Α. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης
Εἰρηναῖος, ἐπίσκοπος ἐγνωσμένου ἤθους καὶ κύρους, ποὺ ἀπολαμβάνει μεγάλου
σεβασμοῦ καὶ τιμῆς στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν, σὲ ὁμιλία του στὸν πανηγυρίζοντα
Μητροπολιτικὸ Ναὸ Ἀποστ. Τίτου Ἡρακλείου στὶς 25.8.20 προέτρεψε τοὺς πιστοὺς
νὰ μὴ χρησιμοποιοῦν τὴ μάσκα μέσα στοὺς Ἱ. Ναοὺς διότι, δὲν εἶναι δυνατὸν κατὰ
τὴ διάρκεια τῆς Θ. Λειτουργίας νὰ ὑπάρξει διασπορὰ τοῦ ἰοῦ, διότι δὲν εἶναι οἱ Ναοὶ
μας ἑστίες μολύνσεως καὶ μεταδόσεως τοῦ κορωνοϊοῦ. Μάλιστα σὲ δήλωσή του σὲ τοπικὸ
τηλεοπτικὸ σταθμὸ μετὰ τὴ Θ. Λ. ἐπέμεινε στὴν προτροπὴ του δηλώνοντας: «εἴμαστε
ἐλεύθεροι στὴν Ἐκκλησία, δὲν εἴμαστε σκλαβωμένοι. Τουλάχιστον μέσα στὸ ναὸ νὰ
μὴ φοροῦμε. Ἔξω ἀπὸ τὸ ναό, ἐντάξει»[1].
Ὅπως ἦταν ἀναμενόμενο, τά
κρατικά καὶ παρακρατικά στελέχη καὶ ἡ μισθωμένη ἀργυρώνητη δημοσιογραφία
ὅρμησαν ἐναντίον του[2],
διότι τόλμησε νὰ διαφοροποιηθεῖ καὶ νὰ χαρακτηρίσει οὐσιαστικὰ ὡς fake news τὸν
ἰσχυρισμὸ ὅτι μολυνόμαστε μέσα στὴν Ἐκκλησία κατὰ τὴ διάρκεια τῶν ἱ.
Ἀκολουθιῶν.
Ἄς προσπαθήσουμε λοιπὸν
νὰ συμβάλουμε καὶ ἐμεῖς στὸ δημόσιο προβληματισμό, ἂν πράγματι ὑπάρχει κίνδυνος
μολύνσεως τῶν πιστῶν κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Θ. Λειτουργίας, ὁπότε ἡ χρήση μάσκας
εἶναι ἀπαραίτητη ἢ ἂν ὁ ἰσχυρισμὸς αὐτὸς εἶναι ἐπιστημονικὰ ἀναπόδεικτος καὶ ὡς
ἐκ τούτου ψευδὴς.
Ὅπως εἶναι γνωστὸ, ἡ βάση
κάθε ἐπιστημονικῆς ἔρευνας καὶ ἐργασίας συνίσταται στὸ τρίπτυχο παρατήρηση -
ὑπόθεση - πείραμα. Στὴν προκειμένη περίπτωση: i) παρατηρήθηκε καὶ
καταγράφηκε ὅτι ἡ ὕπαρξις τῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ καὶ τῆς διασπορᾶς της στὴν
κοινότητα εἶναι γεγονὸς, ii) γιὰ
νὰ κατανοηθεῖ δε ὁ μηχανισμὸς τῆς διασπορᾶς καὶ οἱ ἑστίες μεταδόσεως
διατυπώνεται μία θεωρία (ὑπόθεση) ἡ ὁποία βασίζεται στὰ μέχρι τώρα δεδομένα καὶ
τέλος, iii) γιὰ νὰ ἐπιβεβαιωθεῖ ἡ θεωρία ὡς πρὸς τὶς ἑστίες μετάδοσης
διεξάγεται ἀνάλογο πείραμα. Ἂν ἡ διατυπωθεῖσα ὑπόθεση εὐσταθεῖ θὰ τὴν
ἐπιβεβαιώσουν τὰ ἀποτελέσματα τοῦ πειραματικοῦ ἐλέγχου. Ἂν τὸ πείραμα δὲν
ἐπιβεβαιώσει τὴ θεωρία, ἡ θεωρία αὐτομάτως καταπίπτει καὶ –ἂν εἴμαστε σοβαροὶ–
δὲν δικαιολογούμαστε πλέον νὰ τὴν ὑποστηρίζουμε. Ὀφείλουμε, τότε, νὰ
ἀναζητήσουμε ποιὲς παράμετροι δὲν ἀξιολογήθηκαν σωστὰ ἢ δὲν ἐλήφθησαν ὑπ’ ὄψιν
κατὰ τὴ διατύπωση τῆς ὑποθέσεως-θεωρίας.
Β. Στὸ καθοριστικὸ γιὰ
τὴν Ἐκκλησία, τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα καὶ τὴν κοινωνία ἐρώτημα ἂν οἱ Ναοὶ
εἶναι ἑστίες μολύνσεως καὶ διασπορᾶς τοῦ ἰοῦ καὶ ἂν ὑπάρχει περίπτωση νὰ
μολυνθεῖ ἀπὸ τὸν κορωνοϊὸ ἕνας πιστός, ὁ ὁποῖος συμμετέχει σὲ Θ. Λειτουργία στὴ
χώρα μας δίνονται δύο, κυρίως, ἀπαντήσεις:
1. Ἡ πρώτη ἀπάντηση
εἶναι ἡ ἐπίσημη, ἡ “κρατικὴ” (τὴν ὁποία ὑποστηρίζουν πολλοὶ ἐκ τῶν εἰδικῶν,
σχεδὸν ὁμόφωνα οἱ δημοσιογράφοι καὶ ὁρισμένοι κληρικοί): «Ναί, μπορεῖ νὰ
μολυνθεῖ ὁ πιστός! Διότι στὴ Θ. Λειτουργία ὑπάρχει συνωστισμὸς λαοῦ καὶ ἀφοῦ
στὸ συνωστισμὸ προκαλεῖται διασπορά, ὁ λαὸς ποὺ παρίσταται μολύνεται. Γι’ αὐτὸ
τὸ λόγο καλῶς ἀπαγορεύτηκαν οἱ Θ. Λειτουργίες καὶ καλῶς ἔκλεισαν οἱ Ναοί, γιὰ
νὰ προστατευτεῖ ἡ δημόσια ὑγεία. Ἐὰν δὲν λαμβάνονταν αὐτὰ τὰ μέτρα θὰ
θρηνούσαμε χιλιάδες νεκροὺς ὅπως στὴν Ἰταλία! Καὶ τώρα καλῶς ἐπιβάλλεται
ὑποχρεωτικὴ ἡ χρήση μάσκας μέσα στὸ Ναό!
Εἶναι ἄκρως ἀπαραίτητη!».
2. Τὴ δεύτερη ἄποψη διατυπώνουν πολλοὶ ἐκ τῶν πιστῶν Χριστιανῶν καὶ σημαντικῶν κληρικῶν καὶ θεολόγων: «Ὄχι, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μολυνθεῖ ὁ πιστὸς μέσα στὸ Ναὸ κατὰ τὴ συμμετοχή του στὴ Θ. Λειτουργία καὶ συνεπῶς κακῶς ἀπαγορεύτηκε ἡ Θ. Λειτουργία καὶ κακῶς ἔκλεισαν οἱ Ναοὶ καὶ ἀσφαλῶς εἶναι ἐντελῶς περιττὴ ἐντός τοῦ Ναοῦ ἡ χρήση μάσκας».