31/5/10

Εμπειρίες ενός γιατρού στο Άγιο Όρος



- Πως αντιμετωπίζουν οι μοναχοί την αρρώστια;

- Με υπομονή και καρτερικότητα. «Ασθένεια, Θεού επίσκεψη» λένε.

Μου λέει μια μέρα ένας μοναχός: «Για να μου στείλει ο Θεός την αρρώστια σημαίνει ότι με θυμήθηκε κι ότι κάτι θέλει να μου πει. Αυτός ξέρει. Κι Αυτός που μου την έδωσε, Αυτός και θα μου την πάρει αν και όποτε Εκείνος το θελήσει»

Τι να πεις;

Ο γερο-Ευγένιος λέει: «Για 4 λόγους δίνει ο Θεός τις αρρώστιες: για τις αμαρτίες των γονέων μας, για τις αμαρτίες τις δικές μας, για να ασκηθούμε στην υπομονή και στην ταπείνωση και για έναν τέταρτο λόγο μου μόνο Εκείνος γνωρίζει».

Υπάρχουν βέβαια και οι δυσκολίες.

Ένα βράδυ την άνοιξη που μας πέρασε έρχεται ο γερο-Νικόδημος στο ιατρείο με σχισμένη την αριστερή παλάμη. Δέχτηκε να του την περιποιηθώ, δεν δέχτηκε να του την ράψω. Δεν μπόρεσα να τον πείσω να δεχτεί να του κάνω τον αντιτετανικό ορό. «Η Παναγιά φύλαξε να μην κοπώ πολύ κι αυτή είναι που θα με κάνει καλά».

Μία από τις πρώτες μέρες μου στο Ιατρείο του Αγίου Όρους ήρθε ο γερο-Ιερεμίας. Χωρίς πολλά λόγια μου λέει: «Γιατρέ έχω καρκίνο και ήρθα να μου γράψεις τα φάρμακά μου».

Έμεινα.

Όταν συνειδητοποίησα τι μου είχε πει προσπάθησα να διασκεδάσω κάπως την κατάσταση. Μάταιος κόπος. Ο γερο-Ιερεμίας έδειχνε ότι δεν του χρειαζόταν παρηγοριά. Την είχε μέσα του. «Τώρα είμαι καλά, γιατρέ» μου κάνει. «Όταν θα ʽρθουν οι μεταστάσεις στα κόκαλα να εύχεσαι να μου δώσει ο Θεός δύναμη να τις αντέξω».

Οι παλιοί μοναχοί είναι χάρμα οφθαλμών και ακοής. Χαίρεσαι να κάθεσαι δίπλα τους, ακόμα κι όταν είναι κατάκοιτοι. Ξανανιώνεις μαζί τους.

Δεν είναι μόνο η πείρα τους και η ανθρώπινη σοφία που έχουν να σου προσφέρουν. Σου μεταδίδουν τον αέρα και την άνεση μιας άλλης ζωής. Πας να τους βοηθήσεις ιατρικά και σου λένε: «Γιατρέ, δεν έχω να σου δώσω τίποτα. Το βράδυ όμως θα κάνω προσευχή για σένα. Και νιώθεις για μια στιγμή ότι αυτή είναι η καλύτερη αμοιβή, το πιο δυνατό «φακελάκι». Ξέρεις ότι φεύγοντας δε θα ʽναι μόνο το κρασί, τα κηπευτικά και το θυμίαμα με τα οποία θα σε έχουν φιλοδωρήσει…

Οι νέοι μοναχοί είναι πιο κοντά μας. Αντιμετωπίζουν την ασθένεια λιγότερο φιλοσοφημένα, περισσότερο ορθολογιστικά. Οι περισσότεροι είναι μορφωμένοι. Με ένα, δύο ή και περισσότερα πτυχία. Έρχονται στο ιατρείο για λιγότερο σοβαρά προβλήματα υγείας, ζητούν εξηγήσεις πιο επιστημονικές. Οι απορίες τους είναι πολλές φορές για μένα έναυσμα για περισσότερη μελέτη. Όχι λίγες φορές ανοίγω μπροστά τους κάποιο ιατρικό βιβλίο για να τους δώσω μια πιο έγκυρη απάντηση και το εκτιμούν αυτό.

- Πως αντιμετωπίζουν οι μοναχοί τον θάνατο;

- Χωρίς φόβο. Θα τολμούσα να πω με χαρά.

Έχω δει πολλούς θανάτους μοναχών. Φεύγουν όλοι «πλήρεις ημερών». Ο ένας 86 χρονών, ο άλλος 92.

Πριν 3-4 μήνες στην Σκήτη Κουτλουμουσίου «κοιμήθηκε» ο γερο-Ιωσήφ σε ηλικία 108 χρονών. Μια μέρα πριν το θάνατό του έκανε τον περίπατό του στη Σκήτη. «Αποχαιρέτισε τη Σκήτη» το εξηγούν οι πατέρες.

Κοντά στις Καρυές, στο κελλί του Αγίου Νικολάου, ζει ο γερο-Προκόπης της συνοδείας του γέροντα Ιερόθεου. Επιμένει ότι είναι 99 χρονών. Αν δεν σου το πει, δεν το πιστεύεις. Γυρνάει πάντα ξυπόλητος μέσα και έξω από τα κελί, ακόμα και στις πιο κρύες μέρες του χειμώνα.

Κάνει χιούμορ. Αν του πεις «να τα κατοστήσεις» σου λέει ότι αυτό δεν είναι ευχή, αλλά κατάρα!..

Δουλεύει πολύ. Το εργόχειρό του είναι το πλέξιμο σκουφιών και ραπτική. Έχει μάτι αετού παρόλη την προχωρημένη ηλικία του.

Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι η ηρεμία και η γαλήνη στο πρόσωπό τους την ώρα που ξεψυχούν, που μεταδίδονται και στους γύρω τους.

Συχνά ο μελλοθάνατος δίνει κουράγιο σε όσους τον φροντίζουν. Τους λέει να μη κλαίνε, τους δίνει συμβουλές από την πείρα του ως άνθρωπος και ως μοναχός, τους δίνει την ευχή του.

Πολλοί προβλέπουν το τέλος τους. Φροντίζουν να φεύγουν πάντα έτοιμοι για το αιώνιο ταξίδι. Εννοούν να έχουν εξομολογηθεί και να έχουν κοινωνήσει. Να μην είναι μαλωμένοι με κανένα. «Να μην έχουν χρωστούμενα».

Πριν δύο μήνες κοιμήθηκε στην Μονή Σταυρονικήτα ο γερο-Νικήτας, γύρω στα 90. Παλιός Αγιορείτης – είχε 60 χρόνια στο Όρος. Μου είπε μια μέρα που πήγα να τον επισκεφθώ: «Ακόμα και αν βγάζεις νερό από την πέτρα, μην έχεις την απαίτηση να δεις την Παναγιά».

Τα τελευταία 5-6 χρόνια τα πέρασε στο κρεβάτι με απανωτά εγκεφαλικά. Έκανε υπομονή.

Οι νεώτεροι πατέρες της μονής τον υπηρέτησαν με υπομονή. «Μάλωναν» ποιος θα τον περιποιηθεί. Αμοιβή τους ήταν οι συμβουλές, η πείρα, η ευχή του.

«Νιώθουμε πιο φτωχοί χωρίς αυτόν» είπε ο Ηγούμενος στην κηδεία. «Ήταν παράγοντας ισορροπίας για όλο το μοναστήρι μας, ευλογία της Παναγίας».

Έτσι «κοιμούνται» οι μοναχοί στο Άγιο Όρος. Αφανείς άγιοι. Που δεν τους έμαθε και δεν θα τους μάθει ποτέ κανείς. Συμφιλιωμένοι με όλους και με όλα, με τον εαυτό τους, με το Θεό.

Πριν λίγο καιρό ήρθε στο Όρος γνωστός μου δικηγόρος και τέως βουλευτής με σκοπό να επισκεφθεί ένα ασκητή, φημισμένο για τη σοφία και την αγιότητά του, για κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας του γιου του.

Κατεβήκαμε μαζί στο καλύβι του γέροντα. Τον δέχτηκε εγκάρδια σα να τον γνώριζε από χρόνια.

Περίμενα με πολλή ανυπομονησία και περιέργεια να ακούσω τη «γνωμάτευση» του γέροντα: «Αν ο γιος σου και συ δεν κάνετε προσευχή η αρρώστια θʼ αλλάξει δρόμο. Αν ο Θεός κρίνει ότι ο γιος σου είναι έτοιμος μπορεί να σου τον πάρει τώρα – μη λυπηθείς γιʼ αυτό. Αν πάλι κρίνει ότι δεν είναι ακόμη έτοιμος θα σου τον αφήσει κι άλλο».

Ο ίδιος ασκητής μʼ αγαπάει και μου το δείχνει πάντα με πολύ χιούμορ. «Πάλι εδώ είσαι, ρε γιατρέ; Γιατί ήρθες αφού δεν σε κάλεσα;». Για να συμπληρώσει στο ίδιο στυλ: «Καλά, αφού ήρθες τώρα, θα αρρωστήσω για να μη φύγεις, χωρίς δουλειά!».

Δείχνει του κουτί με τα λουκούμια. «Αυτό είναι το εξωτερικό ιατρείο το δικό μου! Έχει φάρμακα μέσα. Πάρε ένα. Εσύ έχεις τόσο γλυκά φάρμακα;».

Με ξεπροβοδίζει χαριτολογώντας. «Καλύτερα αγροτικός γιατρός παρά Καθηγητής Πανεπιστημίου. Τον αγροτικό γιατρό τον έχεις δίπλα σου ό,τι ώρα θέλεις. Τον καθηγητή που να τον βρεις;».

Ι. Θ. Καρακασίδης
Ιατρός
από το περιοδικό «Πρωτάτον»

ΠΗΓΗ

30/5/10

Δύο βασικές προϋποθέσεις


Δύο βασικές προϋποθέσεις μάς παρουσιάζει ο Κύριος στο Ευαγγέλιο της εορτής των Αγίων Πάντων προκειμένου να ακολουθήσουμε όλοι μας το δρόμο των Αγίων.

Η πρώτη προϋπόθεση είναι η ομολογία της πίστεως. Μας διαβεβαιώνει ο Κύριος ότι κάθε άνθρωπο που θα με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους που καταδιώκουν την πίστη, θα τον ομολογήσω κι εγώ ως πιστό ακόλουθό μου μπροστά στον Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς.

Πολλοί είναι αυτοί που αποδέχονται τον Κύριο Ιησού Χριστό απλά και μόνο ως ένα ιστορικό πρόσωπο, έναν μεγάλο επαναστάτη, έναν προφήτη ξεχωριστό. Εάν όμως Τον αποδεχθούμε και Τον ομολογήσουμε ως Θεάνθρωπο και Σωτήρα μας, τότε θα του εμπιστευτούμε απόλυτα τη ζωή μας και τη σωτηρία της ψυχής μας.

Η δεύτερη προϋπόθεση που θέτει ο Κύριός μας είναι να Τον αγαπάμε περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, ακόμη κι από τα πλέον προσφιλή μας πρόσωπα, όπως είναι ο πατέρας μας και η μητέρα μας. Είναι προφανές ότι δεν έχει ανάγκη από την αγάπη μας ο Θεός. Εμείς όμως και για το δικό μας συμφέρον χρειαζόμαστε το Θεό περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, περισσότερο από όσα υλικά και μάταια πράγματα επιθυμεί καμμιά φορά η ψυχή μας. 


Επισκέπτες


180 επισκέπτες - μέλη των φιλικών κύκλων της Αθήνας - επισκέπτονται σήμερα και φιλοξενούνται στην κατασκήνωσή μας. Τους ευχόμαστε καλή διαμονή!


29/5/10

Το δισκοπότηρο της Αγιά Σοφιάς




Μνήμη Αλώσεως - λίγα ιστορικά στοιχεία


Από τις αρχές του 1453 ο Μωάμεθ προετοιμαζόταν για την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Με έδρα την Ανδριανούπολη συγκρότησε στρατό 150.000 ανδρών και ναυτικό 400 πλοίων. Ξεχώριζε το πυροβολικό του, που ήταν ό,τι πιο σύγχρονο για εκείνη την εποχή και ιδιαίτερα το τεράστιο πολιορκητικό κανόνι, που είχαν φτιάξει Σάξωνες τεχνίτες. Στις 7 Απριλίου, ο σουλτάνος έστησε τη σκηνή του μπροστά από την Πύλη του Αγίου Ρωμανού και κήρυξε επίσημα την πολιορκία της Κωνσταντινούπολης.

Ο αγώνας ήταν άνισος για τους Βυζαντινούς, που είχαν να αντιπαρατάξουν μόλις 7.000 άνδρες, οι 2.000 από τους οποίους μισθοφόροι, κυρίως Ενετοί και Γενουάτες, ενώ στην Πόλη είχαν απομείνει περίπου 50.000 κάτοικοι με προβλήματα επισιτισμού. Η Βασιλεύουσα περιβαλλόταν από ξηράς με διπλό τείχος και τάφρο. Το τείχος αυτό, που επί 1000 χρόνια είχε βοηθήσει την Κωνσταντινούπολη να αποκρούσει νικηφόρα όλες τις επιθέσεις των εχθρών της, τώρα ήταν έρμαιο του πυροβολικού του σουλτάνου, που από τις 12 Απριλίου άρχισε καθημερινούς κανονιοβολισμούς...


«Ο αυτοκράτορας:...Ναι, επιθυμώ να πεθάνω εδώ μαζί σας».



Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και η Άλωση της Κωνσταντινούπολης

«Ο αυτοκράτορας, εξακολουθεί στην αφήγησή του ο Μοσχοβίτης, άκουσε σιωπηλά τους συμβούλους του». Η συμβουλή σας είναι εξαιρετική. Σας ευχαριστώ για αυτή. Γνωρίζω ακόμα και πόσο ωφέλιμο για τον αγώνα σας θα μπορούσε να είναι το διάβημα που προτείνετε, επειδή, όπως πολύ σωστά λέτε, όλα μπορούν να συμβούν εκτός από το ότι ποτέ δεν θα αποφασίσω να εγκαταλείψω μέσα σε τέτοια συμφορά τον κλήρο μου και τις άγιες εκκλησίες και την πρωτεύουσα, το θρόνο και το λαό μου. Τι θα έλεγε για μένα η οικουμένη; Αντίθετα, σας ικετεύω να μου ζητήσετε να μη σας εγκαταλείψω. Ναι, επιθυμώ να πεθάνω εδώ μαζί σας. Έπειτα έσκυψε και έκλαψε πικρά, και μαζί του έκλαψαν ο πατριάρχης και όλοι οι παρόντες. Και εκ νέου έστειλαν αγγελιοφόρους στην Πελοπόννησο, στα νησιά και στη Φραγκία.
       

Η δραματική αυτή σκηνή, την οποία έτσι τη διηγείται ο άσημος χρονογράφος, ενέχει αναμφισβήτητο μεγαλείο. Βλέπουμε να διαγράφεται ο ηρωικός χαρακτήρας του άτυχου ηγεμόνα, ο οποίος μόλις μετά από λίγες μέρες επρόκειτο να θυσιαστεί για χάρη του λαού του.
       

Ο βασιλιάς εκείνος ο γενναιότερος από οποιονδήποτε άλλον επαναλάμβανε πολλές φορές ότι για αυτά ο καλός ποιμένας όφειλε να θυσιάσει τη ζωή του για το ποίμνιο.


Γουσταύου Σλουμβερζέ «Κωνσταντίνος Παλαιολόγος και 
η πολιορκία και άλωσις της Κωνσταντινουπόλε­ως», 
έκδ. Βασ. Ρηγόπου­λου, Θεσσαλονίκη 1991, σσ. 220-21.

28/5/10

Στιγμιότυπο απ' τη ζωή στο σχολείο μας



Μου διηγήθηκε ένας διευθυντής:
« Πρωί πρωί ήρθε στο γραφείο μου το πενταμελές συμβούλιο του Χ τμήματος Γυμνασίου και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
- Τι θέλετε παιδιά;
- Κύριε, θα θέλαμε να μας επιτρέψετε να κάνουμε γενέθλια σε μία συμμαθήτρια μας την τελευταία ώρα.
- Μα, παιδιά μου, εδώ έχουμε τριακόσια άτομα. Αν κάναμε για τον καθένα γενέθλια…
- Όχι κύριε. Πρόκειται για τη Χ συμμαθήτρια μας της οποίας οι γονείς πριν από δυο μήνες σκοτώθηκαν σε αυτοκινητικό δυστύχημα… Και, όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορεί να κάνει γενέθλια στο σπίτι της.
- Τότε αλλάζει το πράγμα. Μπράβο σας που το σκεφτήκατε! Μόνο που…
- Τι, κύριε;
- Να, αν δε σας πειράζει θα ήθελα να καλέσετε και μένα.
- Θα καλέσουμε όλους τους καθηγητές και τις καθηγήτριες του σχολείου…
- Έτσι να κάνετε πάντα στη ζωή σας, παιδιά μου…
Δάκρυσα και κόλλησα το πρόσωπο μου στο παράθυρο να μη με δουν τα παιδιά.
Το ορφανό κορίτσι δεν μπορούσε να χορτάσει την τόση χαρά που της πρόσφεραν οι συμμαθητές της, οι συμμαθήτριες της, οι δάσκαλοι της. Αυτή τη μέρα στο σχολείο είχε πολλούς πατεράδες και πολλές μανάδες. Και το σπουδαιότερο, δε μας στοίχισε τίποτα. Τα παιδιά μας έδωσαν ένα μάθημα ανθρώπινης συμπεριφοράς».


Από το βιβλίο «Ο διευθυντής του σχολείου 
και ο αυτοσεβασμός του εκπαιδευτικού», 
εκδόσεις Σαββάλας, Αθήνα 2002
 
Ευχαριστούμε τον φίλο μας σ. π. που μας το έστειλε

Ο αποστολικός βίος




27/5/10

Θ. Λειτουργία στην Αγία Σκέπη



Θ. Λειτουργία την Κυριακή 30 Μαΐου 2010 
στον Ι. Ν. της Αγ. Σκέπης.

Θα τελεσθεί και το μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων Ευεργετών, Δωρητών και μελών της Χριστιανικής Εστίας Πατρών.

Έναρξη όρθρου: 7 π.μ.


Εκδήλωση για την Άλωση της Πόλης


Το Σάββατο 29.5.2010 στις 8 το βράδυ 
θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση για την  
557η επέτειο από της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως 
στη Διακείδιο Σχολή Λαού με ομιλητή 
τον Σεβ. Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ.

Βυζαντινός χορός θα αποδώσει ύμνους και δημοτικά τραγούδια της Αλώσεως.


26/5/10

Χριστιανικές αἱρέσεις καί παραχριστιανικές ὁμάδες


ΟΜΑΔΕΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ

Κατάλογος πού καταρτίστηκε ἀπό τήν Ε΄ Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας (Ναύπακτος, 13-18.5.1993) καί ἐγκρίθηκε ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο


   1. Ἀδελφότητα Παιδικοῦ εὐαγγελισμοῦ
   2. ΑΜG - Προωθώντας τίς Διακονίες τοῦ Εὐαγγελίου
   3. Ἀνώνυμοι Χριστιανοί
   4. Ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς
   5. Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ
   6. Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ
   7. Ἀποστολική Χριστιανική Ἐκκλησία
   8. Ἀρχέγονη Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία
   9. Βιβλική Ἑταιρεία Λόγος Ζωντανός
  10. Βιβλικό Μήνυμα
  11. Βιβλικός Κύκλος
  12. Βιβλικός Σύνδεσμος
  13. Γυναικεία Ἀδελφότητα AGLOW
  14. Διακονίες τοῦ Εὐαγγελίου ὁ Φᾶρος
  15. Διεθνές Ἱεραποστολικό Κέντρο
  16. Διεθνής Ἀδελφότης Ἐπαγγελματιῶν τοῦ Πλήρους Εὐαγγελίου
  17. Διεθνής Ἐκκλησία τοῦ Τετραγωνικοῦ Εὐαγγελίου
  18. Εἰκονογραφημένη Διεθνής Φιλολογία
  19. Ἐκκλησία Εὐαγγελιστῶν
  20. Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ / Anderson
  21. Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ / Κλήβελαντ
  22. Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ τῆς Πεντηκοστῆς
  23. Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ τῆς Προφητείας
  24. Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ τοῦ Πλήρους Εὐαγγελίου
  25. Ἐκκλησία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τῶν Ἁγίων τῶν Τελευταίων Ἡμερών (Μορμόνοι)
  26. Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ
  27. Ἐκκλησία τῶν Ἀδελφῶν
  28. Ἐκκλησία τῶν Ἀντβεντιστῶν τῆς Ἑβδόμης Ἡμέρας
  29. Ἐλευθέρα Ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς
  30. Ἐλευθέρα Εὐαγγελική Ἐκκλησία (ΕΕΕ)
  31. Ἑλληνική Ἐκκλησία Ἀποστολικῆς Πίστεως
  32. Ἑλληνική Ἱεραποστολική Ἕνωση (ΕΙΕ)
  33. Ἑλληνική Κίνηση Πνευματικῆς Ἀναγέννησης (ΕΚΠΑ)
  34. Ἑλληνικό Κέντρο τῆς Βίβλου (ΕΚΒ)
  35. Ἐπιχείρηση Κινητοποίηση (ΟΜ)
  36. Ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς - Ἱεραποστολή
  37. Ἑταιρεία Βιβλικῶν Σπουδῶν
  38. Ζωντανή Μαρτυρία
  39. Ἡ Ἀποκαταλλαγή τῶν Πάντων
  40. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ
  41. Ἡ Κίνηση Μαραναθᾶ (ΜCΜ)
  42. Ἡ Κίνηση Φιλαδελφείας
  43. Ἡ Μάχαιρα τοῦ Πνεύματος
  44. Ἰνστιτοῦτο Ἐμμαούς
  45. Κίνηση γιά τή Χριστιανική διαπαιδαγώγηση τοῦ παιδιοῦ
  46. Κίνηση Unity
  47. Κοινωνία Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ
  48. Λόγοι Ζωῆς
  49. Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ
  50. Μελετητές τῆς Βίβλου
  51. Νεοαποστολική Ἐκκλησία
  52. Νεολαία μέ Ἀποστολή
  53. Ὁμάδα Ἐργασίας Χριστιανῶν Ἐκδοτῶν (ΑCP)
  54. Ὀρθόδοξη Πίστη
  55. Ὁ Χριστός γιά τά Ἔθνη
  56. Παγκόσμια Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ
  57. Πανελλήνια Ἀδελφότητα Χριστιανική Ἀναμόρφωση (ΠΑΧΑ)
  58. Πανελλήνια Ἱεραποστολή Συμπαράστασης (ΠΙΣ)
  59. Πανεπιστημιακός Βιβλικός Σύνδεσμος
  60. Πνευματικό Κέντρο Ἐπιστημόνων καί Φοιτητῶν
  61. Reinhard Bonnke
  62. Σύναξη τοῦ Θεοῦ (Assemblies of God)
  63. Σταυροφορία Παγκοσμίου Λογοτεχνίας
  64. Σταυροφορία Χριστιανικῆς Λογοτεχνίας (CLC)
  65. Σταυροφορία Χριστιανικοῦ Ἐντύπου (ΣΧΕ)
  66. Τά Καλά Νέα
  67. Τό Εὐαγγέλιο σέ κάθε Σπίτι
  68. Χριστάδελφοι
  69. Χριστιανική Ἀλήθεια
  70. Χριστιανική Ἐπιστήμη
  71. Χριστιανική Κίνηση Ἀγάπης (ΧΚΑ)
  72. Χριστιανική Παραγωγή Μέσων Μαζικῆς Ἐνημέρωσης (CMP)
  73. Χριστιανικό Κέντρο Σταυροδρόμι
  74. Χριστιανοί

Αληθινό κακό είναι...

Ούτε η φτώχεια,ούτε η πείνα, ούτε η αρρώστια, ούτε ο πόνος, ούτε ο πόλεμος, ούτε ο θάνατος είναι αληθινά κακά.

Αληθινό κακό είναι μόνο η αμαρτία, γιατί μόνο η αμαρτία μπορεί να χωρίσει την ψυχή από τον Θεό, στην Αιωνιότητα…


Αββάς Ισαάκ

25/5/10

Ο τρελο-Γιάννης

 Ο τρελο-Γιάννης [Α' και Β' Τόμος]

Η αληθινή ιστορία ενός δια Χριστόν σαλού που έζησε σε μία γειτονιά μέσα στο χάος της Αθήνας. Πίσω από την μάσκα της σαλότητας, βρισκόταν μία σύγχρονη χαρισματική μορφή που μυστικά και αθόρυβα βοηθούσε τους συνανθρώπους του με πολλούς τρόπους…

Πρόσφερε το υστέρημά του για να ανακουφίσει οικονομικά οικογένειες αλλά και νέους.

Προσευχόταν θερμά για όλη του τη γειτονιά. Σαν πραγματικός φύλακας άγγελος, προστάτευε άτομα από φυσικούς ή πνευματικούς-ηθικούς κινδύνους. Δεχόταν αγόγγυστα εμπαιγμούς και κοροϊδίες. Κατάφερε να ενώσει τους ανθρώπους μίας γκρίζας και απρόσωπης γειτονιάς.

Η ιστορία του τρελο-Γιάννη μας συγκινεί αλλά και μας γεμίζει ελπίδα. Αποδεικνύεται ότι και στις μέρες μας ανακαλύπτουμε διαμάντια μέσα στους βούρκους…



Συγγραφέας: Δ. Μακρής
Εκδόσεις: «Αγαθός Λόγος»

24/5/10

Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος

Το Άγιο Πνεύμα ονομάζεται και Παράκλητος (=Παρηγορητής), γιατί μπορεί να μας παρηγορεί και να μας δίνει αναψυχή. Άλλα κι ο Χριστός ονομάζεται Παράκλητος (=Παρηγορητής). Έφυγε, λοιπόν, ο Χριστός κι ήλθε άλλος Παράκλητος για μας, το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα Το πήραμε αντί του Χριστού. Και δια του Χριστού Το έχουμε. Επίσης ονομάζεται Παράκλητος, επειδή μεσιτεύει για μας προς το Θεό με στεναγμούς πού δε μπορούν να εκφραστούν με λέξεις, γιατί είναι φιλάνθρωπο (αγαπά τους ανθρώπους) και ενδιαφέρεται για μας, ακριβώς όπως κι ο Χριστός. Γι’ αυτόν ακριβώς το Λόγο και ονομάζεται «Άλλος Παράκλητος». Και λέει ο Απόστολος: «Έχουμε Παράκλητο (=μεσίτη, συνήγορο) κοντά στον Πατέρα, τον Ιησού». 

Ονομάζεται δε «Άλλος», επειδή είναι ομοούσιος με τον Υιό. Έτσι το Άλλος (= με κεφαλαίο το άλφα) και Άλλος λέγεται για ομοούσια και ομοφυή πράγματα, ενώ οι λέξεις άλλο (= με μικρό το άλφα) και άλλο χρησιμοποιούνται για διαφορετικής φύσεως πράγματα (λέμε π.χ.: άλλο το ένα και άλλο το άλλο).
.......
Το Άγιο Πνεύμα δόθηκε τρεις φορές με διαφορετικό τρόπο απ’ το Χριστό στους Μαθητές Του. Την πρώτη φορά πριν απ’ το Πάθος Του, αλλά πολύ αμυδρά. Πάλι, μετά την Ανάσταση Του ο Χριστός με εμφύσημα είπε στους Μαθητές Του πιο καθαρά: «Λάβετε Πνεύμα Άγιον…». Και τώρα ξεκάθαρα και ολοφάνερα τους έστειλε το Άγιο Πνεύμα. Ή για να το πούμε καλύτερα, Αυτό, το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε, φωτίζοντας πιο τέλεια και αγιάζοντας τους Αποστόλους και μέσω αυτών έκανε δική Του ολόκληρη πραγματικά την οικουμένη!

του ιερομ. Ιερωνύμου Δελημάρη

23/5/10

Πώς γνωρίζομε το Άγιο Πνεύμα


Αυτό που λέγει ο ευαγγελιστής Ιωάννης «ούπω γάρ ην Πνεύμα Άγιον, ότι Ιησούς ουδέπω εδοξάσθη», έχει την εξής ερμηνεία: Δεν είχαν όλοι την τελεία γνώση του αγιασμού και των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Δεν είχε γίνει ακόμη γνωστό στην υφήλιο και δεν δοξαζόταν μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό. Δηλαδή λέμε ότι ο Θεός έρχεται προς ημάς, όταν εμείς τον γνωρίσουμε. Και γνωρίζομε το Άγιο Πνεύμα, όχι όποτε θέλωμε, αλλά όταν αποκτήσωμε τελειότητα στο να σκεπτώμεθα ορθά και καθαρά. Και όταν, αγωνιζόμενοι πνευματικά, καθαρθούμε με τις αρετές και έτσι γίνουμε άξιοι, τότε το ίδιο (το Άγιο Πνεύμα) αυτόματα μας παρέχει τον λαμπρό φωτισμό του.


(Δίδυμος ο Τυφλός)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ


ΠΗΓΗ


ΙΔΙΟΜΕΛΟ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ

Πάντα χορηγεῖ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον,
βρύει προφητείας,
ἱερέας τελειοῖ,
ἀγραμμάτους σοφίαν ἐδίδαξεν,
ἁλιεῖς θεολόγους ἀνέδειξεν,
ὅλον συγκροτεῖ τὸν θεσμὸν τῆς Ἐκκλησίας,
Ὁμοούσιε καὶ Ὁμόθρονε,
τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ,
Παράκλητε, δόξα σοι.
 

22/5/10

Το χρέος μας


Μια μικρή σταγόνα η ζωή του ανθρώπου. Μια σταγόνα στον ωκεανό της αιωνιότητας. Μια ελάχιστη στιγμή στην αχανή έκταση του απείρου. Λίγα δειλά βήματα πάνω στη μικρή μας γη, και σύντομα φθάνει το τέλος.

Και μετά η Αρχή! Σ’ έναν άλλο κόσμο. Σε μιαν άλλη, υπέρχρονη και υπερκόσμια πραγματικότητα.

Ποια είναι αυτή η πραγματικότητα; Ποιος είναι αυτός ο άλλος κόσμος; Τι είναι η αιωνιότητα; Και πώς θα ζήσουμε εκεί;

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι είμαστε φορείς μιας αιώνιας ευθύνης. Ότι διαχειριζόμαστε κάτι πολύ μικρό, που όμως έχει άπειρη αξία. Κάτι λίγο, που δεν θα τελειώσει ποτέ. Τη μικρή ανθρώπινη ζωή μας, που θα συνεχισθεί στην αιωνιότητα!

Γιατί έχουμε μέσα μας, αποτέλεσμα της πνοής του Θεού, την αθάνατη ψυχή μας. Γιατί μέσα στα βάθη της υπάρξεώς μας είναι κρυμμένη η εικόνα του Θεού, που έχουμε χρέος να την υπερασπισθούμε, να τη σεβασθούμε και να την τιμήσουμε. Και θα δώσουμε κάποτε λόγο γι’ αυτό. Όταν θ’ αντιμετωπίσουμε τη δικαιοσύνη του Θεού, του παντοκράτορος Κυρίου, που με ειδική φροντίδα και στοργή μας έφερε στην ύπαρξη και με άπειρη αγάπη μας ετοίμασε μια αιωνιότητα δόξας και χαράς...


«Μέλλουσα Κρίση και Αιωνιότητα», 
αρχιμ. Αστερίου Σ. Χατζηνικολάου


Έπλασε πονηρούς ανθρώπους ο Θεός;

Δεν έπλασε πονηρούς ανθρώπους ο Θεός. Ο Θεός τα έπλασε όλα «καλά λίαν». Μας έπλασε χωρίς κανένα ψεγάδι.

Τότε γιατί συμπεριφέρεται με πονηριά ο άνθρωπος;

Ο άνθρωπος στον Παράδεισο πριν από την πτώση δεν ήταν πονηρός. Άρχισε να πονηρεύει μετά από το προπατορικό αμάρτημα από δική του υπαιτιότητα. Δεν προσέχει, συγκατατίθεται στο κακό, αποκτά πείρα του κακού και πονηρεύει η προαίρεσή του.

Κατ’ εξοχήν πονηρός είναι ο διάβολος. Αλλά και ο διάβολος δεν ήταν εξ αρχής πονηρός. Ήταν αγαθός άγγελος, και μάλιστα αρχηγός αγγελικού τάγματος, και ονομαζόταν Εωσφόρος. Με τη δική του ελεύθερη θέληση υπερηφανεύθηκε. Κι από τότε πονήρεψε τόσο πολύ που έγινε η προσωποποίηση της πονηρίας, ο κατ’ εξοχήν πονηρός.

Το ίδιο και ο άνθρωπος από τη φύση του δεν είναι πονηρός. Πονηρός γίνεται με την ελεύθερη θέλησή του. Όσο πιο πολύ εξομοιώνεται με τον διάβολο, τόσο πιο πολύ πονηρεύει. Γίνεται κακοήθης, ανειλικρινής, πανούργος. Μελετάει πονηρά εναντίον των συνανθρώπων του: πώς θα τους αδικήσει, πώς θα τους ζημιώσει, πώς θα τους παραγκωνίσει, πώς θα τους βλάψει, και τα όμοια.


21/5/10

Η προσφορά του Μ. Κωνσταντίνου (συνοπτικά)


- Έδωσε τέλος στους διωγμούς – Εξέδωσε το Διάταγμα των Μεδιολάνων - της ανεξιθρησκείας.

- Προστάτεψε τη Χριστιανική πίστη από την αίρεση του Αρείου – Συγκάλεσε την Α΄Οικουμενική Σύνοδο.

- Έκτισε την Κωνσταντινούπολη.

- Έκτισε ναούς(της Αγίας Σοφίας, των Αγίων Αποστόλων, της Αγίας Ειρήνης, του Αγίου Μωκίου, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, της Αναστάσεως του Χριστού στα Ιεροσόλυμα κλπ).

- Έκλεισε ειδωλολατρικούς ναούς(Αστάρτης Φοινίκης).

- Θέσπισε νόμους εναντίον των θυσιών και των ειδωλικών τελετών.

- Απέστειλε τη μητέρα του, την Αγία Ελένη, στα Ιεροσόλυμα για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.

- Ρύθμισε το πότε πρέπει να γιορτάζεται το άγιο Πάσχα σ' όλο τον κόσμο.

- Θεσμοθέτησε πρώτος αυτός την Κυριακή, ως την κατεξοχήν ήμερα προσευχής και την καθιέρωσε με νόμο ως ημέρα αργίας.

- Με εντολή του ακόμη τιμώνταν χαρμόσυνα οι ήμερες του μαρτυρίου των Αγίων Μαρτύρων, καθώς και οι λοιπές εορτές της Εκκλησίας μας.

- Περαιτέρω πρόσταξε και χαράχτηκε ο Σταυρός στα όπλα των στρατιωτών του.

- Έγραψε για όλους τους στρατιωτικούς(στα λατινικά) προσευχή για να προσεύχονται.

- Προνόησε για τους Χριστιανούς στην Περσία, έγραψε επιστολή προς τον βασιλέα των Περσών Σαβώρ Β' (310-381), οπού με λόγους κατάλληλους τον παρακινεί να φροντίζει, ώστε οι εκεί πιστοί να διάγουν ειρηνικά και όπου ομολογεί ξεκάθαρα την πίστη του στον Χριστό.

- Επανέφερε σε υψηλά αξιώματα χριστιανούς που είχαν εκδιωχθεί από το ειδωλολατρικό καθεστώς.

- Έδωσε πίσω τις περιουσίες των χριστιανών που είχαν αρπαχθεί από τους ειδωλολάτρες.

- Απάλλαξε την Εκκλησία από τη φορολογία και της έδωσε το δικαίωμα να δέχεται δωρεές.

- Έκοψε νομίσματα με χριστιανικά σύμβολα.

- Σταμάτησε τους αγώνες των μονομάχων.

- Κατάργησε τον δια σταυρού θάνατον.

- Τέλος, βαπτίζεται ο ίδιος χριστιανός.


 

Χρόνια Πολλά



Απολυτίκιο
«Πρώτος πέφηνας, εν Βασιλεύσι, θείον έδρασμα, της ευσεβείας, απ’ ουρανού δεδεγμένος το χάρισμα· όθεν Χριστού τον Σταυρόν εφανέρωσας, και την Ορθόδοξον πίστην εφήπλωσας. Κωνσταντίνε ισαπόστολε, συν Μητρί Ελένη θεόφρονι, πρεσβεύσατε υπέρ των ψυχών ημών»
 
Απολυτίκιο
«Του Σταυρού σου τον τύπον εν ουρανώ θεασάμενος, και ως ο Παύλος την κλίσιν ουκ εξ ανθρώπων δεξάμενος, ο εν Βασιλεύσιν Απόστολος σου Κύριε, Βασιλεύουσαν πόλιν τη χειρί σου παρέθετο· ην περίσωζε δια παντός εν ειρήνη, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε»


19/5/10

19 Μαΐου: Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού


Επιτέλους τους ξεριζώσαμε...
Enfin, nous avons réussi à les déraciner... 
(Κεμάλ Ατατούρκ, 13 Αυγούστου 1923)

Ενενήντα και πλέον γενιές και 3000 χρόνια παραμονής σ’ εκείνη τη γωνιά του πλανήτη φαίνεται δεν ήταν αρκετή για να ριζώσουμε στα χώματα εκείνα. Από τα μέσα του 1919 μια νέα μέρα ξημέρωσε για τον ελληνισμό του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Κι αυτή την μέρα την ξεκίνησαν οι πρόγονοί μας. Ήρθαν σαν πρόσφυγες, πεινασμένοι, άρρωστοι, φοβισμένοι και φτωχοί. 


Φτωχοί από οικογένεια, φτωχοί από φίλους, φτωχοί από σπίτια, περιουσίες και υπάρχοντα. Δούλεψαν σκληρά, μάθανε στα παιδιά τους γράμματα, ασχολήθηκαν με τα προβλήματα της κοινωνίας και κατάφεραν να ενσωματωθούν πλήρως με το ντόπιο ελληνικό στοιχείο. 

Ας μην ξεχνάμε πως εδώ είμαστε 3-4 γενιές και πίσω μας, στον ΠΟΝΤΟ, στη Μ. ΑΣΙΑ, αφήσαμε νεκρούς 90 γενεών. Εδώ είμαστε λίγοι, ΕΚΕΙ είμαστε πολλοί....
 


"Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.. "
"Το Έθνος κι αν σκλαβώθηκε, θ' αναστηθεί και πάλι.. ".


Από το http://diaspora-grecque.com



Η μητέρα τού έδειξε το δρόμο της σωτηρίας...


Στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ήταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο.
 

Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας. Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα δωμάτιο. Και να ξαφνικά ο παπάς ευρίσκεται εκεί μόνος με μόνο τον άρρωστο.

Ο άρρωστος τού δείχνει με χειρονομίες την πόρτα και σκούζει.


- Φύγε από εδώ! Ποιος σε εκάλεσε; Εγώ είμαι άθεος. Και άθεος θα πεθάνω.

Ο παπάς τα έχασε.
 

- Μα δεν ήλθα από μόνος μου! Με εκάλεσε η γριά!
 

- Ποια γριά; Εγώ δεν ξέρω καμμιά γριά!
 

Ο παπάς, καθώς στέκει απέναντί του, βλέπει επάνω από το κεφάλι του άρρωστου, μια φωτογραφία με την γυναίκα που τον εκάλεσε. Του λέει, ενώ του δείχνει το πορτραίτο.
 

- Να αυτή!
 

- Ποια αυτή, Ξέρεις, τι λες, παπά; Αυτή είναι η μάνα μου. 

Και έχει πεθάνει χρόνια τώρα! 

Για μια στιγμή πάγωσαν και οι δύο. Αισθάνθηκαν δέος. Ο άρρωστος άρχισε να κλαίει. Και αφού έκλαψε, ζήτησε να εξομολογηθεί. Καί μετά, εκοινώνησε.

Η μητέρα του είχε φροντίσει από τον ουρανό, να του δείξει τον δρόμο της σωτηρίας.

Δημητρίου Ντούτκο, ιερέως
Από το βιβλίο του (Στό σταυροδρόμι)

18/5/10

Μην λες ότι δεν υπάρχει


Ένας φίλος σου, σου επαναλαμβάνει συνεχώς: «Δεν υπάρχει Θεός!». Κι αισθάνεσαι σαν να σε χτυπά μαστίγιο! Κι εσύ αγωνιάς για την ψυχή και τη ζωή του. Και καλά σκέφτεσαι.
.............
Μια φορά, αντικρούοντάς τον, του είπατε: «Ο Θεός υπάρχει. Για σένα δεν υπάρχει». Και δε σφάλατε. Γιατί εκείνοι που αποκόπτονται από τον Αιώνιο και Ζωοδότη Κύριο εδώ στη γη, αποκόπτονται από τη ζωή την πραγματική. Αυτοί, ούτε εδώ, ούτε και στην άλλη ζωή δεν θα μπορέσουν να γευθούν το μεγαλείο του Θεού και της πλάσης Του. Και καλύτερα να μην είχαμε γεννηθεί, παρά να είμαστε αποκομμένοι από τον Θεό.

Αν ήμουνα στη θέση σου θα του έλεγα τα εξής:

- Κάνεις λάθος, φίλε μου! Ορθότερο θα ήταν, αν έλεγες: «Εγώ δεν έχω Θεό». Διότι το βλέπεις, ότι υπάρχουν τόσοι άνθρωποι γύρω σου, που αισθάνονται το Θεό, και γι' αυτό το διακηρύττουν ότι υπάρχει Θεός. Λοιπόν, μη λες: «Δεν υπάρχει Θεός»! Περιορίσου να λες: «Εγώ δεν έχω Θεό»!.

- Κάνεις λάθος! Μη μιλάς σαν τον άρρωστο που λέει ότι δεν υπάρχει πουθενά υγεία!

- Σφάλεις! Μοιάζεις με το τυφλό που λέει: «Δεν υπάρχει φως στο κόσμο»! Ασφαλώς, υπάρχει και είναι διάχυτο παντού. Αυτός ο δυστυχής δεν έχει το φως του! Θα μιλούσε δε σωστά αν έλεγε: «Εγώ δεν έχω μάτια και δε βλέπω το φως».

- Κάνεις λάθος! Μιλάς σαν το ζητιάνο που λέει: «Δεν υπάρχει χρυσάφι στη γη»! Μα χρυσάφι υπάρχει και πάνω στη γη και μέσα στη γη απλώς αυτός δεν έχει! Το σωστό θα ήταν να έλεγε: «Εγώ δεν έχω χρυσάφι»!

- Κάνεις λάθος! Μοιάζεις με το κακό εκείνο άνθρωπο που λέει: «Δεν υπάρχει καλοσύνη στο κόσμο»! Ενώ θα έπρεπε να πει: «Εγώ δεν έχω ούτε ίχνος καλοσύνης μέσα μου» και όχι «δεν υπάρχει πουθενά καλοσύνη στο κόσμο»!

Αυτά να του πεις. Γιατί, όταν κάτι δεν το έχεις εσύ και δεν το γνωρίζεις, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πουθενά κι ότι αυτό δεν το έχει κανείς! Γιατί μιλάς εκ μέρους όλων των ανθρώπων; Πώς διακηρύττεις ότι τη δική σου ασθένεια την έχουν όλοι; Και πώς όλοι έχουν τη δική σου πλάνη;

Εκείνοι που δεν θέλουν να ζουν με τον Θεό είναι ελάχιστοι. Αλλά και γι' αυτούς ο Θεός υπάρχει! Και τους περιμένει μέχρι την τελευταία τους αναπνοή στη γη. Και μόνο αν δεν φροντίσουν να μετανοήσουν, έστω και τη τελευταία του στιγμή, μόνο τότε ο Θεός στην άλλη τους ζωή θα παύσει να υπάρχει σ' αυτούς, οπότε θα τους διαγράψει από το βιβλίο της ζωής.


Από το βιβλίο "Δρόμος δίχως Θεό, δεν αντέχεται", 
Επιστολές του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. 
Εκδόσεις "εν Πλω"


1990 - Άγκυρα




17/5/10

Οι εκδηλώσεις στο Δελβινάκι



Μέσα στην δίνη και στον σάλο της οικονομικής κρίσεως και της κοινωνικής αναστατώσεως, η Ιερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ωργάνωσε και εφέτος τις καθιερωμένες εκδηλώσεις για τον Αυτονομιακό Αγώνα της Βορείου Ηπείρου και την υπογραφή του «Πρωτοκόλλου της Κερκύρας» (Φεβρουάριος - Μάϊος 1914)

Στις εκδηλώσεις, που, κατά γενική ομολογία στέφθηκαν από επιτυχία, παραβρέθηκαν μέλη του ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. και της Σ.Φ.Ε.Β.Α. και πλήθος ανθρώπων, τόσο από τις Επαρχίες Πωγωνίου και Κονίτσης, όσο και από άλλες περιοχές της Πατρίδος μας. 

Οι εκδηλώσεις έγιναν στο Δελβινάκι, την Κυριακή, 16 Μαΐου 2010. Μετά την αρχιερατική Θεία Λειτουργία και το Μνημόσυνο των πρωτεργατών του νικηφόρου εκείνου αγώνος, ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ  εξεφώνησε την καθιερωμένη ομιλία. Στην συνέχεια, ακολούθησε ειρηνική πορεία μέχρι το ηρώο της κωμοπόλεως.

Απ' το δελτίο τύπου της Ι. Μητροπόλεως


Ο πλεονέκτης ποτέ δεν λέει "φθάνει"



15/5/10

Οι εξετάσεις πλησιάζουν (ΙΙΙ)


6ο Όσο κι αν σας φαίνεται ανεφάρμοστο, μην προσπαθείτε να καλύψετε ύλη τις τελευταίες λίγες ώρες πριν την εξέταση, γιατί δημιουργεί μάλλον σύγχυση και πρόωρη κόπωση, παρά ωφελεί. Καλύτερα να φροντίσετε να τελειώσετε τη γενική επανάληψη τουλάχιστον δύο μέρες πριν την εξέταση, ώστε την παραμονή να μπορέσετε να κάνετε μια σύντομη ανασκόπηση ολόκληρης της ύλης. Αυτό θα βοηθήσει να οργανώσετε στη μνήμη όσα έχετε μάθει, ώστε την ώρα τής εξέτασης να μπορέσετε να τα ανακαλέσετε γρήγορα και αποτελεσματικά. Άν μπορούσατε το πρωί της εξέτασης να μην ανοίξετε καθόλου τα βιβλία...

7ο Ξεκινήστε με εμπιστοσύνη στο Θεό, χωρίς σκέψεις ούτε για την ύλη, ούτε για τις συνέπειες τυχόν επιτυχίας ή αποτυχίας αλλά με τις πνευματικές δυνάμεις ακέραιες.
Οι εξετάσεις είναι ένας σταθμός και όχι το τέρμα της ζωής σας. Είναι τόσο όμορφο να φτάσετε σ’ αυτές με το φρόνημα: θα κάνω το καθήκον μου σαν το παν να εξαρτάται από μένα. Θα προσευχηθώ με πίστη στο Θεό, σαν το παν να το περιμένω από Εκείνον. Αυτά ας είναι τα δύο όπλα σας στη μάχη των εξετάσεων, που σε λίγο αρχίζει...



Εκδηλώσεις στο Δελβινάκι

17 Μαΐου 1914: Υπογραφή Πρωτοκόλλου Κέρκυρας

Εκδηλώσεις για την επέτειο 
της Αυτονομίας της Β. Ηπείρου

Επετειακές εκδηλώσεις στο Δελβινάκι 
16 / 5 / 2010
από την Ι. Μητρόπολη Κονίτσης

Ομιλητής: ο Σεβ. Μητροπολίτης κ.κ. ΑΝΔΡΕΑΣ


Με δεδομένη την πάγια στοχοθεσία της Αλβανίας για πλήρη συρρίκνωση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, προβάλλει αναπόδραστα η αναγκαιότητα, για την σφυρηλάτηση της ενότητος και του αγωνιστικού φρονήματος των αδελφών μας και κυρίως για την υιοθέτηση από την Ελληνική Πολιτεία Εθνικής Στρατηγικής στο Βορειοηπειρωτικό. Μιας Στρατηγικής που θα επιτρέψει στο Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό να παραμείνει και να αναπτύξει όλες τις δημιουργικές του δυνάμεις στις πατρογονικές εστίες, σε εύθετο δε χρόνο, να επιστρέψει ισχυρός στο προσκήνιο της Ελληνικής Ιστορίας και να διεκδικήσει με ελεύθερη βούληση και με την αποφασιστική συμπαράσταση της Μητρός Ελλάδος, κάθε δικαίωμα που απορρέει από τη διεθνή έννομη τάξη.

Η 17 Μαΐου του 1914 αποτελεί ασφαλή οδοδείκτη σε αυτόν τον αγώνα.

Γιατί, Τίποτα δεν τελείωσε ακόμη!
από το δελτίο τύπου της Σ.Φ.Ε.Β.Α

14/5/10

Για περίπατο στην κατασκήνωση την Κυριακή


Κυριακή 16 Μαίου 2010

Περίπατος και ομαδικά παιχνίδια 
στην κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ


Αναχωρούμε στις 8.15 π.μ. από τη Χριστ. Εστία 

Επιστρέφουμε στις 3.30 μ.μ.

Δήλωσε συμμετοχή στο κατηχητικό ή 
την ομάδα σου

Για κορίτσια δημοτικού
 

Πορεία προς την τελειότητα


Την Κυριακή  16/5/2010 & ΩΡΑ 7.00 μ.μ.

στη Χριστ. Εστία Πατρών ομιλητής θα είναι:

ο κ. Παπαδόπουλος Πρόδρομος
Φιλόλογος-Θεολόγος

Με θέμα:

 
"ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ"
 

Οι εξετάσεις πλησιάζουν (ΙΙ)


3ο Ο πανικός τής έλλειψης χρόνου είναι πολύ κακός παράγοντας. Εδώ βοηθά ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα. Σημασία δεν έχουν μόνο οι ώρες διαβάσματος. Κυρίως η ποιότητά του έχει τον αποφασιστικό ρόλο. Η μνήμη υποστηρίζεται πολύ από την κατανόηση και από τους συνδυασμούς γνώσεων. Βιασύνη και εκνευρισμός βλάπτουν τη συγκέντρωση.
 
4ο Βοηθά πολύ αν έχετε ένα ισορροπημένο πρόγραμμα. Είναι καλό να γίνεται ένα διάλειμμα 5'-10' κάθε ώρα ή ένα μεγαλύτερο 30' κάθε τρεις ώρες συνεχούς μελέτης. Όσον αφορά τον ύπνο υπάρχει κίνδυνος τόσο από την έλλειψη όσο και από την υπερβολή του. Ξενύχτια διαβάσματος δεν ωφελούν τελικά πολύ.

 
5ο Ένα σωστό πρόγραμμα διατροφής είναι πρωταρχικής σημασίας για την αύξηση ικανότητας μάθησης και μνήμης την περίοδο των εξετάσεων. Η κάλυψη των ενεργειακών σας αναγκών, η σωστή αναλογία αλλά και η σωστή κατανομή των γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην πνευματική διαύγεια (συγκέντρωση, μνήμη, μάθηση).