28/2/17

Tό πρῶτο Μεγάλο Ἀπόδειπνο τῆς Ἁγίας Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Τό πρῶτο Μεγάλο Ἀπόδειπνο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἐτελέσθη τήν Καθαρά Δευτέρα, 28.2.2017, στό Ἱερό Παρεκκλήσιο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν Χριστιανική Ἑστία Πατρῶν, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρθη στό στάδιο τῶν πνευματικῶν ἀγωνισμάτων τῆς ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί στά πνευματικά ἐφόδια τά ὁποία μᾶς δίδει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, προκειμένου νά φθάσωμε στό τέρμα αὐτῆς τῆς πορείας, πού εἶναι ἡ συνάντησή μας μέ τόν Ἐσταυρωμένο καί Ἀναστάντα Κύριό μας.

Εὐχήθηκε δέ σέ ὅλους Καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή καί κάθε εὐλογία καί ἐνίσχυση στό πνευματικό στάδιο παρά Κυρίου.











Τριήμερο εργασίας στην κατασκήνωση 8-10 Μαρτίου 1997











27/2/17

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΕΠΙ ΤΗι ΕΙΣΟΔΩι ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.



ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 280η
Πρός
τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν
Παιδιά μου εὐλογημένα,
Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ εἰσερχόμεθα στὸ στάδιο τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς προετοιμάζει πνευματικὰ κατὰ τὴν περίοδο αὐτή, ὥστε νὰ φθάσωμε ἐν ὑγιείᾳ ψυχικῇ καὶ σωματικῇ νὰ προσκυνήσωμε τὰ ἅγια Πάθη τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν καὶ νὰ Τὸν δοξάσωμε Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν.

Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ εἶναι μιά πορεία ἡ ὁποία ἔχει ἕνα συγκεκριμένο στόχο. Νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὸν Νυμφίο τῆς ψυχῆς μας καὶ νὰ βιώσωμε βαθειὰ στὴν καρδιά μας τὴν χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση τῆς προσωπικῆς κοινωνίας μαζί Του.
Ἡ φιλόστοργη μητέρα μας, ἡ Ἐκκλησία, μᾶς παρέχει τὶς πνευματικὲς ὁδηγίες καὶ τὰ ἀπαραίτητα πνευματικὰ καὶ οὐράνια ἐφόδια, ὥστε μὲ ἀσφάλεια νὰ φθάσωμε στὸ ἐπιθυμητὸ τέρμα, στὴν Ἀνάσταση δηλαδή.

Ποιὰ εἶναι λοιπὸν αὐτὰ τὰ μέσα καὶ ἐφόδια μέ τά ὁποῖα μᾶς ἐνισχύει ἡ Ἐκκλησία;

Ἂς τὰ ὑπενθυμίσωμε, ἀδελφοί μου, στὴν ἀγάπη σας

α) Ἡ προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι ἡ γέφυρα ποὺ ἑνώνει τὸν οὐρανὸ μὲ τὴν γῆ, τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεό. Εἶναι ἡ μυστικὴ κλίμακα, ἡ σκάλα δηλαδὴ ἡ ὁποία μᾶς ἀνεβάζει στὸν οὐρανό, στήν μόνιμη πατρίδα μας.

β) Ἡ οὐρανοδρόμος νηστεία, ἡ ἐκκόπτουσα τὸ σαρκικὸ καὶ χαμαίζηλον φρόνημα καὶ ἀνάγουσα εἰς πνευματικοὺς ἀναβαθμούς, ἀφοῦ συνδυαζομένη μὲ τὴν ἐγκράτεια καὶ τὴν νήψη, ἀποδεικνύεται φάρμακο σωτήριο.

γ) Ἡ ταπείνωση, τὴν ὁποία οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὀνομάζουν κρηπίδα, δηλ. βάση καὶ θεμέλιο πασῶν τῶν ἀρετῶν.

26/2/17

Τριήμερο στην κατασκήνωση το 1998


Τα Τριήμερα της Καθαράς Δευτέρας στην κατασκήνωση έχουν μείνει αξέχαστα. Με την καθοδήγηση του π. Σωτηρίου Τσάφου και του Γ. Αθανασόπουλου (νυν π. Χαρίτωνος) ομάδες παιδιών περνούσαν το συγκεκριμένο τριήμερο στην κατασκήνωση κάνοντας εργασίες ανακαίνισης στον χώρο, μάλιστα μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1995.

Οι επόμενες φωτο όμως είναι από ένα άλλο τριήμερο. 
1998 και μία μεγάλη παρέα φίλων ζητά άδεια από τον π. Σωτήριο και πηγαίνει να περάσει ένα τριήμερο στην κατασκήνωση μετά τα Χριστούγεννα και πριν την Πρωτοχρονιά. Ο π. Σωτήριος επαινεί την προσπάθεια αλλά ο ίδιος δεν είναι παρών αφού θα επισκεφτεί και πάλι την Αλβανία για να λειτουργήσει και να διακονήσει τους εκεί Ορθοδόξους αδελφούς.







Η νύχτα φεύγει


"Η νυξ προέκοψεν" μάς λέει η αποστολική περικοπή. Χάνεται ο χρόνος, κυλάει. Είναι χρόνος επενδυμένος με μετάνοια, κεντημένος με προσευχή και μπολιασμένος στο σώμα και το αίμα του Χριστού; Τότε είναι ήδη και τόπος ανάπαυσής μας, ανακούφισης και παρηγορίας. Αν όχι, ενώ "η ημέρα ήγγικεν", για μας θα ανατείλει ημέρα οδύνης, λύπης και στεναγμού...

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 26.2.17


25/2/17

Συγχώρησε, γιὰ νὰ σωθεῖς


... Μεγάλη ἐνίσχυση στὸ νὰ συγχωροῦμε μᾶς δίνουν ἀνάλογα τέτοια παραδείγματα. Ὁ ἅγιος πρωτομάρτυς Στέφανος συγχώρησε τοὺς Ἰουδαίους ποὺ τὸν λιθοβολοῦσαν. Ἂν καὶ δεχόταν ἀλλεπάλληλα χτυπήματα ἀπὸ τὶς πέτρες ποὺ τοῦ ἔριχναν καὶ ἔβλεπε τὰ μανιασμένα πρόσωπά τους, γονάτισε καὶ μὲ θέρμη – μὲ κραυγή! – προσευχήθηκε στὸ Θεὸ νὰ μὴν τοὺς καταλογίσει αὐτὴ τὴν ἁμαρτία (Πράξ. ζ´ 60).

ἅγιος Νεκτάριος συκοφαντήθηκε καὶ διώχθηκε τελείως ἄδικα. Ὅπου πήγαινε, τὸν ἀκολουθοῦσε ἡ κακὴ φήμη· συν­αντοῦσε παντοῦ τὴν καχυποψία καὶ τὴν ἀ­πόρριψη. Καὶ ὅμως συγχώρησε τοὺς συκοφάντες του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς τὸν δόξασε τόσο πολύ.

Τὸ τέλειο ὅμως ὑπόδειγμα ἀνεξικακίας εἶναι ὁ Κύριος, ποὺ συγχώρησε τοὺς σταυρωτές Του. Καρφωμένος πάνω στὸ Σταυρὸ ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, ποὺ τόσο εἶχε ἀγαπήσει καὶ εὐεργετήσει, μέσα σὲ φρικτοὺς πόνους καὶ ἐνῶ ἄκουγε τὶς ὕβρεις καὶ τοὺς ἐμπαιγμοὺς ποὺ ἐκτόξευαν ἐναντίον Του, ἀνέπεμψε θερμὴ προσ­ευχή: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. κγ´ [23] 34).

Ὁ ἀναμάρτητος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἀδικήθηκε μέχρι θανάτου καὶ συγχώρησε. Ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοὶ δὲν θὰ συγχωρήσουμε γιὰ ἀσυγκρίτως μικρότερες ἀδικίες;...


Βιβλιοκρισία: "Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ Ἐπίσκοπός της στὰ Πρακτικὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων"


Λίτσα Ἰ. Χατζηφώτη - ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Πρωτοπρεσβυτέρου Ἀναστ. Κ. Γκοτσοπούλου:
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καὶ ὁ Ἐπίσκοπός της στὰ Πρακτικὰ καὶ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. 

Ἔκδοση Χ.Ο.Φ.Σ.Φίλων Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, 2016.


Πολλὲς μελέτες ἔχουν ἕως τώρα γραφεῖ σχετικὰ μὲ τὸ θέμα, ἀλλὰ ἡ παροῦσα, διπλωματικὴ ἐργασία στὸ κανονικὸ Δίκαιο στὸ Τμῆμα Κοινωνικῆς Θεολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α., περιέχει σημαντικὰ νέα στοιχεῖα ποὺ τὴν καθιστοῦν πολύτιμη καὶ ἐνδιαφέρουσα. Κατ’ ἀρχὰς παραθέτει συναγωγὴ καὶ μελέτη ὅλων τῶν Ἱερῶν Κανόνων, τῶν πρακτικῶν καὶ τῶν ἀποφάσεων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, κατατίθεται ἀναίρεση ὅλων τῶν ἀξιώσεων τῶν παπῶν γιὰ τὸ παγκόσμιο πρωτεῖο ἐξουσίας μὲ βάση τὴν πατερικὴ καὶ συνοδικὴ παράδοση, ὅπως ἐπίσης καὶ οἱ θέσεις παπικῶν ἢ φιλοπαπικῶν ἐρευνητῶν ποὺ παρερμηνεύουν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες ἢ ἀποκρύπτουν τὴν ἀλήθεια. Βασικὴ εἶναι καὶ ἡ ἀντιμετώπιση στὴν ἐπικαιρότητα τοῦ «πρωτείου» στὸν σύγχρονο Θεολογικὸ Διάλογο μεταξὺ Ὀρθοδόξων καὶ Ρωμαιοκαθολικῶν, ὅπου συνεχίζεται ἡ ἐμμονὴ τῶν δευτέρων στὶς ἀξιώσεις τους, οἱ ὁποῖες γιὰ λόγους ἀντιβιβλικούς, ἀντικανονικούς, ἀντιπατερικοὺς καὶ ἀντισυνοδικοὺς δὲν θὰ γίνουν ποτὲ ἀποδεκτὲς ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ὁ συγγραφεὺς χωρίζει τὴ μελέτη του σὲ πέντε κεφάλαια: α) Ἡ Ἐκκλησία τῆς μεγαλωνύμου Ρώμης στὰ Πρακτικὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, β) Ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης σύμφωνα μὲ τὰ Πρακτικὰ τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, γ) Ὁ ρόλος τοῦ Ἐπισκόπυ Ρώμης στὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους, δ) Οἱ ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης, ε) Οἱ Ἱεροὶ κανόνες καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης.

Ἡ μελέτη πλαισιώνεται ἀπὸ γενικὲς καὶ εἰδικὲς πηγές, πλούσια βιβλιογραφία, ἑλληνικὴ καὶ ξένη, καὶ διέπεται ἀπὸ τὴ βασικὴ ἐκκλησιολογικὴ ἀρχὴ ποὺ διαπνέει τὴν ὀρθόδοξη θεολογία, ἡ ὁποία ὑπῆρξε καὶ συνοδικὴ ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὶς 15-16.10.2009 νὰ ὑποστηριχθεῖ δηλαδὴ στὸ τελικὸ κείμενο τοῦ Διαλόγου ἡ κανονικὴ θέση τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα Ρώμης κατὰ τὴν πρώτη χιλιετία σὲ σχέση πρὸς τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ σὲ ἀναφορὰ πρὸς τὸν 3ο Κανόνα τῆς Β΄ καὶ τὸν 28ο τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ 
ἔτος 65 (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2016), τ. 6, σ. 46-47

ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ
(περιοδικ τ ς . Συνόδου τ ς κκλησίας τ ς λλάδος),
τος 65 (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2016), τ. 6, σ. 46-47
Λίτσα . Χατζηφώτη ,
ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ
Πρωτοπρεσβυτέρου ναστ. Κ. Γκοτσοπούλου:

23/2/17

O Α΄ Κατανυκτικός Εσπερινός στον Νέο Ι. Ναό Αγίου Ανδρέου Πατρών


O Α΄ Κατανυκτικός Εσπερινός

θα τελεσθεί την Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου

στον Νέο Ι. Ναό Αγίου Ανδρέου Πατρών 

ώρα 6:00 μ.μ.

22/2/17

Νικόλαος Μαχαίρας (1943-2017)


Τὸ πρωὶ τοῦ Σαββάτου 4 Φεβρουαρίου ἡ ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου συνέπεσε μὲ τὴ δύση τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ ἀδελφοῦ τῆς Ἀδελφότητός μας Νικολάου Μαχαίρα.

Ὁ ἀείμνηστος Νικόλαος ὑπῆρξε γόνος τῆς εὐάνδρου Ἠπείρου. Γεννήθηκε στὴν Ἀρίστη Ζαγορίου τὸ ἔτος 1943 μέσα στοὺς κόλπους παραδοσιακῆς οἰκογένειας καὶ μάλιστα ἀπὸ εὐλαβέστατη μητέρα, ἡ ὁποία τοῦ μετάγγισε τὴν πατροπαράδοτη εὐσέβεια. Ὡς μαθητὴς τοῦ ἑξαταξίου γυμνασίου φοίτησε στὴν Κόνιτσα, ὅπου παράλληλα παρακολουθοῦσε τὰ μαθήματα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ κατηχητικοῦ σχολείου. Ἐκεῖ εἶχε τὴν εὐλογία νὰ συνδεθεῖ πνευματικὰ μὲ τὸν τότε ἱεροκήρυκα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δρυϊ­νουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ἀρχιμανδρίτη π. Θεόδωρο Μπεράτη, μέλος τότε καὶ ἀργότερα προϊστάμενο τῆς Ἀδελφότητός μας.

Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς στρατιωτικῆς θητείας του γνώρισε ἀδελφοὺς τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ὁ Σωτὴρ» καὶ συν­εδέθη πνευματικὰ μὲ τοὺς «Χριστιανικοὺς Ὁμίλους Ἐργαζομένων Νέων» (ΧΟΕΝ), τομέα τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος» στὴν Ἀθήνα, ὅπου εἶχε πλέον ἐγκατασταθεῖ. Καὶ ἐνῶ ἐργαζόταν βιοποριστικὰ σὲ ἐκδοτικὸ οἶκο ποὺ ἀνῆκε σὲ κάποιο θεῖο του, ζήτησε νὰ προσληφθεῖ στὸ βιβλιοπωλεῖο Ἀθηνῶν τῆς Ἀδελφότητός μας. Ἤδη εἶχε ἐπανασυνδεθεῖ μὲ τὸν πνευματικό του π. Θεόδωρο, μέσῳ τοῦ ὁποίου τελικῶς ζήτησε νὰ εἰσέλθει στὸ κοινόβιο τῆς Ἀδελφότητος μὲ σκοπὸ τὴν ἰσόβια ἀφιέρωσή του στὰ ἔργα τῆς Ἱεραποστολῆς. Ἡ εὐλαβὴς αὐτὴ ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς του πραγματοποιήθηκε στὴν ἀρχὴ τοῦ ἔτους 1973.

Ὁ Νικόλαος ἦταν ἄνθρωπος ἐσωστρεφὴς καὶ συγχρόνως ἀγωνιστὴς στὴν πνευματικὴ ζωή. Ἀγαποῦσε πολὺ τὴν οἰκοδομητικὴ μελέτη, μάλιστα τῶν πατερικῶν ἔργων, καὶ προσευχόταν μυστικά, ἐνῶ ἐκινεῖτο ἀθόρυβα καὶ διακριτικὰ μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν, τοὺς ὁποίους ἐξυπηρετοῦσε μὲ πολλὴ προθυμία, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἀπολάμβανε τὴν ἀγάπη ὅλων.

Κατὰ τὴν ὑπερεικοσαετὴ διακονία του στὸ βιβλιοπωλεῖο Ἀθηνῶν τοῦ «Σω­τῆ­ρος» συνδύαζε μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση μαζὶ μὲ τὴν κανονικὴ ἐργασία του τὶς φροντίδες γιὰ συμπαράσταση στὰ ἔργα τῆς ἐξωτερικῆς ἱεραποστολῆς, μὲ ἰδιαίτερη μέριμνα γιὰ τὸ ἱεραποστολικὸ κλιμάκιο τῆς Ἀδελφότητος στὴν Κανάνγκα τοῦ Κονγκό.

Ἀπὸ τὸ φθινόπωρο τοῦ 1993 μετετέθη στὸ βιβλιοπωλεῖο μας τῆς Θεσσαλονίκης ὡς ὑπεύθυνος πλέον, ὅπου ἐπέδειξε ἰδιαίτερο ζῆλο καὶ δραστηριότητα γιὰ τὴν προβολὴ καὶ διάδοση τῶν χριστιανικῶν βιβλίων. Ἕνας στενὸς συνεργάτης μας στὴ Θεσσαλονίκη ἔγραψε σχετικὰ σὲ συλλυπητήρια ἐπιστολή του: «Ὁ ἀδελφὸς Νικόλαος ἦταν ἁπλός, ταπεινός, ἐργατικὸς καὶ ἀθόρυβος. Τὸν ἀπασχολοῦσε πολὺ ἡ Ἱεραποστολὴ καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν μὲ πολὺ ζῆλο ἑτοίμαζε τὰ δέματα μὲ τὰ πνευματικὰ βιβλία γιὰ τὰ ἱεραποστολικὰ κλιμάκια, στὰ ὁποῖα καὶ ὁ ἴδιος λάμβανε μέρος (...). Ἡ πολυλογία - ἀργολογία τοῦ ἦταν ἄγνωστη, ἐνῶ ὁ λόγος του ἦταν λιτός, πειστικὸς καὶ πνευματικὰ ὠφέλιμος». 

Τὸν περασμένο Ἰούνιο διαπιστώθηκε σοβαρῆς μορφῆς ἀσθένεια (καρκίνος), ἡ ὁποία εἶχε ραγδαία ἐπιδείνωση. Ἀκολουθώντας τὴ συμβουλὴ φίλου ἰατροῦ ἦλθε στὸ κέντρο τῆς Ἀδελφότητος, ὅπου νοσηλεύθηκε τοὺς ὑπόλοιπους μῆνες τῆς ζωῆς του μὲ συστηματικὴ ἰατρικὴ ὑποστήριξη καὶ νοσηλευτικὴ φροντίδα. Εἶναι γεγονὸς ὅτι ὑπέφερε καθημερινὰ ἀπὸ δριμεῖς πόνους. Ὅμως συγχρόνως γινόταν δέκτης τῆς ἀγάπης καὶ τῆς στοργῆς πολλῶν ἀδελφῶν τῆς Ἀδελφότητός μας. «Ἠ ἐπώδυνη ἀσθένειά του τὸν ἐξαγίασε, διότι ἀγόγγυστα ὑπέμεινε τὸ μαρτύριό του καὶ μέσα στὸν πόνο ἑτοιμάσθηκε γιὰ τὸ αἰώνιο ταξίδι τοῦ οὐρανοῦ», σημείωσε εὔστοχα ὁ ἴδιος σεβαστὸς συνεργάτης μας.

Τοῦ μακαριστοῦ ἀδελφοῦ μας Νικολάου, ζηλωτοῦ ἱεραποστόλου, ἂς εἶναι «αἰωνία ἡ μνήμη», ἡ δὲ ψυχή του ἂς ἀναπαύεται πλησίον τοῦ παναγίου Θεοῦ, τὸν Ὁποῖο ἀγάπησε ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς ζωῆς του!


Το Μεγάλο Απόδειπνο


Την Καθαρά Δευτέρα 27-2-2017 και ώρα 6 μμ.
στο παρεκκλήσιο της Χριστιανικής Εστίας (Aγ.Ιω.Χρυσόστομος)

θα γίνει η Ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου 

χοροστατούντος
του Σεβ.Μητροπολίτου μας κ.κ. Χρυσοστόμου.


20/2/17

Στην τρικυμία



«Ο Θεός μας βοηθάει και όταν δεν υπάρχει κανένας άλλος να μας βοηθήσει, είναι παρών στην μεγαλύτερή μας ένταση, στο σημείο που λυγίζουμε, στο κέντρο της θύελλας. Θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε να περάσουμε μέσα από την απελπισία και όχι να την αποφεύγουμε».

Μητροπολίτης Σουρόζ, Αντώνιος (Μπλουμ)

Παρουσίαση του βιβλίου «Ιστορία της Σερβίας (Πολιτική και Εκκλησιαστική)», του Γεωργίου – Νεκταρίου Λόη


του Αλέξανδρου Κολλιόπουλου

«Στην κατάμεστη αίθουσα εκδηλώσεων του ξενοδοχείου «Βυζαντινό» της πόλεώς μας, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το πρωί 19 Φεβρουαρίου 2017, η παρουσίαση του ογκωδεστάτου (784 σελίδες), πρωτοτύπου πονήματος του συμπολίτου μας Ακαδημαϊκού δασκάλου κ. Γεωργίου – Νεκταρίου Λόη, με τίτλο: «Ιστορία της Σερβίας (Πολιτική και Εκκλησιαστική)».

Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο πρώτος που έλαβε το βιβλίο του κ. Γεωργίου - Νεκταρίου Λόη, είναι ο Πρωθυπουργός κ. Αλέξιος Τσίπρας, όπου, είχε μεταβεί προσφάτως στην γείτονα χώρα, προσφέροντάς του το ως ευλογία ο Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Ειρηναίος.

Επισημαίνουμε, ότι το βιβλίο αυτό είναι πρωτότυπο και δεν είναι σχήμα λόγου, αφού, κανένα βιβλίο αυτού του μεγέθους δεν έχει τις συγκεκριμένες ενότητες, δεν έχει τις συγκεκριμένες βιβλιογραφικές πηγές. 

Την εκδήλωση χαιρέτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ.κ. Χρυσόστομος, ο οποίος εξήρε τον κ. Λόη ως άνθρωπο και δάσκαλο, τον χαρακτήρισε άριστο οικογενειάρχη και ότι η συγγραφή του είναι έργο ζωής. Κατέθεσε δε, προσωπική του εμπειρία από παρελθούσα επίσκεψή του στην Σερβία συνοδεύοντας τότε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο, καταδεικνύοντας μέσα απ΄ αυτήν την αγάπη των δύο λαών.

Κεντρικοί ομιλητές ήσαν οι 
κ.κ. 
- Αθανάσιος Αγγελόπουλος, Σλαβολόγος, Καθηγητής Εκκλησιαστικής Ιστορίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 
- Χρήστος Τερέζης, Καθηγητής Φιλοσοφίας, π. Κοσμήτωρ Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Πατρών, 
- Γεώργιος Παναγιωτάκης, Καθηγητής Ιατρικής, π. Πρύτανις του Πανεπιστημίου Πατρών. 
- Αναστάσιος Μαράς, Καθηγητής ΣΕΠ Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου, Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών, Σπουδές στην Ορθόδοξη θεολογία. 
- Ανδρέας Ζαφειρόπουλος, Θεολόγος M.Sc. υπ. Διδάκτωρ Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Ανατολικού Σαράγιεβο. 

Συντονιστής: Χρήστος Αδαμόπουλος.

Ο Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου κ. Αθανάσιος Αγγελόπουλος και διδάσκαλος του συγγραφέως, αναφέρθηκε στην αγάπη και την πίστη που πρέπει να έχει κάποιος, ώστε να φέρει εις πέρας αυτό το σπουδαίο ερευνητικό συγγραφικό έργο. Η Σερβία είναι η χώρα που την αγάπησε ο Γεώργιος – Νεκτάριος Λόης και τον αγάπησε και αυτή. Και κατέληξε, λέγοντας, ότι οι φιλίστορες, αλλά και οι ειδικοί του Πολιτισμού, της Πολιτικής, της Διπλωματίας και του Επιχειρείν να προσέξουν το έργο αυτό, κάτι σίγουρα θα διδαχθούν και κάτι θα εμπνευστούν απ΄ αυτό για το έργο τους.

Παρέστη μεταξύ άλλων και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ο π. Νικόλαος Σκιαδαρέσης, Καθηγητής του κ. Λόη στο Εκκλησιαστικό Λύκειο, αρκετοί Ιερείς και φοιτητές του. 








Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο συγκινεί...


Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο που διαπρέπει στο μαγικό κόσμο του NBA αυτή την εποχή μόλις στα 22 του χρόνια, δεν σταματά να μιλά με τα καλύτερα λόγια για την Ελλάδα που υποδέχτηκε φιλόξενα αυτόν και την οικογένειά του πριν 20 χρόνια.

Με αφορμή την κλήση του για το All Star Game έδωσε πληθώρα συνεντεύξεων και οι δηλώσεις του είναι συγκλονιστικές:

'Οταν κλήθηκε να πει το τι θα διάλεγε ανάμεσα στον τίτλο του MVP στο All-Star Game, στο πρωτάθλημα με τους Μπακς ή σε ένα μετάλλιο με την Εθνική, εκείνος διάλεξε χωρίς δεύτερη σκέψη το μετάλλιο, αφού “αυτό το παίρνει όλη η Ελλάδα”!

«Θα επέλεγα μετάλλιο με την Εθνική, γιατί αυτό θα ήταν κάτι που θα έμενε σε όλη την Ελλάδα». 

“Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα, που δουλεύει σκληρά καθημερινά, όποιος πάει εκεί τον υποδέχονται καλά. Αυτό έκαναν στους γονείς μου πριν 20 χρόνια. Όπου κι αν πάω η Ελλάδα βρίσκεται πίσω μου. Δεν είναι ο Γιάννης στο All Star Game είναι η Ελλάδα”.

"Σας ευχαριστώ. Όπως είπα πάντα έχω την Ελλάδα πίσω μου. Σας αγαπώ..."


19/2/17

Νηστεία



Η πνευματική νηστεία, με προϋπόθεση τη σωματική νηστεία, όταν ο άνθρωπος έχει τη σωματική υγεία του, εισάγει τον άνθρωπο στο χώρο της προσευχής, της λέπτυνσης δηλαδή και "νηστείας" του νου του, της πνευματικής προσοχής, των πολλών παρηγορητικών δακρύων και στεναγμών μέσα στην καρδιά, στον με αυταπάρνηση πνευματικΌ αγώνα για χριστοποίηση, αγιασμό ολόκληρου του πιστού και στην πνευματική ελεημοσύνη προς τους άλλους πιστούς...

Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ (19.2.17)

18/2/17

Δὲν κατάλαβε ἢ τὸν παραπλανοῦν;



Δὲν κατάλαβε ἢ τὸν παραπλανοῦν; Ὁ κ. Ὑπουργὸς τῆς Παιδείας μὲ συνεχεῖς συνεντεύξεις, δηλώσεις καὶ ἀναφορὲς ἐπιχειρεῖ νὰ παρουσιάσει ὡς ἄνευ περιεχομένου τὶς ἀντιδράσεις γιὰ τὴν περίφημη θεματικὴ ἑβδομάδα «Σῶμα καὶ Ταυτότητα» στὰ Γυμνάσια τῆς χώρας.

Κι αὐτό, διότι, κατὰ τὸν κ. Ὑπουργό, ὁ τρίτος ἄξονας τῆς θεματικῆς ἑβδομάδας μὲ τὸν τίτλο «Ἔμφυλες Ταυτότητες» ποὺ προκάλεσε τὶς ἀντιδράσεις, ἀναφέρεται ἁπλῶς στὶς σχέσεις τῶν δύο φύλων καὶ ἀποσκοπεῖ στὴν ἐνημέρωση τῶν παιδιῶν γιὰ τοὺς κινδύνους ποὺ διατρέχουν στὶς πολυήμερες ἐκδρομές, οἱ ὁποῖες, ὅπως εἶπε, συχνὰ συνοδεύονται ἀπὸ ἀρκετὲς ἀνεπιθύμητες ἐγκυμοσύνες.

Πράγματι ἔτσι κατέληξε ἡ ὑπόθεση. Ἀφοῦ τὸ Ὑπουργεῖο ἀντιμετώπισε τὴν ὀργίλη ἀντίδραση γονέων καὶ ἄλλων φορέων, ἀναγκάσθηκε ὑποχωρώντας τάχα νὰ «διευκρινίσει» ὅτι στὶς σχέσεις τῶν δύο φύλων θὰ ἑστιασθεῖ τὸ περιεχόμενο τοῦ τρίτου θεματικοῦ ἄξονα.

Ὅμως ἀρκεῖ μιὰ ἁπλὴ ἀναζήτηση στὸ Διαδίκτυο γιὰ νὰ διαπιστώσει κανεὶς τί σημαίνει π.χ. «Βιολογικὸ καὶ κοινωνικὸ φύλο», ποὺ ἀποτελεῖ μέρος τοῦ τρίτου ἄξονα καὶ ἀπευθύνεται στὰ παιδιά. Σὲ ἐρωτηματολόγιο ποὺ δόθηκε σὲ παιδιὰ ἡλικίας 13-18 ἐτῶν στὴν Ἀγγλία, ἀρι­θμοῦντο 23 εἴδη κοινωνικοῦ φύλου γιὰ νὰ ἐπιλέξουν τί νομίζουν ὅτι εἶναι. Ἰδού μερικά: ἀγόρι, κορίτσι, ἀγοροκόριτσο, τράνς-ἀγόρι, τράνς-κορίτσι, ρευστὸ φύλο, ἄφυλο, δίφυλο, μὴ δυαδικό, ἡμιαγόρι, ἡμικορίτσι, ἀλλόκοτο φύλο, μὴ φύλο, τρίφυλο, πάνφυλο, ἀνάμεσα ἀγόρι καὶ κορίτσι, ἑρμαφρόδιτο, ἀβέβαιο, ἀνέκφραστο... 

Ὁ κ. Ὑπουργός, πιστεύουμε, θὰ στενοχωρηθεῖ, ἂν δεῖ τὸν ἐνθουσιασμὸ ποὺ προκάλεσε ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Ὑπουργείου του στὶς ὁμάδες τῶν λεγόμενων ΛΟΑΤ (Λεσβιακῶν, Ὁμοφυλόφιλων, Ἀμφισεξουαλικῶν καὶ Τρανσεξουαλικῶν ἀτόμων). Καὶ θὰ καταλάβει ἢ ὅτι τὸν ἔχουν ἐξαπατήσει μὲ τὸ προκάλυμμα τῆς Διατροφῆς, τῶν Ἐθισμῶν καὶ τῶν τάχα Σχέσεων τῶν δύο φύλων... ἢ ὅτι δὲν ἔχει ἐπαρκῶς σταθμίσει ποῦ στὸ τέλος θὰ ὁδηγήσει τὴν Παιδεία τοῦ τόπου ἡ κερκόπορτα ποὺ ἄνοιξε στὰ Σχολεῖα μὲ τὴ θεματικὴ αὐτὴ ἑβδομάδα.

Ἄλλωστε καὶ μόνο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ φορέας ποὺ σχεδίασε τὸ ὅλο Πρόγραμμα δὲν εἶναι ἄλλος ἀπὸ τὴν Μὴ Κυβερνητικὴ Ὀργάνωση μὲ τὸν τίτλο «ΑΝΤΙΓΟΝΗ», ποὺ αὐτοχαρακτηρίζεται ὡς «Κέντρο Πληροφόρησης καὶ Τεκμηρίωσης γιὰ τὸ Ρατσισμό, τὴν Οἰκολογία, τὴν Εἰρήνη καὶ τὴ Μὴ Βία», ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀντιληφθεῖ καν­εὶς ποῦ στοχεύει τὸ ἐγχείρημα. Οἱ δὲ διασυνδέσεις τῆς συγκεκριμένης Ὀργανώσεως μὲ αὐτὲς τῶν ΛΟΑΤ φανερώνουν τὸν προσανατολισμό της. 

Βέβαια πολὺ σημαντικὸ ἐρώτημα εἶναι καὶ τὸ ἀπὸ ποῦ χρηματοδοτεῖται καὶ αὐτὴ καὶ οἱ ΛΟΑΤ ὀργανώσεις· οἱ ὁποῖες γνώριζαν ἀπὸ πρὶν γιὰ τὴ θεματικὴ ἑβδομάδα καὶ ἦταν ἤδη ἕτοιμες μὲ ὑλικὸ ποὺ ἐντέχνως τώρα διοχετεύουν στὰ Σχολεῖα μέσῳ δῆθεν οὐδέτερων φορέων.

Ἐπιπλέον οἱ πολίτες διερωτώμεθα τί σημαίνει αὐτὸ τὸ μυστηριῶδες τάχα «διευκρινιστικὸ ἔγγραφο», ποὺ φαίνεται νὰ ἐστάλη ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο στὴν Ἱερὰ Σύν­οδο καὶ ἐκείνη ἔσπευσε νὰ τὸ κοινοποιήσει σὲ ὅλες τὶς Μητροπόλεις. Γιατί τὸ ἔστειλε τὸ Ὑπουργεῖο; Γιὰ νὰ τὴν παραπλανήσει; Νὰ τῆς κλείσει τὸ στόμα; Νὰ φιμώσει καὶ τοὺς ἄλλους ἐπισκόπους;
Τί εἴδους συμπαιγνίες τέλος πάντων ἔχουν σχεδιασθεῖ καὶ ἐξυφαίνονται μ᾿ αὐ­τὲς τὶς κινήσεις; Καὶ μέχρι πότε οἱ φύλακες θὰ ὑπνώττουν ὕπνο θανατηφόρο;

περ. Ο ΣΩΤΗΡ

Φοβάσαι τον θάνατο;


Έχεις ακούσει για τον μακάριο διάκο Αββακούμ; Όταν τον οδηγούσαν οι Τούρκοι μέσω του Βελιγραδίου, στα δεσμά, για να τον καρφώσουν στον πάσσαλο, αυτός ο ιπποτικός Βόσνιος τραγουδούσε: «Ο Σέρβος είναι του Χριστού, χαίρεται, τον θάνατο»! Αυτά τα λόγια ακούγονται εντελώς σύμφωνα με το πνεύμα του απόστολου Παύλου ο όποιος γράφει στους Φιλιππησίους: «Συνέχομαι δε εκ των δύο, την επιθυμίαν έχων εις το αναλύσαι και συν Χριστώ είναι· πολλώ γαρ μάλλον κρείσσον· το δε επιμένειν εν τη σαρκί αναγκαιότερον δι’ υμάς» (Φιλιπ, 1,23-24). Ο απόστολος δεν μιλά καν περί του θανάτου αλλά μόνο περί της μετάβασης απ΄ αυτή τη ζωή στην άλλη ζωή. Και χαίρεται περισσότερο εκείνη τη ζωή παρά αυτήν.

Ρώτησα πρόσφατα έναν υγιή γέρο: «Τι θα επιθυμούσες από τον Θεό να σου δώσει περισσότερο στον κόσμο;» Έβαλε το χέρι στην καρδιά και απάντησε: «Τον θάνατο και μόνο τον θάνατο»! «Πιστεύεις στη ζωή μετά από τον θάνατο;» «Ακριβώς λόγω αυτής της πίστης επιθυμώ όσο πιο γρήγορα τον θάνατο», είπε ο γέρος.

Οι άπιστοι φοβούνται τον θάνατο, αφού θεωρούν ότι ο θάνατος είναι εξ ολοκλήρου καταστροφή της ζωής. Πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν πάλι φοβούνται τον θάνατο επειδή νομίζουν, ότι δεν ολοκλήρωσαν το καθήκον τους σ’ αυτόν τον κόσμο: Δεν έβαλαν τα παιδιά στον ορθό δρόμο ακόμα, ή δεν ολοκλήρωσαν ό,τι άρχισαν. Ακόμα και κάποιοι άγιοι άνθρωποι είχαν φόβο την ώρα του θανάτου. Όταν κατέβηκαν οι άγγελοι να πάρουν τη ψυχή του αγίου Σίσογιε, αυτός ο αγγελικός άνθρωπος προσευχόταν, να τον αφήσουν ακόμα λίγο στη ζωή ένεκεν μετάνοιας και προετοιμασίας για την άλλη ζωή. Οι άγιοι, λοιπόν, δεν φοβόντουσαν τον θάνατο αλλά την κρίση του Θεού μετά τον θάνατο. Και αυτός είναι ο μόνος δικαιολογημένος φόβος του χριστιανού, ο οποίος πιστεύει σταθερά στην άλλη ζωή και στην κρίση του Θεού.

Ενώ χωρίς την πίστη στην άλλη, την ουράνια ζωή, ο φόβος είναι το σχοινί γύρω από τον λαιμό, με το οποίο ο θάνατος τραβά τους καταδικασμένους στα έγκατά του. Η ζωή για τον άπιστο δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο άνεμος του θανάτου, ο άνεμος που σηκώνει και ρίχνει τη νεκρή στάχτη του ανακατεύει αυτή τη στάχτη και την ηρεμεί. Εάν ο άπιστος έως το τέλος σκεφτόταν λογικά, θα έπρεπε να πει ότι η ζωή στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Γι’ αυτόν η μόνη του πίστη είναι ο θάνατος, μόνη αιώνια δύναμη ο θάνατος, μοναδικός Θεός, ο θάνατος. Για μας τους χριστιανούς, όμως, ο θάνατος είναι ολοκλήρωση ενός σχολείου, το σήμα για το τέλος της υπηρεσίας στον στρατό, και γέφυρα για την επιστροφή στην πατρίδα. Στην πραγματικότητα ο θάνατος δεν υπάρχει καθαυτός για εκείνους οι οποίοι πιστεύουν στον Χριστό. Αυτός είπε στη Μάρθα -και τούτο το λέει και σε μας σήμερα- «εγώ είμι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται- και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιωάν. 11,25-26), Σε ποιον θα πιστεύουμε, εάν όχι στον Χριστό, αδελφέ Σταύρο; Στους ανθρώπους δεν μπορείς να πιστεύεις ούτε όταν λένε το όνομά τους, ακόμα λιγότερο όταν λένε: «Θα σε πληρώσω αύριο», και ελάχιστα όταν μιλούν για βαθιά και υψηλά πράγματα. Εκτός του Υιού του Θεού κανείς δεν ξέρει τίποτα ούτε περί του θανάτου ούτε περί εκείνου που μας περιμένει μετά τον θάνατο. Αλλά Αυτός ήξερε και φανερώθηκε και έδειξε. «Κατεπόθη ο θάνατος εις νίκος» (Α΄Κορ. 15,54), κατά τα λόγια του αποστόλου. Τότε τι έχουμε να φοβόμαστε απ΄ εκείνο που κατεπόθη με την ανάσταση του Χριστού; Δεν συμβαδίζει ο φόβος του θανάτου για τους προσκολλημένους στον Χριστό, τον νικητή του θανάτου και Ζωοδόχο.

Όμως, ένας φόβος παραμένει, εντελώς αμετακίνητος και δικαιολογημένος. Είναι εκείνος ο φόβος, που τον αισθάνονταν και οι άγιες ψυχές στην όψη του θανάτου. Τούτος είναι φόβος όχι από τον θάνατο αλλά από την ανετοιμότητα για εκείνη την αθάνατη ζωή. Ο φόβος από την ακαθαρσία της ψυχής μας. Αφού οι ακάθαρτοι δεν θα δουν τον Θεό, ούτε την πραγματική ζωή στους άγιους ουρανούς.
Ο Κύριος να είναι το θάρρος και η παρηγοριά σου.

Πηγή: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, “Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται”, 
Εκδ. “Εν πλω”, σ. 269- 272, Η άλλη όψη

Αναδημοσίευση από: Πενταπόσταγμα

17/2/17

Επέτειος τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας τοῦ Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου




Τήν Δευτέρα, 20 Φεβρουαρίου 2017
ἐπέτειον τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας 
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν 
κ.κ. Χρυσοστόμου, 
ὁ Σεβασμιώτατος θά τελέσῃ τήν Θεία Λειτουργία 
στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.


15/2/17

Μνήμη του Οσίου Ανθίμου στο νοσοκομείο του Ρίου


Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρός ἡμῶν Ἀνθίμου τοῦ ἐν Χίῳ στό Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομεῖο Πατρῶν «Παναγία ἡ Βοήθεια».

• Τήν παραμονή, 14.2.2017, στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό Παναγία ἡ Βοήθεια, τοῦ Γενικοῦ Πανεπιστημιακοῦ Νοσοκομεῖου Πατρῶν «Παναγία ἡ Βοήθεια» ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός ὑπό τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε ἐπικαίρως τόν θεῖο λόγο, ἀναφερθείς στήν ἁγία βιοτή καί πολιτεία τοῦ Ὁσίου Ἀνθίμου.

• Ἀνήμερα, τήν Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε ὀ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος ἐν πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ.

Ὁ Σεβασμιώτατος στό κήρυγμά του ἀνεφέρφθη στήν ἀπαντοχή καί παρηγορία πού λαμβάνει ὁ ἂνθρωπος κατά τίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς του, ἀπό τήν Παναγία καί τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Εἰδική ἀναφορά ἒκανε στήν θαυμαστή προστασία τῆς Παναγίας Βοηθείας καί στήν ζωντανή παρουσία τοῦ Ἁγίου Ἀνθίμου τῆς Χίου στό Νοσοκομεῖο, τοῦ ὁποίου ἀπότμημα τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου εὑρίσκεται στόν Ναό τῆς Παναγίας Βοηθείας, τοῦ Νοσοκομείου.

Ἐπίσης ἐπήνεσε τόν Διοικητή κ. Θεόδωρο Πισιμίση, τό ἰατρικό καί νοσηλευτικό προσωπικό, τόν Ἱερέα τοῦ Νοσοκομείου π. Χαρίτωνα, ὡς καί ὃλους ὃσοι ἐργάζονται στόν εὐαίσθητο τομέα τῆς ὑγείας.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Σεβασμιώτατος ἐκ μέρους τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ προσέφερε στόν Διευθυντή τῆς Καρδιοθωρακοχειρουργικῆς Κλινικῆς κ. Δημήτριο Δουγένη τιμητική πλακέτα ἐπί τῇ ἀποχωρήσει του ἀπό τό Νοσοκομείο προκειμένου νά ὑπηρετήσῃ σέ Νοσοκομείο τῶν Ἀθηνῶν, ἐπαινέσας αὐτόν γιά τό ζῆλο καί τήν ἀφοσίωσή του στό λειτούργημα τοῦ ἰατροῦ καί γιά τήν συνεργασία του μέ τήν τοπική Ἐκκλησία.

Τέλος, ἀντιφώνησε ὁ κ. Δημήτριος Δουγένης ἀφοῦ εὐχαρίστησε τόν Σεβασμιώτατο, τόν κ. Διοικητή καί τό Ἱερέα τοῦ Ναοῦ γιά τήν τιμητική πλακέτα.