31/1/16

Το απολωλός


Μόλις λίγο ταπεινώθηκε ο Ζακχαίος, μόλις λίγο προθυμοποιήθηκε να κινηθεί με ευνοϊκή διάθεση, έστω με αγαθή περιέργεια, προς τον Ιησού, σπεύδει Εκείνος πρώτος ν' ανταποκριθεί και να τον προφθάσει, βοηθώντας τον να θεμελιώσει σωστά την μετάνοιά του. 

Κι εκεί μπροστά σε όλους όσοι κατηγορούσαν τον Ζακχαίο και χάριν της κοινωνικής προκατάλειψης τον αποστρέφονταν, δίνει ο Χριστός μας ένα μάθημα του πώς υπερβαίνει η αγάπη το παρελθόν, το διαγράφει και το ανασκευάζει...

Από τη ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ 31.1.16

30/1/16

Η μεγαλύτερη έκπληξη


Μερικές φορές το ελάττωμα που βλέπεις σε έναν άνθρωπο δεν υπάρχει καν. 

Είναι η δική σου ανάγκη για σύγκρουση που προβάλλεται στον διπλανό σου. Πρέπει να υπάρχουν εχθροί για να ζήσεις. Είναι που έμαθες από μικρός να διαμορφώνεις τον εαυτό σου μειώνοντάς τους άλλους. 

Εάν το άλλο παιδί δεν είναι κακό εσύ πώς θα είσαι το καλό; 

Εάν άλλος δεν είναι αμαρτωλός εσύ πώς θα είσαι δίκαιος, κι αν η άλλη δεν είναι πόρνη εσύ πώς θα είσαι η αγνή; 

Ευτυχώς όμως που ο Θεός ξέρει τι καπνό φουμάρουμε όλοι μας κι έτσι η κρίση του θα είναι η πιο μεγάλη έκπληξή Του...
π. Λίβυος


“Πρόσεχε σεαυτῷ” - Μ.Βασίλειος – Προβολή για την εορτή των Τριών Ιεραρχών - ΑΠΘ 2016


Το παρακάτω βίντεο προβλήθηκε στην εορτή αφιερωμένη στους καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με την ευκαιρία του εορτασμού 
της μνήμης των Τριών Ιεραρχών. 

Η προβολή αναφέρεται στην ομιλία με τίτλο 
“Πρόσεχε σεαυτῷ” του Μεγάλου Βασιλείου.


Ελεημοσύνη


«Ντρέπομαι», κάθε φορά που βλέπω πολλούς πλούσιους να γυρίζουν εδώ κι εκεί, να ιππεύουν άλογα με χαλινάρια χρυσά, να σέρνουν πίσω τους δούλους χρυσοφορεμένους, να έχουν στο σπίτι τους κρεβάτια ασημένια κι ένα σωρό άλλα φανταχτερά πράγματα κι όταν έλθει η ώρα να δώσουν κατιτί στο φτωχό τότε γίνονται κι απ’ τους φτωχούς φτωχότεροι. 

Δε μας χρειάζεται τέτοια ελεημοσύνη. Αγάπη θα πει θυσία, θα πει γενναιοψυχία και άφθονο αίσθημα».

ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

29/1/16

Ηλίας Γ. Σκόνδρας: «Έπεσεν, έπεσε Βαβυλών η μεγάλη» -


«Έπεσεν, έπεσε Βαβυλών η μεγάλη»

Αυτή η φράση αναφέρεται δύο φορές στην Αποκάλυψη του Ιωάννου(14,8 και 18,2). Με τη λέξη «Βαβυλών» εννοείται συμβολικά η Ρώμη, η οποία έπεσε, διότι έγινε η πρωτεύουσα της τρομακτικής αποστασίας από τον Θεόν. Έπεσε το κέντρο της κρατικής ασέβειας και της αντιχριστιανικής δυνάμεως. Αυτή η ασέβεια και ο αντιχριστιανισμός δεν έχουν παύσει να εμφανίζονται μέσα στην ιστορία και διαποτίζουν κάθε πόλη ή έθνος που ζουν μέσα στον υλισμό και την ηθική διαφθορά. Κι αν δεν μετανοήσουν, κινδυνεύουν με αφανισμό. Η Ρώμη φάνταζε παντοδύναμη και αήττητη. Κι όμως έπεσε. Αυτό θα συμβεί οπωσδήποτε με κάθε άτομο ή κοινωνία, που δεν μετανοεί. Άρα και με την ελληνική κοινωνία θα έρθει η μεγάλη πτώση, αν δεν πάρει το ταξίδι της επιστροφής στο σπίτι του Πατέρα, αν δεν αλλάξει νοοτροπία, αν δεν μετανοήσει ειλικρινά.

Τι γινόταν στη Ρώμη και τι γίνεται σήμερα;

Και τότε και τώρα, όπως πίνουν το νερό, έτσι κάνουν την αμαρτία. Και τότε και τώρα, η αμαρτία παύει να θεωρείται αμαρτία. Και τότε και τώρα, ζούμε τα τελευταία σκαλιά στη σκάλα του κακού. Αυτά είναι η νομιμοποίηση της αμαρτίας (η μοιχεία, η έκτρωση, το σύμφωνο συμβίωσης), οι παρελάσεις υπερηφανείας και η καύχηση για την αμαρτία, η διαφήμιση και η προβολή της αμαρτίας, οι διώξεις αυτών που υποδεικνύουν την αλήθεια και καταγγέλλουν την αμαρτία ως παράβαση του θελήματος του Θεού και ως αστοχία του ανθρώπου στην επίτευξη του προορισμού του ανθρώπου.

Και ο Κύριός μας πώς ενεργεί;

Επειδή θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, επιτρέπει δοκιμασίες για να θυμηθούμε τις ψυχές μας, να αναθεωρήσουμε τις ανομίες μας και να προσκυνήσουμε τον ύψιστο, τον ζωντανό και Αληθινό Θεό. Σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννου ο Θεός επεμβαίνει και δοκιμάζει τον κόσμο με τις φιάλες, τις σάλπιγγες, τα άλογα που τρέχουν και αλλάζουν τη μορφή του κόσμου.

Το Αποτέλεσμα;

Οι άνθρωποι που ελεύθερα επέλεξαν τον τρόπο της ζωής των και έφθασαν στο έσχατο κατάντημα,επειδή παρά τις δοκιμασίες δεν μετενόησαν, εξολοθρεύθησαν. Με τη φωτιά, τα Σόδομα και τα Γόμορα την εποχή του Αβραάμ και Λωτ. Με το νερό του κατακλυσμού, οι κάτοικοι της Γης την εποχή του Νώε. Με τα όπλα, η πόλη Ιερουσαλήμ το έτος ’70 από τον Αυτοκράτορα Τίτο! Και φυσικά η Ρώμη και κάθε αντίστοιχη Ρώμη, γιατί, όπως αναφέρει η Αποκάλυψη, οι κάτοικοι έμειναν πεισματικά στην εκτροπή από την οδό που οδηγεί στον αγιασμό και στη θέωση. Δυστυχώς «και ου μετενόησαν…»(Αποκ.9,21) και πάλι «και ου μετενόησαν…» (Αποκ.16,11).

«ΜΑΝΗ ΘΕΚΕΛ ΦΑΡΕΣ!»


Στην Χριστιανική Εστία Πατρών (Μιαούλη 57)
την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016
και ώρα 6.00 μ.μ. θα ομιλήσει

ο Αρχιμ. π. Λαυρέντιος Καρανάσιος
Ιεροκήρυκας 
Ι. Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας

με θέμα:

«ΜΑΝΗ ΘΕΚΕΛ ΦΑΡΕΣ!»


28/1/16

Εκδρομή για της φοιτήτριες της Χ.Φ.Δ. Πατρών (12-13-14.3.2016)




Ομιλία του π. Ιερώνυμου Νικολόπουλου στη Χριστιανική Εστία Πατρών


Από το βήμα της Χριστιανικής Εστίας Πατρών μίλησε την Κυριακή 24.1.16 ο Πανοσιολ. Αρχ. π. Ιερώνυμος Νικολόπουλος, Νομικός και Θεολόγος, Α' Γραμματεύς της Ιεράς Συνόδου, προϊστάμενος του Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου του Κυνηγού, οδού Βουλιαγμένης. Το θέμα που ανέπτυξε ήταν: "Εάν το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται;".

Στην ομιλία του ο π. Ιερώνυμος αναφέρθηκε στην αντιφατικότητα της εποχής μας, στο γεγονός δηλαδή ότι ενώ σήμερα έχουμε τη δυνατότητα να ακούμε περισσότερα κηρύγματα, να διαβάζουμε περισσότερα πνευματικά βιβλία, να ακούμε άφθονες εκπομπές εκκλησιαστικών Ρ/Σ και Τ/Σ κ.α., εντούτοις η τραγική αποτυχία που βιώνουμε σήμερα είναι πολύ μεγάλη. Τι φταίει άραγε;

Ο π. Ιερώνυμος ανέλυσε με σαφήνεια τα αίτια της τραγικής αυτής κατάστασης υποστηρίζοντας ότι ενώ οι Χριστιανοί πρέπει να είναι παντού και πάντοτε "το άλας της κοινωνίας", εντούτοις έχουν χάσει σήμερα την "αλιστική" τους δύναμη. Έγιναν "άναλον άλας", δεν κατανοούν ούτε βιώνουν την αξία της αποστολής τους στον σημερινό κόσμο μας.

Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι αλλά εμείς....




Η Ιερά Σύνοδος προς τους μαθητές για τους Τρεις Ιεράρχες


ΜΗΝΥΜΑ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

(30 Ιανουαρίου 2016)

Προς τους Μαθητές και τις Μαθήτριες όλων των ελληνικών Σχολείων

Αγαπητά μας παιδιά,

Τιμούμε σήμερα, εορτή των Αγίων Τριών Ιεραρχών, τους λόγιους ιεράρχες που έζησαν σε εποχή πολιτισμικά κρίσιμη, σε εποχή μετάβασης και μετασχηματισμού, άκρως ενδιαφέρουσα εξ απόψεως ιστορικών συγκυριών και ευκαιριών συγκροτήσεως, τόσο των κοινωνικών συνθηκών της ζωής, όσο και των υπαρξιακών κατευθύνσεων και του νοήματός της.

Ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος αγιάστηκαν μέσα από την βιοτή τους και χαρακτηρίζονται «ιατροί επιστήμονες των νοσημάτων της ψυχής και του σώματος, οδηγοί λαών και μεγάλα προπύργια», διότι έδρασαν σε όλους τους τομείς του καθήκοντός τους άμεσα, αναδεικνύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπον τη γνώση τους, την υπευθυνότητά τους, την πίστη τους και την αναγωγή των πράξεών τους στις θεμελιώδεις αξίες της ζωής.

Ας γνωρίζουμε ότι και οι Τρεις επιφανείς Άγιοι Ιεράρχες του 4ου αιώνος έδωσαν αξία στη θέση τους!

Ας γνωρίζουμε ότι και οι Τρεις επιφανείς λόγιοι Ιεράρχες επέτυχαν να μετατρέψουν σε τρανά τα μικρά.

Ας μη λησμονείτε ότι η περίφημη Βασιλειάδα του Μεγάλου Βασιλείου, πόλη ολόκληρη από ξενώνες, νοσοκομεία, γηροκομείο, υπήρξε αυθεντικό έργο του, λίγο έξω από την Καισάρεια, και παραμένει στους αιώνες περίτρανη απόδειξη κοινωνικής εργασίας, η οποία συνεχίζεται έκτοτε από την Εκκλησία μας με πίστη και θυσιαστική αγάπη.

Επίσης, ότι ο Άγιος Γρηγόριος, με τον υψηλό θεωρητικό, θεολογικό και ποιητικό λόγο του, έκανε «πράξι θεωρίας επίβασιν» και ο Ιερός Χρυσόστομος, ως πρεσβύτερος στην Αντιόχεια, συντηρούσε 3.000 χήρες και ορφανά και ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως διέτρεφε 7.000 άτομα και συντηρούσε πολλά ιδρύματα και φιλανθρωπικές αποστολές εντός και εκτός Κωνσταντινουπόλεως.

Αγαπητά μας παιδιά,

27/1/16

Σεβασμιώτατε, εις έτη πολλά!



Στον εορτάζοντα Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών 
κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ 
ευχόμαστε ταπεινά και ολόψυχα την από Θεού 
ενίσχυση και σκέπη, 
για το τόσο σημαντικό πνευματικό, κοινωνικό
και ποιμαντορικό έργο που επιτελεί στην
Ιερά Μητρόπολη Πατρών προς δόξαν Θεού
και ωφέλεια όλων μας. 

Εις έτη Πολλά, Άγια, Σωτήρια!

Με σεβασμό

ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ

Η Ιερά Σύνοδος προς εκπαιδευτικούς για τους Τρεις Ιεράρχες



ΜΗΝΥΜΑ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

(30 Ἰανουαρίου 2016)

Προς τους Εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων

Αγαπητοί μας Εκπαιδευτικοί,

Ο κατ’ έτος εορτασμός των Εφόρων της Παιδείας μας, των Αγίων Τριών Ιεραρχών, είναι άριστη ευκαιρία επικοινωνίας της ποιμαίνουσας Εκκλησίας με Σας, τους διδασκάλους και εκπαιδευτικούς της Πατρίδος μας, οι οποίοι δαπανάτε τον εαυτό Σας στο λειτούργημα της ηθικής, της γνωσιακής και της πνευματικής διαπλάσεως, καθώς και της συγκροτήσεως των μαθητών και των μαθητριών των σχολείων.

Οι Τρεις Μέγιστοι Φωστήρες και διδάσκαλοι, οι Άγιοι: Μέγας Βασίλειος, Ιωάννης ο Χρυσόστομος και Γρηγόριος ο Θεολόγος γεύθηκαν και αφομοίωσαν όλους τους καρπούς του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και της φιλοσοφίας, δίνοντας στην εξέλιξη της ιστορίας του ανθρώπου και της ανθρωπότητας το κάλλος της ευαγγελικής αποκαλύψεως, τον Λόγο του Θεού, με σεβασμό στη γνώση και στον άνθρωπο, με επιστημονικά και κοινωνικά επιτεύματα, ενεργοποιώντας και μεγιστοποιώντας όλες τις δυνάμεις τους, ζώντας θυσιαστικά το «αγαπάτε αλλήλους».

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως και Σεις, όπως και όλοι μας, μαθητεύετε και μαθητεύουμε δια βίου· παράλληλα είστε κληροδοτημένοι με περισπούδαστη κληρονομιά, την οποία, συχνά με θυσιαστικό τρόπο, προσπαθείτε να μεταλαμπαδεύσετε στους μαθητές και στις μαθήτριές Σας.

Επιθυμούμε να γνωρίζετε, ότι τιμούμε το έργο και την αποστολή Σας.

Προσευχόμαστε καθημερινά για Σας και για τις οικογένειές Σας, ώστε όσο το δυνατόν απρόσκοπτα να ζείτε τις πλούσιες ηθικές αξίες των Τριών Ιεραρχών και να τις μεταδίδετε στα παιδιά μας.

24/1/16

Εκδρομή στα Καλάβρυτα 23.1.16 (α)


Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23.1.16 η ημερήσια εκδρομή στα Καλάβρυτα και τη γύρω περιοχή, αγαπητοί φίλοι. Συμμετείχαν 140 μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου από τις ομάδες της Χριστ. Εστίας και τα κατηχητικά της Μητροπόλεώς μας με τους ομαδάρχες τους.

Πρώτη στάση ήταν ο Ι. Ν. Αγ. Τριάδος Ψαθοπύργου όπου εκεί έγινε σύντομο αγιογραφικό ανάγνωσμα και κατόπιν πρωινό.

Ακολούθησε η επίσκεψή μας στα σπήλαια Λιμνών όπου ξεναγηθήκαμε στο υπέροχο αυτό και μοναδικής ομορφιάς σπήλαιο σταλαγμιτών και σταλακτιτών.

Επόμενος σταθμός ήταν το χιονοδρομικό κέντρο του Χελμού και η ανάβασή μας με το Τελεφερίκ. Το χιόνι πυκνό και ο καιρός πολύ καλός.

Το γεύμα μας είχε προγραμματιστεί σε εστιατόριο στο Σκεπαστό και κατόπιν επισκεφτήκαμε το λόφο Καππή

Ανατριχιάσαμε όλοι ακούγοντας από τον κ. Κεχαγιά την εξιστόρηση των γεγονότων του Oλοκαυτώματος των Καλαβρύτων το 1943 ενώ στο τέλος ψάλαμε τον εθνικό ύμνο.

Ακολούθησε βόλτα στην πόλη των Καλαβρύτων και επίσκεψη στον κεντρικό ναό, το ρολόι του οποίου σταμάτησε στις 2.43 μ.μ. εκείνη την ημέρα και συνεχίζει να είναι σταματημένο για να θυμίζει την ωμότητα της γερμανικής θηριωδίας.



















22/1/16

Αφιέρωμα στο χριστιανικό τραγούδι - video

Χριστιανικά τραγούδια σε συναυλία με συμφωνική ορχήστρα, 
στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - 16/1/16.







Τα τραγούδια μας - Αφιέρωμα στο χριστιανικό τραγούδι







Φωτογραφίες: Χρήστος Μπόνης Κείμενο: Κατερίνα Χουζούρη/pemptousia.gr

Σε μια κατάμεστη (πράγμα σπάνιο για την εποχή μας), από κόσμο όλων των ηλικιών, αίθουσα του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, πραγματοποιήθηκε το Αφιέρωμα στο Χριστιανικό Τραγούδι, που οργάνωσε το Μελωδικό Καράβι.

Στην εκδήλωση, μεταξύ άλλων, παρευρέθησαν ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κορωνείας κ.κ. Παντελεήμων ο οποίος εκπροσωπούσε τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων κ.κ. Σεραφείμ, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γλυφάδας κ.κ. Παύλος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργολίδος κ.κ. Νεκτάριος μαζί με τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Επιδαύρου κ.κ. Καλλίνικο, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμαντίας κ. Ναθαναήλ (Εκκλησία της Αλβανίας), ο Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαθανασίου Ιεροκήρυξ του Καθεδρικού Ναού Αθηνών και Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Αρχιεπισκόπου και ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου Αρχιμανδρίτης Νήφων, Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Σταγών.

Συμμετείχαν: η 50μελής Συμφωνική Ορχήστρα του Κέντρου Ελληνικής Μουσικής υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Τσελίκα, 200 χορωδοί με τα Μουσικά Σύνολα «Επτάχορδη Λύρα» Αγίου Ευθυμίου Κερατσινίου υπό τη διεύθυνση της Χρυσούλας Τσιμούρη, οι Παιδικές Χορωδίες του Σπύρου Λάμπρου, η Παιδική Χορωδία Ελληνογαλλικής Σχολής «Άγιος Ιωσήφ» υπό τη διεύθυνση του Ηλία Λιαμή, η Viva Voce υπό τη διεύθυνση του Θοδωρή Κωνσταντόπουλου και η Con Anima υπό τη διεύθυνση της Ιουλίας Τζανετουλάκου.

Επίσης μικρό φωνητικό και ορχηστρικό σύνολο υπό τη διεύθυνση του Βασίλη Χατζηνικολάου.

Τραγούδησαν η Καίτη Κουλλιά και ο Κωνσταντίνος Μπιλάλης.

Σολίστ η Μαρία Ρουμάνη και ο Κωνσταντίνος Βελιώτης.

Συμμετείχαν οι: Πάνος Δημητρακόπουλος κανονάκι και Ντίνος Γεωργούντζος στην ενορχήστρωση και καλλιτεχνική επιμέλεια των τραγουδιών.

Η σκηνοθεσία της συναυλίας, ήταν του Δημήτρη Αδάμη.

Από το αφιέρωμα αυτό, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αναφορές σε δύο παλαιότερες και δύο νεώτερες μορφές, ο καθένας από τους οποίους συνέβαλε με τις δυνάμεις του στο χριστιανικό τραγούδι. Είναι ο ποιητής Αλέξανδρος Γκιάλας (Γ. Βερίτης) ο οποίος κατέχει κεντρική θέση στο χριστιανικό τραγούδι, καθώς είναι αυτός που έθεσε τις βάσεις για τα τραγούδια που ακολούθησαν. Η μουσουργός Ελένη Οικονομοπούλου, η οποία έγραψε κλασσική μουσική και ασχολήθηκε με τη σύνθεση ορατορίων. Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος, εμβληματική μορφή των κατασκηνώσεων των ΧΜΟ στον Παρνασσό, ο οποίος έγραψε την μουσική και τους στίχους σε τραγούδια και ύμνους και ο Αμβρόσιος Χατζηαποστόλου παιδί κι αυτός των κατασκηνώσεων, ξεχωριστό ταλέντο, μαέστρος, μουσικός, ενορχηστρωτής, δημιουργός του πρώτου δίσκου «Ανατολές γεμάτες φως».

Επίσημος καλεσμένος της βραδιάς, ένας άνθρωπος επίσης των κατασκηνώσεων των ΧΜΟ στον Παρνασσό, που ότι και να πει κανείς γι’ αυτόν είναι λίγο. Καθηγητής του Πανεπιστημίου, Ιεραπόστολος στην Αφρική, Αρχιεπίσκοπος στην Αλβανία. Διεθνής εκκλησιαστική προσωπικότητα. Ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε στη σύγχρονη αναγέννηση της Eξωτερικής Iεραποστολής της Ορθόδοξης Eκκλησίας και στη συνέχεια πραγματοποίησε την ανασυγκρότηση εκ βάθρων την Eκκλησίας της Aλβανίας, η οποία είχε καταρρεύσει ύστερα από 46 χρόνια διωγμών.

Στην ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος τόνισε τα εξής:

«Εάν το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται».


Στην Χριστιανική Εστία Πατρών (Μιαούλη 57)
την Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016
και ώρα 6.00 μ.μ. θα ομιλήσει

ο Αρχιμ. π. Ιερώνυμος Νικολόπουλος
Θεολόγος - Νομικός
Α' Γραμματεύς της Ιεράς Συνόδου
της Εκκλησίας της Ελλάδος

με θέμα:

«Εάν το άλας μωρανθή, εν τίνι αλισθήσεται».

19/1/16

Μικρά στιγμιότυπα από τους μεγάλους αγώνες του Εφέσου Αγ. Μάρκου με τους φιλο-παπικούς “Ορθοδόξους” στη Φλωρεντία


[V. Laurent, Les “Memoires” du Grand Ecclesiarquee de l’ Eglise de Constantinople
 Sylveestre Syropoulos surle concile de Florence (1438-439), Paris 1971, σ. 444-448]

Σύντομο υπόμνημα: 
Απόσπασμα από τα «Απομνημονεύματα» του Συλβέστρου Συρόπουλου, Μ. Εκκλησιάρχου της Αγ. Σοφίας Κωνσταντινουπόλεως, που συμμετείχε στη Σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-1439).

Στους διαλόγους, με κόκκινα γράμματα σημειώνονται τα λόγια του Εφέσου Αγ. Μάρκου Ευγενικού και των ομογνωμόνων του, ενώ με μπλε των φιλοπαπικών “Ορθοδόξων” και εχθρών του Αγ. Μάρκου.
Σε αγκύλες σύντομες γλωσσικές επεξηγήσεις μου.
§ Εφέσου : ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός
§ Ηρακλείας Αντώνιος: ομόγνωμος του Εφέσου Αγ. Μάρκου, πιεσθείς όμως πολύ τελικά υπέκυψε και υπέγραψε την ένωση
§ Μυτιλήνης Δωρόθεος, Λακεδαιμονίας Μεθόδιος: φιλο-παπικοί  εχθροί του Αγ. Μάρκου
§ Νικαίας Βησσαρίων,  Ρωσίας Ισίδωρος: φιλο-παπικοί, άσπονδοι εχθροί του Αγ. Μάρκου. Μετά τη σύνοδο παρέμειναν στην Ιταλία και  έγιναν καρδινάλιοι του πάπα
§ Καβάσιλας : ο Άγ. Νικόλαος, επίσκοπος  Θεσσαλονίκης (13ος αι.)
§ Βέκκος: Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, υποτάχθηκε στον πάπα υπογράφοντας την ένωση στη Σύνοδο στη Λυών (1271). Θέλησε να επιβάλει την ένωση και καταδίωξε σκληρά τους Ορθοδόξους. Σύμβολο του φιλοπαπισμού.

Για την ακρίβεια της αντιγραφής 
και τις επισημάνσεις στο κείμενο

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
Εφημέριος Αγ. Νικολάου Πατρών

agotsopo@gmail.com, τηλ. 6945-377621

Γράφει ο Σύλβεστρος  Συρόπουλος στα «Απομνημονεύματά» του :

«Εν ετέρα δε πάλιν ημέρα συνήλθομεν εις τον πατριάρχην κατά το έθος, και ο περί της ενώσεως εκινήθη λόγος και επήνουν την ομόνοιαν και την ειρήνην απλώς οι εφιέμενοι του λατινισμού [οι φιλοπαπικοί  “Ορθόδοξοι”].
― Είπεν ουν ο Ηρακλείας, ότι «καλόν αν ην, ει παρείχετε  ημίν την έκθεσιν ην εστείλατε τοις Λατίνοις . άπαξ γαρ μόνον ηκούσαμεν αυτήν,  έδει δε πλεονάκις ιδείν και σκέψασθε  περί αυτής».
― Και ευθύς έφη ο Νικαίας, ότι «αισχύνη έσται τούτο υμετέρα το δόξαι ως ηκούσατε μεν, επελάσθε δε ταύτης. Ου γαρ δει υμάς επιλανθάνεσθαι  των λεγομένων και ακουομένων ενθάδε». Και ούτως απερράπισε και παρεκρούσατο τον λόγον του Ηρακλείας. Τοιαύτας διασκέψεις και μελέτας ηξίουν γίνεσθαι εις τας περί της πίστεως εκθέσεις τε και συγκαταθέσεις.
― Έτεροι δε τινές είπον «Ολίγη εστίν η μεταξύ ημών και των Λατίνων διαφορά, και ει θελήσουσιν οι ημέτεροι, ευκόλως διορθωθήσεται». 
― Και αποκριναμένου του Εφέσου ότι «μεγάλη διαφορά εστίν»,
― είπον αυτώ «Ουκ έστιν αίρεσις ουδέ δύνασαι ειπείν αυτήν αίρεσιν . ουδέ γαρ τινές των προ σου ελλογίμων και αγίων ανδρών εκάλεσαν αυτήν αίρεσιν».
Έφη ουν ο Εφέσου, ότι  «Αίρεσίς εστι  και ούτως  είχον αυτήν και οι προ ημών, πλήν ουκ ηθέλησαν θριαμβεύειν τους Λατίνους ως αιρετικούς,  την επιστροφήν αυτών εκδεχόμενοι και την φιλίαν πραγματευόμενοι . ει δε βούλεσθε, δείξω υμίν εγώ όπως είχον τούτους αιρετικούς».
― Ευθύς ουν θυμού πλήρεις γίνονται ο τε Μυτιλήνης και ο Λακεδαιμονίας και λέγουσι «και τις άνθρωπος ει σύ  και λέγεις τους Λατίνους αιρετικούς;» και ανέστησαν ενώπιον του πατριάρχου και εγγύτερον γενόμενοι  του Εφέσου αδεώς ομού τε και αναιδώς έβαλλον αυτόν λόγοις και σκώμμασι [κοροϊδίες, χλευασμούς]: «και έως πότε ανεξόμεθα σιωπώντες, τοιαύτα σου λέγοντος», έφασκον, και μονονούκ οδούσι και χερσί ώρμων διασπαράξαι αυτόν .  και τέλος επέθηκαν: «ερούμεν ημείς τω πάπα όπως λέγεις αυτόν αιρετικόν,  και ή αποδείξεις αυτό ή πείση καθώς ει άξιος» και εξήλθον μετά τοιαύτης οχλήσεως.
Εξερχόμενος δε και ο μέγας πρωτοσύγκελλος έτι ων πλησίον του πατριάρχου είπεν  «εγώ οίδα, ως ει ποιήσοιμεν την ένωσιν, μέχρις αν απέλθωμεν εις την Βενετίαν αναθεματίσουσιν ημάς . ει δ’ ου ποιήσωμεν αυτήν, και ούτως αναθεματίσουσιν ημάς. Κάλλιον ουν εστίν ίνα ποιήσωμεν αυτήν, και ούτως ίνα αναθεματίζωσιν ημάς».  Ερωτηθείς δε παρά του πρωτεκδίκου, πάλιν εκδηλότερον διεσάφησε τούτο, και ηπόρησαν οι ακούσαντες.
11. Πάλιν μετά παραδρομήν ημερών δύο, συνελθόντων ημών εις τον πατριάρχην ως έθος, λόγοι πολλοί περί της ενώσεως εκινήθησαν και παρεκίνουν και ηξίουν τον Εφέσου χρήσασθαι οικονομία τινι και συγκαταβάσει [παρεκινούσαν και απαιτούσαν από τον Άγ. Μάρκο να μην είναι αυστηρός, αλλά να επιδείξει πνεύμα ανοχής και συγκαταβάσεως].
― Ο δε [Εφέσου] έλεγεν «ουκ εγχωρεί συγκατάβασις εις τα περί της πίστεως».
― Μετά γούν τας πολλάς απαιτήσεις τας περί της συγκαταβάσεως και τας απολογίας του Εφέσου και απαγορεύσεις, λεγόντων των την ένωσιν σπουδαζόντων, ότι «ολίγη εστίν η διαφορά και ολίγη τις συγκατάβασις ενώσει ημάς, ει θελήσεις και αυτός χρήσασθαι ταύτη»,
είπεν ο Εφέσου «Παρόμοιον εστιν τούτο το ρηθέντι παρά του επάρχου προς τον άγιον Θεόδωρον τον Γραπτόν . είπε γαρ αυτώ, ότι “μίαν μόνον κοινωνήσατε και έτερον ουκ απαιτούμεν, πορεύεσθε δε όποι φίλον υμίν” και ο άγιος έφη προς αυτόν “όμοιον τι λέγεις, ωσπερ αν ει τις αξιών έτερον λέγει . ουδέν αιτούμαί σε αλλ’ η  την σην άπαξ αποτεμείν κεφαλήν, και μετά ταύτα πορεύου όπου θέλεις”[αυτό που μου λέτε μοιάζει με την απαίτηση κάποιου που είπε στον άλλον: άφησε να σου κόψω μια φορά το κεφάλι και μετά πήγαινε όπου θέλεις] . ου γαρ εστί μικρόν εν τοις τοιούτοις και το δοκούν μικρόν [σε αυτά τα ζητήματα δεν είναι μικρό  και ασήμαντο, αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται μικρό]».
Από της ειρηνικής ουν δήθεν αιτήσεως και αξιώσεως ανεφύη φιλονεικία, και ο Νικαίας αναίδην έσκωπτε τον Εφέσου και μετά την πολλήν φιλονεικίαν αναστάς
ο Νικαίας έφη «περισσόν ποιώ και φιλονεικώ μετά ανθρώπου δαιμονιαρίου [είναι περιττό να φιλονικώ με δαιμονισμένο - έτσι αποκάλεσε τον Άγ. Μάρκο!] . αυτός γαρ ένι μαινόμενος [αυτός, ο Άγ.Μάρκος, είναι φανατικός, μανιακός], και ου θέλω ίνα φιλονεικώ μετ’ αυτού» και εξήλθε μετά θυμού.
Είπε δε και ο Εφέσου, ότι «σύ υπάρχεις κοπέλιν και εποίησας και ως κοπέλιν [εσύ είσαι υπηρέτης και σαν υπηρέτης σε διατεταγμένη υπηρεσία ενεργείς]».
Και επί τούτοις εξήλθομεν. Ο δε πατριάρχης ορών ταύτα, ουκ έσκωψεν ουδέ εκώλυσε την όχλησιν, ούτε αυτήν ούτε την προ αυτής .  εκάθητο δε μόνον ορών και μηδέν τι φθεγγόμενος.
12. Τη δ’ επιούση ήλθεν ο βασιλεύς εις τον πατριάρχην, και ορισμώ αυτού συνήλθομεν πάντες. Εκινήθησαν ουν και αύθις οι περί της ενώσεως λόγοι και αντέλεγεν ο Εφέσου, εφιλονείκουν δε αυτώ ο Ρωσίας, ο Νικαίας, ο μέγας πρωτοσύγκελλος, και ο Αμηρούτζης, και ιταμώτατα διεμάχοντο ήρξατο δε ο Γεμιστός ειπείν τι και συνηγορήσαι τω Εφέσου και,  σκώψαντος αυτόν αναιδώς του Αμηρούτζη εσιώπησεν. Εθαύμασαν ουν πάντες πώς ουκ έσκωψε την αναίδειαν του Αμηρούτζη ο βασιλεύς . ουδέ είπεν τι προς θεραπείαν του παντ’ αρίστου Γεμιστού [άρχισε να λέει κάτι ο Γεμιστός υπέρ του Αγ. Μάρκου και ένας από τους Βυζαντινούς άρχοντες τον εμπόδισε με αναίδεια και έτσι ο Γεμιστός σταμάτησε. Όλοι απόρησαν πώς δεν επετίμησε τον Αμηρούτζη ο βασιλιάς  και  δεν συμπαραστάσθηκε στο δεχθέντα την επίθεση Γεμιστό]
13. Αρξαμένου δε και του Εφέσου αναγνώναι τι  των του Καβάσιλα περί του προτεθέντος ζητήματος, ευθύς [μόλις ο Άγ. Μάρκος άρχισε να διαβάζει κάτι από τον Άγ. Νικόλαο Καβάσιλα σχετικό με το ζήτημα που συζητούσαμε]
είπεν ο Ρωσίας «εμείς δι΄ ένωσιν και ειρήνην ήλθομεν ενταύθα ουχί δια σχίσμα και διάστασιν. Θέλομεν ουν ίνα αναγινώσκωμεν και τους ενωτικούς, ού τους σχισματικούς και διϊστώντας. Ο ουν Καβάσιλας σχισματικός εστί και ου θέλομεν αναγινώσκεσθαι» [εμείς ήρθαμε εδώ για την ένωση  και όχι για να παραμείνει η διάσταση και το σχίσμα με τον πάπα. Θέλουμε λοιπόν να διαβάζουμε και τους ενωτικούς συγγραφείς και όχι τους πατέρες που ήσαν εναντίον των παπικών και δεν προχώρησαν σε ένωση αλλά παρέμειναν στο σχίσμα. Ο Καβάσιλας είναι σχισματικός και δεν θέλουμε να ακούσουμε τι λέει]
― Διεδέξατο τούτον ο Λακεδαιμονίας ειπών «και τι έχομεν τον Καβάσιλαν;  ημείς ουκ έχομεν αυτόν άγιον . αρχιερεύς ην,  και έχομεν κακείνον ως ένα των νυν όντων αρχιερέων, ως τον Μονεμβασίας τυχόν ή άλλον τινά, ουδέ ανάγκην έχομεν στέργειν τα εκείνου συγγράμματα» [ο επίσκοπος Λακεδαιμονίας είπε: και σε τελική ανάλυση τι είναι ο Καβάσιλας; Εμείς δεν τον αναγνωρίζουμε  ως άγιο. Ένας απλός αρχιερέας είναι, όπως ο Μονεμβασίας ή κάποιος άλλος. Δεν έχουμε ανάγκη να  συμμορφωθούμε σε όσα λέει αυτός].
Τότε είπεν ο Εφέσου «Λοιπόν ας αναγινώσκομεν τον Βέκκον». Και αγανακτήσας την ιταμότητα και το θράσος αυτών και καταλαβών ότι πάντες σχεδόν προδεδομένοι και έτοιμοι εισι προς την του λατινισμού συγκατάθεσιν, εσιώπησεν» …




62 κροίσοι έχουν περισσότερο πλούτο από τα 3,6 δισ. των φτωχότερων


Βαθαίνει και επιδεινώνεται χρόνο με τον χρόνο η οικονομική ανισότητα στον κόσμο. 

Οι 62 πλουσιότεροι κατέχουν περισσότερο πλούτο απ’ ό,τι τα φτωχότερα 3,6 δισ. των ανθρώπων στη Γη. Στη σχετική έκθεσή της η Οxfam, η διεθνής οργάνωση για την καταπολέμηση της φτώχειας, αναφέρει ως βασικούς λόγους τον μηχανισμό εξουσίας και τα προνόμια που στρεβλώνουν το οικονομικό σύστημα, διευρύνοντας το χάσμα μεταξύ των πάμπλουτων και των υπολοίπων. 

Δυσμενώς λειτουργεί και το διεθνές δίκτυο φορολογικών παραδείσων, το οποίο διευκολύνει τους πάμπλουτους να αποκρύπτουν 7,6 τρισ. δολάρια, δηλαδή όσο το ΑΕΠ της Γερμανίας και της Βρετανίας μαζί. 

Σύμφωνα με την Credit Suisse, το πλουσιότερο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει περισσότερο πλούτο από όλο τον υπόλοιπο κόσμο.

Η δραματική ανισότητα αποτυπώνεται και στο εξής: το 2010 ήταν 388 τα άτομα τα οποία είχαν πλούτο ισοδύναμο με εκείνον των 3,6 δισ. ανθρώπων του πλανήτη, έναντι των 62 σήμερα. 

Εκτοτε ο πλούτος τους εκτινάχθηκε 44%, δηλαδή άνω των 500 δισ. δολαρίων, όταν αντίστοιχα τα 3,6 δισ. άνθρωποι υπέστησαν μείωση 41%, δηλαδή άνω του 1 τρισ. δολαρίων... 

Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ