Ήταν 26 Απριλίου 1986 ημέρα Σάββατο και ώρα 1.20 π.μ.
Τεχνικοί του πυρηνικού σταθμού Τσερνόμπιλ της Ουκρανίας αποπειράθηκαν να κάνουν ένα πείραμα για να ελέγξουν τα συστήματα ασφαλείας. Αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα. Το ραδιενεργό νέφος κινήθηκε δυτικά και σε δυο μέρες έφτασε στη Γερμανία, τη Σουηδία και την Πολωνία, ενώ 4 μέρες αργότερα βρισκόταν στη Γαλλία και τη Βρετανία, φέρνοντας ραδιενεργό βροχή.
Σήμανε συναγερμός και η ανθρωπότητα πληροφορήθηκε για τη μεγαλύτερη
καταστροφή του εικοστού αιώνα. Διακόσια ραδιενεργά στοιχεία άρχισαν ν' απλώνονται, με τη βοήθεια των ανέμων, σ' όλες τις ηπείρους του πλανήτη. Επί δεκαπέντε ολόκληρες μέρες κρατούσε η πυρκαγιά στον πυρηνικό αντιδραστήρα, απελευθερώνοντας ραδιενέργεια στην ατμόσφαιρα.
Ήταν ένας εφιάλτης - συνέπειες του οποίου ζούμε ακόμα και σήμερα και δυστυχώς θα συνεχίσουμε να ζούμε πολύ ακόμα. Πράγματι, οι αριθμοί που έδωσε στη δημοσιότητα η ουκρανική κυβέρνηση 14 χρόνια μετά το τραγικό ατύχημα – όταν επί τέλους αποφάσισε να κλείσει το επικίνδυνο εργοστάσιο – είναι ανατριχιαστικοί: εκτός από τους 56 τεχνικούς του σταθμού, που σκοτώθηκαν άμεσα – ο ένας μάλιστα εξαερώθηκε – τους 47 εργάτες και πυροσβέστες και τα 9 παιδιά, περίπου 15.000 άνθρωποι πέθαναν και 50.000 έμειναν ανάπηροι κατά τον καθαρισμό του εργοστασίου μετά την έκρηξη. Υπολογίζεται πως ένας στους δεκαέξι Ουκρανούς, περίπου 3.500.000 άνθρωποι δηλαδή, πάσχουν από ασθένειες που προκλήθηκαν από το ραδιενεργό σύννεφο που κάλυψε την περιοχή – ανάμεσά τους 1.600.000 παιδιά.
Εξ άλλου τα περιστατικά διαφόρων μορφών καρκίνου στην περιοχή είναι δεκαπλάσια από το μέσο εθνικό ποσοστό, ενώ υπολογίζεται ότι χιλιάδες παιδιά που έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια θα προσβληθούν από καρκίνο του θυρεοειδούς στα επόμενα χρόνια, αφού εκλύθηκαν τεράστιες ποσότητες ραδιενεργών ισοτόπων ιωδίου 131, το οποίο επηρεάζει ιδιαίτερα τον θυρεοειδή αδένα των παιδιών που αναπτύσσονται. Ακόμα οι ανωμαλίες των οστών και των μυών αυξήθηκαν κατά 70%, ενώ οι ασθένειες του νευρικού συστήματος κατά 45%.
Ας σημειωθεί δε ότι η ραδιενέργεια που εκλύθηκε στο Τσέρνομπιλ ήταν τουλάχιστον 200 φορές περισσότερη από εκείνη που είχε εκλυθεί στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι μαζί και ότι η περιοχή που μολύνθηκε είχε έκταση 160.000 χιλιόμετρα, στην οποία ζούσαν 17.223.700 άνθρωποι!