Ο Ντοστογιέφσκι έμεινε για τέσσερα χρόνια κάνοντας βαριές χειρωνακτικές εργασίες στο κάτεργο της πόλης Όμσκ. Εκεί διασώζεται και το εξής περιστατικό, όπως το διηγήθηκε ο μακαριστός Μητροπολίτης Νικοπόλεως Μελέτιος.
Ζει ανάμεσα στους κατάδικους. Κάθε καρυδιάς καρύδι. Παρότι τόσοι άνθρωποι τριγυρνούν γύρω του, νιώθει απέραντη μοναξιά… Είναι μόλις 28 χρονών γεμάτος νιάτα και ομορφιά. Αλλά η ζωή είναι ανυπόφορη χωρίς αγάπη. Το καταλαβαίνει, το νιώθει. Απελπίζεται. Θυμώνει και καπνίζει. Κάθε τόσο θέλει να καθαρίσει το τσιμπούκι του. Με τι; Στην τσέπη του ήταν το Ευαγγέλιο. Να λοιπόν σε τι θα χρησιμεύσει. Κάθε φορά κόβει κι από μια σελίδα. Έτσι κι αλλιώς άχρηστο είναι. Παπαδοκουβέντες… Ανοησίες…
Οι μέρες περνούν. Ο νεαρός έχει σχίσει όλες τις σελίδες του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, έπειτα όλες τις σελίδες του κατά Μάρκον Ευαγγελίου κι αρχίζει το κατά Λουκάν. Έσκισε αρκετές σελίδες που περιείχαν τα 14 πρώτα κεφάλαια. Δεν αντέχει άλλο. Έχει πλαντάξει. Μονοτονία, προσμονή θανάτου, τσιγάρο και… μαυρίλα. Βαριεστημένος αφόρητα σκέφτεται.
- Δεν διαβάζω να δω τι λέει;
Αρχίζει και διαβάζει το 15° κεφάλαιο. Είναι η ιστορία του άσωτου γιού η μάλλον του εύσπλαχνου πατέρα! Στην ύπαρξη του γίνεται σεισμός.
-Το ότι είμαι άσωτος το ξέρω. Αξία έχει που μαθαίνω ότι Αυτός δεν είναι ο αστυνόμος της ζωής μου, αλλά πατέρας που με αγαπά… Αλλάζουν όλα. Αποκτούν νόημα. Τελειώνει η ορφάνια. Δεν τρέχω και ζω τσάμπα. Η ζωή γίνεται όμορφη όχι μόνο από τα νιάτα (υπήρχαν και πριν), αλλά γίνεται όμορφη κι από το νόημα που απόκτησε.
Σε λίγο θα μας πειː
Ο άνθρωπος δεν θέλει μονάχα να ζει, μα θέλει και να ξέρει γιατί ζει.
Αυτό το «ακρωτηριασμένο» Ευαγγέλιο άνοιξε τη ζωή του νεαρού Ντοστογιέφσκι σε μια προοπτική ζωής. Να ξέρει γιατί ζει. Έκανε τα νιάτα του ομορφότερα, γιατί γέμισε με αγάπη, που είναι η ομορφιά. Ο ίδιος θα μας πει αργότερα ː
-Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο!
Πηγή: Ημερολόγιο 2022, Αφιερωμένο στον μεγάλο Ρώσο λογοτέχνη Ντοστογιέφσκι, εκδ. Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, σελ. 13-15.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου