ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

 

Βιβλιοπαρουσίαση ‘’Η Ιστορία ενος Βιθυνού’’ στα Ιωάννινα

 

Το απόγευμα της Κυριακής 19/5/2024 στα Ιωάννινα, το ορθόδοξο βιβλιοπωλείο Δαμασκός και εκδόσεις Έαρ οργάνωσαν βιβλιοπαρουσίαση στο βιβλίο ‘’Η Ιστορία ενός Βιθυνού’’.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στη ζεστή Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ορθόδοξου Ιεραποστολικού Συλλόγου Ο Απόστολος Παύλος.

Χαιρετισμό εκ μέρους του συλλόγου απεύθυνε ο πρόεδρος του συλλόγου και επίκουρος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Περικλής Παπαδόπουλος.

Η φιλόλογος κ. Κωνσταντίνα Φασουλή-Τσαμπαλά και η συγγραφέας κ. Επίχαρις Μιχαηλίδου με ενδιάμεσες αφηγήσεις αποσπασμάτων του βιβλίου ταξίδεψαν το κοινό στη Βιθυνία της Μικράς Ασίας και στην πορεία του αληθινού πρωταγωνιστή από την ορφάνια και την προσφυγιά μέχρι την απόφαση έμπρακτης συγχώρεσης των διωκτών του.

Την εκδήλωση συντόνισε η φιλόλογος κ. Ελένη Μάγκα-Τάτση, ενώ εκ μέρους των εκδόσεων Έαρ χαιρέτισε ο κ. Δημήτριος Μισυρλής που ευχαρίστησε τον σύλλογο, την συγγραφέα, τους συντελεστές της εκδήλωσης και το φιλαναγνωστικό κοινό που παρακολούθησε την εκδήλωση.

Η βιβλιοπαρουσίαση πλαισιώθηκε με μουσική Μικρασίας.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ... Δελτίο Τύπου Ἐπετείου Αὐτονομίας Βορείου Ἠπείρου

 

Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης, ἐτίμησε καί φέτος, μέ λιτό ἀλλά ἀγωνιστικό τρόπο, τήν ἐπέτειο τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος τῆς Βορείου Ἠπείρου (17.2.1914) καί τήν ὑπογραφή τοῦ πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας (17 Μαΐου 1914). Τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς, 19 Μαΐου 2024, στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Δελβινακίου, τελέσθηκε ἡ Θεία Λειτουργία. Στήν συνέχεια, ἐψάλη τό ἱερό Μνημόσυνο, γιά ὅσους πρωταγωνίστηκαν καί γιά ὅσους πολέμησαν καί ἔπεσαν ἡρωϊκῶς μαχόμενοι, κατά τόν σπουδαῖο Ἀγῶνα γιά τήν Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου. Μετά τό πέρας τοῦ Μνημοσύνου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ἐκφώνησε τήν καθιερωμένη γιά τήν περίσταση ὁμιλία, ἡ ὁποία ἀνεφέρετο στόν Δήμαρχο Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρη καί τίς δικαστικές περιπέτειες πού τοῦ ἐπεφύλαξε ἡ κυβέρνηση τῆς γειτονικῆς χώρας. Κατόπιν, στόν περίβολο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ἐψάλη τρισάγιο ἐπί τοῦ τάφου τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Βασιλείου, ἐκ τῶν πρωταγωνιστῶν τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος, ἐνῷ ὁ Σεβ. κ. ΑΝΔΡΕΑΣ κατέθεσε στεφάνι. Τέλος, ἀνεγνώσθη καί ὁμοφώνως ἐνεκρίθη ἀπό τό πλῆθος τῶν προσκυνητῶν τό ἀκόλουθο

ΨΗΦΙΣΜΑ

1) Διαμαρτυρόμεθα ἐντόνως γιά τήν παράνομη σύλληψη, τήν παρωδία δίκης καί τήν καταδίκη σέ δύο χρόνια φυλάκιση, τοῦ ἐκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρη.

2) Διαμαρτυρόμεθα γιά τήν πλαδαρή ἀνακοίνωση τοῦ Ἑλληνικοῦ ΥΠ.ΕΞ., σχετικά μέ τήν ὑπόθεση τῆς καταδίκης Μπελέρη. Ἄν νομίζουν οἱ ἐν Ἀθήναις ὅτι εἶναι ἀρκετό νά παρακολουθοῦν μόνο τά συμβαίνοντα στήν Ἀλβανία, εἶναι μακριά νυχτωμένοι.

3) Εἶναι ἀνάγκη νά κατανοήσῃ, τόσον ἡ Κυβέρνηση, ὅσον καί ὅλη ἡ Ἀντιπολίτευση, ὅτι στό πρόσωπο τοῦ Μπελέρη διώκεται, γιά μιά ἀκόμη φορά, ἡ πολυπαθής Βόρειος Ἤπειρος.

4) Ὁ Αὐτονομιακός Ἀγώνας τοῦ 1914, ἀλλά καί οἱ μακροχρόνιοι ἀγῶνες τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, δέν ἀνεχόμαστε νά περιφρονοῦνται τόσο προκλητικά ἀπό τό ἀλβανικό καθεστώς. 

5) Ζητοῦμε νά κατανοηθῇ ἀπό ὅλο τόν πολιτικό κόσμο ὅτι πρέπει νά προσέξῃ τήν ζωή καί τήν πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Βορείου Ἠπείρου, διότι κινδυνεύει νά ἀφανισθῇ ἀπό τίς μεθοδεύσεις τοῦ ἀλβανοῦ πρωθυπουργοῦ Ράμα, ὁ ὁποῖος καθοδηγεῖται ἀπό τόν στενό σύμμαχό του, τόν Τοῦρκο Πρόεδρο Ἐρντογάν. Καλές οἱ διάφορες μεταρρυθμίσεις, πού ἐπιχειρεῖ ἡ πολιτεία, ἀλλά εἶναι ἐπικίνδυνη καί ἡ ἀδιαφορία γιά τά ἐθνικά ζητήματα.

6) Μέ κανένα τρόπο δέν πρέπει ἡ Ἀλβανία νά γίνῃ μέλος τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ὅπως σφόδρα ἐπιθυμεῖ, ἐάν δέν δείξῃ ἐμπράκτως ὅτι σέβεται ὅλα τά δικαιώματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Καί ἐπειδή, ὅπως φημολογεῖται, διάφοροι παράγοντες – μέ πρῶτο τήν πέραν τοῦ Ἀτλαντικοῦ Ὑπερδύναμη – πιθανῶς νά πιέσουν τήν Πατρίδα μας νά ὑποχωρήσῃ, ζητοῦμε νά παραμείνει σταθερά ἀνυποχώρητη ἡ Ἑλλάδα καί νά μή δεχθῇ νά συναινέσῃ στήν ἔνταξη τῆς Ἀλβανίας στήν Ε.Ε., χωρίς νά ἐκπληρώσῃ τίς παραπάνω ὑποχρεώσεις της. Τέλος,

7) Ἡ Κυβέρνηση καί ὅλος ὁ πολιτικός κόσμος νά προσέξῃ καί τήν Μεγαλόνησο Κύπρο. Γιατί, ὅπως καταγγέλλεται ἀπό διάφορες πλευρές, ἡ Τουρκία ἐπιδιώκει ἀπροκάλυπτα τήν κατοχή ὁλόκληρου τοῦ νησιοῦ. Ὁ Χριστός καί ἡ Θεοτόκος νά σκέπουν καί νά εὐλογοῦν Κύπρο καί Βόρειο Ἤπειρο. Ἡ Ἀλήθεια εἶναι μεγάλη καί ὑπερισχύει. Ὁ Ἀγώνας συνεχίζεται.

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)

π. Μάρκος Τζανακάκης: Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι

 

Το τριαντάφυλλο δεν μιλάει...

 

"Μπορεί κανείς να είναι πάντα σιωπηλός, να μην μιλάει, να μην κηρύττει. 

Μπορεί να μην έχει την ικανότητα του λόγου και ταυτόχρονα 

να αγγίζει την καρδιά των ανθρώπων, να μπαίνει βαθιά μέσα της. 

Και χωρίς να έχουμε την ικανότητα του λόγου, μέσα στη σιωπή, 

αν οι πράξεις μας φανερώνουν την καλοσύνη μας, την ταπείνωσή της καρδιάς, 

την δύναμη της πίστης και την αγάπη, 

τότε εκπέμπουμε τέτοια ευωδία σαν το τριαντάφυλλο. 

Το τριαντάφυλλο δε μιλάει, αλλά μοσχοβολάει δυνατά"

Άγιος Λουκάς ο ιατρός

Η ἐπετείος τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως στήν Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν

 

Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐπετείου τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Τούρκους (29 Μαΐου 1453), ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν, προκειμένου νά τιμήσῃ τούς Ἥρωες και Μάρτυρες τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, θά πραγματοποιήσῃ τίς παρακάτω ἐκδηλώσεις.

 

Τετάρτη 29 Μαΐου ἐ.ἔ.

Μητροπολιτικός Ναός Εὐαγγελιστρίας, Πατρῶν

Ὥρα 7 – 10 π.μ.

Ὄρθρος – Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία – Μνημόσυνο ὑπέρ τῶν προασπιστῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, Κωνσταντίνου τοῦ Παλαιολόγου καί τῶν συμπολεμιστῶν αὐτοῦ.

 

Ὥρα 8 τό βράδυ.

Διακίδειος Σχολή Λαοῦ Πατρῶν

Ἐκδήλωσις πρός τιμήν τῶν ἀοιδίμων Ἡρώων και Μαρτύρων τῶν ὑπερασπιστῶν τῆς Βασιλευούσης, μέ ὁμιλητή  τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρῶν κ.κ Χρυσόστομο.

 

Ἡ παρουσία ὅλων μας, τόσο κατά τήν Θεία Λειτουργία, ὅσο καί κατά τήν ἀπογευματινήν Ἐκδήλωση εἶναι ἀναγκαία προκειμένου καί τούς Ἥρωας νά τιμήσωμε καί μηνύματα απαραίτητα γιά μᾶς και τήν πορεία τοῦ τόπου μας νά πάρωμε.

Ελεημοσύνη

 

† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom: Κυριακή του Παραλύτου

 

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀκούσαμε σήμερα στὸ Εὐαγγέλιο γιὰ ἕναν ἄνδρα ποὺ γιὰ τριάντα χρόνια ἦταν παράλυτος. Τὸ μοναδικὸ πράγμα ποὺ τὸν χώριζε ἀπὸ τὴν θεραπεία ἦταν ἡ δυνατότητα νὰ φθάσει τὸ νερὸ ποὺ ὁ ἄγγελος τάραζε μιὰ φορά τὸν χρόνο. Τριάντα χρόνια εἶχε προσπαθήσει νὰ θεραπευτεῖ, ἀλλὰ κάποιος ἄλλος ἦταν πιὸ γρήγορος ἀπὸ αὐτὸν καὶ προλάβαινε νὰ θεραπευτεῖ. Πόσοι ἄνθρωποι ὑπάρχουν τώρα στὸν κόσμο, πόσοι ὑπῆρχαν καὶ θὰ ὑπάρχουν στὸν κόσμο μας ποὺ χρήζουν θεραπείας, ποὺ ἔχουν παραλύσει ἀπὸ τὸν φόβο, ἀπὸ τὸ κάθε τι ποὺ μᾶς ἐμποδίζει νὰ κινηθοῦμε μὲ τόλμη καὶ σκοπὸ πρὸς τὴν πληρότητα τῆς ζωῆς; Πόσοι; Καὶ ποιοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ θὰ τοὺς πάρουν καὶ θα τοὺς βοηθήσουν νὰ θεραπευθοῦν ἀντὶ νὰ τὸ ἐπιδιώξουν γιὰ τοὺς ἴδιους; Ἄς στραφοῦμε καὶ ἄς δοῦμε τὸν ἑαυτό μας, ὄχι ὁ ἕνας τὸν ἄλλον ἀλλὰ τὸν ἑαυτό μας. Τὶ ἔχουμε μάθει ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο;

Ὁ Χριστὸς λέγει ὅτι ὅποιος δὲν εἶναι ἕτοιμος νὰ προσφέρει τὴ ζωή του γιὰ τὸν πλησίον του δὲν ἔχει πραγματική ἀγάπη, καὶ πλησίον, καθώς εἶναι σχεδὸν ξεκάθαρο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, δὲν εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶμε, ἐκεῖνος ποὺ εἶναι κοντά μας, ἀλλὰ εἶναι ὁποιοσδήποτε μᾶς χρειάζεται. Θέστε στὸν ἑαυτό σας αὐτὸ τὸ ἐρώτημα. Ὑπάρχει ἕνας ἀριθμὸς ἀνθρώπων γύρω σας ποὺ θὰ πίστευαν, ποὺ μὲ χαρὰ θὰ ἄρχιζαν μιὰ νέα ζωή, ποὺ θὰ εὐλογοῦσαν ἐσᾶς καὶ τὸν θεό ποὺ θὰ τοὺς ἔδιναν κουράγιο νὰ κινήσουν τὰ πνευματικά τους πόδια ποὺ εἶναι δεμένα. Καὶ ἄς ρωτήσουμε τοὺς ἑαυτούς μας, τὶ κάνουμε, τὶ ἔχουμε κάνει, τὶ μποροῦμε νὰ κάνουμε γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσουμε;

Τὰ νερὰ τῆς Κολυμβήθρας τοῦ Σιλωάμ εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τῆς θεραπευτικῆς Του δύναμης. Ὅταν ὁ Θεὸς ἔρθει κοντά, ὅταν συνειδητοποιήσουμε ὅτι βρίσκεται ἐκεῖ, κοντά μας, κοιτάζουμε γύρω μας γιὰ νὰ δοῦμε ποιὸς Τὸν χρειάζεται περισσότερο ἀπ’ ὅ,τι ἐμεῖς; Ὄχι. Ὁρμᾶμε μπροστὰ, θέλουμε νὰ εἴμαστε ἐκεῖνοι ποὺ θὰ καθίσουμε στὰ πόδια Του, εἴμαστε ἐκεῖνοι ποὺ ἐπιθυμοῦμε ν’ ἀγγίξουμε τὸ κράσπεδο τοῦ ἐνδύματός Του καὶ νὰ θεραπευθοῦμε, εἴμαστε ἐκεῖνοι- καὶ αὐτὸ εἶναι ἀκόμα χειρότερο,- ποὺ ἐπιθυμοῦμε νὰ θεωρούμαστε μαθητές καὶ σύντροφοί Του ἔτσι ποὺ οἱ ἄνθρωποι ἴσως νὰ μᾶς κοιτάζουν καὶ νὰ θαυμάζουν, ν’ ἀποροῦν καὶ κάποιες φορὲς σχεδὸν νὰ λατρεύουν ἐμᾶς τοὺς συντρόφους τοῦ Ἰησοῦ, τοὺς φίλους τοῦ Θεοῦ ποὺ ἔγινε ἄνθρωπος. 

ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ.

 

Η συγγραφέας Νίκη Κατσιάπη στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας (Δευτέρα, 27 Μαΐου)

 

Τη Δευτέρα 27 Μαΐου στις 12 το μεσημέρι η Σοφία Χατζή φιλοξενεί στο στούντιο της Πειραϊκής Εκκλησίας (91,2 FM) τη συγγραφέα Νίκη Κατσιάπη για να συζητήσουν το θέμα:

Πώς θα μιλήσουμε στα παιδιά μας για κινδύνους όπως:

- εκφοβισμός

- σεξουαλική παρενόχληση/κακοποίηση

- απαγωγές

- διαδικτυακές απάτες

Η συζήτηση θα γίνει με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου "Όχι βέβαια" των εκδόσεων Έαρ.

Χ.Φ.Δ. ΠΑΤΡΩΝ: Στην Ι. Μονή Αγάθωνος

 

Την Ιερά Μονή Αγάθωνος χτισμένη στους πρόποδες του όρους Οίτη σε υψόμετρο 553 μέτρων είχαμε την ευλογία να επισκεφθούμε πρόσφατα.

Σκοπός μας να προσκυνήσουμε την εικόνα της Παναγίας του Αγάθωνος και το σκήνωμα του τότε Ιερομόναχου (σήμερα Αγίου) Βησσαρίωνος του Αγαθωνίτου, το οποίο διατηρείται άφθαρτο.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς. 

Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.

«Η Δώρα και το δώρο της Αιμοδοσίας» στην 20ή ΔΕΒΘ

Στην 20ή Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, στη μεγαλύτερη γιορτή του βιβλίου, οι εκδόσεις Έαρ οργάνωσαν το Σάββατο 18/5/2024 μια βιβλιοπαρουσίαση με ένα ξεχωριστό μήνυμα για παιδιά του βιβλίου «Η Δώρα και το δώρο της Αιμοδοσίας».

Η συγγραφέας και Ιατρός Βιοπαθολόγος Δέσποινα Ανταράκη συζήτησε για την αιμοδοσία και την προσφορά αγάπης χωρίς αντάλλαγμα με τους μικρούς μελλοντικούς αιμοδότες. Προηγήθηκε η δραματοποιημένη αφήγηση της ιστορίας του βιβλίου με προβολή εικόνων, ενώ η βιβλιοπαρουσίαση έκλεισε με τους ενθουσιώδεις μικρούς μας φίλους να κατασκευάζουν τον Ερυθρό Σφαίρη και να ζωγραφίζουν μια κάρτα που έχει σκοπό να παρακινήσει κάποιον «μεγάλο» να γίνει αιμοδότης!

Η ‘’Συμφιλίωση’’ από τις εκδόσεις Έαρ στην Ανάληψη Ραφήνας

Κυριακή των Μυροφόρων 19/5/2024, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Κυρίου Ραφήνας έγινε παρουσίαση του βιβλίου «Η Συμφιλίωση- Από την Άπω Ανατολή στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία» σε συνεργασία με τις εκδόσεις Έαρ.

Η συγγραφέας Μαρία-Κινούκο Φουκάμι μίλησε στο κοινό μέσα από την καρδιά της για το ταξίδι της από την Ιαπωνία που γεννήθηκε μέχρι την Ελλάδας που ζει σήμερα και για τον προσωπικό της αγώνα μέχρι να βρει την Αλήθεια του Χριστού.

«Αγάπησα στην Ορθόδοξη Εκκλησία το ότι με την προσευχή έχεις προσωπική επαφή με τον Θεό, όπως μιλάς στον Πατέρα ή στον φίλο σου. Στην πατροπαράδοτη θρησκεία μου δεν το ένιωθα αυτό» ανέφερε συγκινημένη η συγγραφέας, η οποία ακόμα δε δίστασε να εκφράσει τον θαυμασμό της για τη σταθερότητα των Ελλήνων στην πίστη, καθώς και για την ενότητα των πιστών μέσα στην Ορθόδοξη εκκλησία.

Εκ μέρους των εκδόσεων Έαρ τον ρόλο του «δημοσιογράφου» που απεύθυνε ερωτήσεις ανέλαβε ο κ. Θωμάς Μαυρομμάτης με συντονιστή της εκδήλωσης τον προϊστάμενο του Ιερού Ναού, π. Νικόλαο Πούλη, ενώ ακολούθησε συζήτηση με το εντυπωσιασμένο κοινό στην κατάμεστη αίθουσα του ιερού ναού.

Ελπίδα Ανάστασης μέσα μου

 

Παράκληση και Λήξη των ομάδων μας

 

Έγινε το Σάββατο 17.5.24 η Γιορτή λήξης των ομάδων μας αφού προηγήθηκε η Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο υπέρ φωτισμού όλων των μαθητών που ετοιμάζονται για τις εξετάσεις και μάλιστα για τις Πανελλήνιες.

Στη σύντομη Γιορτή Λήξης έγινε αναφορά στο σύνθημα των Χαρούμενων Αγωνιστών της χρονιάς που ήταν το "Άγιοι Γίνεσθε...", προβλήθηκε video με στιγμές από την περσινή κατασκηνωτική περίοδο των Χ.Α. στην ΑΓΚΥΡΑ και ακούστηκαν οι σκέψεις των μαθητών της Γ' Λυκείου που αποχαιρέτησαν τις ομάδες των Χαρ. Αγωνιστών. 

Δόθηκαν βραβεία και κεράσματα και όλοι βροντοφώναξαν ότι η επόμενη συνάντηση θα είναι στην ΑΓΚΥΡΑ.

Μια ημέρα σαν σήμερα πριν από 105 χρόνια ξεκίνησε η σκληρότερη φάση εκείνης της μεγάλης σφαγής. Της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

 

του Νίκου Δεμισιώτη/reader.gr

Το σχέδιο ήταν απλό και ταυτόχρονα τόσο τρομακτικό και τόσο αιματηρό. Ο ακραίος εθνικιστής Μουσταφά Κεμάλ αφού πρώτα σφαγίασε Αρμένιους, Ασσύριους ακόμα και Οθωμανούς, στράφηκε στον ελληνισμό του Πόντου.

Οι Έλληνες του Πόντου ήταν ένα ιδιαίτερο τμήμα του Ελληνισμού καθώς ακόμα και μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ζούσαν στα βόρεια της Μικράς Ασίας.

Δεν τους πτόησε ούτε η άλωση της Τραπεζούντας και παρότι αποτελούσαν μειονότητα δεν άργησαν να κυριαρχήσουν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.

Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000.

Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

«Πάρθεν η Ρωμανία»

Όλα αυτά, ωστόσο, αλλάζουν με τρόπο δραματικό όχι μόνο για τους Έλληνες του Πόντου αλλά για όλους τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Νεότουρκοι έβαλαν στην άκρη τον Σουλτάνο και σχεδόν αμέσως έδειξαν το σκληρό τους πρόσωπο διαψεύδοντας όσες ελπίδες είχαν δημιουργηθεί για αναίμακτες μεταρρυθμίσεις.

Την εποχή εκείνη η Ελλάδα είχε εστιάσει στο «Κρητικό ζήτημα» και σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να ανοίξει ένα νέο μέτωπο με την Τουρκία. Οι Νεότουρκοι βρήκαν την ευκαιρία που έψαχναν και εκτόπισαν ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού.

Ανάγκασαν όσους Έλληνες δεν πάνε στον στρατό να υπηρετήσουν στα «Αμελέ Ταμπουρού», σε «Τάγματα Εργασίας» τα οποία στην πραγματικότητα ήταν τάγματα θανάτου όπου κανείς δούλευε κάτω από άθλιες συνθήκες μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή σε κάποιο λατομείο ή ορυχείο.

Το 1915 σφαγιάστηκαν οι Αρμένιοι και, πλέον, ο δρόμος για τον Ατατούρκ και τους ακραίους εθνικιστές του ήταν ορθάνοιχτος. Σαν σήμερα, πριν από 104, χρόνια ο Κεμάλ, αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και υπό την καθοδήγηση των Γερμανών και Σοβιετικών συμβούλων του, έδωσε το σύνθημα για να ξεκινήσει η δεύτερη φάση της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 353.000.

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα η οποία έπρεπε να φτάσει η 24 Φεβρουαρίου 1994 προκειμένου να ανακηρύξει τη 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.

Εκτός από την Ελλάδα και την Κύπρο (που επίσης αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994), η γενοκτονία των Ποντίων είναι αναγνωρισμένη ως τέτοια επισήμως από μόλις τρία κράτη: τη Σουηδία (από τις 11 Μαρτίου 2010), την Αρμενία (από τον Μάρτιο του 2015) και την Ολλανδία (από τον Απρίλιο του 2015).

Επιπλέον, τη γενοκτονία των Ποντίων έχουν αναγνωρίσει 12 πολιτείες των ΗΠΑ (ανάμεσα σε αυτές η Νέα Υόρκη, η Πενσιλβάνια, η Φλόριντα και το Κλίβελαντ), δυο πολιτείες της Αυστραλίας (Νέα Αυστραλία και Νέα Νότια Ουαλία) καθώς και πέντε μεγάλες πόλεις του Καναδά ανάμεσα στις οποίες το Τορόντο, το Μόντρεαλ και η Οτάβα.

Το τουρκικό κράτος αρνείται κατηγορηματικά πως υπήρξε γενοκτονία. Αποδίδει τους χιλιάδες θανάτους σε παράπλευρες απώλειες πολέμου, στον λιμό που προέκυψε από την εισβολή των Ρώσων στη βόρεια Τουρκία και σε εμφύλιες αναταραχές!

Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων

 

Κυριακή των Μυροφόρων

 

... Ας σταθούμε σε 2 σημεία της ευαγγελικής διήγησης· το ένα, είναι η στάση του Ιωσήφ από την Αριμαθαία. Σύμφωνα με τον ιουδαϊκό νόμο, όσοι κατάδικοι πέθαιναν, δεν είχαν δικαίωμα ταφής γιατί τα σώματα πετιούνταν· για εκείνο το μέρος ήταν προορισμένο και το σώμα του Χριστού. Όμως, ο Ιωσήφ, θα λέγαμε θυσίασε τη ζωή του, και πήγε στον Πιλάτο για να ζητήσει το σώμα. Μπορούσε και ο Ιωσήφ να μην μπει σε αυτόν τον κόπο και την ταλαιπωρία και να επέρριπτε την συγκεκριμένη πράξη σε άλλους, στην Μάνα Του, στους μαθητές Του. Δεν το έκανε· γιατί Αυτός που θανατώθηκε, ήταν κάποτε δάσκαλός Του και όφειλε να κάνει κάτι γι’ Αυτόν από αγάπη και ευγνωμοσύνη.

Εμείς· όταν παραστεί κάποια ανάγκη βοηθάμε τον συνάνθρωπο; Τρέχουμε να βοηθήσουμε εκεί που χρειάζεται μία βοήθεια;

Έμπρακτα, πραγματικά. Όχι, για να μας δουν οι άλλοι και να μας επευφημήσουν αλλά αθόρυβα και στην αφάνεια· να το ξέρει μόνο ο Θεός και εσύ.

Το δεύτερο σημείο που θα ήθελα να σταθούμε είναι οι Μυροφόρες γυναίκες. Πολλοί άνθρωποι διατρανώνουν ότι ο Χριστός δεν πέθανε επάνω στο σταυρό, αλλά λιποθύμησε και δεν έγινε η Ανάσταση που λένε οι ευαγγελιστές. Αυτές οι γυναίκες, εισήλθαν στο κενό μνημείο και πληροφορήθηκαν από τον άγγελο Κυρίου για την Ανάσταση. Έγιναν μεταδότες του χαρμόσυνου αγγέλματος της Αναστάσεώς Του στους μαθητές, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε σαν τις Μυροφόρες· η ζωή μας να μεταδίδει το μήνυμα της Αναστάσεως αλλά και να ζούμε με την ελπίδα και την προοπτική της Αναστάσεως, αλλά και σαν τον Ιωσήφ· να ζούμε βοηθώντας τους άλλους και να εκφράζουμε την αγάπη και την ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους. Να ζούμε, δίνοντας και προσφέροντας στους άλλους!

Χριστός Ανέστη!

Σωτήριος Θεολόγου / pemptousia.gr

Τὸ κάστρο ἔχει προδοθεῖ

 

Ἡ Κυβέρνηση ἀποτόλμησε πρὸ μηνῶν νὰ σηκώσει βέβηλο χέρι ἐναντίον τοῦ Εὐ­αγγελίου καὶ ψήφισε, μὲ τὴ συνέργεια καὶ ἄλλων κομμάτων, τὸν ἀθλιότερο νόμο ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς Ἱστορίας, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ὁμήρου ἀκόμη. Οὐσιαστικὰ μὲ τὴ βέβηλη αὐτὴ πράξη ζήτησε ἀπὸ τὸν Χριστὸ νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ ἐπικράτεια. Τὸ μέγεθος τοῦ λάθους της τὸ φανέρωσαν σειρὰ δημοσιεύσεων ξένων μέσων ἐνημερώσεως, ποὺ ἀναφέρονται στὸ γεγονὸς μὲ σχεδὸν πανομοιότυπους τίτλους: «Ἡ Ἑλλάδα, ἡ πρώτη Ὀρθόδοξη χώρα ποὺ ψήφισε τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλόφιλων»!

Ἂν αὐτοὶ οἱ τίτλοι ἀφύπνισαν τὶς ναρκωμένες συνειδήσεις τοῦ Πρωθυπουργοῦ καὶ τῶν βουλευτῶν, δὲν τὸ γνωρίζουμε. Τὸ ἐπίφοβο εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ ἄφρων ἐνέργεια ἴσως ἐπιφέρει δίκαιη ἐγκατάλειψη τοῦ Θεοῦ.

Ὅμως ὁ μεγάλος κίνδυνος δὲν βρίσκεται σ᾿ αὐτὴν ἢ καὶ παρόμοιες ἐνέργειες τῶν ἑ­κά­­στοτε Κυβερνήσεων.

Ὁ πραγματικὸς κίνδυνος εἶναι τὸ νὰ προδοθεῖ τὸ κάστρο ἀπὸ μέσα· νὰ προδοθεῖ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν ταχθεῖ νὰ τὸ φυλάσσουν, νὰ τὸ προστατεύουν.

Καὶ δὲν μποροῦμε σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο νὰ μὴν ἐκφράσουμε τὴ βαθύτατη θλίψη μας, τὴν πικρία, τὴν ἀπογοήτευση καὶ τὴν ἀγανάκτησή μας, βλέποντας ἱερεῖς καὶ μάλιστα ἐπισκόπους νὰ εἶναι προκλητικὰ ἀνεκτικοὶ στὴ φρικιαστικὴ διαστροφή, νὰ συναγελά­ζονται περιχαρεῖς μὲ τοὺς βαρύτατα ἁμαρτάνοντες πλανεμένους καὶ δυστυχῶς ἀμετανόητους αὐτοὺς ἀδελφούς μας· καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ οὐσιαστικὰ νὰ εἰσάγουν στὸν ἱερὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας τὸ σύγχρονο αὐτὸ «βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως» (Ματθ. κδ΄ 15). Ὅπως δυστυχῶς ἔγινε στὴ Νέα Ὑόρκη, ὅπου ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς ἀνέθεσε στὸν Ἀρχηγὸ τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως νὰ διαβάσει τὸ «Πιστεύω» στὴν καθιερωμένη Δοξολογία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας Τριάδος πρὶν ἀπὸ τὴν Ἐθνικὴ Παρέλαση τῆς 5ης Λεωφόρου στὸ Μανχάταν. Μετὰ δὲ τὴν παρέλαση περιχαρὴς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὑποδέχθηκε τὸν κ. Κασσελάκη στὴν Ἀρχιεπισκοπή.

Δὲν εἶναι ἡ μόνη κίνηση. Παρόμοια περιστατικὰ καὶ ὑποχωρητικὲς φωνὲς πληθαίνουν. Κι αὐτὸ εἶναι τὸ ἀνησυχητικό.

Θὰ μετατρέψουμε λοιπὸν τὴν Ἐκκλησία σὲ Ἐκκλησία Σοδόμων;

Τὰ κάστρα πέφτουν πάντα ἀπὸ μέσα. Καὶ δυστυχῶς τὸ κάστρο τοῦ Ὀρθόδοξου Ἔθνους μας ἔχει ἤδη προδοθεῖ.

Ὅσοι ἔχουν ἀκόμη δάκρυα, ἂς κλάψουν γοερά.

Ἴσως ὁ ἐλεήμων Κύριος ἐν τέλει μᾶς λυπηθεῖ…

«Ἐξευτελισμός…»!

 

Μέσα στὴν ἀναστάσιμη ἀτμόσφαιρα, καὶ συγκεκριμένα τὴ «Λαμπροτρίτη», διαδόθηκε ἡ εἴδηση γιὰ τὴν ἔκρηξη μίας «βόμβας μεγατόνων» τὴν ἡμέρα τῆς Μεγάλης Πέμ­πτης (2 Μαΐου) στὸ κανονικὸ ἔδαφος τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας. Ἂς διαβάσουμε τί ἔγραψε ─ μεταξὺ ἄλλων ─ γιὰ τὸ γεγονὸς αὐτὸ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἰκονίου κ. Θεόληπτος (τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου):

«Μὲ μεγάλη ἔκπληξη διάβασα στὸ διαδίκτυο ὅτι ἕνας Μητροπολίτης τοῦ δευτερόθρονου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας χειροτόνησε μία διακόνισσα στὴν μακρινὴ Ζιμπάμπουε. Αὐθαίρετα μία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προχώρησε καὶ ἐπανέφερε ἕναν παλαιὸ θεσμό, ποὺ ἔχει ἀτονήσει ἀπὸ τὸν 3ο αἰώνα μ.Χ. Πράγματι στοὺς τρεῖς πρώτους αἰώνας ὑπῆρχε στὴν Ἐκκλησία ὁ θεσμὸς τῶν διακονισσῶν, οἱ ὁποῖες ἐκτελοῦσαν τὴν ἐποχὴ ἐκείνη χρέη, θὰ λέγαμε, νεωκόρων στὴν Ἐκκλησία καὶ κυρίως βοηθοῦσαν στὶς βαπτίσεις τῶν γυναικῶν καὶ ἔκαναν κοινωνικὸ ἔργο. Μετὰ τὸν 3ο μ.Χ. αἰώνα, ὅταν εἰσήχθη στὴν Ἐκκλησία ὁ νηπιοβαπτισμός, ἀτόνησε ὁ θεσμὸς τῶν διακονισσῶν. (…) Κάτι τὸ ὁποῖο ἐπὶ 19 ὁλόκληρους αἰῶνες δὲν ὑπάρχει, δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἐπαναφέρουμε, λέγοντας ὄτι κάποτε ὑπῆρχε. (…) Αὐτὴ ἡ χειροτονία ποὺ ἔγινε, εἶναι ὁ ἐξευτελισμὸς στὸν ἀνώτατο βαθμὸ τῆς χειροτονίας τῶν διακόνων»! («Romfea.gr» 8-5-2024).

Ἀπὸ τὶς σχετικὲς φωτογραφίες ποὺ ἀναρτήθηκαν στὸ διαδίκτυο, γίνεται ὁλοφάνερη ἡ παραχάραξη τῆς μακραίωνης Ὀρθόδοξης παραδόσεως στὴ συγκεκριμένη περίπτωση. Διότι τηρήθηκε ἀκριβῶς τὸ τυπικὸ τῆς χειροτονίας στὸν πρῶτο βαθμὸ τῆς Ἱερωσύνης, πράγμα πολὺ θλιβερό.

Ἡ ἀπαράδεκτη αὐτὴ πρωτοβουλία τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας ἔχει ἐξεγείρει τὶς συνειδήσεις τῶν παραδοσιακῶν Ὀρθόδοξων Χριστιανῶν. Διότι εἶναι τὸ πρῶτο παράθυρο γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ τῆς χειροτονίας γυναικῶν καὶ στοὺς ἑπόμενους βα­θμοὺς τὴς Ἱερωσύνης, ὅπως δυστυχῶς συμβαί­νει κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες στοὺς κόλ­πους τῶν αἱρετικῶν Προτεσταντῶν. Ἡ εὐ­θύ­νη λοιπὸν τοῦ δευτερόθρονου Πατριαρχείου εἶναι τεράστιων διαστάσεων. Γι᾿ αὐτὸ κάνουμε θερμότατη ἔκκληση στοὺς ὑπεύθυνους ἐκκλησιαστικοὺς ταγοὺς νὰ «ἀνακρούσουν πρύμναν» ἀμέσως καὶ νὰ διορθώσουν τὸ πρωτοφανὲς τόλμημα…

Τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἁμαρτίας

 

Ραγδαία αὔξηση τῶν σεξουαλικῶς μεταδιδόμενων νοσημάτων παρατηρεῖται, σύμφωνα μὲ ἐπιστημονικὲς μελέτες, σὲ ὅλο τὸν πλανήτη τὰ τελευταῖα χρόνια, ἰδίως μετὰ τὴν πανδημία τοῦ κορωνοϊοῦ. Δυστυχῶς ἡ πατρίδα μας κατέχει καὶ σ’ αὐτὸ τὸν τομέα θλιβερὴ πρωτιά, καθώς, σύμφωνα μὲ τὶς τελευταῖες ἐκθέσεις τοῦ ΕΟΔΥ γιὰ τὴν χρονικὴ περίοδο 2020-2022, «καταγράφηκε αὔξηση τῆς τάξης τοῦ 113,36% γιὰ τὰ κρούσματα πρώιμης σύφιλης καὶ αὔξηση 120,73% γιὰ τὰ κρούσματα γονόρροιας». Ἀντίστοιχη ἔρευνα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κέντρου Πρόληψης καὶ Ἐλέγχου Νόσων (ECDC) γιὰ τὸ διάστημα 2018-2022 στὴν Εὐρώπη, δείχνει αὔξηση τῆς τάξεως τοῦ 41% γιὰ τὴ σύφιλη καὶ 59% γιὰ τὴ γονόρροια. Σὲ παγκόσμιο ἐπίπεδο, «σύμφωνα μὲ τὸν Παγκόσμιο Ὀρ­γανισμὸ Ὑγείας (ΠΟΥ), ὑπολογίζεται πὼς περισσότερα ἀπὸ ἕνα ἑκατομμύριο σεξου­α­λικῶς μεταδιδόμενα νοσήματα σημειώνον­ται καθημερινὰ παγκοσμίως».

Ἀναφορικὰ μὲ τὶς εὐρωπαϊκὲς ἐκθέσεις, ἡ Ἀντρέα Ἀμόν, διευθύντρια τοῦ ὑπεύθυνου Κέντρου ποὺ τὶς διενήργησε, δήλωνε ὅτι «οἱ ἀριθμοὶ σκιαγραφοῦν μιὰ σκληρὴ εἰκόνα, ποὺ ἀπαιτεῖ τὴν ἄμεση προσοχὴ καὶ τὶς ἐνέργειές μας».

Οι φοιτητές της Χ.Φ.Δ. Πατρών στην Κρήτη (ΙΙΙ)

Το ιερό προσκύνημα του Οσίου Νικηφόρου του λεπρού, στην γενέτειρα Του, το Συρικάρι Κισάμου, τόπος ιερός και άγιος, έχει καταστεί και τόπος προσκυνήματος καθώς πιστοί, απ΄ όλη την Ελλάδα και την αλλοδαπή, προσέρχονται καθ΄ όλη την διάρκεια του έτους. Τελούν Θείες Λειτουργίες, Ιερές Παρακλήσεις·  ευχαριστούν, ικετεύουν, δέονται, αιτούνται στον μεγάλο και οικουμενικό Άγιο Νικηφόρο τον λεπρό.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος υποδέχθηκε πολυπληθή όμιλο νέων φοιτητών και επιστημόνων, με πνευματικούς δεσμούς στην Αδελφότητα Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών, με υπεύθυνο τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Γαβριήλ Κωνσταντινίδη. Ευρισκόμενοι στην Κρήτη ένιωσαν την ανάγκη πραγματοποίησης προσκυνήματος στον Όσιο Νικηφόρο. Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Αμφιλόχιος, με αναστάσιμους λόγους, καλωσόρισε τον όμιλο των νέων, αναφερόμενος στην, με τρόπο θαυμαστό, δημιουργία του προσκυνήματος του Οσίου Νικηφόρου ως και στα όσα θαυμαστά και υπέρλογα συντελούνται. «Ολοζώντανος ο Όσιος Νικηφόρος, σημείωσε ο Επίσκοπος μας, φανερώνει και αποκαλύπτει το μέγεθος της Θεϊκής αγάπης καθώς, η λογική αδυνατεί να ερμηνεύσει και να κατανοήσει την δημιουργία του ιερού αυτού προσκυνήματος Του.

Σε ένα τόσο δύσβατο και κακοτράχαλο τόπο που, όπως διαπιστώνετε ιδίοις όμμασι, όχι μόνον πόρρω απέχει από αστικά κέντρα, αλλά οι βουνοπλαγιές του είναι κατοικητήριο αετών και ορνέων. Αυτό λοιπόν τον απαράκλητο και άγριο τόπο ο Όσιος Νικηφόρος, ως ο τόπος της γενέτειρας Του, επέλεξε και ηθέλησε να τον μεταμορφώσει σε τόπο χάριτος και ευλογίας, τόπο προσευχής και παρακλήσεως, τόπο παραμυθίας και πνευματικής αναψυχής. Βεβαιώνεται, δια πολλοστή φορά, η αλήθεια της πίστεως μας ότι ‘τα αδύνατα παρ΄ ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστί’. Όσο οι καρδιές μας είναι δεκτικές της χάριτος του Θεού, όσο χαίρονται την παρουσία της αγάπης Του, τόσο θα μεταμορφώνονται από τόπος απαράκλητος και άγριος σε τόπος παρακλήσεως, τόπο προσευχής και χάριτος.

Ό Όσιος Νικηφόρος τρανή απόδειξη της μεγάλης αυτής αλήθειας της πίστεως μας», κατέληξε ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Αμφιλόχιος, προσφέροντας ευλογίες εκ του ιερού προσκυνήματος. Ακολούθως ο συνοδός Παν. Αρχ. π. Γαβριήλ Κωνσταντινίδης ευχαρίστησε και όλοι μαζί, με τρόπο αριστοτεχνικό, απέδωσαν Αναστάσιμους Ύμνους και το Απολυτίκιο του Οσίου Νικηφόρου. Στο παρακείμενο κτηριακό συγκρότημα του προσκυνήματος ακολούθησε πλούσια φιλοξενία.

https://imks.gr/omiloi-proskyniton-ston-osio-nikiforo-ton-lepro/