31/8/09

Οι ομάδες Γυμνασίου και Δημοτικού

ΦΛΟΓΕΡΟΙ
ΑΕΤΟΙ
ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Οι ομάδες του Λυκείου

ΑΓΚΥΡΑ ΕΛΠΙΔΑΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ Ο ΜΟΝΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΔΥΝΑΤΟΙ - ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΙ - ΝΙΚΗΤΕΣ - ΠΑΝΟΠΛΟΙ Του Χριστού αγωνιστές μέσα στη ζωή, τα πάθη πολεμούμε με δύναμη πολλή, 1η ομάδα ΔΥΝΑΤΟΙ
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΙ Χριστού δυνατοί και το λόγο του Θεού έχουμε σπαθί
Κερδίζουμε αγώνες μ' ατσάλινες καρδιές, παντού και πάντα ΝΙΚΗΤΕΣ
Με όπλα την πίστη, την αρετή ΠΑΝΟΠΛΟΙ βαδίζουμε σε τούτη τη ζωή

30/8/09

Γυρίσαμε πίσω...

Η κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ αποχαιρέτησε σήμερα το πρωί και τους τελευταίους κατασκηνωτές της. 120 παιδιά από την πόλη των Πατρών και του Πύργου αφού εκκλησιάστηκαν στο ναό των Αγ. Τεσσαράκοντα Μαρτύρων και παρουσίασαν μια μικρή γιορτή αφιερωμένη στους γονείς τους, αναχώρησαν γεμάτα από εντυπώσεις και συναισθήματα... Παρακολουθήσαμε από κοντά όλη την κατασκηνωτική ζωή στην Άγκυρα και κυρίως των παιδιών του Λυκείου. Παίξαμε, κουβεντιάσαμε, ζήσαμε μαζί τους... στο τέλος ενθουσιαστήκαμε, συγκινηθήκαμε... Περισσότερα νέα και φωτογραφικά στιγμιότυπα σε λίγο... Να είστε όλοι καλά!
(Δυστυχώς ήταν αδύνατο να ενημερώνουμε το blog από το χώρο της κατασκήνωσης... όποιος έχει ζήσει εκεί, αντιλαμβάνεται το γιατί... Ευχαριστούμε όμως για τα σχετικά μυνήματα...)

19/8/09

Η παρουσία σου

Η παρουσία Σου Που να βαδίσω και μονάχος θα βρεθώ κι απ’ της ματιάς Σου την αγάπη θα ξεφύγω; Όπου κι αν πάω η ζωή μου ειν’ εδώ μέσα στα χέρια Σου και πάλι καταλήγω. Και αν απλώσω τα φτερά μου σαν πουλί κι από την άκρη τ’ ουρανού στον Άδη φτάσω ξέρω, Θεέ μου, πως Εσύ θα είσαι εκεί κι από εκεί σαν φθάσω θα φωνάξω: Η παρουσία Σου με συντροφεύει, και η αγάπη Σου μ’ ακολουθεί. Σαν είσαι δίπλα μου ο φόβος φεύγει και μου προσφέρεσαι κάθε στιγμή. Είσαι παρών στης αμαρτίας τη στιγμή, την ώρα της συγγνώμης μ’ αγκαλιάζεις κάθε στιγμή Χριστέ Σε βλέπω στη ζωή μ’ αγάπη και στοργή να με κοιτάζεις. Είσαι το βλέμμα στου αδερφού μου τη ματιά και στο τραγούδι των παιδιών η μελωδία, μες το ποτήρι της ζωής γεύση γλυκιά, σ’ όλη την πλάση η δική Σου παρουσία! Η παρουσία σου...

17/8/09

Η τελευταία περίοδος ξεκινά

Η κατασκήνωση των Χ.Α. Γυμνασίου και Λυκείου ξεκινά αύριο! Η ΑΓΚΥΡΑ πανέτοιμη περιμένει και πάλι τα παιδιά της! Καλή διαμονή σε όλους στην κατασκήνωση! Ο Θεός μαζί σας! Επισκεπτήριο τις Κυριακές 23 & 30 Αυγούστου

14/8/09

Δεκαπενταύγουστος 09

-
Δυο χιλιάδες χρόνια τώρα, Παναγία Μητέρα μας, τον κόσμο μας παρηγορείς, τον εμπνέεις, τον στηρίζεις. Δακρύζεις εσύ και χαίρεται, ικετεύεις και σώζεται, πρεσβεύεις και ζει...

11/8/09

Με αφορμή ένα τραγούδι

Μια άλλη "ανάγνωση" του παρακάτω τραγουδιού (τους στίχους έχει γράψει ο Δ. Λιπέρτης) που τραγουδάμε στην κατασκήνωση, είχε την καλοσύνη να μας στείλει ένας φίλος του ιστολογίου μας. Τον ευχαριστούμε και με χαρά δημοσιεύουμε το σχόλιό του.
Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσει ένας αέρας στουν τον τόπον πο'ν καμένος τζι' εν θωρεί ποτέ δροσιάν Για να φέξει καρτερούμεν το φως τζιήνης της μέρας πο'ν να φέρει στον καθ' έναν τζιαι δροσιάν τζαι ποσπασιάν
Θεωρώ ότι το γνωστό τραγούδι για την Κύπρο που έχει τραγουδήσει κι ο Νταλάρας έχει πολύ μεγαλύτερη εφαρμογή στον προσωπικό αγώνα και την αγωνία του κάθε πιστού καθώς (τυφλός ων) αναμένει υπομονετικά την επίσκεψη της θείας χάριτος όπου τότε θα λάβει ανασασμό η ψυχή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η επίσκεψη της χάριτος δε γίνεται ούτε με τεχνικές ούτε με αγώνες ούτε με την οποιαδήποτε κίνηση του ανθρώπου με την οποία θα εξαναγκάσει το Θεό να του την στείλει, γιατί ο Θεός δεν εξαναγκάζεται να κάνει το οτιδήποτε και τη χάρη που δίνει τη δίνει ως δώρο σ΄ αυτούς που κρίνει και όχι ως αμοιβή για, έστω, την υπομονή τους ("καρποφορούσιν εν υπομονή") Έτσι όλοι οι πιστοί (που δεν έχουν αποκτήσει το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος) μπορούν να λένε: " Καρτερούμεν μέρα νύχτα... " δηλαδή με υπομονή πολύν καιρό, "... να φυσήσει ένας αέρας..." Είναι χαρακτηριστικό ότι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος ονοματίζεται ως Αέρας (Πνεύμα), άλλωστε μιλάμε και για Αύρα του Αγίου Πνεύματος ( η Χάρις δηλαδή) "...σ΄ τουν τον τόπο που 'ν καμμένος..." στον τόπο της ψυχής δηλαδή ο οποίος έχει έτσι κι αλλιώς καεί από την αμαρτία (και την προπατορική και τις κατ΄ ενέργειαν αμαρτίες και την αμαρτωλή διάθεση του κάθε ανθρώπου) αλλά και διττώς (και από τις συνέπειες της αμαρτίας έχει καεί - τα οψόνια της αμαρτίας θάνατος- αλλά είναι καμμένος και από τη "λειψυδρία" δηλαδή από την έλλειψη του Θεού (της θείας Χάριτος - πράγμα το οποίο πάλι οφείλεται στην αμαρτία- ) " τζ΄ εν θωρεί ποτέ δροσιάν" πρόκειται για τη δρόσο του Αγίου Πνεύματος που είναι και ο πραγματικός ανασασμός της ψυχής του ανθρώπου. "Για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της μέρας " Εδώ πλέον μιλούμε για την αποκαραδοκία των εθνών το βαθύτερο δηλαδή αίτημα του ανθρωπίνου γένους για την πλήρη και αμετάκλητη αποκατάστασή του από το κατ΄ εικόνα στο καθ΄ ομοίωσιν. Μιλάμε δηλαδή για τη Δευτέρα παρουσία του Χριστού στη γη και την αιώνια συγκατοίκησή Του με τους πιστούς "πο θα φέρει στον καθέναν τζιαι δροσιάν τζιαι ποσπασιάν". Είναι φανερό ότι μετά τη Δευτέρα παρουσία ο κάθε ένας (σεσωσμένος) θα είναι πλημμυρισμένος και από τη δρόσο του Αγίου Πνεύματος και από ανάπαυση αφού τα πάντα και εν πάσι Χριστός.
atheologitos

10/8/09

"Μυριάκις δόξα σοι ο Θεός"

Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Χασκόπουλος αγαπούσε πολύ και βοηθούσε ποικιλοτρόπως την κατασκήνωση
 Το τριετές μνημόσυνό του τελέστηκε στην κατασκήνωση 
την Κυριακή 9.8.09

Σημειώσεις από το διήμερο

Ο Νώε ευγνωμονεί το Θεό για τη σωτηρία… Οι άνθρωποι όμως έχουν κενό… Με αλαζονεία ζητούν να υψώσουν πύργο που να ενώνει τη γη με τον ουρανό. Κατάληξη η ΒΑΒΕΛ. Αργότερα στα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων είναι εμφανής η αναζήτηση κάποιου Θεού. Δεν έχουν όμως την αποκάλυψη του Θεού. Η «κάθαρση» στην Εκκλησία μας ονομάζεται μετάνοια. Κορυφαία παραδείγματα ο Ζακχαίος και ο Άσωτος. Σήμερα έχουμε κενό μέσα μας… Γιατί δεν μπορούμε να καταλάβουμε την έννοια της δικαιοσύνης του Θεού (διαφέρει από αυτή των ανθρώπων) … και προσπαθούμε να το καλύψουμε… - Ασχολούμενοι με ασήμαντα πράγματα στην ουσιαστική διάστασή τους - Κοιτώντας τι κάνουν οι άλλοι Το εσωτερικό κενό οδηγεί πολλές φορές στην κατάθλιψη (τρίτη αρρώστια παγκοσμίως) ή σε άλλους δρόμους επικίνδυνους (ναρκωτικά) Ο ανασασμός της ψυχής μας είναι τα μυστήρια της Εκκλησίας, η Θ. Κοινωνία. Η αποκαραδοκία μας είναι η βασιλεία των Ουρανών. Είναι διαπιστωμένο. Όποιος κατέθεσε το κενό του στα πόδια του Χριστού σώθηκε. Ο Πέτρος το έκανε, ο Ιούδας όχι. Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου γιατί μου είπες να Σ’ αγαπώ!
Τα παραπάνω είναι σημειώσεις από το θέμα που ανέπτυξε ο π. Νίκων Χαρέας στους παλαιούς κατασκηνωτές την Κυριακή το πρωί 9.8.09

Η ΑΓΚΥΡΑ μάς ένωσε και φέτος

Διήμερο παλαιών κατασκηνωτών 2009
Ολοκληρώθηκε και φέτος με μεγάλη επιτυχία το αντάμωμα των παλαιών κατασκηνωτών της ΑΓΚΥΡΑΣ. Πάνω από 90 συμπολίτες μας διαφόρων ηλικιών συναντήθηκαν και πάλι στον αγαπημένο χώρο της κατασκήνωσης που κρύβει για τον καθένα τόσες αναμνήσεις. Αξίζει να αναφέρουμε ότι την Κυριακή το πρωί τελέσθηκε το τριετές μνημόσυνο του κ. Κωνσταντίνου Χασκόπουλου, ακούραστου εργάτη του Ευαγγελίου στην πόλη των Πατρών και επί πολλά χρόνια κατασκηνωτή. Στο διήμερο είχε προσκληθεί να μιλήσει και ο π. Νίκων Χαρέας, Ιεροκήρυκας επί 35ετία στη Χίο. Το θέμα που πολύ γλαφυρά ανέπτυξε ήταν:
"Αποκαραδοκία των αιώνων, ανασασμός της ψυχής, το βαθύ μυστήριο του Θεού".
Στο αντάμωμα αυτό συμμετείχαν και 10 κληρικοί της πόλεώς μας που είχαν επί πολλά χρόνια συμμετάσχει στην κατασκήνωση ως κατασκηνωτές αλλά και ως ομαδάρχες. Να ευχηθούμε και του χρόνου!

6/8/09

Μεταμόρφωση

... Να λοιπόν ποιος είναι στην πραγματικότητα ο άνθρωπος! Δεν είναι μικρός και ασήμαντος, ένας πρόσκαιρος κάτοικος της γης. Δεν είναι μια σκιά που χάνεται για πάντα. Είναι αιώνιος! Και είναι... δεν θα είναι μονάχα πνεύμα και ψυχή, όπως επιπόλαια φαντάζονται πολλοί. Αλλά θα είναι ολόκληρος και ακέραιος, με σώμα άφθαρτο. Δεν θα έχει τις τωρινές ασθένειες και τις ανάγκες. Τότε, στην αιωνιότητα ο άνθρωπος θα εμφανιστεί με δόξα ασύλληπτη και διαστάσεις θεικές... Αυτό είναι το μέλλον του ανθρώπου! Αυτός είναι ο ύψιστος, ο έσχατος σκοπός του. Και αυτό τόσο ξεκάθαρα και δυνατά φανέρωσε ο Κύριός μας επάνω στο Θαβώρ με τη μεταμόρφωσή Του: ότι ο προορισμός όλων μας είναι δόξα ασύλληπτη και αιώνια!
Περιοδικό Ο ΣΩΤΗΡ, Αύγουστος 2009

5/8/09

Γιορτάζει το εκκλησάκι μας

-
Στις 6 Αυγούστου, εορτή της Μεταμορφώσεως, γιορτάζει και το εκκλησάκι μας στην κατασκήνωση. Χαρά μας να σας δούμε όλους εκεί. Θ. Λειτουργία: 7 - 10 π.μ.

3/8/09

"Άγκυρα Ελπίδας" το Πυργάκι

Η κατασκήνωση των Χ. Α. Αιγίου στο Πυργάκι φτάνει προς το τέλος της. Σήμερα η ΗΜΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ήταν αφιερωμένη στην Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Ευχαριστώ τους φίλους μου που με ενημέρωσαν σχετικά...

2/8/09

Ο ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ δεν επιδέχεται εξήγηση ούτε συζήτηση. Υπάρχει εκεί ψηλά, στην αιωρούμενη ολοκλήρωση του καλοκαιριού, μεταξύ ουρανού και θάλασσας, ορατών και αόρατων, υπαρξιακών παλμών και συναισθηματικού φόρτου. Ακόμη κι εκείνοι που βρίσκουν στη γιορτή μοναδική ευκαιρία για απλώς περισσότερη καλοκαιρινή διασκέδαση δε μένουν ανέγγιχτοι από τη συγκινησιακή δόνηση που πλανάται στην ατμόσφαιρα. Η σχέση με την Παναγία είναι υπόθεση προσωπική του κάθε ατόμου – αλλά και ταυτότητα θρησκευτική του κάθε τόπου. Το μαρτυρούν τα επίθετα που ονοματίζουν τις τοπικές Παναγιές, κυρίως στα νησιά του Αιγαίου: Θαλασσινή, Βουνιώτισσα, Γκρεμιώτισσα, Τουρλιανή, Καστρινή, Αρχοντοπαναγιά, Σπηλιανή, Εκατονταπυλιανή... Ονόματα που το καθένα τους δηλώνει τη βεβαιότητα της αναμφισβήτησης και προσωπικής παρουσίας της Θεομήτορος στη Σίφνο, την Ίο, τη Μύκονο, τη Σκύρο, τη Νίσυρο, την Πάρο...
Άννα Παπαμανώλη (Καθημερινή 5.9.01)
Η Παναγιά του Καλού - Σαντορίνη

Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον

Δεκαπενταύγουστος, και γονατιστός στην Παράκληση της Παναγιάς την αισθάνεσαι να σκύβει ν' αφουγκραστεί τον πόνο τής ψυχής σου και μαζί να σου εμπιστευθεί την εμπειρία τής δικής της: Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον... Νιώθω το μεγαλείο του Θεού... Ο εαυτός σου, οι άλλοι, όλοι οι άνθρωποι είναι μικροί, γεμάτοι ατέλεια κι αδυναμία. Πολλές φορές θα προδώσουν την εμπιστοσύνη σου. Μην απογοητεύεσαι. Ο Θεός είναι τέλειος, παντοδύναμος. Ο Θεός είναι μεγάλος. Δόξες και τιμές περιμένεις ή... σε περιμένουν. Μη σε συνεπαίρνουν, κούφιες είναι. Το αληθινό μεγαλείο ο Θεός μόνο το κατέχει και το χαρίζει σ' όσους το ποθούν. Ο Θεός είναι μεγάλος κι αυτό θα το μάθει ο κόσμος, αν ακούει, αν βλέπει εσένα να μιλάς για το μεγαλείο Του με τα λόγια σου και τα έργα σου… Και είπε Μαριάμ: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον...». Ο Θεός είναι μεγάλος. Νιώθω το μεγαλείο Του, τον δοξάζω, τον ανυμνώ... Το χαρμόσυνο τραγούδι της Παναγίας μας διαπερνά τους αιώνες και φθάνει στην εποχή μας, στην ψυχή μας . Κι εμείς ο νέος Ισραήλ συντονισμένοι στο ρυθμό του «την Θεοτόκον μεγαλύνωμεν»
Από το π.τ.Ν. τεύχος 714, Αύγουστος 2009