π. Βασίλειος Αργυριάδης: «Η μοίρα, το χρέος κι ο Χριστός», Κυριακή της μελλούσης Κρίσεως

 

...

Ο ελάχιστος αδελφός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής είναι ένα μυστήριο. Στο πρόσωπό του ενυπάρχει το πρόσωπό μου, το πρόσωπο του πλησίον και το πρόσωπο του Χριστού — η μοίρα μας, το χρέος κι ο Χριστός. Στη Σαρακοστή που πλησιάζει θα προσπαθήσουμε και πάλι κάτι από αυτό το μυστήριο να αντιληφθούμε, πιο πολύ ίσως να το ζήσουμε και λιγότερο να το κατανοήσουμε. Θα εντείνουμε την προσωπική άσκηση (τη νηστεία και την εγρήγορση απέναντι στις ανάγκες του αδελφού). Θα αυξήσουμε τον χρόνο που αφιερώνουμε στην προσευχή, ο καθένας κατά τα μέτρα και τις δυνατότητές του. Θα προσπαθήσουμε με όλα αυτά να δώσουμε χώρο μέσα μας στο μυστήριο του Χριστού, με την ελπίδα να μας αξιώσει να νιώσουμε την κοινή μας μοίρα, όχι ως ανθρώπινο έλλειμμα αλλά ως θεϊκό πλήρωμα. Κι ίσως έτσι αρχίσουμε να εκπληρώνουμε το χρέος μας στον πλησίον, όχι μόνο διότι θα βλέπουμε στο πρόσωπό του τον Χριστό, αλλά και διότι Εκείνος θα μας ενισχύει «εἰς τὸ δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει» (Β´ Κορ. 1,5).

Όλο το κείμενο εδώ