27/2/22

Οἰκουμενιστικὲς ἐκτροπὲς

 



Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ ἀχαλίνωτη ἐφιαλτικὴ ἐπέλαση τοῦ αἱρετικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὁ ὁποῖος μα­στίζει τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐδῶ καὶ ἕναν αἰώνα περίπου, ἔδειχνε νὰ ἔχει κατασταλεῖ τὸ τελευταῖο διάστημα ἐξαιτίας τοῦ ἐνδοορθόδοξου διχασμοῦ. Ἐκ τῶν πραγμάτων οἱ ἀτέρμονοι θεολογικοὶ διάλογοι ἔχουν σταματήσει ἢ κάποιοι ἀπ᾿ αὐτοὺς συνεχίζονται πολὺ ὑποτονικά.

Ὅμως ἡ προώθηση τῆς οἰκουμενιστικῆς κακοδοξίας συνεχίζεται στὴν πράξη μὲ τὴ συμμετοχὴ Ὀρθοδόξων σὲ κοινὲς ἐκδηλώσεις μὲ διάφορες χριστιανικὲς κοινότητες. Κάτι ποὺ γίνεται ὄχι μόνο ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ τοὺς ἀνὰ τὸν κόσμο ὁμόφρονες ἐπισκόπους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἐκπροσώπους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας.

Ἔτσι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης «παραβρέθηκε τὸ ἑσπέρας τῆς Παρασκευῆς, 21ης Ἰανουαρίου 2022, στὴν Οἰκουμενικὴ Προσευχὴ γιὰ τὴν Ἑνότητα τῶν Χριστιανῶν στὸν μεγαλοπρεπὴ Ναὸ Ἁγίας Τριάδος Σταυροδρομίου, μὲ τὴν ὁλόθυμη παρουσία ἐκπροσώπων τῶν Χριστιανικῶν Κοινοτήτων Κωνσταντινουπόλεως» («nyxthimeron.com»).

Τὸ θέαμα ὑπῆρξε θλιβερό. Μιὰ τελετὴ ἀπαράδεκτη, στὴν ὁποία μετεῖχε ἀκόμη καὶ γυναίκα, τάχα ἐπίσκοπος κάποιας Προτεσταντικῆς κοινότητας.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, μὴ δεχόμενη νὰ ὑστερήσει σ᾿ αὐτοῦ τοῦ εἴδους τὶς ἐκτροπές, ἀναπτύσσει δική της «ἀ­τζέντα» παρόμοιων ἐνεργειῶν.

Τέτοια προκλητικὴ ἐνέργεια ὑπῆρξε ἀσφα­λῶς ἡ συμμετοχὴ τοῦ Μητροπολίτου Βολοκο­λὰμσκ Ἱλαρίωνος τὸ Σάββατο 12 Φεβρουαρίου σὲ τελετὴ γιὰ τὴν προσκύνηση τοῦ ἀκάνθινου στεφάνου τοῦ Κυρίου στὸν Ρωμαιοκαθολικὸ Ναὸ τοῦ ἁγίου Γερμανοῦ στὸ Παρίσι, στὴν ὁποία συμμετεῖχε καὶ κληρικὸς τῆς συνοδίας του μὲ ἱερατικὰ ἄμφια.

Ἀφορμὴ γι᾿ αὐτὴ τὴν ἐκτροπὴ ἦταν ἡ ἐπιθυμία νὰ γιορτάσουν μαζὶ μὲ τὸν Καρδινάλιο Κurt Κoch, Πρόεδρο τοῦ Ποντιφικικοῦ Συμβουλίου γιὰ τὴν προώθηση τῆς Χριστιανικῆς ἑνότητας, τὴν ἕκτη ἐπέτειο τῆς ἱστορικῆς συνάντησης τῆς Ἁβάνας τὸ 2016 μεταξὺ τοῦ Πάπα Φραγκίσκου καὶ τοῦ Πατριάρχη τῆς Ρωσίας Κυρίλλου.

Τόσο μεγάλο γεγονός, ἀλήθεια, θεωρεῖται αὐτὴ ἡ συνάντηση, ὥστε ἔπρεπε νὰ ἑορτασθεῖ καὶ ἡ ἕκτη ἐπέτειός της καὶ μάλιστα μὲ λειτουργικὴ συμπροσευχή;

Τὸ κακὸ δυστυχῶς εἶναι ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας δὲν εἶναι παραδοσιακή, ὅπως κάποιοι νομίζαμε. Ἀνταγωνίζεται τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο σὲ τέτοιες ἐκδηλώσεις. Θλιβερό!

Ἀκόμη πιὸ θλιβερὸ εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι πολλοὶ καὶ ἀπὸ τὶς δύο πλευρὲς δὲν δείχνουν νὰ ἔχουν καταλάβει πόσο ἐπικίνδυνες εἶναι αὐτὲς οἱ πρωτοβουλίες, ἀφοῦ διασποῦν ἀκόμη περισσότερο τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας.


περ. Ο ΣΩΤΗΡ

π. Βασίλειος Αργυριάδης: «Η μοίρα, το χρέος κι ο Χριστός», Κυριακή της μελλούσης Κρίσεως

 


...

Ο ελάχιστος αδελφός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής είναι ένα μυστήριο. Στο πρόσωπό του ενυπάρχει το πρόσωπό μου, το πρόσωπο του πλησίον και το πρόσωπο του Χριστού — η μοίρα μας, το χρέος κι ο Χριστός. Στη Σαρακοστή που πλησιάζει θα προσπαθήσουμε και πάλι κάτι από αυτό το μυστήριο να αντιληφθούμε, πιο πολύ ίσως να το ζήσουμε και λιγότερο να το κατανοήσουμε. Θα εντείνουμε την προσωπική άσκηση (τη νηστεία και την εγρήγορση απέναντι στις ανάγκες του αδελφού). Θα αυξήσουμε τον χρόνο που αφιερώνουμε στην προσευχή, ο καθένας κατά τα μέτρα και τις δυνατότητές του. Θα προσπαθήσουμε με όλα αυτά να δώσουμε χώρο μέσα μας στο μυστήριο του Χριστού, με την ελπίδα να μας αξιώσει να νιώσουμε την κοινή μας μοίρα, όχι ως ανθρώπινο έλλειμμα αλλά ως θεϊκό πλήρωμα. Κι ίσως έτσι αρχίσουμε να εκπληρώνουμε το χρέος μας στον πλησίον, όχι μόνο διότι θα βλέπουμε στο πρόσωπό του τον Χριστό, αλλά και διότι Εκείνος θα μας ενισχύει «εἰς τὸ δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει» (Β´ Κορ. 1,5).


Όλο το κείμενο εδώ


26/2/22

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: ''Είμαι συγκλονισμένος! Να πρυτανεύσει η λογική''


Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος έκανε την ακόλουθη δήλωση: 

«Είμαι βαθιά συγκλονισμένος και οι σκέψεις μου και οι προσευχές μου κατευθύνονται προς τους Ουκρανούς αδελφούς μας, ιδιαίτερα προς τα μικρά παιδιά και τους ηλικιωμένους που βιώνουν τη φρίκη του πολέμου, και φυσικά προς τους χιλιάδες ομογενείς μας στη χώρα.

Οφείλω μάλιστα να σας πω ότι συγκλονίστηκα ως άνθρωπος και ως κληρικός, βλέποντας την εικόνα ενός μικρού παιδιού που με δάκρυα στα μάτια λέει ότι δεν θέλει να πεθάνει και ότι θέλει ο πόλεμος αυτός να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν, αλλά και την εικόνα ενός πατέρα που με δάκρυα στα μάτια αποχαιρετά την κόρη του και τη σύζυγό του που φεύγουν αναζητώντας ένα ασφαλές καταφύγιο.

Εύχομαι και προσεύχομαι λοιπόν να σταματήσει αυτός ο πόλεμος τώρα, να πρυτανεύσει  η σύνεση και η λογική και να γίνει αντιληπτό ότι όλα τα ζητήματα μπορούν να διευθετηθούν και να επιλυθούν μέσα από το διάλογο και τη συνεννόηση και ποτέ με τη βία».


Ο ναός του Παντοκράτορα, μια καθημερινή στα 1900...

 



Η φωτογραφία αναρτήθηκε στο διαδικτυακό γκρουπ

 patrasmemories από τον κ. Θεόδωρο Μεταλληνό.


Ψυχοσάββατο

 


Εσύ, Κύριε, που υπέμεινες για μας

Σταυρικό Θάνατο,

Εσύ που νέκρωσες τον Άδη με την Ανάσταση Σου και Ανέστησες Νεκρούς,

Σε παρακαλώ ανάπαυσε και τους 

αγαπημένους μας.

Και τη φοβερά ημέρα της Κρίσεως,

επειδή είσαι γεμάτος έλεος και 

ευσπλαχνία σε παρακαλούμε 

αξίωσε μας όλους να είμαστε μαζί Σου στην Επουράνιο Βασιλεία Σου.

Αμήν!

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΑΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ: 3ο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ


Επεισόδιο 3

Όπως προείπε ο πνευματικός τους πατέρας, γέροντας Αρσένιος, έτσι γίνεται ακριβώς. 40 μέρες μετά την εγκατάσταση στο κάστρο της Κέρκυρας, ο γέροντας Αρσένιος κοιμάται στο νοσοκομείο της πόλης στις 10 Νοεμβρίου 1924. Αυτό το γεγονός συγκλονίζει όλη την κοινότητα, γιατί ο γέροντας Αρσένιος ήταν ο πνευματικός τους πατέρας, ο γιατρός, ο δάσκαλος τους. Ήταν ο άνθρωπος που πραγματικά διατήρησε την ελληνική και τη χριστιανική ψυχή στα χωριά της περιοχής των Φαράσων. Αμέτρητα τα θαύματα που επιτέλεσε εν ζωή. Η κοίμησή του ανατρέπει τα πάντα στην κοινότητα. Αρχίζουν οι εντάσεις, οι διαπληκτισμοί και οι έριδες.


25/2/22

Ηλίας Σκόνδρας: ΛΟΓΟΙ ΕΙΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ

 


Λόγοι εις πρωθυπουργόν

«Κανένας ηγέτης δεν μπορεί να φανεί και να αποδειχθεί ανώτερος από την Εκκλησία. Ό­ποιος πολεμεί και διώκει την Εκκλησία, κάνει όχι ένα απλό λάθος, αλλά ανόητο και εν πολλοίς ακατανόητο λάθος. […] Ασφαλώς οι κοινωνίες χρει­άζονται τους άρχοντες. Ο σωστός, όμως, άρ­χο­ντας γνωρίζει και προσπαθεί να συναλγεί, δηλαδή να πονάει μαζί με τον λαό. Το κυριότερο, γίνεται διάκονος Θεού και παιδαγωγός του λαού».

Δυο υπέροχοι λόγοι του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου προς τον Ύπατο Ευτρόπιο αλλά και προς όλους εμάς! Δυο λόγοι επίκαιροι ακόμα και σήμερα!

Η επιμέλεια της μετάφρασης του πατερικού κειμένου και των σχολίων έγινε από τον φιλόλογο-συγγραφέα κ. Ηλία Σκόνδρα.


Σελίδες: 192

Κωδ. Βιβλίου: 05-118

Αρχονταρίκι Κυριακής του Ασώτου 2022

 


Αρχονταρίκι Κυριακής Ασώτου με τους Σεβασμιωτάτους

 Μητροπολίτες Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο 

και Κανάγκα κ. Χαρίτωνα


18/2/22

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΑΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ: 2ο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

 


Επεισόδιο 2

Οι ξεριζωμένοι από την Καππαδοκία γιορτάζουν την Κοίμηση της Θεοτόκου μακριά από το χωριό τους, με μια υπαίθρια λειτουργία. Φτάνουν στον Πειραιά στις 14 Σεπτεμβρίου, περιμένοντας να βρουν τη μάνα Ελλάδα που θα τους αγκαλιάσει, συναντούν όμως πάρα πολλές δυσκολίες και προβλήματα. Ο πατέρας του μικρού Αρσενίου, που είναι ο πρόεδρος της κοινότητας, προσπαθεί με την καθοδήγηση του γέροντα Αρσενίου να κρατάει ισορροπίες και να λύνει τα προβλήματα. Ο γέροντας Αρσένιος προλέγει ότι θα πάνε σε ένα νησί και ότι αυτός θα «κοιμηθεί» εκεί σε σαράντα μέρες. Την επόμενη μέρα τους στέλνουν στην Κέρκυρα. Εκεί μένουν προσωρινά στο κάστρο της πόλη.


17/2/22

Παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Αλεξόπουλου: «Η εν Χριστώ αναρχία»!

 «Η εν Χριστώ αναρχία»! του Ανδρέα Αλεξόπουλου

Οι Εκδόσεις Αρμός σας προσκαλούν στην διαδικτυακή παρουσίαση του βιβλίου του Ανδρέα Αλεξόπουλου


Η εν Χριστώ αναρχία

Η θεολογία της Αγίας Μαρίας Σκομπτσόβα και ο διάλογός της με τον σύγχρονο κόσμο


την Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2022 και ώρα 18:00


Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Σταύρος Γιαγκάζογλου, Επίκουρος Καθηγητής Δογματικής, Τμήμα Θεολογίας, Θεολογική Σχολή ΕΚΠΑ, Διδάσκων στο ΕΑΠ

Θανάσης Παπαθανασίου, Διευθυντής του περιοδικού «Σύναξη», Αναπληρωτής Καθηγητής Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθήνας

Δήμητρα Φιλιπποπούλου, καθηγήτρια Αγγλικών, μεταφράστρια

και ο συγγραφέας του βιβλίου Ανδρέας Αλεξόπουλος


Την εκδήλωση μπορείτε να την παρακολουθήσετε ζωντανά μέσω Youtube εδώ:



Ηλίας Λιαμής - Έπεα διδαχής (Τελώνου και Φαρισαίου)

 



13/2/22

Ο όσιος Τελώνης και ο άγιος Άσωτος

 


Έξι ομιλίες από το χθες για το σήμερα.


Μην καταδικάζετε εύκολα τους άσωτους. Μην αναγνωρίζετε εύκολα κάποιους αγίους· οι ψευτοάγιοι εξαπατούν και καταρρέουν. Έχουμε ιδιαίτερα μεγάλη ανάγκη από μετάνοια. Μετάνοια ειλικρινή για να έχουμε αγιότητα αληθινή.

Η πατρική αγκαλιά είναι ανοιχτή και αναμένει πάντα όλους τους μετανοημένους να τους καταφιλήσει, να τους ενδύσει χιτώνα φωτεινό, να τους υποδύσει υποδήματα ισχυρής ειρήνης, να τους φορέσει το πολύτιμο δακτυλίδι, να τους στείλει στον κόσμο ν' αναγγείλουν τα μεγαλεία της αγάπης του.

Ο όσιος Τελώνης και ο άγιος Άσωτος αυτό κάνουν. Μιλούν με έργα για πραγματική μετάνοια, για ζωηφόρα αγιότητα. Ας τους ακολουθήσουμε, ας τους μιμηθούμε, για να ζήσουμε τον παράδεισο από τώρα...


Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης


Ταπείνωση και εγωισμός - αιώνιοι αντίπαλοι

 


Λίγες ημέρες πριν ανοίξει τις πύλες της η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, διερχόμαστε τις πρώτες Κυριακές του Τριωδίου, οι οποίες είναι μια προπαρασκευή για το στάδιο της νηστείας.

Στην πρώτη Κυριακή του Τριωδίου προβάλλουν μπροστά μας δύο τύποι ανθρώπων, ο Τελώνης και ο Φαρισαίος.

Οι δύο αυτοί άνθρωποι της παραβολής αποτελούν για εμάς τους χριστιανούς την προσωποποίηση της ταπείνωσης και της υπερηφάνειας, αντιστοίχως. Η ταπείνωση λειτουργεί ως αντίδοτο στο δηλητήριο του εγωισμού, που προσβάλλει τον άνθρωπο.

Ταπείνωση και εγωισμός, αιώνιοι αντίπαλοι μέσα στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου.

Δύο αιώνιοι αντίπαλοι που παλεύουν να κερδίσουν την θέση τους στην καρδιά του ανθρώπου.

Δύο αντίπαλοι που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου.

Ο χριστιανός, ως αγωνιστής, μάχεται διαρκώς τον κακό του εαυτό, προσπαθώντας να τον κάνει καλύτερο. Σκοπός του πνευματικού του αγώνα είναι η Ανάσταση. Η πορεία όμως αυτή είναι δύσκολη και επίπονη. Είναι ένας Γολγοθάς, του οποίου η γεύση οδηγεί στην Ανάσταση.

Αυτός ο αγώνας αρχίζει με την έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά την οποία καλείται ο χριστιανός να «μπει» στο στάδιο και να αγωνιστεί.

Σ’ αυτόν τον αγώνα ο αθλητής χρειάζεται κάποια εφόδια για να αντέξει την δοκιμασία και να κερδίσει.

Η αγία μας Εκκλησία καλεί όλους μας να καλλιεργήσουμε την ταπείνωση, ώστε να καταφέρουμε να διώξουμε τον εγωισμό, ο οποίος μας εμποδίζει και μας αποθαρρύνει από τον αγώνα.

Η ταπείνωση του Τελώνη είναι για τον χριστιανό φάρος και οδηγός για την πορεία του προς την Ανάσταση.

Χωρίς ταπείνωση ο χριστιανός, δεν έχει αυτογνωσία, ούτε αυτοέλεγχο, δεν αναγνωρίζει τα λάθη του, του λείπει η μετάνοια. Χωρίς ταπείνωση δεν υπάρχει μετάνοια, άρα κυριαρχεί ο εγωισμός. Χωρίς ταπείνωση ο χριστιανός στέκεται υπερήφανα σαν τον Φαρισαίο, γυμνός από πνευματικά εφόδια, δέχεται τα κύματα των πειρασμών, τα οποία τελικά τον πνίγουν.

Όταν δεν σκύβεις στο κύμα, αυτό σε πνίγει...

Η ταπείνωση αποτελεί πρόκληση για τον άνθρωπο που θέλει να λέγεται χριστιανός.

Στην σημερινή εποχή ο άνθρωπος κυριαρχείται από αυτοδικαίωση και έλλειψη αγάπης προς τον πλησίον. Κλεισμένος ερμητικά στον μικρόκοσμό του, δεν κάνει διάλογο, δεν θέλει να ακούει, παρά μόνο να μιλάει. Μόνη συντροφιά ο εγωισμός, ο οποίος τελικά, του κάνει την ζωή κόλαση. Μόνο αν καλλιεργήσει την αρετή της ταπείνωσης η ζωή του θα μυρίζει συνεχώς Ανάσταση.


+ αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου

12/2/22

Οι Άγιοι είναι παρόντες στη ζωή μας, ακόμη και στα γυρίσματα των ταινιών...

 


Ο παραγωγός της ταινίας για τον Άγιο Παΐσιο βρέθηκε στην Κόνιτσα το καλοκαίρι, νομίζω σε μια χριστιανική κατασκήνωση.

- Θέλω να διαλέξω ένα παιδί, για να κάνει τον άγιο στην παιδική του ηλικία, είπε. 

Πήγε ο αρχηγός της κατασκήνωσης να του προτείνει, και λέει αυτός:

" 'Όχι, άσε με να τα δω τα παιδιά και να διαλέξω εγώ". 

Σχεδόν αμέσως βλέπει ένα παιδάκι και λέει: 

-Αυτόν εδώ θέλω! 

Του απαντάει χαμογελαστός ο αρχηγός της κατασκήνωσης:

 - Δικός σου! 

Έχει και το όνομα Παΐσιος!

Πρόκειται για τον Παΐσιο 'Εξαρχο...


Πηγή: https://amfoterodexios.blogspot.com/

† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom: Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου

 


...Καὶ ἡ παραβολὴ εἶναι ξεκάθαρη: ὁ ἄνδρας ποὺ ἦλθε καὶ στάθηκε μὲ συντετριμμένη καρδιά, μὲ ντροπὴ γιὰ τὸν ἑαυτό του, γνωρίζοντας ὅτι εἶναι ἀνάξιος νὰ εἰσέλθει στὸν ναό, ἐπιστρέφει σπίτι του συγχωρεμένος, μὲ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ: συντροφευμένος ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο νὰ σώσει τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ποὺ παραστέκεται σ’ ὅποιον Τὸν χρειάζεται καὶ ἀναγνωρίζει τὴν ἀνάγκη του γιὰ σωτηρία.

Ὁ Φαρισαῖος πηγαίνει σπίτι του, ἀλλὰ ἔχει συγχωρεθεῖ λιγότερο· ἡ σχέση του μὲ τὸν Θεὸ δὲν εἶναι ἡ ἴδια· στὴ σχέση αὐτὴ αὐτὸς βρίσκεται στὸ κέντρο, ὁ Θεὸς στὴν περιφέρεια· ἐκεῖνος βρίσκεται στὸ κέντρο τῶν πραγμάτων, ὁ Θεὸς εἶναι ὑποχείριό Του. Τοῦτο δὲν σημαίνει ὅτι ὅ,τι ἔκανε ἦταν χωρὶς ἀξία· ἁπλῶς σημαίνει ὅτι ὅσο τὸν ἀφορᾶ, δὲν ὑπῆρξε σ’ ἐκεῖνον καρπὸς ἁγιότητας. Οἱ πράξεις του ἦταν καλὲς ἀλλὰ ἦταν ἀλλοιωμένες, δηλητηριασμένες ἀπὸ τὴν ὑπερηφάνεια· ἡ ὀμορφιὰ σ’ ὅ,τι ἔκανε εἶχε ἐντελῶς ἀμαυρωθεῖ ἐπειδὴ δὲν ἀπευθυνόταν οὔτε στὸν Θεό, οὔτε στὸν πλησίον του· στρεφόταν στὸν ἑαυτό του. Καὶ λέγεται ὅτι αὐτὴ ἡ ὑπερηφάνεια ἀπογύμνωσε αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο, τοῦ ἀφαίρεσε τοὺς καρποὺς τῶν καλῶν του ἔργων, τὸν καρπὸ τῆς ἐξωτερικῆς πίστης του στὸν νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ μόνο ἡ ταπείνωση θὰ μποροῦσε νὰ προσφέρει στὶς πράξεις του νόημα, ποὺ μόνο ἡ ταπείνωση θὰ μεταμόρφωνε σὲ ζωὴ τὶς πράξεις του, στὸ νερὸ τῆς ζωῆς ποὺ ἀναβλύζει ἀπὸ τὴν αἰωνιότητα...


ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ

† Βλάσιος Π. Μαυραγάνης (1935-2022)

 


† Βλάσιος Π. Μαυραγάνης (1935-2022)

Τὴν αὐγὴ τῆς 29ης Ἰανουαρίου ἀναχώ­ρη­σε γιὰ τὴν «ἀγήρω μακαριότητα» ὁ ἀδελ­φός μας Βλάσιος Μαυραγάνης.

Ὁ ἀείμνηστος Βλάσιος γεννήθηκε τὸ ἔτος 1935 στὴν Καλλιθέα Ἀττικῆς, στοὺς κόλπους πολύτεκνης οἰκογένειας. Οἱ γονεῖς του – Πέτρος καὶ Μαρία – ἦσαν εὐσεβεῖς Χριστιανοὶ ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοῦ Ξυλοκάστρου Κορινθίας, τηρητὲς τῶν πατρικῶν παραδόσεων, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἀνέθρεψαν τὰ τέσσερα παιδιά τους «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου». Ἂς σημειωθεῖ ὅτι ἡ μητέρα του ἀπεβίωσε σχετικῶς νέα, ἐνῶ ὁ πατέρας του ὑπῆρξε μακροβιότατος. Εἶχε γεννηθεῖ στὰ ὀρεινὰ Τρίκαλα, τὴν πατρίδα τοῦ ἁγίου Γερασίμου «τοῦ ἐν Κεφαλληνίᾳ», ὅπου διατηρεῖται ζωντανὴ ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου καὶ ὅπου διαπιστώνει κανεὶς τὴν ἀγαθὴ ἐπίδρασή του στὴ βιοτὴ τῶν σημερινῶν συμπατριωτῶν του.

Γιὰ λόγους προφανῶς βιοποριστικοὺς ὁ Πέτρος Μαυραγάνης ἐγκαταστάθηκε στὴν πρωτεύουσα, δημιούργησε ὑποδειγματικὴ οἰκογένεια καὶ ἐργαζόταν ὡς φανοποιός. Παράλληλα εἶχε ἀναπτύξει ἰσχυρὸ πνευματικὸ σύνδεσμο μὲ τὸν ἐπιφανὴ ἀρχιμανδρίτη τῆς Ἀδελφότητος «Ζωὴ» π. Ἰγνάτιο Κολιόπουλο, ὁ ὁποῖος ἐξυπηρετοῦσε τὶς πνευματικὲς ἀνάγκες τοῦ λαοῦ στὴν Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα τῆς ὁδοῦ Αἰόλου.

Ὁ ἀδελφὸς Βλάσιος σὲ νηπιακὴ ἡλικία προσβλήθηκε ἀπὸ μηνιγγίτιδα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ χάσει τὴν ἀκοή του. Ἔτσι παρέστη ἀνάγκη νὰ φοιτήσει σὲ εἰδικὰ σχολεῖα, γιὰ νὰ λάβει τὴ στοιχειώδη (πρωτοβάθμια) ἐκπαίδευση. Ἡ δυσκολία του στὴν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς ἄλλους ὑπῆρξε ἕνας ἰσόβιος σταυρός, τὸν ὁποῖο σήκωνε μὲ ὑποδειγματικὴ καρτερία.

Τὸ ἔτος 1969 προσλήφθηκε στὴν ἐργασία τῆς Ἀδελφότητος «Ὁ Σωτήρ», ἐνῶ κατὰ τὸ 1973 ἔγινε δεκτὸς στὸ ἱερὸ Κοινόβιό της. Στὴ συνέχεια ἀνέλαβε ὑπεύθυνα καθήκοντα τεχνικῆς φύσεως, συμβατὰ μὲ τὶς δυνατότητές του, τὰ ὁποῖα ἐπιτελοῦσε μὲ ἀπόλυτη ἀκρίβεια καὶ ὑποδειγματικὴ ἐπιμέλεια, ὄντας ἀκαταπόνητος στοὺς κόπους τῶν διακονημάτων του.

Ἀξιοθαύμαστος ἐπίσης ἦταν ὁ ζῆλος του γιὰ τὴν πνευματικὴ θωράκιση τῆς ψυχῆς του. Ἀπὸ τὴ νεανική του ἡλικία συμμετεῖχε σὲ χριστιανικὸ ὅμιλο ἐργαζομένων νέων ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Ἀδελφότητος, ὅπου παρακολουθοῦσε μὲ ἐνδιαφέρον τὶς κυριακάτικες συγκεντρώσεις. Ἦταν εὐγενέστατος καὶ οἰκοδομητικὸς καὶ γι᾿ αὐτὸ οἱ συνάδελφοί του (μέλη τῶν ΧΟΕΝ) τὸν συμ­παθοῦσαν πολὺ καὶ ἐπιδίωκαν τὴ συν­αν­αστροφὴ μαζί του. Ὁ ἴδιος τοὺς ἔλεγε πάντοτε πνευματικὰ συνθήματα γιὰ τὴ συν­έχιση «τοῦ καλοῦ ἀγῶνος τῆς πίστεως», ὅπως: «προσοχὴ στὶς σκέψεις», «προσευχή», «ὑπομονή»… Ἐπιπλέον ἔ­δειχνε ἰδιαίτερο ζῆλο γιὰ τὴ συμμετοχή του στὶς ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ τὴ μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Κατὰ διαστήματα ἐπισκεπτόταν μὲ εὐλάβεια ὁρισμένα μοναστήρια, ὅπως τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στὴν Αἴγινα καὶ τοῦ προστάτου του Ἁγίου Βλασίου στὰ Ἄνω Τρίκαλα Κορινθίας.

Φανερή ἡ θαυμαστή παρουσία τοῦ ἉγίουΧαραλάμπους. (Εὑρέθη τό κλαπέν Λείψανό του καί ἐπεστράφη στό Ναό του στά Τσουκαλέϊκα Πατρῶν)

 



Μέ τρόπο θαυμαστό ἐνήργησε ὁ Ἃγιος Χαράλαμπος, ὁδηγώντας τά βήματα τῶν Ἀστυνομικῶν Ἀρχῶν, στόν ἐντοπισμό τοῦ δράστου τῆς κλοπῆς τῆς λειψανοθήκης, μέ τό ἀπότμημα τοῦ ἱεροῦ του Λειψάνου καί ἂλλων ἱερῶν ἀντικειμένων, τά ὁποῖα ὁ ἐν λόγῳ ἱερόσυλος πρό ὀλίγων ἡμερῶν ἀφήρεσε ἀπό τόν Ναό τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους στά Τσουκαλέϊκα Πατρῶν.

Τό ἱερό ἀπότμημα τοῦ μαρτυρικοῦ Λειψάνου, εὑρέθη κατά τήν διάρκεια τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου, προσεκομίσθη ἀπό τούς Ἀστυνομικούς τῆς Ἀσφαλείας Πατρῶν, στόν Ἱερό Ναό καί παρεδόθη εὐλαβῶς στά χέρια τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος χοροστατοῦσε στήν ἑσπερινή Ἀκολουθία ἐπί τῇ ἑορτῇ καί ἱερᾷ μνήμῃ τοῦ Ἱερομάρτυρος Ἁγίου.

Ἡ λύπη τοῦ Ἱερέως καί ὃλων τῶν κατοίκων τοῦ χωριοῦ, μετετράπη σέ ἂφατη χαρά καί ἀγαλλίαση καί τά χείλη σέ προσευχή εὐχαριστήριο ἐκινήθησαν καί σέ δοξολογία πρός τόν Πανάγιο Κύριό μας.

Ἡ Ἀστυνομία εἰδοποίησε τηλεφωνικῶς τόν Ἐφημέριο τῆς Ἐνορίας π. Δημήτριο Μπιλιανό περί τῆς εὑρέσεως τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου, ἐνῶ εὑρίσκετο σέ ἐξέλιξη ὁ πανηγυρικός Ἑσπερινός καί ὁ Ἱερεύς ἐνημέρωσε ἀμέσως τόν χοροστατοῦντα Ἀρχιερέα.

Ἡ ὑποδοχή τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου ἒγινε πανηγυρικά καί συγκινητικά.

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ, ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΑΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

 


ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΤΟ 1ο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Ξεκίνησε η πολυαναμενόμενη σειρά με θέμα τη ζωή του Αγ. Παϊσίου. Τα σχόλια πολύ θετικά.


Επεισόδιο 1 

Η ιστορία του Αγίου Παϊσίου, του σύγχρονου Αγίου που άγγιξε όλο τον κόσμο της Ορθοδοξίας, ξεκινάει με τη γέννησή του στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στις 25 Ιουλίου του 1924. Λίγες ημέρες αργότερα, βαφτίζεται από τον γέροντα Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος του δίνει το όνομά του. Η γέννηση του Αγίου Παϊσίου συμπίπτει με τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Καππαδοκία. Ο μικρός Αρσένιος γίνεται πρόσφυγας στις πρώτες μέρες της ζωής του. Η οικογένειά του, μαζί με όλους τους κατοίκους των ελληνικών χωριών της Καππαδοκίας, παίρνει τον δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα. Μπροστάρης και πνευματικός οδηγός τους στην περιπέτεια αυτή είναι ο γέροντας Αρσένιος.

9/2/22

Δ. Πάνος: Από την γλωσσική καύχηση στη γλωσσική αυτογνωσία

 Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας -

9 Φεβρουαρίου:


Δεν είναι τυχαίο που κάθε χρόνο η Ελληνική Γλώσσα τιμάται σε παγκόσμια κλίμακα στις 9 Φεβρουαρίου – ημέρα θανάτου του εθνικού ποιητή Διον. Σολωμού. Δεν είναι τυχαίο που μια τέτοια μέρα παγκόσμιας τιμής δεν υπάρχει για πολλές γλώσσες – ένδειξη της σημασίας της Ελληνικής Γλώσσας, η οποία υπερβαίνει τα στενά εθνικά πλαίσια. Δεν θα πούμε τίποτε καινούργιο ή αξιοσημείωτο αν επισημάνουμε την επίδραση που άσκησε η Ελληνική Γλώσσα από την αρχαιότητα ως σήμερα. Όλα αυτά τα ξέρουμε. Όλοι. 
Κι όμως. Βαυκαλιζόμαστε για τα “8 εκατομμύρια λήμματα” που αριθμεί ιστορικά η γλώσσα μας – αλλά αδυνατούμε να μάθουμε σωστά μερικές βασικές χρήσεις και τύπους. Περηφανευόμαστε για “τα φώτα που δώσαμε στον κόσμο” - αλλά τα δικά μας τα “φώτα” δεν αρκούν να φωτίσουν ούτε το σπίτι μας... Ετυμολογούμε τις λέξεις άλλων γλωσσών καυχώμενοι και παρρησιαζόμενοι – αλλά τη βαθύτερη διάσταση λέξεων και εννοιών αδυνατούμε έστω και να την προσεγγίσουμε...

Μια πρώτη ανάγνωση του γνωστού αυτού φαινομένου – που στη γραφική του εκδοχή παίρνει τη μορφή καταστροφολογικής... κλάψας – αφορά τη γλωσσική μας παιδεία: το σχολείο έχει αποτύχει, η εκπαίδευση βγάζει πια αμόρφωτους, το γλωσσικό αισθητήριο των παιδιών χάλασε από τη στιγμή που αποδυναμώθηκαν τα Αρχαία, η παγκοσμιοποίηση και η κυριαρχία των Αγγλικών θα μας καταστρέψουν, και πάει λέγοντας. Έχει μια βάση: ασφαλώς το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν είναι και το πλέον αξιόπιστο, ώστε να τα καταφέρνει ειδικά στη γλωσσική παιδεία. Και, βέβαια, σε εποχές παγκοσμιοποίησης, όλες οι μεσαίες και μικρές σε αριθμό ομιλητών γλώσσες υφίστανται πίεση. Τίποτε όμως από αυτά δεν είναι πρωτοφανές: η Ελληνική γλώσσα επιβίωσε (και άνθισε, ακόμη) ως μειοψηφική γλώσσα σε πολυεθνικές αυτοκρατορίες: ρωμαϊκή, οθωμανική, παροικιακός ελληνισμός... Επομένως, φταίει η εκπαίδευση, φταίνε και οι εξωτερικοί παράγοντες, αλλά μάλλον δεν είναι μόνο αυτό.

Μια δεύτερη ματιά μας φέρνει μπροστά σε μια ευρύτερη διάσταση του προβλήματος: ασφαλώς η Ελληνική γλώσσα φθίνει – αλλά δεν είναι η μόνη. Όταν για γλώσσες με πολύ πιο ισχυρή διεθνή παρουσία, όπως π.χ. για τα γαλλικά ή τα γερμανικά, συζητιέται σε εθνικό επίπεδο πόσο κινδυνεύουν από φθορές και αλλοιώσεις, καταλαβαίνουμε το βάθος του προβλήματος. Για να μην αναφερθούμε και σε κάποιους βρετανούς γλωσσολόγους που ανησυχούν για τη φθορά της δικής τους γλώσσας... Μήπως, λοιπόν, ζούμε σε μια εποχή όπου οι γλώσσες γενικά δεν ακμάζουν; Και τι μπορεί να σημαίνει “ακμή” μιας γλώσσας; Μήπως όλη αυτή η “απαξίωση” των (ζωντανών) γλωσσών να σχετίζεται και με τη βαθμιαία περιθωριοποίηση των “νεκρών” γλωσσών – αφού οι έδρες Ελληνικών και Λατινικών παγκοσμίως πιέζονται και συρρικνώνονται μέχρις εξαφανίσεως; Τι σημαίνει κάτι τέτοιο και για τη δική μας γλώσσα; 

Έντονη δαμαρτυρία της ΔΙΣ για την Μονή της Παναγίας Σουμελά

 


... Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εκφράζει την απογοήτευσή Της, την έντονη διαμαρτυρία Της και τον προβληματισμό Της για το γεγονός ότι μετά την μετατροπή σε τζαμιά των Ναών της Αγίας Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντος και της Μονής της Χώρας, η βεβήλωση της Μονής Παναγίας Σουμελά, και μάλιστα ακριβώς στον χώρο όπου τελείται κάθε Δεκαπενταύγουστο η Θεία Λειτουργία από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, αποτελεί μία ακόμη ενέργεια των τουρκικών αρχών σε βάρος ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Η ενέργεια αυτή προσβάλλει βάναυσα, όχι μόνο το θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων Ποντίων, αλλά και αυτήν την διεθνή αντίληψη περί σεβασμού και προστασίας των θρησκευτικών και ιστορικών μνημείων από κάθε προσπάθεια αλλοίωσης του χαρακτήρα τους.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι είναι υποκριτική και ανακόλουθη συμπεριφορά για ορισμένους πολιτικούς χώρους και μέσα ενημερώσεως να διαμαρτύρονται για τέτοιες προσβολές σε βάρος χριστιανικών μνημείων στην Τουρκία, όταν ταυτοχρόνως δικαιολογούν ως δείγμα προοδευτικότητας όμοιες και χειρότερες δημόσιες προσβολές και έμπρακτες επιθέσεις σε βάρος χώρων χριστιανικής λατρείας εντός Ελλάδος...


Απόσπασμα ανακοινωθέντος της ΔΙΣ, 8.2.22

Για Απόδειπνο στου ταπεινού Επισκόπου το…σπίτι (Επίσκοπος Κοσμάς +)

 



Είναι σούρουπο… ανοιξιάτικο μέσα στον Χειμώνα! Δωδεκαήμερο Χριστουγέννων με τα φώτα της πόλης αναμμένα και της ψυχής τις κεροφώτιστες μαρμαρυγές, να προσπαθούν να λαμπυρίσουν μέσα σε σκοτάδι πνιγηρό που όλο και πυκνώνει! Βρίσκομαι στα μέρη του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού! Στα χώματα που διάβηκε και αγίασε! Την αγαπώ αυτή τη γη! Την νιώθω σαν δεύτερη πατρίδα μου!

Μένω μακριά με του σώματός μου τις αισθήσεις, μα η ψυχή μου, όλο λαχταρά εδώ να βρίσκεται και νοερώς να σεργιανά. Χρόνια τώρα έρχομαι στα ουράνια ραδιοκύματα αυτού του τόπου, με την ευλογία ενός ταπεινού καλόγερου, που ο Ουρανός συμμαρτύρησε και οι ταπεινοί ήρωες του συναξαριού μεσίτευσαν, ώστε πριν από 15 τόσα χρόνια, να εκλεγεί Επίσκοπος! Έτσι το είχαν «δει» από όταν ήταν Ιερέας και έτρεχε ο πατήρ Κοσμάς σαν το διψασμένο ελάφι, στις κρήνες της Αγιότητάς τους, ο Άγιος Πορφύριος και ο με συγχωρείτε, ο Άγιος Ιάκωβος. Ο πρώτος σαν καταλάβαινε με την διόρασή του πως στο τηλέφωνο που χτυπούσε ήταν ο τότε Ιεροκήρυκας απ' την Αιτωλοακαρνανία, διέκοπτε ό,τι κι αν είχε, λέγοντας: Σταθείτε, περιμένετε, γιατί με παίρνει τηλέφωνο ο Δεσπότης! Ο δεύτερος, ο Θεοχαρίτωτος θεράπων του Χριστού και γλυκύτατος υποτακτικός του Οσίου Δαυίδ, του έλεγε σαν συναντιόνταν και τον εξέπληττε τότε στ’ αλήθεια: Αυτό που σας λέω πάτερ Κοσμά! Θα γίνετε Δεσπότης!

Εκλεκτός Επίσκοπος, Διαλεχτός Χριστού!

Θα φροντίσω επιμελώς βέβαια τίποτα από όλα αυτά να μην του πω τώρα που θα τον επισκεφθώ, γιατί είμαι βέβαιος πως γλυκά θα με μαλώσει και χαμηλώνοντας το πρόσωπό του θα ψελλίσει:

«Ω, μην ασχολείστε με τον Παλιό -Κοσμά! Όλο θάλασσα τα κάνει! Ένα μειράκιον είναι και τίποτα παραπάνω!

Να είμαστε πράοι αδελφοί μου και ευγενικοί με τον κόσμο! συνηθίζει να λέει . Επίσης: «Δεν θα σώσουμε εμείς τον κόσμο. Καθήκον μας είναι να δώσουμε την Μαρτυρία Ιησού Χριστού. Τα υπόλοιπα τα ξέρει ο Θεός».

8/2/22

Για το Βορειοηπειρωτικό και το Μακεδονικό ο Μητροπολίτης π. Φλωρίνης Αυγουστίνος

 


Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου. Έγινε στις Κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως στην περίοδο των Φοιτητριών, στις 15.7.1986.


Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος: Αντίδραση για την Παναγία Σουμελά

 


Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην γείτονα Τουρκία που αφορούν την περιοχή του ιστορικού Πόντου. Δυστυχώς, για μία ακόμη φορά, γίναμε μάρτυρες της προκλητικής και βέβηλης συμπεριφοράς του τουρκικού κράτους προς τα μνημεία-σύμβολα του Ελληνισμού, που στέκουν σε πείσμα των καιρών περήφανα κι αγέρωχα στην πατρώα ποντιακή γη.

Μετά την αιφνιδιαστική και παράνομη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, αν και χαρακτηρισμένη από την UNESCO ως παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, μία ακόμη ασεβής και παντελώς αδικαιολόγητη ενέργεια έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των ατιμωτικών πράξεων της Τουρκίας. Με την άδεια των αρμοδίων κρατικών φορέων, στον προαύλιο χώρο της ιστορικής Μονής της Παναγίας Σουμελά, στήθηκε ένα άκομψο και κακόγουστο πανηγυράκι στα πλαίσια μιας υποτιθέμενης διαφημιστικής προβολής του χώρου για τουριστικούς λόγους.

Η πράξη αυτή θεωρούμε ότι βεβηλώνει την ιερότητα του χώρου και προσβάλλει ευθέως τόσο το θρησκευτικό αίσθημα των Ποντίων Ελλήνων, όσο και την διεθνή αντίληψη περί σεβασμού και προστασίας των θρησκευτικών και ιστορικών μνημείων από κάθε απόπειρα σπίλωσης και αλλοίωσης του χαρακτήρα τους.

7/2/22

Ν. Παππάς: Ο Αλί και το 20άρικο


Μιλώντας στο Mega και στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι», ο Νίκος Παππάς, αθλητής της ΑΕΚ στο μπάσκετ αναφέρθηκε στην ιστορία με τον Αλί, που μόνο ως συγκινητική μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς μία 30λεπτη συζήτηση με τον πρόσφυγα από το Μπαγκλαντές του... γκρέμισε την εικόνα που είχε χτίσει για αυτόν...

«Όταν εμένα μου λένε για αγαθοεργίες, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι αυτή η ιστορία, για τον φίλο μας τον Αλί από το Μπαγκλαντές που πουλάει τριαντάφυλλα στην Φωκίωνος. Ερχόταν εκεί, κάποιος από εμάς του έδινε ένα 20άρικο, παίρναμε τα τριαντάφυλλα, το παίζαμε και εμείς λίγο μάγκες, λίγο λαρτζ...», είπε αρχικά.

Και συνέχισε, λέγοντας: «Κάποια στιγμή εγώ αράζω μόνος μου στο μπαρ και βλέπω τον Αλί να μπαίνει και του κάνω νόημα να μην έρθει, δεν έχω τίποτα να του δώσω, τα έλεγα με την πάρτι μου και τα σκοτάδια μου. Ο Αλί κοντοστάθηκε και θέλοντας και μη πιάνουμε την κουβέντα μισή ώρα με τον Αλί. Την επόμενη φορά που ξαναεμφανίστηκε πάλι ήμουν μόνος μου από τύψεις που δεν του είχα δώσει την προηγούμενη, βγάζω ένα 20άρικο για να του δώσω και μου λέει "Δεν θέλω φίλε. Αν μπορούμε να κουβεντιάσουμε πάλι σαν την άλλη φορά". Ήρθε για κουβέντα. Και μέσα σε όλα μου είπε ότι τα τέσσερα χρόνια δεν έχει μιλήσει με άνθρωπο, δεν έχει πιει ένα καφέ, με τα σπαστά ελληνικά που μιλάει».

Συμπληρώνοντας είπε: «Είδα έναν άνθρωπο ευτυχισμένο χωρίς να βγάλω ευρώ από την τσέπη μου. Δεν ήταν ευτυχισμένος με το 20άρικο που του έδινα τόσο καιρό. Ήταν ευτυχισμένος που ήταν μαζί μου. Να μην στα πολυλογώ, τον Αλί τον έχουν δει φίλοι μου, να βλέπει τα παιχνίδια μου από την τζαμαρία σε πρακτορείο Προ-Πο γιατί λέει "είναι ο φίλος μου ο Νίκος". Υπάρχουν πολλοί σαν τον Αλί εκεί έξω, υπάρχουν πολλοί ... που νομίζουν ότι του έδινα ένα 20άρικο και τον ευχαριστούσα. Τουλάχιστον τώρα ξέρει ο Αλί ότι έχει το Νίκο, έχει τους φίλους του και κανείς δεν θα αφήσει να πειράξουν τον Αλί για τα φασιστικά ή ρατσιστικά ένστικτα που κουβαλάει».


ΠΗΓΗ

ΓΕΧΑ ΣΕΡΡΩΝ: Γιορτή ευγνωμοσύνης για τη Μητέρα (6.2.2022)

 


Μια γιορτή ευγνωμοσύνης για την Μητέρα παρουσιάστηκε την Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022 στις Σέρρες. 


Η γιορτή περιελάμβανε τραγούδια και ποιήματα  από τα μικρά παιδιά των Ορθόδοξων Χριστιανικών Ομάδων του Συλλόγου μας, ομιλία της Φιλολόγου κ. Ελένης Τσομπανοπούλου – Τσιγάρα με θέμα “Ο ρόλος της γυναίκας στην οικογένεια” και κλείσιμο από τον Αρχ. π. Ανδρέα Γκουζούνη.


Η πίστη της Χαναναίας

 


Ἀγαπητοί μου χριστιανοί, κάθε φορὰ ποὺ διαβάζεται στὴν Θεία Λειτουργία τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ἔχουμε μπροστά μας τὸν ἴδιο τὸν Κύριο νὰ μᾶς ὁμιλεῖ. Αὐτὸς διδάσκει τὴν ἀλήθεια τῆς Πίστεως καὶ  μᾶς προτρέπει νὰ αὐξηθοῦμε σὲ κάθε ἀρετή. Τὰ περιστατικὰ ἀπὸ τὸν ἐπίγειο βίο του, ἀλλὰ καὶ τὰ πρόσωπα ποὺ τὸν πλησιάζουν, γίνονται γιὰ μᾶς ἀφορμὴ νὰ μάθουμε πῶς θὰ βαδίσουμε τὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς, ποὺ ὁδηγεῖ στὴ σωτηρία. Κάθε Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία διαλέγει καὶ ἕνα ξεχωριστὸ ἀγώνισμα, γιὰ νὰ μᾶς ἀσκήσει. Σήμερα μᾶς καλεῖ νὰ ἀγωνισθοῦμε στὰ ἀγωνίσματα τῆς πίστεως καὶ τῆς ταπεινώσεως.

Τὶ εἶναι γιὰ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ἡ πίστη; Εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Νὰ τὸν πιστεύουμε ὡς ἀληθινὸ Θεὸ καὶ μόνο Σωτήρα τοῦ κόσμου. Νὰ ἀποδεχόμαστε χωρὶς ἀμφιβολίες ὅλα ὅσα ἐκεῖνος μᾶς ἀποκαλύπτει καὶ ὅλα ὅσα μᾶς διδάσκει γιὰ τὴν καθημερινή ζωή. Καὶ τὶ εἶναι ἡ ταπείνωση; Νὰ ἔχουμε συναίσθηση ποιοὶ εἴμαστε καὶ ποιὰ εἶναι ἡ πραγματική μας ἀξία. Νὰ ἀναγνωρίζουμε τὴν ἀδυναμία καὶ τὴν ἀτέλειά μας.

 Ὅταν μὲ τὴν ταπείνωση καταλάβουμε πόσο μικροὶ καὶ ἀδύναμοι εἴμαστε μπροστὰ στὸν Χριστό, τότε πιστεύουμε στὴν παντοδύναμη θεότητά του καὶ τηροῦμε πρόθυμα τὶς ἐντολές του. Ὅταν ὅμως μᾶς λείπει ἡ ταπείνωση καὶ ἔχουμε μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό μας, τότε δὲν μποροῦμε νὰ παραδεχθοῦμε τὸν Χριστό ὡς Κύριο, οὔτε νὰ ὑποταχθοῦμε στὸ θέλημά Του. Ἡ ἐμπειρία τῶν ἁγίων δείχνει ὅτι ἡ πίστη καὶ ἡ ταπείνωση πορεύονται πάντα μαζί. Ἡ ταπείνωση δείχνει τὴν πίστη καὶ ἡ πίστη ὁδηγεῖ στὴν ταπείνωση. Αὐτὰ τὰ δύο ἀποτελοῦν βασικὰ καὶ ἀπαραίτητα γνωρίσματα τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία θέλει μὲ ἔμφαση νὰ μᾶς τὰ ὑπενθυμίσει. Τὸ περιστατικὸ τῆς Χαναναίας, ποὺ περιλαμβάνει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἔχει αὐτὸ τὸν σκοπό.

5/2/22

Ενθρονίστηκε ο νέος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος

 


Ιστορική μέρα η σημερινή για την Κρήτη διότι έγινε η ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Κρήτης, κ. Ευγενίου.

«... Είμαι βέβαιος πως το χέρι του Θεού οδήγησε τα βήματά μου εδώ για να ζήσω όχι απλά δίπλα σας, αλλά μαζί σας. Έρχομαι ως πατέρας της μεγάλης πνευματικής μας οικογένειας, για να λέω σε όλους πως η αγκαλιά του θεού και της εκκλησίας μας είναι ανοιχτή και για να σας απευθύνω αυτή την προτροπή: Αγαπούμε, συγχωρούμε, προχωρούμε...» είπε, μεταξύ άλλων, στον ενθρονιστήριο λόγο του ο κ. Ευγένιος.



3/2/22

Το «Ακρωτηριασμένο» Ευαγγέλιο

 


Ο Ντοστογιέφσκι έμεινε για τέσσερα χρόνια κάνοντας βαριές χειρωνακτικές εργασίες στο κάτεργο της πόλης Όμσκ. Εκεί διασώζεται και το εξής περιστατικό, όπως το διηγήθηκε ο μακαριστός Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος.

Ζει ανάμεσα στους κατάδικους. Κάθε καρυδιάς καρύδι. Παρότι τόσοι άνθρωποι τριγυρνούν γύρω του, νιώθει απέραντη μοναξιά… Είναι μόλις 28 χρονών γεμάτος νιάτα και ομορφιά. Αλλά η ζωή είναι ανυπόφορη χωρίς αγάπη. Το καταλαβαίνει, το νιώθει. Απελπίζεται. Θυμώνει και καπνίζει. Κάθε τόσο θέλει να καθαρίσει το τσιμπούκι του. Με τι; Στην τσέπη του ήταν το Ευαγγέλιο. Να λοιπόν σε τι θα χρησιμεύσει. Κάθε φορά κόβει κι από μια σελίδα. Έτσι κι αλλιώς άχρηστο είναι. Παπαδοκουβέντες… Ανοησίες…

Οι μέρες περνούν. Ο νεαρός έχει σχίσει όλες τις σελίδες του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, έπειτα όλες τις σελίδες του κατά Μάρκον Ευαγγελίου κι αρχίζει το κατά Λουκάν. Έσκισε αρκετές σελίδες που περιείχαν τα 14 πρώτα κεφάλαια. Δεν αντέχει άλλο. Έχει πλαντάξει. Μονοτονία, προσμονή θανάτου, τσιγάρο και… μαυρίλα. Βαριεστημένος αφόρητα σκέφτεται.

- Δεν διαβάζω να δω τι λέει;

Αρχίζει και διαβάζει το 15° κεφάλαιο. Είναι η ιστορία του άσωτου γιού η μάλλον του εύσπλαχνου πατέρα! Στην ύπαρξη του γίνεται σεισμός.

-Το ότι είμαι άσωτος το ξέρω. Αξία έχει που μαθαίνω ότι Αυτός δεν είναι ο αστυνόμος της ζωής μου, αλλά πατέρας που με αγαπά… Αλλάζουν όλα. Αποκτούν νόημα. Τελειώνει η ορφάνια. Δεν τρέχω και ζω τσάμπα. Η ζωή γίνεται όμορφη όχι μόνο από τα νιάτα (υπήρχαν και πριν), αλλά γίνεται όμορφη κι από το νόημα που απόκτησε.

Σε λίγο θα μας πειː

Ο άνθρωπος δεν θέλει μονάχα να ζει, μα θέλει και να ξέρει γιατί ζει.

  Αυτό το «ακρωτηριασμένο» Ευαγγέλιο άνοιξε τη ζωή του νεαρού Ντοστογιέφσκι σε μια προοπτική ζωής. Να ξέρει γιατί ζει. Έκανε τα νιάτα του ομορφότερα, γιατί γέμισε με αγάπη, που είναι η ομορφιά. Ο ίδιος θα μας πει αργότερα ː

-Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο!


Πηγή: Ημερολόγιο 2022, Αφιερωμένο στον μεγάλο Ρώσο λογοτέχνη Ντοστογιέφσκι, εκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, σελ. 13-15.

Για κάθε Άλκη

 


Μην θεοποιείς την μπάλα, τον ποδοσφαιριστή, την ομάδα... 

Μια σιωπηρή διαμαρτυρία από τους μαθητές και τις μαθήτριες του Πειραματικού Σχολείου Πανεπ. Θεσσαλονίκης για τον Άλκη, 19 ετών, που δολοφονήθηκε από το μίσος "φιλάθλων"...

Φωτ. Facebook/ @pspth.edu.gr


2/2/22

Χειροτονήθηκε ο νέος Μητροπολίτης Κανάγκας Χαρίτων

 


Στον Πανίερο Πατριαρχικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου ( Χαμζάουϊ ) Καΐρου έλαβε σήμερα χώρα η Χειροτονία του νέου Μητροπολίτου Κανάγκας κ. Χαρίτωνος προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου του Β' . Συνιερουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Γουινέας Γεωργίου, Μέμφιδος Νικοδήμου, Κατάγκας Μελετίου, Κινσάσας Θεοδοσίου και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κωνσταντιανής Κοσμά. Κατά την Θεία Λειτουργία και χειροτονία παρέστη συμπροσευχόμενος ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Σινά κ. Δαμιανός . ως επίσης και ο κ Νικόλαος Γαριλίδης Πρέσβης της Ελλάδος στην Αίγυπτο .

Στην πνευματική χαρά της χειροτονία του νέου Μητροπολίτου προσήλθαν κληρικοί, πιστοί και συγγενείς του από την Κανάγκα του Κογκό, δια να συμπροσευχηθούν, και εκ μέρους όλου του κλήρου και του λαού της Μητροπόλεως να αναφωνήσουν το Άξιος !!! στον νέο πνευματικό τους πατέρα.

Η επάξια εκλογή και χειροτονία του νέου Επισκόπου γέμισε χαρά τους συμπατριώτες του. Ο νέος Μητροπολίτης Κανάγκας κ. Χαρίτων γεννήθηκε στην Κανάγκα, το 1974.

Ήταν πνευματικό παιδί του μεγάλου Ιεραποστόλου μακαριστού Μητροπολίτου από Κεντρώας Αφρικής , Πενταπόλεως κυρού Ιγνατίου (Μανδελίδη)

Σπούδασε με την βοήθεια του Θεολογία στην Αθήνα και ολοκλήρωσε στην Θεσσαλονίκη τις μεταπτυχιακές Θεολογικές του σπουδές με υποτροφία του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος .

Εργάσθηκε ιεραποστολικά ως κληρικός αρχικά στην Κανάγκα και εν συνεχεία ως Πατριαρχικός Επίτροπος στην Γκόμα του Κογκό. Φέρει το όνομα του μεγάλου πατέρα του Κονγκό μακαριστού Αρχιμ. Χαρίτωνος Πνευματικάκη του Κρητός.