορούν εφεξής να παίζουν παιχνίδια στο Διαδίκτυο μόνο για τρεις ώρες την εβδομάδα και για τρεις πολύ συγκεκριμένες ώρες: Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή «μεταξύ 8 μ.μ. και 9 μ.μ.».  Στη διάρκεια των σχολικών διακοπών, αυτό το ρυθμιστικό πλαίσιο θα γίνεται ελαφρώς πιο χαλαρό και οι ανήλικοι gamers θα μπορούν να παίζουν όλες τις ημέρες της εβδομάδας, για μία ώρα το πολύ.

Το Πεκίνο είχε ήδη βάλει από το 2019 ένα πρώτο χαλινάρι στους ανήλικους λάτρεις των ηλεκτρονικών παιχνιδιών απαγορεύοντάς τους να παίζουν για περισσότερο από μιάμιση ώρα τις καθημερινές, και τρεις ώρες τα Σαββατοκύριακα, με αυστηρή απαγόρευση τις νύχτες, μεταξύ 10 μ.μ. και 8 π.μ. Το μέτρο αυτό κρίθηκε όμως κατά πώς φαίνεται ανεπαρκές...

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ

O Οικουμενικός Πατριάρχης τίμησε τον Καθηγητή Παθολογίας – Λοιμωξιολογίας Σωτήριο Τσιόδρα με το Οφφίκιο του Άρχοντος Πρωτοασηκρήτου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας

“Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία απονέμει υμίν σήμερον διά των χειρών της ημών Μετριότητος, εν τη ιστορική Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, εν πληθούση Εκκλησία, παρούσης συμπάσης της ανά την οικουμένην τιμίας Ιεραρχίας του Οικουμενικού Θρόνου, το υψηλόν οφφίκιον του Άρχοντος Πρωτοασηκρήτου. Ανήκετε από την στιγμήν αυτήν, Εντιμολογιώτατε, εις την χορείαν των Οφφικιαλίων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι οποίοι προσέφερον πολλά και ανεκτίμητα εις την Εκκλησίαν και το Γένος, συνεχίζουν δε και σήμερον το ευλογημένον αυτών έργον, ωργανομένοι εις δύο Σώματα, την Αδελφότητα «Παναγία η Παμμακάριστος», εις την οποίαν θα ανήκετε και υμείς, και το «Τάγμα του Αγίου Ανδρέου», των Αρχόντων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Συγκαταλέγεσθε πλέον μεταξύ των συνεργατών ημών, τους οποίους περιβάλλομεν με στοργήν και εμπιστοσύνην”. 

Ο Παναγιώτατος, στη συνέχεια, επισήμανε ότι είναι η πρώτη φορά που απονέμεται το Οφφίκιο του Άρχοντος Πρωτοασηκρήτου και αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους η Μητέρα Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως τίμησε τον Καθηγητή Τσιόδρα: 

“Απονέμομεν διά πρώτην φοράν το οφφίκιον του Άρχοντος Πρωτοασηκρήτου. Το αρχαιότατον τούτο αξίωμα συνεδέετο εις την Ανατολικήν Ρωμαικήν Αυτοκρατορίαν με πολλάς ευθύνας, με διαχείρισιν σημαντικωτάτων διά τον δημόσιον βίον υποθέσεων. Η θέσις του Πρωτοασηκρήτου «ήτο ιδιαιτέρας σπουδαιότητος και μεγάλης αξίας, καθ’ όσον αύτη ήτο λίαν εμπιστευτική και απαιτούσε πάντοτε ιδιαιτέραν ικανότητα, μόρφωσιν και γλωσσομάθειαν». Ο Πρωτοασηκρήτης ευρίσκετο εις άμεσον επαφήν με τον Αυτοκράτορα, ελειτούργει ως σύμβουλος αυτού εις θέματα εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας, εδίδετο δε εις αυτόν και η προεδρία του ανωτάτου αυτοκρατορικού δικαστηρίου. Πρωτοασηκρήται διετέλεσαν ο μέγας Θεολόγος και αγωνιστής της Ορθοδοξίας Μάξιμος ο Ομολογητής και οι Οικουμενικοί Πατριάρχαι Ταράσιος, Νικηφόρος Α’ και ο Μέγας Φώτιος.

Η Μεγάλη Εκκλησία τιμά σήμερον εν τω προσώπω υμών, Εντιμολογιώτατε Άρχων, τον διακεκριμένον Καθηγητήν του Εθνικού και Καποδριστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με πρωταγωνιστικόν ρόλον εις τον αγώνα κατά της πανδημίας του κορωνοιού Covid – 19, αναγνωρίζουσα την προσφοράν σας εις τον χώρον της Ιατρικής, το ήθος και την ανθρωπινήν παρουσίαν σας, καθώς και το υπέροχον γεγονός ότι συνδυάζετε εις την μαρτυρίαν σας την επιστημοσύνην με την αφοσίωσιν εις την Εκκλησίαν και την πιστότητα εις τας παραδόσεις της.”.

Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος τόνισε ότι είναι άστοχη οποιαδήποτε συζήτηση για σύγκρουση πίστης και επιστήμης.

“Είναι όλως άστοχον, να χαρακτηρίζεται η πανδημία ως πεδίον συγκρούσεως πίστεως και επιστήμης. Αυταί αι δύο εξέχουσαι δυνάμεις δεν είναι αντίπαλοι, αλλά συνεργάται εις την διακονίαν του ανθρώπου. Η επιστημονική γνώσις είναι δωρεά και ευλογία του Θεού προς το ανθρώπινον γένος, όπως προσφυώς υπεγράμμισε και η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη 2016) λέγουσα: «Διά την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, η ικανότης προς επιστημονικήν έρευναν του κόσμου αποτελεί θεόσδοτον δώρον εις τον άνθρωπον» (Η αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμον, ΣΤ’, §). Δεν είναι η άρνησις χρήσεως της μάσκας και η απόρριψις του εμβολιασμού κατά του κορωνοιού ένδειξις ζώσης πίστεως εις τον Χριστόν, αλλά μάλλον αγνωμοσύνη προς τον Δοτήρα παντός αγαθού διά το πολύτιμον δώρον της υγείας, το οποίον οφείλομεν να προστατεύωμεν, και απαράδεκτος αδιαφορία διά τον πλησίον, εφ’ όσον διά της συμπεριφοράς αυτής τον εκθέτομεν εις κίνδυνον, αθετούντες την μεγάλην εντολήν της αγάπης.

Ορθότατα σημειούται, βεβαίως, εις το Συνοδικόν κείμενον της Κρήτης, ότι «η απάντησις εις τα σοβαρά υπαρξιακά και ηθικά προβλήματα του ανθρώπου και εις το αιώνιον νόημα της ζωής αυτού και του κόσμου, δεν είναι δυνατόν να δοθή χωρίς μίαν πνευματικήν προσέγγισιν» (ο. π.). Χωρίς συναίσθησιν του υψηλού και αιωνίου προορισμού του, ο άνθρωπος αδυνατεί να διαχειρισθή και να αντιμετωπίση τας οριακάς καταστάσεις της ζωής.

Η πανδημία ανέδειξε την αλήθειαν, ότι η πίστις εις τον Θεόν ενισχύει την βούλησιν του ανθρώπου διά προσφοράν, την θυσιαστικήν αγάπην και την αλληλεγγύην, αι οποίαι υπερβαίνουν το ανθρώπινον μέτρον και φέρουν την σφραγίδα θείας δωρεάς. Απεκαλύφθη η σημασία της προσωπικής συμβολής και της κοινής προσπαθείας, δίδαγμα πολυτιμότατον και διά το μέλλον. Απεδείχθη περιτράνως, ότι και σήμερον το πρωτεύον και το ζητούμενον είναι ο ιατρός, ο οποίος «έχει συναίσθησιν της ιερότητος του προσώπου του ασθενούς», δεν τον υποβιβάζει εις ανώνυμον μονάδα και εις απρόσωπον «περίπτωσιν» (case).

Εις την χριστιανικήν παράδοσιν, όπου κυριαρχούν «ολιστικαί» προσεγγίσεις, η υγεία και η νόσος ερμηνεύονται ως διάστασις σωστικών ή, αντιστοίχως, αλλοτριωτικών σχέσεων, αναφερομένων εις την πληρότητα της ζωής του ανθρώπου ή εις την «κακήν αλλοίωσιν» αυτής. Εις τας βιβλικάς διηγήσεις περί της θεραπείας ασθενών, ο Χριστός, ο «ιατρός των ψυχών και των σωμάτων», δεν θεραπεύει απλώς τα συμπτώματα της ασθενείας, αλλά καλεί τον ιαθέντα εις ριζικήν υπαρκτικήν αλλαγήν, εις ένα νέον τρόπον του βίου, εις υγιά σχέσιν με τον Θεόν, τον πλησίον και την κτίσιν. Προφανέστατα, η υγεία και η νόσος δεν είναι απλώς η καλή ή η κακή λειτουργία της «ψυχοσωματικής μηχανής» άνθρωπος.

Δεν είναι τυχαίον, ότι εις την γλώσσαν της θεολογίας η αμαρτία χαρακτηρίζεται ως «νόσος» και ότι χρησιμοποιείται ευρέως ιατρική ορολογία διά την περιγραφήν της ανακαινίσεως του ανθρώπου εν τη Εκκλησία, εν τη οποία, και η θεραπεία, είναι διά τους πιστούς πρόγευσις της οριστικής νίκης της ζωής επί της φθοράς και της τελικής καταργήσεως του θανάτου εν τη εσχατολογική Βασιλεία». 

Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κατέληξε λέγοντας: 

“Με αυτάς τας σκέψεις, καταστέφομεν την υμετέραν Εντιμολογιότητα, την ερίτιμον σύζυγον, τα τέκνα και τους λοιπούς συγγενείς και συνεργάτας σας διά της πατρικής και Πατριαρχικής ημών ευλογίας, ευχόμενοι το παράδειγμά σας να εύρη και άλλους μιμητάς, πρωτίστως μεταξύ των πολλών φοιτητών σας, οι οποίοι όχι μόνον θα ασκούν την επιστήμην ευόρκως και επ’ αγαθώ του ανθρώπου, του «ηγαπημένου του Θεού», αλλά θα σέβωνται και τας φιλοθέους και φιλανθρώπους αξίας της Ορθοδόξου ημών Παραδόσεως. Σας συνοδεύουν αι ειλικρινείς ευχαί όλων των Ιεραρχών του Θρόνου, των μελών της Πατριαρχικής Αυλής και των λοιπών παρόντων και συμπροσευχομένων εις την κατανυκτικήν ταύτην εσπερινήν ακολουθίαν, αυτήν την παραμονήν του νέου εκκλησιαστικού έτους”.

Στην αντιφώνησή του, ο νέος Άρχων αναφέρθηκε στη σχέση Επιστήμης και Εκκλησίας.

“Η επιστήμη ταυτίζεται εξ ορισμού με την συνετή και συνεχή αναζήτηση της αλήθειας, η οποία φρονώ πως είναι ο σκοπός της ζωής μας.

Άγκυρα 2021: Στιγμές από την κατασκήνωση του Πύργου και του Αιγίου