(...) ἡ θριαμβευτικὴ εἴσοδος τοῦ Χριστοῦ στὰ Ἱεροσόλυμα σημαίνει ἐπίσης, ὅπως καὶ τόσες ἄλλες πράξεις Του, ὅτι ἡ ὁριστικὴ ὁλοκλήρωση τοῦ ἔργου τοῦ Θεοῦ, τοῦ μεγάλου ἔργου τῆς σωτηρίας μας, θὰ συμβεῖ τὴν ἔσχατη ἡμέρα, τὴν ἡμέρα τῆς Τελικῆς Κρίσεως, τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ καὶ τῆς εἰσόδου μας στὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ.
(από το βιβλίο «ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΝΟΔΟΣ» π. Πλακίδας Deseille)
Η δύναμη του λόγου "Λάζαρε δεύρο έξω" ήταν τόσο μεγάλη,
που αν ο Χριστός δεν έλεγε τη λέξη "Λάζαρε"
θα έβγαιναν όλοι από τα μνήματα...
† π. Ανανίας Κουστένης
Παιδιά μου εὐλογημένα,
Ἢδη εἰσερχόμεθα στήν Ἁγία καί Μεγάλην Ἑβδομάδα. Θά βιώσωμε, βαθειά ἐσωτερικά, τά ἃγια καί σεπτά Πάθη τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θά ἀνέβωμε, ὂχι μόνο συναισθηματικά, ἀλλά καί οὐσιαστικά πιστεύομε μαζί Του, στόν Φρικτό Γογλοθᾶ καί θά ζήσωμε τήν μεγάλη χαρά τῆς Ἀναστάσεώς Του.
Κατά τήν Ἑβδομάδα αὐτή, κορυφώνονται οἱ πνευματικοί μας ἀγῶνες, οἱ ὁποῖοι ἂρχισαν ἀπό τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς, μέ τόν Κατανυκτικόν Ἑσπερινό, τόν γνωστόν ὡς Ἑσπερινόν τῆς συγγνώμης. Βαδίσαμε ἒχοντας ὡς ὁδηγούς πνευματικούς, τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας∙ ἀκούσαμε τίς πνευματικές τους συμβουλές∙ τούς παρακολουθήσαμε στά ἱερά πνευματικά τους σκιρτήματα∙ συμμετείχαμε στίς ἱερές Ἀκολουθίες καί μέ νηστεία, προσευχή καί μετάνοια ἐφθάσαμε καί φθάνομε, νά γευθῶμεν τοῦ Παναγίου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἳματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Θά ἀκούσωμε σήμερα τό βράδυ τόν Ἱερό Ὑμνογράφο, νά μᾶς προτρέπει μέσα ἀπό ἓνα συγκλονιστικό τροπάριο:
«Ἐρχόμενος ὁ Κύριος, πρὸς τὸ ἑκούσιον Πάθος, τοῖς Ἀποστόλοις ἔλεγεν ἐν τῇ ὁδῷ. Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα, καὶ παραδοθήσεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, καθώς γέγραπται περὶ αὐτοῦ. Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν αὐτῷ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος αὐτοῦ, οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, διὰ τὸ παθεῖν· ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρά μου, καὶ Πατέρα ὑμῶν, καὶ Θεόν μου, καὶ Θεὸν ὑμῶν, καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν».
Ἐλᾶτε λοιπόν, ἀδελφοί καί παιδιά μου ἀγαπητά, νά ζήσωμε αὐτά τά συγκλονιστικά γεγονότα καί νά συναντήσωμε Τόν δι’ ἡμᾶς Παθόντα, Τόν Σταυρωθέντα καί μέχρις ἃδου ταμείων καταβάντα καί νά συναναστηθοῦμε μαζί Του, ἀπολαμβάνοντες τήν εὐφροσύνη τῆς Ἂνω Ἱερουσαλήμ, τήν ὁποίαν ἢδη γεύονται οἱ υἱοί τῆς Ἀναστάσεως, οἱ Ἃγιοι δηλαδή, οἱ ἀπ’ αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστήσαντες, μέ πρώτη τήν Παναγία Μητέρα Του καί δική μας Μητέρα.
Θά σταθῶ γιά λίγο στήν μεγάλη καί λαμπράν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως, κατά τήν ὁποία πᾶσα ἡ κτίσις λαμπροφοροῦσα, ἀγάλλεται καί χαίρει, «ὃτι Χριστός ἀνέστη καί ἃδης ἐσκυλεύθη» .
Οἱ Ἂγγελοι μέ τούς Ἁγίους ἐν Οὐρανοῖς καί μέ τούς ἐπί γῆς ἀνθρώπους, λαμπαδηφοροῦντες, λαμπροχαρμοσύνως δοξολογοῦν καί ὁμοθυμαδόν καί ἐν ἑνί στόματι, μέ ἀναστασίμους παιάνας Τόν Κύριον ὑμνολογοῦν.
Ὑπάρχει ὃμως, μιά παγίδα τοῦ διαβόλου κατ’ αὐτήν τήν λαμπράν ἡμέρα, κατά τήν μεγαλύτερη ἑορτή τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Πλήθη πιστῶν, χιλιάδες ἀνθρώπων, κατακλύζουν τούς Ἱερούς Ναούς καί τά προαύλια αὐτῶν καί χαιρόμεθα καί συγκινούμεθα, ὁρῶντες τό θεσπέσιον αὐτό θέαμα.
Αγαπητοί φίλοι,
Η Ένωσή μας προχώρησε πέρσι στην αντικατάσταση των παλιών, σάπιων ξύλινων πορτών στις τουαλέτες ενός από τα σπιτάκια του συγκροτήματος που φτιάχτηκε μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1995 με νέες από αλουμίνιο.
Όλοι εκφράστηκαν με τα καλύτερα λόγια για την αναγκαία αυτή ανακαίνιση που έκανε την κατασκηνωτική ζωή των παιδιών μας πιο άνετη και πιο ασφαλή.
Φέτος τα οικονομικά μας δεδομένα δεν επαρκούν να κάνουμε το ίδιο για το 2ο σπιτάκι (από τα 3 συνολικά) παρ' όλο που το θέλουμε πολύ όλοι.
Απευθυνόμαστε λοιπόν στα μέλη και τους φίλους μας, σε όσους στηρίζουν εδώ και χρόνια την απρόσκοπτη λειτουργία της κατασκήνωσης. Ο προϋπολογισμός του έργου για 8 πόρτες και κουφώματα από αλουμίνιο είναι 4.000 €.
Εάν πολλοί δώσουν από λίγα ο σκοπός μας θα επιτευχθεί. Ανοίγουμε έναν κουμπαρά για το έργο αυτό και σας καλούμε να τον γεμίσετε. Είναι ο μοναδικός τρόπος να χαρούμε ένα έργο στην κατασκήνωση που θα μείνει...
Ευχαριστούμε πολύ!. Οι Άγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες να είναι μαζί μας.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ & ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ
Αρ. Λογαριασμού ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
225/29610838
ΙΒΑΝ: GR 2201102250000022529610838
Για όλες τις δωρεές εκδίδονται αποδείξεις.
Για να σας τις στείλουμε εύκολα, σημειώστε το ονοματεπώνυμο και το τηλέφωνο στην κατάθεση.
Ή επικοινωνήστε μαζί μας με email: gexapatrwn@yahoo.gr
Ἕνας πατέρας τῆς Δύσεως τῆς πατερικῆς ἐποχῆς, ὁ ἅγιος Αὐγουστίνος εἶπε: Γνωρίζω τρεῖς σταυρούς: Ἕνα σταυρὸ ποὺ σώζει. Εἶναι ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.
Ἕνα σταυρὸ διὰ τοῦ ὁποίου σώζεται ὁ ἄνθρωπος. Εἶναι ὁ σταυρὸς τοῦ καλοῦ ληστῆ, τοῦ ἐκ δεξιῶν του Χριστοῦ σταυρωθέντος.
Γνωρίζω κι ἕνα τρίτο σταυρό, ποὺ σὲ κάνει νὰ χάνεσαι γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Εἶναι ὁ σταυρὸς τοῦ ἐξ ἀριστερῶν τοῦ Χριστοῦ σταυρωθέντος ληστῆ.
Οἱ τύποι αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, τῶν δύο ληστῶν, ἀντιπροσωπεύουν ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα.
Ὁ σταυρὸς τοῦ ληστῆ τοῦ ἐκ δεξιῶν παίρνει μέσα του, παίρνει ἐπάνω του τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ σώζεται.
Ὁ σταυρὸς τοῦ ἀριστεροῦ ληστῆ ἀντιπροσωπεύει τὴ μερίδα ἐκείνη τῶν ἀνθρώπων, ποὺ δὲν δέχονται τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ χάνονται. Γενικὰ ὅμως τὸ σταυρὸ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν ἀποφύγομε κατ’ οὐδένα τρόπο.
π. Δημήτριος Στανιλοάε (†)
Την Παρασκευή 26 Απριλίου 2024 στις 5 μ.μ.,
οι συγγραφείς μας π. Γεώργιος Χριστοδούλου, κ. Σοφία Κατάρα-Ξυλογιαννοπούλου και κ. Δέσποινα Ανταράκη
θα φιλοξενηθούν στην εκπομπή «Απόγευμα στον 89,5» του κ. Αντώνη Γιαννακόπουλου στην Εκκλησία της Ελλάδος,
όπου θα συζητήσουν σχετικά με τα βιβλία
«Το ομορφότερο Πάσχα του Αναστάση», «Ο Άγιος της τελευταίας στιγμής» και «Η αναπνοή της ψυχής» αντίστοιχα.
Η οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο τον 6ο αι. όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Ιουστινιανός. Μέχρι το 12 χρόνια της έμενε με τους γονείς της, αλλά στην ηλικία αυτή έφυγε από το σπίτι της και τα επόμενα 17 χρόνια ζούσε μέσα στην αμαρτία. Η ζωή της ήταν μακριά από τον Θεό και υπέκυπτε αμέσως σε όλους τους πειρασμούς που της έβαζε ο διάβολος. Έτσι κατάντησε να είναι μια αμαρτωλή γυναίκα, με τόσο σκοτισμένο μυαλό, που δεν μπορούσε ούτε να αναλογισθεί το κακό των πράξεών της.
Κάποτε, ανέβηκε στο πλοίο στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας και με άλλους προσκυνητές αποβιβάσθηκε στις ακτές της Ιουδαίας με προορισμό τα Ιεροσόλυμα. Εκεί, όπως κάθε χρόνο, θα γιορταζόταν πανηγυρικά η Ύψωση του Σταυρού. Όταν η Μαρία ακολούθησε από περιέργεια τους ανθρώπους που έμπαιναν μέσα στον ναό για να προσκυνήσουν τον Σταυρό του Κυρίου, μια αόρατη δύναμη την σταμάτησε, καθώς πήγαινε να περάσει την πόρτα. Στην αρχή δεν κατάλαβε τι συνέβαινε, αλλά μετά, καθώς προσπάθησε και για δεύτερη και τρίτη και τέταρτη φορά και δεν κατάφερε να περάσει, μια αναλαμπή αναφάνηκε στο σκοτισμένο μυαλό της. Ο πανάγαθος Θεός επέτρεψε να αντιληφθεί ότι εξαιτίας των πολλών της αμαρτημάτων και της άσωτης ζωής της δεν ήταν δυνατόν να μπει στον ναό μαζί με τους άλλους χριστιανούς. Έπεσε τότε κάτω στο έδαφος και παρακάλεσε θερμά την Παναγία να της επιτρέψει την είσοδο στον ναό, κι αυτή από κει και πέρα θα ζούσε μακριά από κάθε αμαρτία και θα αφιέρωνε τη ζωή της σ΄ Αυτήν. Πράγματι, την αμέσως επόμενη φορά που η Μαρία κατευθύνθηκε προς τον ναό, μπήκε ανεμπόδιστα μέσα και προσκύνησε με δάκρυα τον Τίμιο Σταυρό. Και δεν λησμόνησε αυτό που υποσχέθηκε στη Θεοτόκο. Παίρνοντας μαζί της δυο ψωμιά, αποσύρθηκε στην έρημο του Ιορδάνη.
Γύρω από την έρημο υπήρχαν κάποια μοναστήρια. Σ΄ ένα από αυτά, μεταξύ των ασκητών, ζούσε κι ο αββάς Ζωσιμάς, ένας γέροντας ιερέας, ευσεβής αλλά, προπαντός, ταπεινός. Στο μοναστήρι αυτό υπήρχε συνήθεια στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής όλοι οι μοναχοί να βγαίνουν έξω στην έρημο και να ασκούνται μόνοι τους στην προσευχή και τη νηστεία μέχρι την Κυριακή των Βαΐων, οπότε και επέστρεφαν, για να περάσουν όλοι μαζί τη Μεγάλη Εβδομάδα και να γιορτάσουν το Πάσχα. Έτσι κι ο αββάς Ζωσιμάς, μόλις άρχισε η Σαρακοστή, αναχώρησε για την έρημο του Ιορδάνη, όπου περνούσε τις μέρες του προσευχόμενος. Ενώ πλησίαζαν οι μέρες για να επιστρέψει στο μοναστήρι, συναντήθηκε με έναν άνθρωπο ασκητικό και αδύνατο, που φορούσε κουρέλια. Έτρεξε από πίσω του και όταν τον πρόφτασε και τον σταμάτησε, με μεγάλη δυσκολία διαπίστωσε ότι επρόκειτο για γυναίκα. Ο Ζωσιμάς, αντιλήφθηκε ότι είχε μπροστά του έναν ξεχωριστό άνθρωπο και τον πίεσε να του διηγηθεί τη ζωή του. Η Μαρία, αυτή ήταν η ασκήτρια της ερήμου, διηγήθηκε εξομολογούμενη στον αββά όλη την προηγούμενη ζωή της. Ήταν ήδη 47 χρόνια στην έρημο, χωρίς να συναντήσει άνθρωπο. Τρεφόταν με τα ελάχιστα που μπορούσε να της δώσει ο χώρος. Του είπε ότι τα 17 πρώτα χρόνια που κατέφυγε στην έρημο μετανιωμένη για την παλιά αμαρτωλή ζωή της δεχόταν καθημερινά πόλεμο από τον διάβολο, αλλά στη συνέχεια η χάρη του Θεού και οι πρεσβείες της Θεοτόκου, στην οποία είχε αφιερώσει τη ζωή της, την απάλλαξαν από αυτόν. Η μετάνοιά της είχε γίνει δεκτή από τον Θεό. Παρακάλεσε τον αββά να έρθει στον ίδιο τόπο την επόμενη χρονιά έχοντας μαζί του τα Τίμια Δώρα και να μην πει σε κανέναν για τη συνάντηση αυτή. Πριν αναχωρήσει για το μοναστήρι του, προσευχήθηκαν μαζί και ο Ζωσιμάς είδε με δέος τη Μαρία, καθώς προσευχόταν, να είναι ανυψωμένη και να μην ακουμπάει τη γη.
Την Μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς ο αββάς Ζωσιμάς, εκτελώντας την εντολή της οσίας έφθασε στον Ιορδάνη ποταμό έχοντας μαζί του το Σώμα και του Αίμα του Κυρίου. Η Μαρία φάνηκε από την άλλη όχθη του ποταμού· έκανε το σημείο του σταυρού πάνω του και μετά, βαδίζοντας πάνω στο νερό, έφθασε στον γέροντα που περίμενε. Μετέλαβε και είπε στον αββά να έρθει την ίδια μέρα και τον επόμενο χρόνο.
Τήν Κυριακή 21 Ἀπριλίου, Ε’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, ἐτελέσθη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό τοῦ Πολιούχου τῶν Πατρῶν, Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος ἒκανε συγκινητική ἀναφορά στήν θυσία τῶν 10.000 χιλιάδων καί πλέον Πατρέων, σφαγιασθέντων τό 1821 καί ἀνέγνωσε τήν Ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, γιά τόν ὁρισμό τοῦ Ἐπισήμου Ἑορτασμοῦ, ἐκφράσας τίς θερμές καί εὐγνώμονες εὐχαριστίες του πρός τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμον καί τούς Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Ἀρχιερεῖς.
Ἐν συνεχείᾳ, ἐτελέσθη τό πάνδημο μνημόσυνο τῶν Σφαγιασθέντων καί τέλος, μπροστά στό μνημεῖο πού ἐστήθη πρός τιμήν τους, ἀνεπέμφθη ἐπιμνημόσυνη δέηση καί ὁ Σεβασμιώτατος κατέθεσε δάφνινο στεφάνι ἐκ μέρους τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ τῆς Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως τῶν Πατρῶν.
Στό ἱερό Μνημόσυνο παρέστη καί ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος, ὁ ὁποῖος προσῆλθε ἀπό ἂλλον Ἱερόν Ναόν, ὃπου ἐλειτούργησε.
Στούς ἑορτασμούς συμμετεῖχαν Ἐκπρόσωποι Πολιτικῶν καί Στρατιωτικῶν Ἀρχῶν καί Φορέων καί πλῆθος κόσμου.
Συγκινητική ἦτο ἡ παρουσία τῶν Πατριωτικῶν Συλλόγων, μέ τίς Ἐθνικές Ἐνδυμασίες, μέ τίς Σημαῖες καί τά Λάβαρα.
«ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΑΤΡΕΩΝ ΠΟΥ ΣΦΑΓΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΤΟ 1821».
Τοῦ
Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν
κ.κ. Χρυσοστόμου.
Ἀγαπητοί μου,
Τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1821 βάφτηκε τό ἁγιασμένο, ἀπό τήν θυσία τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, χῶμα τῶν Πατρῶν, μέ τό αἷμα χιλιάδων Πατρέων, οἱ ὁποῖοι φρικτῷ καί μαρτυρικῷ θανάτῳ διά πυρᾶς καί μαχαίρας ἐτελειώθησαν ἀπό τούς αἱμοσταγεῖς καί βαρβάρους Τούρκους κατακτητάς.
Πολλοί ἐπωλήθησαν ὡς δοῦλοι καί ἂλλοι ἐξεπατρίσθησαν, ἀφήνοντας πίσω τους, ἀποκαΐδια καί τά μαρτυρικά σώματα τῶν ἰδικῶν τους ἀνθρώπων.
Οἱ σφαγές συνεχίστηκαν καί τίς ἑπόμενες ἡμέρες τοῦ ἒτους ἐκείνου, τοῦ 1821 δηλαδή. Τό αἷμα ἒρρεε ποταμηδόν ἀπό τήν Κυριακή τῶν Βαΐων ἓως καί τήν Μεγάλη Παρασκευή.
Ὁ Ἰ.Φιλήμων ἀναφέρει: «…Αἱ παραλίαι, οἱ ἁγροί καί οἱ χάνδακες τῆς πεδιάδος ἐπληρώθησαν ἀνδρῶν, γυναικῶν καί παιδίων. Ὃποιον οἱ Τοῦρκοι συνελάμβανον ἢ κατακρεούργουν ἢ ἒρριπτον χαμαί καί ἒσφαττον ὡς ζῶον. Τά θυσιαστήρια τοῦ Θεοῦ μετέβαλον εἰς ἀποπάτους καί εἰς καταγώγια ἀσελγείας, τάς ἁγίας εἰκόνας τῶν ναῶν συντρίβοντες καθύβριζον καί διά τῶν ἱερῶν ἀμφίων περιέβαλον τούς κύνας, πατέρα δε καί υἱόν, τόν Μῆτρον Βεγουλόπουλον, ἀναπείραντες (ἀφοῦ τούς σούβλισαν, δηλαδή) ἢναψαν πυράν καί τούς αἰχμαλώτους Ἓλληνας ἐβίασαν, ἳνα ψήσωσι τούτους, τόν ἓνα κατόπιν τοῦ ἂλλου…»
Ἐνῶ ὁ Πουκεβίλ γράφει χαρακτηριστικά: «…Οὐδέποτε παρετηρήθη θέαμα τόσον φρικῶδες! Πτώματα ἂνευ κεφαλῶν, μέλη διεσπαρμένα, τεμάχια σαρκῶν ἐδείκνυον τά ἲχνη τῆς ὁδοῦ, ἣτις ἦγεν εἰς τό κέντρο τῶν ἀνθρωποφάγων. Ἐκεῖ, ὡλίσθαινεν ὁ διαβάτης πατῶν ἐπί ἓλους ἐκ πεπηγότος αἳματος κεκαλυμμένου ὑπό σποδοῦ. Περαιτέρω ἒδει νά διαβῇ τις ρύακας ἐξ‘ ἐλαίου, οἲνου καί οἰνοπνεύματος. Ἀλλαχοῦ, ἡ ὁδός ἦτο πλήρης ἐπίπλων καί ἐμπορευμάτων κατακαέντων. Ἳνα ἀποφύγωμεν τά καταρρέοντα τείχη ἒπρεπε νά προχωρήσωμεν ἑλικοειδῶς, ὃτε ἀφικομένων ἡμῶν ἐκεῖ ὃπου δερβίσης τις κρατῶν κεφαλήν παρουσιάζεται ἐνώπιον τοῦ Προξένου καί ὑβρίζει αὐτόν. Στρατιῶται καί μαῦροι πλήρεις λαφύρων ἢ σύροντες ἀπό τῆς κόμης γυναίκας καί παιδία, ἐπλήρουν τήν ἀτμόσφαιραν διά τῶν ἀλαλαγμῶν αὐτῶν. Ἂ! Ὂχι! Οὐδέποτε τοιαῦται εἰκόνες ἒθλιψαν τήν ὃρασιν τῶν ἀνθρώπων…».
Οἱ περιγραφές τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων καί τῶν ἱστορικῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης Ἑλλήνων καί ξένων, ἀλλά καί τῶν μεταγενεστέρων ἱστορικῶν, οἱ ὁποῖοι περιέγραψαν καί διέσωσαν τά φρικτά καί ἀποτρόπαια γεγονότα, συγκλονίζουν διαχρονικά, ὂχι μόνο τόν Ἑλληνικό Λαό, ἀλλά καί κάθε ἂνθρωπο, ὃπου καί ἂν εὑρίσκεται, ἀδιακρίτως καταγωγῆς, γλώσσης ἢ θρησκείας.
Παρακολουθήστε την Πνευματική Ομιλία του π. Μάρκου Τζανακάκη με τίτλο: "ΙΟΥΔΑΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ".
Η Ομιλία έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Παναγίτσας Μασταμπά Ηρακλείου Κρήτης) την Δευτέρα 15 Απριλίου 2024.
Ο π. Μάρκος Τζανακάκης είναι Αρχιμανδρίτης, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
Σύλλογος «Φίλοι του Αγίου Όρους Ηρακλείου»
Την Κυριακή 21 Απριλίου (Ε΄ Κυριακή των Νηστειών)
στον Ι. Ναό των Αγ. Τεσσαράκοντα Μαρτύρων
στην κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ
θα τελεσθεί ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία.
Τὴν Κυριακὴ 31 Μαρτίου, ἡμέρα ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ τοὺς Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος ἀπηύθυνε σ᾿ αὐτοὺς «ἐγκάρδιο χαιρετισμὸ ἀγάπης».
Δὲν ἀρκέσθηκε ὅμως σ᾿ αὐτό, ἀλλά, ἐπειδὴ κατὰ τὸ 2025 συμπίπτει ὁ ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς δυτικοὺς Χριστιανούς, εὐχήθηκε αὐτὴ ἡ συγκυρία «νὰ μὴ ἀποτελέση μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἕνα τυχαῖο συγκυριακὸ γεγονός, ἀλλὰ τὴν ἀπαρχὴ τῆς καθιερώσεως κοινῆς ἡμερομηνίας γιὰ τὸν ἑορτασμό του κατ᾿ ἔτος ὑπὸ τῆς Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Χριστιανοσύνης, ἐν ὄψει καὶ τῆς ἐπετείου συμπληρώσεως 1700 χρόνων, τὸ 2025, ἀπὸ τῆς συγκλήσεως τῆς ἐν Νικαίᾳ Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία, μεταξὺ ἄλλων, ἀσχολήθηκε καὶ μὲ τὸ ζήτημα τῆς ρυθμίσεως τοῦ χρόνου ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα. Εἴμαστε αἰσιόδοξοι, καθὼς ἑκατέρωθεν ὑπάρχει ἡ πρὸς τοῦτο καλὴ θέλησις καὶ προθυμία».
Πρόσθεσε δὲ ὅτι «ἀποτελεῖ σκάνδαλον ὁ χωριστὸς ἑορτασμὸς τοῦ μοναδικοῦ γεγονότος τῆς μιᾶς Ἀναστάσεως τοῦ Ἑνὸς Κυρίου!».
Ὄχι, Παναγιώτατε! Ὄχι! Κάνετε πολὺ μεγάλο λάθος!
Σκάνδαλο δὲν ἀποτελεῖ ὁ χωριστὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα. Σκάνδαλο μέγα καὶ φριχτὸ ἀποτελεῖ ἡ ἀποστασία τῆς δυτικῆς Χριστιανοσύνης ἀπὸ τὴ μία καὶ ἀκίβδηλη πίστη τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Σκάνδαλο ἀποτελεῖ ἡ πλήρης ἀποχριστιανοποίηση τοῦ Προτεσταντισμοῦ. Σκάνδαλο ἀποτελεῖ ἡ ἑωσφορικὴ ἀξίωση τοῦ Πάπα νὰ θεωρεῖται ἀλάθητος καὶ ἀπόλυτος ἐξουσιαστὴς ὅλης τῆς Ἐκκλησίας.
Γι᾿ αὐτὸ ὁ χωριστὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα μὲ αὐτοὺς δὲν εἶναι σκάνδαλο, εἶναι εὐλογία. Καὶ εἶναι εὐλογία, διότι ἀποτελεῖ ἔμπρακτη βεβαίωση ὅτι δὲν ἔχουμε τὴν ἴδια πίστη, ὅτι ἐκεῖνοι ἔχουν προδώσει τὴν ἀλήθεια καὶ ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι παραμένουμε ἀμετακίνητοι «τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει» (Ἰούδα, στίχ. 3). Παραμένουμε πιστοὶ στὴν ἀπαρασάλευτη προσταγὴ τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι νομοθέτησαν νὰ ἑορτάζεται τὸ Πάσχα τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν πρώτη Πανσέληνο ἀπὸ τὴν ἐαρινὴ ἰσημερία, ἡ ὁποία προσδιορίσθηκε τότε τὴν 21η Μαρτίου καὶ αὐτὴν κρατοῦμε στὴ διάρκεια τῶν αἰώνων, ἀνεξαρτήτως τοῦ ὅτι ἀστρονομικῶς ἔχει ἐπέλθει μεταβολὴ ὁρισμένων ἡμερῶν.
Αὐτὴ ἡ διάταξη δὲν ἐπιτρέπεται νὰ μεταβληθεῖ ἀπὸ κανέναν. Ὁ ἑορτασμὸς τῶν 1700 χρόνων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου θὰ εἶναι ἀδιανόητο νὰ ἀποτελέσει ἐφαλτήριο προδοσίας της. Διότι δὲν ἀμφιβάλλουμε ὅτι ἡ ὅλη κίνηση κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα χρησιμοποιεῖται ὡς πρῶτο βῆμα ἑνώσεως στὴν πράξη μὲ τοὺς αἱρετικούς, χωρὶς αὐτοὶ νὰ ἔχουν ἀπαρνηθεῖ τὶς θεομίσητες πλάνες τους.
Ἄς μὴν ἀμφιβάλλουμε. Ἂν ἀποτολμηθεῖ ἀλλαγὴ ἐορτασμοῦ τοῦ Πάσχα, αὐτὴ θὰ προξενήσει νέα σχίσματα. Φθάνουν ὅμως τὰ ἤδη ὑπάρχοντα. Μὴ δημιουργήσουμε καὶ ἕνα ἀκόμη. Ἂς προσπαθήσουμε νὰ ἐπουλώσουμε τὴν πληγὴ τοῦ Οὐκρανικοῦ καὶ νὰ θεραπεύσουμε τὸ βαθὺ τραῦμα τοῦ Παλαιοημερολογητισμοῦ. Αὐτὰ εἶναι ποὺ μᾶς πληγώνουν, τοὺς Ὀρθοδόξους.
Τυχὸν ἐνέργεια ἀλλαγῆς τοῦ Πασχαλίου εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θὰ συναντήσει ὁμόφωνη τὴν ἀντίδραση τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ἐμεῖς θὰ συνταχθοῦμε μαζί τους μὲ ὅλη μας τὴν ὕπαρξη.
ΠΕΡ. Ο ΣΩΤΗΡ
Τον μήνα του βιβλίου, αφού στις 2 Απριλίου είναι η ημέρα Παιδικού βιβλίου και η 23η Απριλίου η Παγκόσμια ημέρα βιβλίου, διάλεξαν οι εκδόσεις Έαρ για να οργανώσουν μια ξεχωριστή μέρα για το παιδικό βιβλίο, ταυτόχρονα σε Αθήνα και Λευκωσία το Σάββατο 13/4/2024.
Στον φιλόξενο χώρο της ΓΕΧΑ Αγίας Παρασκευής στην Αθήνα και στο Πνευματικό Κέντρο του Ιδρύματος Αγίου Νεκταρίου στη Αγλαντζιά Λευκωσίας, ένα πλήθος από μικρούς μας φίλους απόλαυσαν πολλές δραστηριότητες φιλαναγνωσίας, προσαρμοσμένες στη δική τους ηλικία. Εξερεύνησαν τα μυστικά των βιβλίων, έπαιξαν πρωτότυπα παιχνίδια, δημιούργησαν υπέροχες κατασκευές, παρασκεύασαν γλυκές δημιουργίες, ενώ δεν έλειψαν και οι εκπλήξεις: κληρώσεις δώρων και ειδικά για τους φίλους μας στη Λευκωσία βόλτα με ιεροσολυμίτικο γαϊδουράκι!
Ο θεματικός άξονας της Ἔαρ Book Dayήταν «ανακαλύπτω τις αρετές στον δρόμο για το Πάσχα». Μέσα από τις δραστηριότητες τα παιδιά γνώρισαν τις αρετές της αγάπης, της ελεημοσύνης, της συγχώρεσης, της προσευχής, της ειλικρίνειας και της νηστείας.
Στις δημιουργικά σχεδιασμένες εκδηλώσεις συμμετείχαν και αγαπημένοι συγγραφείς των εκδόσεων που μας τίμησαν με την παρουσία τους. Συμμετείχαν και οι ίδιοι στις διάφορες δραστηριότητες και μάς ενέπνευσαν με την δική τους αγάπη για τα βιβλία!
Πολυάριθμα παιδιά και γονείς έδωσαν το «παρών» και σε πείσμα της εποχής που κρατά συνήθως μακριά από την καθημερινότητα το βιβλίο αναφώνησαν με ενθουσιασμό “Θέλουμε ξανά και του χρόνου!”...
Την Τετάρτη 17 Απριλίου και ώρα 6.00 μ.μ.
στο παρεκκλήσιο του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου
εντός της Χριστιανικής Εστίας Πατρών
θα ψαλεί η ακολουθία του Μεγάλου Κανόνος.
Περιλαμβάνεται το πρωτότυπο κείμενο και η νεοελληνική απόδοση των Ακολουθιών από το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων (Ακολουθία του Νυμφίου) μέχρι και τον Εσπερινό της Κυριακής του Πάσχα (Εσπερινός της Αγάπης), όπως τελούνται στις ενορίες, με κατατοπιστικές εισαγωγές για το νόημα της κάθε ημέρας.
Συγγραφέας: ΔΟΜΟΥΧΤΣΗΣ ΜΑΡΙΟΣ
Εκδόσεις: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ”
Σελίδες: 736
Έκδοση: 1η
Κωδικός: 01-602
Παιδιά μου εὐλογημένα,
Τό 1821 οἱ Ἓλληνες ἑνωμένοι ἀγωνίστηκαν γιά τήν ἀποτίναξη τοῦ τουρκικοῦ ζυγοῦ, κάτω ἀπό τόν ὁποῖον τό Ἒθνος μας βασανιζόταν φρικτά καί ἀπάνθρωπα, τετρακόσια ὁλόκληρα χρόνια.
Ἡ πόλις τῶν Πατρῶν, ἡ Ἀποστολική καί περιάκουστος, ἒπαιξε πρωταρχικό καί σημαντικό ρόλο σ’ αὐτόν τόν ἀγῶνα, μέ πρωτεργάτη τόν φλογερό καί λεοντόκαρδο Μητροπολίτη της, τόν Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανό, ὁ ὁποῖος ὓψωσε τό Λάβαρο τῆς Ἐπαναστάσεως στήν Ἁγία Λαύρα καί τήν Σημαία τοῦ ἀγῶνος στήν Πλατεία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Πατρῶν.
Ὃμως λίγες ἡμέρες μετά τήν 25ην Μαρτίου τοῦ 1821, ὁ ἀγώνας γιά τήν ἀπελευθέρωση τῶν Πατρῶν, προδόθηκε ἀπό τόν Ἂγγλο Πρόξενο τῆς Πάτρας καί οἱ Τοῦρκοι ἒπνιξαν στό αἷμα τήν πόλη, ἀφοῦ κατέσφαξαν περί τίς 10.000 Πατρινούς, κατά τίς ἀσφαλεῖς μαρτυρίες τῶν ἱστορικῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.
Ἡ θυσία αὐτή παρέμενε μόνον στίς σελίδες τῆς ἱστορίας καί δυστυχῶς ἂγνωστη για τήν συντριπτική πλειοψηφία τοῦ Πατραϊκοῦ Λαοῦ. Κατά τά τελευταῖα ἒτη ἀνεσύρθη, τό ἱστορικό αὐτό γεγονός, ἐκ τῆς λήθης στήν ἐπιφάνεια καί στήν μνήμη καί ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἂρχισαν οἱ ἑορτασμοί μέ πρωτοβουλία τῶν μελῶν τοῦ Πατραϊκοῦ Συλλόγου «Μωραΐτες ἐν Χορῷ», τῶν καί διοργανωτῶν τῆς πορείας μνήμης καί τιμῆς γιά τούς ξίφει καί μαχαίρᾳ καί ἂλλοις βασάνοις, φρικτῶς τελειωθέντας, Πατρινούς, οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν ἀπό τήν Κυριακή τῶν Βαΐων 3 Ἀπριλίου, ἓως καί τήν Μεγάλη Παρασκευή 8 Ἀπριλίου 1821.
Μέ ἐνέργειές μας καί ἒγγραφό μας πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καθιερώθη μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὡς ἡμέρα ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς μνήμης τῶν χιλιάδων Πατρέων, τῶν ὑπό τῶν Τούρκων σφαγιασθέντων, ἡ Ε’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν ἑκάστου ἒτους, ἡ Κυριακή, δηλαδή, πρό τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, ἡ ὁποία πάντα ἡμερολογιακά εἶναι καί κοντά στίς ἡμέρες πού ἒγινε ἡ σφαγή.
Ἐξ’ ἂλλου, ἡ Κυριακή τῶν Βαΐων, εἶναι ἡ ἡμέρα μνήμης τῶν ἡρωικῶν Ἐξοδιτῶν τοῦ Μεσολογγίου, οἱ ὁποῖοι ἒγραψαν μέ τό αἷμα τους τίς ἡρωικές καί ἒνδοξες σελίδες τῆς Ἐξόδου καί ἐδίδαξαν μέ τήν αὐτοθυσία τους, πῶς ἀπό τήν σκλαβιά περνάει ὁ ἂνθρωπος στήν εὐλεθερία.
Ἒτσι ἐφέτος, ὁ ἑορτασμός στήν Πάτρα τῆς μνήμης τῶν θυμάτων τῆς Τουρκικῆς βαρβαρότητος καί θηριωδίας, θά πραγματοποιηθῇ τό ἐπόμενο Σαββατοκύριακο, 20 καί 21 Ἀπριλίου, κατά τό ἑξῆς πρόγραμμα.
Σάββατο, 20 Ἀπριλίου καί ὣρα 7:30μ.μ. θά πραγματοποιηθῇ σύναξις στήν Πλατεία Ταμπαχάνων, ὃπου ἐνώπιον τῆς προτομῆς τοῦ ἣρωος Ἰωάννου Παπαδιαμαντοπούλου, θά ἀναπεμφθῇ δέησις καί θά ἀρχίσῃ ἡ Λιτανευτική πορεία πρός τήν Πλατεία Ἁγίου Γεωργίου, ὃπου ὁ Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανός, ὓψωσε τήν Σημαία τῆς Ἐπαναστάσεως στίς 25 Μαρτίου τοῦ 1821, ὣρκισε τούς Ἀγωνιστάς καί ἐξαπέλυσε τήν περίφημη Ἐπαναστατική Διακήρυξη, πρός τίς ξένες δυνάμεις.
Τήν Κυριακή 21η Ἀπριλίου, θά τελεσθῇ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, στόν μεγαλοπρεπῆ Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, θά ψαλῇ ἱερό Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν σφαγιασθέντων Πατρέων καί ἐν συνεχείᾳ, ἐν πομπῇ, θά μεταβῶμεν ἐνώπιον τοῦ μνημείου τῶν χιλιάδων θυμάτων τῆς τουρκικῆς θηριωδίας, τό ὁποῖον ἐσχάτως ἐστήθη ὑπό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, στόν αὒλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Πολιούχου τῶν Πατρῶν.
Στούς ἑορτασμούς, θά λάβουν μέρος τοπικοί καί ἂλλοι πατριωτικοί Σύλλογοι καί Σωματεῖα.
Σᾶς προσκαλοῦμε ὃλους, στούς ἑορτασμούς τῆς μνήμης τῶν θυμάτων τῆς τουρκικῆς βαρβαρότητος, ἀοιδίμων μαρτύρων Πατρέων προγόνων μας, Κληρικῶν καί Λαϊκῶν καί σᾶς ἀναμένομε, τόσο τό Σάββατο 20 τοῦ μηνός, ὃσο καί τήν Κυριακή 21 τοῦ αὐτοῦ μηνός Ἀπριλίου, ὣστε νά ἀποτίσωμε φόρο τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης, σ’ αὐτούς πού πότισαν μέ τό αἷμα τους, τήν ἒνδοξη καί μαρτυρική γῆ τῶν Πατρῶν.
Σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί εὐλογιῶν
Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
† Ο Π Α Τ Ρ Ω Ν Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. Γι' αυτό εμπιστεύσου στο Θεό και ζήτησε τη βοήθειά Του, ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου. Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία. Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας. Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί, για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό...
Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως
Την Παρασκευή 19 Απριλίου 2024 και ώρα 9:00 μ.μ.
στον Ιερό Ναό του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου
(εντός της Χριστιανικής Εστίας Πατρών)
θα τελεσθεί η Ιερά Αγρυπνία του Ακαθίστου Ύμνου.
... Ὁ ἄνθρωπος μὲ τὴν νηστεία γίνεται ἀρνί. Ὅταν γίνεται θηρίο, σημαίνει ὅτι ἡ ἄσκηση ποὺ κάνει ἢ εἶναι πάνω ἀπὸ τὶς δυνάμεις του ἢ τὴν κάνει ἀπὸ ἐγωσιμό, γι’ αὐτὸ δὲν δέχεται θεία βοήθεια. Ἀλλὰ καὶ τὰ ἄγρια ζῶα, τὰ θηρία, μερικὲς φορὲς τὰ ἡμερεύει, τὰ ταπεινώνει ἡ νηστεία. Βλέπεις, ὅταν πεινουν, πλησιάζουν τὸν ἄθρωπο. Ἀπὸ ἔνστικο, νιώθουν ὅτι ἀπὸ τὴν πεῖνα θὰ ψοφήσουν, ἐνῶ, ἂν πλησιάσουν τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ βροῦν τροφή, μπορεῖ νὰ μὴν πάθουν τίποτε. Ἐγὼ εἶδα λύκο ποὺ ἦταν σὰν ἀρνάκι, γιατὶ ἦταν νηστικὸς. Εἶχε κατεβῆ στὴν αὐλή μας μὶα φορὰ τὸν χειμῶνα μὲ χιόνια πολλά. Εἴχαμε βγῆ μὲ τὸν ἀδελφό μου νὰ ταΐσουμε τὰ ζῶα καὶ ἐγὼ κρατοῦσα τὸ λυχνάρι. Πῆρε ὁ ἀδελφὸς μου τὸ φουρνόξυλο καὶ τὸν χτυποῦσε καὶ δὲν ἀντιδροῦσε καθόλου.
Ἂν δὲν φθάση κανείς, ὅ,τι κάνει, νὰ τὸ κάνη ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν συνάνθρωπό του, κάνει σπατάλη. Ἂν νηστεύη καὶ ἔχη ὑπερήφανο λογισμὸ, ὅτι κάτι κάνει, πάει χαμένη ἡ νηστεία του. Εἶναι μετὰ σὰν ἕνα τρύπιο ντεπόζιτο, ποὺ δὲν κρατάει τίποτε. Ρίξε νερὸ μέσα σὲ ἕνα τρύπιο ντεπόζιτο, σιγὰ-σιγὰ φεύγει ὅλο.
(Λόγοι Δ΄, Οἰκογενειακή ζωή, Ἱ. Ἡσυχαστήριον Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος)
Την Τετάρτη 10 Απριλίου στις 15.00 στο παρεκκλήσιο της Αγίας Σκέπης στην Αρόη, θα τελεστεί η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων!
«Time to Be Real»
Η ειδοποίηση στο κινητό σου σε καλεί μέσα σε δύο λεπτά να ποστάρεις μία φωτογραφία σου δείχνοντας τι κάνεις εκείνη ακριβώς τη στιγμή μέσα στον χώρο που βρίσκεσαι.
Καθημερινές, αστείες στιγμές και έκθεση του εαυτού σου χωρίς φίλτρα και χωρίς δεύτερες σκέψεις. Μία νέα εφαρμογή, που σε προκαλεί να είσαι ο εαυτός σου, που σε προτρέπει να εκτίθεσαι, ακόμη και στις πιο προσωπικές/ιδιωτικές σου στιγμές, με σκοπό τάχα… να είσαι αληθινός!
«Σταματήστε να επιμελείστε τη δημόσια εικόνα σας», είναι το μότο της συγκεκριμένης εφαρμογής. Γι’ αυτό, σε άγνωστο χρόνο μέσα στην ημέρα, οι χρήστες λαμβάνουν ειδοποίηση μέσω ενός μηνύματος που φτάνει στη συσκευή τους: «time to Be Real». Πατώντας στην ειδοποίηση, ενεργοποιούνται ταυτόχρονα και οι δύο κάμερες του κινητού, δείχνοντας και τον χρήστη αλλά και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται.
Βασικός στόχος της εφαρμογής είναι να εμφανίζεσαι όπως πραγματικά είσαι, χωρίς το άγχος των φίλτρων και της ψεύτικης εικονικής «τελειότητας» αλλά και χωρίς κανένα αίσθημα ντροπής… Η έλλειψη φίλτρων και το αίσθημα του επείγοντος έχουν σχεδιαστεί για να εξαλείψουν κάθε έννοια επιμέλειας. Και για να μην είναι κάτι πολύ στημένο… μαζί με τις φωτογραφίες, θα δημοσιευτεί και ο αριθμός των προσπαθειών που χρειάστηκαν για το τελικό αποτέλεσμα! Μάλιστα, για να μπορέσει κάποιος να δει τις φωτογραφίες των φίλων του, πρέπει να έχει ποστάρει τη δική του Be Real φωτογραφία.
Μπορεί μία εφαρμογή να σε κάνει αληθινό;
Σίγουρα, όχι. Με πρόφαση τον αυθορμητισμό, την αυθεντικότητα και την αλήθεια, το Be Real υπόσχεται –τουλάχιστον θεωρητικά– ένα νέο κόσμο, πιο απλό, πιο φυσικό. Έναν κόσμο πραγματικό!
Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα; Η μήπως άλλη μία παγίδα;
Το Be Real μπορεί να καθηλώσει τον χρήστη μπροστά στην οθόνη του για ώρες η και να τον υποβάλει σε μία επικίνδυνη διαδικασία έκθεσης του εαυτού του. Άλλη μία «έξυπνη» κι έμμεση επίθεση στην ιδιωτικότητα του ατόμου, μία παράδοση της προσωπικής μας ζωής άνευ όρων.
***
Μπορείς να ζεις αληθινά έχοντας έγνοια συνεχώς να αποδείξεις ότι είσαι αληθινός;
Αν σέβεσαι τον εαυτό σου
Αν επιθυμείς την ελευθερία σου
Αν είσαι αληθινά έξυπνος…
μην υποκύψεις ποτέ σε τέτοιους εκβιασμούς.
Ὁ σταυρός εἶναι καί παραμένει βαρύς καί καταθλιπτικός, ἐνόσω παραμένει ὁ σταυρός μας. Ὅταν ὅμως μεταμορφωθεῖ σέ Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, τότε γίνεται ἀσυνήθιστα ἐλαφρός. «Ὁ ζυγός μου», εἶπε ὁ Κύριος, «χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Ματθ. ια’ 30).
ΔΙΑΚΙΔΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ ΛΑΟΥ ΠΑΤΡΩΝ
(Κανάρη 58, Πάτρα - Τηλ. 2610320914)
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Το Σάββατο 6 Απριλίου 2024 και ώρα 7 μ.μ. στην αίθουσα της Διακιδείου Σχολής Λαού (Κανάρη 58) θα ομιλήσει ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ανδρέας Θεοδωράτος με θέμα:
"Ο Σταυρός του Χριστού στην ζωή μας".
Παρακαλούμε για την παρουσία σας.
Μετά Τιμής,
Το Διοικητικό Συμβούλιο
Προσοχή! Ο Διάβολος (για να σε παγιδέψει) άλλαξε την σειρά των πραγμάτων και έδωσε την ντροπή στη μετάνοια και την παρρησία στην αμαρτία.
Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος
Μόνο μὲ αὐτὴ τὴ λέξη μποροῦμε νὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὴ «βαθύτατα προκλητικὴ γιὰ τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα τῶν χριστιανῶν» ἀφίσα, ὅπως τὴ χαρακτήρισε ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος. Ἀφίσα ποὺ συνόδευε τὸ ὑποψήφιο γιὰ τὸ Φεστιβὰλ Θεσσαλονίκης ντοκιμαντὲρ μὲ τίτλο «Ἀδέσποτα Κορμιά». Ἀφίσα κατάπτυστη, ποὺ συνιστᾶ κατάφωρη προσβολὴ καὶ βλασφημία τῶν ἱερῶν προσώπων καὶ συμβόλων τῆς πίστεώς μας, καθὼς παρουσιάζει ἕνα σταυρὸ μὲ τὰ ἀρχικὰ Ι.Ν.Β.Ι. καὶ ἐπάνω σ᾿ αὐτὸν μία ἡμίγυμνη ἔγκυο γυναίκα σταυρωμένη, τὴν ὁποία περιβάλλει ἐν εἴδει φωτοστεφάνου ὁ κύκλος τῶν ἀστέρων, τὸ σύμβολο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Τὸ ὅλο μοτίβο παραπέμπει στὴν Παναγία τῆς Λούρδης, μνημεῖο κατεξοχὴν σεβαστὸ γιὰ ἑκατομμύρια πιστοὺς στὴ Δύση.
Βέβαια εἶναι γνωστὲς οἱ ἁλυσιδωτὲς ἀντιδράσεις ποὺ προκλήθηκαν ἀπὸ τὴ δημοσίευση τῆς συγκεκριμένης ἀφίσας. Θεωροῦμε ὅμως ἰδιαίτερα σημαντικὸ τὸ ἄρθρο ποὺ δημοσιεύθηκε – σαφῶς μὲ ἀγανάκτηση – ἀπὸ τὸν δημοσιογράφο κ. Ἐλευθέριο Ἀνδρώνη στὴν ἐφημερίδα «Sportime» στὶς 11-3-2024. Μεταφέρουμε ὁρισμένες θέσεις του:
«Τὸ νὰ ἀσελγεῖς στὴν πίστη ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων, ἐπειδὴ τὸ σύστημα σοῦ ἔχει δώσει τὸ “ἐλευθέρας” στὴν κατάχρηση συμβόλων μὲ τὸ πρόσχημα τῆς “ἐλευθερίας τῆς τέχνης” καὶ ἐπειδὴ ἡδονίζεσαι νὰ ἀσχημονεῖς στὰ σεβάσματα τῶν χριστιανῶν, εἶναι καθαρὸς κρετινισμός. Εἶναι ἀνηθικότητα. Εἶναι παλιανθρωπιά. Δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ τὶς ἀληθινὲς ἀξίες τῆς τέχνης. (…)
Ὅλοι αὐτοί (…) ποὺ σκίζουν τὰ ἱμάτιά τους γιὰ τὴν “προστασία τῆς ἐλευθερίας τῆς τέχνης”, ἅμα τοὺς θίξεις τὸν πολιτικὸ ἀρχηγό τους ἢ ἕνα ἴνδαλμά τους ἢ ἕνα συγγενικό τους πρόσωπο, θὰ γίνουν θηρία ἀνήμερα καὶ θὰ κινήσουν γῆ καὶ οὐρανὸ γιὰ νὰ τιμωρηθεῖ ὁ ὑπεύθυνος. Ὅταν ὅμως βλασφημεῖται ὁ Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς Σταυρὸς καὶ ἡ Μητέρα ὅλων, ἡ Παναγία μας, ἐμεῖς δὲν πρέπει νὰ ἀντιδροῦμε γιατὶ εἴμαστε… “σκοταδιστές”; Σοβαρά; (…)»
Ἂς σημειωθεῖ ἐπιπλέον ὅτι τὸ θέμα τοῦ ἐν λόγῳ ντοκιμαντὲρ εἶναι τά (σταυρωμένα, γιὰ τὴ σκηνοθέτιδά του) δικαιώματα τῶν γυναικῶν στὴν αὐτοδιαχείριση τοῦ σώματός τους – βλ. ἔκτρωση. Καὶ ἐδῶ εἶναι τὸ ὀξύμωρο: Σταυρωμένη εἶναι ἡ γυναίκα ποὺ δὲν τῆς ἀναγνωρίζεται τὸ δικαίωμα(!) στὸν φόνο, ἢ τὸ παιδάκι ποὺ σκοτώνεται ἐν ὀνόματι τοῦ δικαιώματος τῶν φονέων γονέων του; Ὑπάρχει δικαίωμα στὸν φόνο;
Τελικὰ πρόκειται γιὰ βλασφημία κατάφωρη τῆς Παναγίας μας καὶ χλευασμὸ ἀηθέστατο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ τοῦ Ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ Χριστοῦ – πέρα ἀπὸ τὴν ἔγκριση καὶ προβολὴ τοῦ ἐγκλήματος τοῦ φόνου ἀνυπεράσπιστης ὑπάρξεως. Μέχρι πότε θὰ γίνεται ἀνεκτὸ τοῦτο τὸ αἶσχος ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη συνείδηση τοῦ λαοῦ μας; Καὶ μέχρι πότε ἡ πολύκροτη «ἐλευθερία τῆς Τέχνης» θὰ εἶναι δυνατὸν νὰ καταπατεῖ τὴν ἐλευθερία τῆς ἀγάπης τῆς συντριπτικῆς πλειονότητας τοῦ πληθυσμοῦ αὐτῆς τῆς χώρας πρὸς τὰ λατρευτὰ πρόσωπα τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς πίστεώς του καὶ τῆς Παναγίας Μητέρας Αὐτοῦ; Κύριοι, ἐσεῖς ποὺ ἀποδύεσθε σὲ τέτοια αἴσχη, θὰ τολμούσατε νὰ τὰ ἀπευθύνετε πρὸς τὰ θρησκευτικὰ σύμβολα τοῦ Ἰσλάμ; Ποιός λοιπὸν τελικὰ εἶναι ἐδῶ ὁ ρατσιστὴς καὶ «ὁ ἀσκῶν» τὴ ρητορικὴ τοῦ μίσους, ὅπως κατηγορεῖτε τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀντιδροῦν; Ποιός;
Το πρώτο φυλλάδιο της ΕΟΚΑ
Την 1η Απριλίου 1955 κυκλοφόρησε το πρώτο φυλλάδιο της ΕΟΚΑ, που συνέταξε ο Γεώργιος Γρίβας. Ήταν μια προκήρυξη, με την οποία ενημέρωνε τους Κυπρίους για το σκοπό του Αγώνα και ταυτόχρονα τους καλούσε να συμπράξουν, για να ελευθερωθεί η Κύπρος.
Το φυλλάδιο έγραφε χαρακτηριστικά:
«Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την Βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν του Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι προγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: “Η τάν ή επί τας”. Αδελφοί Κύπριοι, από τα Βάθη των αιώνων μας ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν, δια να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους. Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του 1821, οι οποίοι και μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάοτου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μας ατενίζει ακόμη ούμηας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν.
»Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θα γίνωμεν “πολλώ κάρρονες” τούτων. Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μίαν φοράν ότι και του “σημερινού Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει”. Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν την ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας.
»Διεθνείς διπλωμάται, ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι, οι λαοί να χύνουν το αίμα των δια να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά το πλευρόν των λαών σας, και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον του ναζισμού και του φασισμού. Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας, Ε.Ο.Κ.Α.
Ο Αρχηγός Διγενής».
«Πρέπει να μαζευτούμε. Να μαζέψουμε και τη διάνοια και την ψυχή. Όλα.
Και να κλείσουμε τις θύρες. Ποιες είναι οι θύρες; Είναι οι αισθήσεις.
Μαζέψου μέσα και κλείσε τις πόρτες. Μείνε λίγο με τον εαυτό σου, βρε παιδί μου.
Θα πεθάνεις και δεν θα τον έχεις γνωρίσει.
Θα φύγεις και δε θα τον έχεις αγαπήσει, δε θα τον έχεις πονέσει.
Άμα δεν τον έχεις πονέσει, πώς θα τον σώσεις;
Άμα δεν τον έχεις αγαπήσει πώς θα αγαπήσεις τον άλλον;
Δεν λέει ο Κύριος, «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν»;
Εκεί, μέσα σου αρχίζει η δουλειά.»
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης
Στο Αίγιο και τον Πύργο, αγαπητοί φίλοι, ταξίδεψε το Σαββατοκύριακο 30 & 31 Μαρτίου η θεατρική ομάδα της Χριστιανικής Εστίας Πατρών που τελεί υπό την καθοδήγηση του Αρχ. π. Γαβριήλ Κωνσταντινίδη.
500 περίπου θεατές παρακολούθησαν τη θεατρική παράσταση "ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ: Ο ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ" που απέσπασε πολύ όμορφα σχόλια. Επιπλέον, η θεατρική ομάδα δέχθηκε την πλούσια φιλοξενία των υπευθύνων της ΓΕΧΑ Αιγίου με επικεφαλής τον Αρχ. π. Μάρκο Τζανακάκη αλλά και του Δ.Σ. του Μ. Βασιλείου Πύργου.
Στην παράσταση στο Αίγιο συμμετείχε και η χορωδία των μαθητριών και φοιτητριών απ' το Αίγιο που απέδωσε υπέροχα τραγούδια και ύμνους ενώ την επισφράγιση έκανε ο παν. Αρχ. π. Χρυσόστομος Μυλωνάς, ως εκπρόσωπος του Μητροπολίτου Καλαβρύτων & Αιγιαλείας κ.κ. Ιερωνύμου που κάλεσε όλους να έχουν θάρρος, δύναμη και πίστη γιατί η Ρωμιοσύνη δεν πεθαίνει...
Η παράσταση στον Πύργο έγινε με την παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ηλείας και Ωλένης κ.κ. Αθανασίου, ο οποίος μίλησε με λόγια θερμά για το ήθος του αγωνιστή Μάρκου Μπότσαρη και την όλη εκδήλωση συγχαίροντας τους συντελεστές της.
Με τις παραστάσεις αυτές έκλεισε και η φετινή προσπάθεια που καταβάλλεται κάθε χρόνο από μια ομάδα φοιτητριών και φοιτητών που αγωνίζονται να τιμήσουν τους ήρωες που μας χάρισαν την ελευθερία μας.
Να υπενθυμίσουμε ότι η περσινή παράσταση "Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΑΙ Η ΝΙΛΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΛΗ" κυκλοφορεί σε usb το οποίο μπορείτε να προμηθευτείτε από τη Χριστιανική Εστία Πατρών.
