22/6/23
Αληθινός πόνος
"Δεν πονάει η πλάτη σου,
αλλά τα βάρη που κουβαλάς στη ζωή σου.
Δεν πονούν τα μάτια σου,
αλλά το άδικο που βλέπεις.
Δεν πονάει το κεφάλι σου,
αλλά οι αρνητικές σκέψεις που κάνεις.
Δεν πονάει ο λαιμός σου,
αλλά αυτά που δεν λες, και κρατάς μέσα σου,
και όσα λες πάνω στο θυμό σου…
αλλά πονάει το στομάχι σου,
αλλά όσα δεν μπορείς να χωνέψεις…
Δεν σου πονάει το συκώτι σου,
αλλά ο θυμός που μαζεύεται μέσα σου...
Δεν σε πονάει η καρδιά,
σου λείπει η αγάπη...
Δεν πονάει το σώμα σου όλο,
αλλά η φυλακή στην οποία βρίσκεται η ψυχή σου..."
Άγιος Λουκάς ο ιατρός, Επίσκοπος Κριμαίας
π. Γεώργιος Χριστοδούλου: Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΑΡΤΟΣ
Ο άγιος Παΐσιος και ο Ουράνιος Άρτος
Γνωρίζεις ότι η προσευχή κάνει θαύματα; Ο άγιος Παΐσιος, όπως και όλοι οι άγιοι, συνήθιζε να προσεύχεται με πολλή πίστη.
Πολλές φορές, τελειώνοντας αυτές τις προσευχές που συνοδεύονταν και από νηστεία, συνέβαινε κάτι συγκλονιστικό! Τι άραγε συνέβη αυτήν τη φορά στον Άγιο;
Ένα θαυμαστό περιστατικό ξετυλίγεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου και μας ταξιδεύει στα ευλογημένα μονοπάτια του Περιβολιού της Παναγίας, το Άγιον Όρος. Γιατί πράγματι… η προσευχή μπορεί να κάνει θαύματα!
Συγγραφέας: π. Γεώργιος Χριστοδούλου
Εικονογράφος: Εύα Καραντινού
Κωδ. Βιβλίου: 05-145
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΦΡΕΝΤΥ ΜΠΕΛΕΡΗ
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κύριος ΑΝΔΡΕΑΣ, ἔκανε τίς ἀκόλουθες δηλώσεις:
«Εἶναι πλέον ὁλοφάνερο, ὅτι τό ἀλβανικό καθεστώς ἐπιμένει στήν ἄδικη κράτηση τοῦ Φρέντυ Μπελέρη, προκειμένου νά μή παραστῇ στήν ὁρκωμοσία του ὡς Δημάρχου τῆς ἡρωϊκῆς καί ἀδούλωτης Χειμάρρας, ἐν ὄψει τῆς σχετικῆς συνεδριάσεως τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου. Μάλιστα, ὁ ἀδελφός του Λεονάρδος Μπελέρης ἔχει προειδοποιήσει, ὅτι ἄν ὁ Φρέντυ Μπελέρης παραμείνῃ στήν φυλακή καί δέν ὁρκισθῇ θά χάσῃ τό χρῖσμα. Καί προσθέτει ὅτι γιά εἴκοσι (20) χρόνια ὁ Φρέντυ Μπελέρης παρακολουθεῖται καί διώκεται. Καί ὅτι μέ βάση τήν δικογραφία, τήν ὁποία ἔχουν μελετήσει, δέν στέκει τίποτα, δέν ὑπάρχει καμμιά συναλλαγή, ὅπως τόν κατηγορεῖ τό καθεστώς Ράμα.
Κατ’ ἐπανάληψη ἔχουμε τονίσει, ὅτι οἱ Ἀλβανοί ἐπιχειροῦν μέ κάθε μέσο τήν ἐξόντωση τοῦ Βορειοηπειρώτη Δημάρχου μέ τό ἀστεῖο ἐπιχείρημα ὅτι μπορεῖ νά … διαφύγῃ ἀπό τήν Χώρα, ἐνῷ ζῇ μονίμως στήν Χειμάρρα.
Τό λέμε αὐτό, γιατί τό Ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν μέ ἀνακοίνωση πού ἐξέδωσε μετά τήν ἀπόρριψη τῆς αἰτήσεως γιἀ ἀποφυλάκιση τοῦ κ. Μπελέρη, λέει ὅτι «προκαλεῖ βαθύ προβληματισμό γιά τούς πραγματικούς στόχους πίσω ἀπό τήν δίωξή του». Ὅμως, ἡ ἄποψή μας εἶναι πώς δέν χρειάζεται κανένας προβληματισμός ἀπό μέρους τῆς Ἑλλάδος. Γιατί, ὅπως τονίζουμε πιό πάνω, οἱ Ἀλβανοί, ἀνθέλληνες καί ἀδίστακτοι ὅπως πάντοτε, θέλουν μέ κάθε τρόπο νά παρεμποδίσουν τήν ὁρκωμοσία τοῦ ἐκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρη.
Δυστυχῶς, εἶναι δική μας ἡ εὐθύνη γιά τό ὅτι, ὅταν ὁ κομμουνιστῆς δικτάτορας Ἐνβέρ Χότζα δέν ἀναγνώριζε τήν Χειμάρρα, ὅπως καί τήν Κορυτσᾶ, ὡς τμῆμα τῆς Βορείου Ἠπείρου, δέν διαμαρτυρηθήκαμε καί δέν ἐπράξαμε τά δέοντα. Ἴσως, γιατί τήν ἐποχή ἐκείνη ἡ Ἑλλάδα ἦταν ἐμπερίστατη λόγῳ τοῦ συμμοριτοπολέμου. Τώρα, ὅμως, πού ἡ Χώρα μας εἶναι κράτος σεβαστό ἀπό τούς φίλους καί ὑπολογίσιμο ἀπό τούς ἐχθρούς, ὀφείλει νά μήν ἀφήσῃ στήν τύχη του τό Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα, ὥστε νά μή θρηνήσουμε τυχόν μιά ἀκόμη «ἀλησμόνητη πατρίδα». Ἐφ’ ὅσον, λοιπόν, ὁ κ. Μπελέρης ἀναμένεται νά προσφύγῃ στό Ἀνώτατο Δικαστήριο τῆς Ἀλβανίας, ἡ Ἑλλάδα πρέπει νά τοῦ συμπαρασταθῇ μέ σθένος καί ἀποφασιστικότητα. Ἡ ἐθνική αὐτή μάχη πρέπει ὁπωσδήποτε νά κερδηθῇ».
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)
17/6/23
Δ. Πάνος: Από την Πύλο στην πύλη της συνειδήσεως
Ας ξεκινήσουμε από μία βασική παραδοχή: αν ακούσουμε ότι πέθαναν άνθρωποι και το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε είναι «ναι αλλά αυτοί ήταν…» - και συμπληρώνουμε κάποιο κατηγορούμενο («επικίνδυνοι», «εγκληματίες», «μετανάστες», Τούρκοι, Αλβανοί, ομοφυλόφιλοι, «γύφτοι», «εχθροί» ή ό,τι άλλο), τότε έχουμε πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα. Ας ρωτήσουμε ο καθένας τον εαυτό του ποια ήταν η πρώτη μας αντίδραση στο άκουσμα της είδησης για το ναυάγιο της Πύλου.
Ας κάνουμε και μια δεύτερη παραδοχή: Κατά βάσιν σκασίλα μας: σκασίλα μας κι αν πέθαναν δύο ή εικοσιδύο ή πεντακόσιοι δύο, σκασίλα μας κι αν ήταν πλούσιοι ή φτωχοί, σκασίλα μας κι αν ήταν μαύροι ή κίτρινοι ή άσπροι. Ακόμη περισσότερο σκασίλα μας αφού ήταν διαφορετικοί από εμάς: δεν λέω να ήταν Έλληνες ή Κύπριοι, λέω να είχε γίνει κάποιο ναυτικό ατύχημα με Ιταλούς, Γάλλους ή κάποιους «παρόμοιους» με εμάς∙ τότε ίσως να κάναμε κάποιες ψυχολογικές ταυτίσεις μαζί τους, να περνούσε από το μυαλό μας ότι θα μπορούσαμε κι εμείς να ήμασταν στη θέση τους. Ειδικά αν το ατύχημα είχε γίνει π.χ. σε διακοπές ή σε ταξίδι ρουτίνας, θα σκεφτόμασταν ίσως ότι «οι καημένοι», πήγαν για αναψυχή και τους έτυχε αυτή η «τραγωδία»… Ενώ τώρα;
Τώρα… απλώς κουνάμε το κεφάλι, επιβεβαιώνοντας αυτό που έλεγε ο Ντοστογιέφσκι: ότι όταν λυπόμαστε για κάποιον, περισσότερο λυπόμαστε για τον εαυτό μας που θα μπορούσε να ήταν στη θέση του. Κι επειδή μάλλον εμείς δεν θα μπαίναμε ποτέ σε ένα σαπιοκάραβο για να γλιτώσουμε από τη φτώχια, επειδή εμείς ποτέ δεν θα χρειαστεί να γκρεμίσουμε την - γκρεμισμένη ίσως… - ζωή μας για να αναζητήσουμε στα τυφλά την επανεκκίνησή της κάπου αλλού, μάλλον περιοριζόμαστε σε αυτή την συμπονετική νεύση του κεφαλιού, αυτά τα κροκοδείλια «τσ τσ τσ οι καημένοι», που ξεχνιούνται μόλις αλλάξει η είδηση στο δελτίο.
Αν τώρα, εξακολουθούμε να έχουμε σκέψεις του στυλ: «και τι φταίμε εμείς; Ποιος τους είπε να έρθουν;» ή «μα όλοι αυτοί ήταν πιθανοί εγκληματίες που θα έβλαπταν τη χώρα μας», τότε έχουμε άλλο ένα πρόβλημα - ακόμη μεγαλύτερο αν δηλώνουμε και «χριστιανοί»: έχουμε υποτάξει το ανθρώπινο («ανθρωπιστικό» που λέει και η τρέχουσα ορολογία) στο κοινωνικό και εθνικό συμφέρον. Με καθαρή και ήσυχη συνείδηση, ως φιλήσυχοι πολίτες και καλοί οικογενειάρχες και Έλληνες. Αγνοώντας βέβαια την χριστιανική αλφαβήτα – που μιλά για μοίρασμα, για νοιάξιμο, για θυσία, για προσφορά και τα γνωστά – άγνωστα. Πόσο βολικά τα έχουμε όλα τακτοποιήσει στο μυαλό μας – διότι καρδιά μάλλον δεν υπάρχει…
«Να ανοίξουμε τα σύνορα λοιπόν; Αυτό λες»; Δεν χαράσσουμε εμείς εθνική πολιτική για να αποφασίσουμε τι μας συμφέρει από εθνική και πολιτική άποψη – αφού δυστυχώς αυτές οι έννοιες είναι ασύμβατες αιώνες τώρα με τη χριστιανική ή έστω την ανθρώπινή μας ιδιότητα. Κι επειδή, εγώ τουλάχιστον, δεν μπορώ, δεν θέλω, δεν αντέχω, να ανοίξω το σπίτι μου και να βάλω μέσα 3-4 κατατρεγμένους που χωράνε άνετα (θα στριμωχνόμασταν λίγο, αλλά θα τα καταφέρναμε, όπως τότε με τους πρόσφυγες από τη Μικρασία ή τους συγγενείς στην κατοχή και τον Εμφύλιο…), λέω να κάνω κάτι άλλο: να εξομολογηθώ στη συνείδησή μου, τίμια, ότι ναι, κι εγώ φταίω που ο κόσμος μας είναι γεμάτος άθλιες ανισότητες – από τις οποίες είμαι κι εγώ στην μεριά των ωφελημένων… Κι ότι, μάλλον χαίρομαι που είμαι σε αυτή την πλευρά του βουνού…
Μετά, μπορούμε να συζητήσουμε τα πάντα…
Δημ. Πάνος
Ὁ Διάλογος καὶ ὁ ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς
Τοὺς 24 Ὀρθόδοξους καὶ 18 Ρωμαιοκαθολικοὺς μετέχοντες τοὺς ὑποδέχθηκε ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας καὶ πάσης Ἀφρικῆς κ.κ. Θεόδωρος Β΄, ὅπως ἀνέφερε, «μὲ ἱερὴ συγκίνηση καὶ ἰδιαίτερη χαρά… στὴν καθέδρα τοῦ Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Θρόνου τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου».
Συμπρόεδροι τῆς Μικτῆς Θεολογικῆς Ἐπιτροπῆς εἶναι ἀπὸ μὲν τῆς πλευρᾶς τῶν Ὀρθοδόξων ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Ἰώβ, ἀπὸ δὲ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν ὁ γνωστὸς καὶ ἀπὸ παλαιότερες συναντήσεις καρδινάλιος κ. Kurt Koch.
Μᾶς ἔκανε πολλὴ ἐντύπωση ἡ εἴδηση αὐτή, δεδομένου ὅτι ἡ διακοπὴ τῆς κοινωνίας Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μόσχας καὶ ἡ ἔντονη μεταξύ τους ἀντιπαράθεση ἔδινε τὴν αἴσθηση ὅτι τὸ θέμα τοῦ Διαλόγου εἶχε πρὸς τὸ παρὸν παγώσει.
Ἂν καὶ δὲν ἀναφέρεται ποιῶν Ὀρθόδοξων Ἐκκλησιῶν οἱ ἐκπρόσωποι συμμετέχουν σ᾿ αὐτὸ τὸν Διάλογο, εἶναι πασιφανὲς ὅτι ἀπουσιάζουν οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ συνόλου, μᾶλλον τῶν σλαβικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ ὄχι μόνο αὐτῶν.
Η ζωή δεν είναι εικονική πραγματικότητα
Το φεστιβάλ Pyrkon στην Πολωνία (Ιούνιος 2023) έχει τα πάντα για όσους έχουν μεγαλώσει μπροστά σε μια οθόνη. Επιτραπέζια παιχνίδια, εργαστήρια, ζώνες τεχνολογίας, υπαίθριες σκηνές, και φυσικά cosplay.
Κυρίως όμως είναι η ευκαιρία που περιμένουν οι ομάδες των real time video games να συναντηθούν από κοντά και να το διασκεδάσουν...
Ζούμε στην εποχή της εικονικής πραγματικότητας... κυριολεκτικά!
Φωτο: EPA/Jakub Kaczmarczyk - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δέσποινα Ανταράκη: Ξημέρωμα στη νύχτα του καρκίνου
Δεκάξι χρονών, χωρίς μαλλιά, με σπασμένες φλέβες, πρηξίματα, με σωληνάκια παντού και έναν ορό να με ακολουθεί. Κάπως έτσι ξεκίνησε το Λύκειο για μένα.
Διαγνώστηκα με καρκίνο «στους λεμφαδένες», είπαν. Είχε κι ένα άλλο όνομα από Χ, χαώδες, αλλά τότε αρνιόμουν να το θυμηθώ. Πάντως αυτό το Χ άκουγαν όσοι ρωτούσαν και σαν να έδινε μια ελπίδα στα σκοτεινιασμένα τους μάτια.
Κανείς δεν το περίμενε. Εκεί που έπαιζα μπάσκετ μια μέρα στην αυλή του σχολείου, πήγα να πλυθώ στη βρύση και έπιασα ένα φούσκωμα στο λαιμό. Σιγά το θέμα δηλαδή, θαρρείς και δεν το είχα ξαναπάθει. Δεν πονούσε κιόλας όπως στην αμυγδαλίτιδα. Ανέβασα όμως και κάτι σαραντάρια πυρετό. Τελοσπάντων, πήγαμε στο νοσοκομείο, μου πήραν αίματα, βιοψίες, ό,τι υπήρχε… Να μην τα πολυλογώ εξέταση στην εξέταση, η επιστήμη με διέγνωσε με αυτό: λέμφωμα Χ…κάτι. «Λέμφωμα-Χάος» το έλεγα εγώ. Ο δρόμος μπροστά μου διαγραφόταν σκοτεινός…
Οι φίλοι μου πήγαιναν σχολείο, έπαιζαν στο γήπεδο της γειτονιάς, διάβαζαν αγγλικά και σιγά-σιγά διάλεγαν κατεύθυνση και ετοιμάζονταν για πανελλήνιες, όσο εγώ ήμουν σε ένα κρεβάτι με τη μαμά μου να προσέχει τους ορούς. Και να μου αλλάζει πάνες. Σίγουρα εναλλακτική προσέγγιση για έναρξη εφηβείας.
18 μήνες κράτησε η παρέα μου με το αγαπητό λέμφωμα Χ…κάτι. Σε αυτούς τους 18 χρειάστηκα 23. Τι 23; Σακουλάκια αίμα. Ναι, αυτό το κόκκινο που έχουμε μέσα μας. Εγώ τότε δεν είχα. Και αν δεν μου έδιναν, δεν θα ήμουν εδώ να σου μιλάω τώρα.
Πού βρέθηκαν; Δεν ξέρω! Η οικογένεια μου ήρθε όλη αλλά μόνο ένας μπορούσε να δώσει. 22 άγνωστοι άνθρωποι κυκλοφορούν ανάμεσα μας, που τους οφείλω τη ζωή μου. Δεν θα τους μάθω ποτέ ποιοι είναι. Αλλά τι σημασία έχει; Αυτό κάνει την πράξη τους ακόμα πιο μοναδική! Ένα από αυτά που με άλλαξε η αρρώστια ήταν ότι ανακάλυψα πόση αγάπη υπάρχει στον κόσμο. Από αυτούς τους άγνωστους αιμοδότες το ανακάλυψα. Τα μαλλιά μου φύτρωσαν ξανά, οι μελανιές από τις σπασμένες φλέβες υποχώρησαν, τα πρηξίματα έφυγαν.
Αλλά ας αφήσω το παρελθόν. Ο δεκαεξάρης εκείνος …είμαι εγώ, ο ίδιος, 45 χρονών γιατρός αιματολόγος τώρα και έχοντας την πείρα της ζωής χωρίς μαλλιά, με μώλωπες από τις βελόνες που είχαν τρυπήσει κάθε εκατοστό του κορμιού μου, με το σώμα μου αγνώριστο και προδομένο, σου λέω ότι θα παλέψουμε και τη δική σου νόσο.
Αλέξη, έχεις κι εσύ λέμφωμα Χ..κάτι, Hodgkin στην ιατρική γλώσσα. Αυτό είχα κι εγώ και αρνιόμουν ακόμα και να μάθω το κανονικό του όνομα. Τα μέσα που ο Θεός μάς δίνει σήμερα είναι καλύτερα, τα φάρμακα είναι πιο ισχυρά και αποτελεσματικά.
Το ξέρω ότι τα βλέπεις όλα τρομακτικά και τον δρόμο να διαγράφεται μπροστά αβέβαιο και απελπιστικά σκοτεινό. Αλλά είμαστε δίπλα σου! Δεν θα τον διαβείς μόνος. Η οικογένεια σου, ολόκληρη η ομάδα της κλινικής του νοσοκομείου μας, αλλά και πολλοί άλλοι που δεν θα τους μάθεις ποτέ.
Κοίταξε από το παράθυρο, άνθρωποι πηγαίνουν, έρχονται… Κάποιοι από αυτούς έχουν δώσει και θα δώσουν το αίμα που θα χρειαστείς για να τα καταφέρεις! Είναι οι ανώνυμοι, σιωπηλοί, αλλά οι πιο ουσιαστικοί συμπαραστάτες στην πορεία μας! Αχτίδες αθόρυβες που ρίχνουν άξαφνα φως στη νύχτα της αρρώστιας. Χάρη σε αυτές ξημερώνει! Διαλύουν το σκοτάδι. Και μαζί τους ανατέλλει το Φως της αδιάκριτης αγάπης του Θεού.
Αλέξη μου, τι λες; Θα παλέψουμε;
Δέσποινα Ανταράκη
10/6/23
Μουσική; Μήπως είναι λίγο νωρίς;
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι γονείς επιλέγουν μαθήματα μουσικής για τα παιδιά τους που βρίσκονται στην προσχολική ηλικία. Τα ομαδικά τμήματα «βρεφικής μουσικής» (Baby music) γεμίζουν όλο και περισσότερο, συναντώντας βρέφη από 10 μηνών να ζουν μουσικές εμπειρίες μαζί με τους γονείς τους. Τα τμήματα Mουσικής Προπαιδείας και Μουσικοκινητικής Αγωγής παραμένουν μια σταθερή αξία για παιδιά ηλικίας 4-6 χρονών, στα οποία βιώνουν μουσικές έννοιες που θα συναντήσουν αργότερα στη συστηματική τους εκπαίδευση εντός και εκτός του σχολείου. Η Πιανιστική Προπαιδεία έχει κάνει την εμφάνισή της στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, ενώ στο εξωτερικό τη συναντάμε αρκετά νωρίτερα. Παιδιά από 4 χρονών, σε ομάδες των 2-4 ατόμων προσεγγίζουν το μουσικό όργανο που κάποτε φάνταζε αδύνατο να παίξουν σε τόσο μικρή ηλικία.
Οι έρευνες που συνεχώς δημοσιεύονται αποκαλύπτουν ότι «όσο πιο νωρίς, τόσο το καλύτερο». Όταν ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με τη μουσική από τη βρεφική κιόλας ηλικία, ο εγκέφαλός του διαμορφώνεται ανάλογα με τις εμπειρίες που έχει μιας και δημιουργούνται περισσότερες εγκεφαλικές συνάψεις. Οι στοχευμένες μουσικές εμπειρίες στις οποίες εκτίθενται τα βρέφη, δημιουργούν περισσότερες πιθανότητες να ασχοληθούν με κάποιο μουσικό όργανο μεγαλώνοντας. Τα οφέλη της εκμάθησης μουσικών οργάνων έχουν μελετηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες και οι έρευνες που συνεχώς γίνονται καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα. Η εξέλιξη της τεχνολογίας μάς επιτρέπει να μελετήσουμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο και να καταλήξουμε σε συμπεράσματα που παλαιότερα απλώς υποψιαζόμασταν. O εγκέφαλος δημιουργεί το ηλεκτρικό του σύστημα στα πρώτα χρόνια της ζωής, φτιάχνοντας τις μικροσκοπικές ηλεκτρικές συνδέσεις, που ονομάζονται συνάψεις. Η ποσότητα των ερεθισμάτων που δέχεται ο άνθρωπος στη βρεφική ηλικία, έχει άμεσο αντίκτυπο στον αριθμό των συνάψεων που σχηματίζονται. Η επανάληψη των ερεθισμάτων ενισχύει αυτές τις συνδέσεις και τις κάνει μόνιμες. Σε αντίθετη περίπτωση, όταν οι συνδέσεις δε χρησιμοποιούνται, τελικά εξαφανίζονται.
Ένας από τους ρόλους μας ως γονείς είναι να δημιουργούμε το κατάλληλο περιβάλλον εμπειριών για τα παιδιά μας. Είναι σημαντικό να αλληλεπιδρούμε μαζί τους σε κάθε ευκαιρία. Διαβάζοντας μαζί τους ένα βιβλίο, περπατώντας στη φύση και συζητώντας, τραγουδώντας μαζί τους επιλεγμένα παιδικά τραγούδια, ζωγραφίζοντας, παίζοντας κάποιο μουσικό όργανο, φτιάχνοντας ένα παζλ. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει πληθώρα εκπαιδευτικών βιβλίων και παιχνιδιών που μπορούμε να αξιοποιήσουμε. Δεν είναι απαραίτητο να είμαστε άριστοι γνώστες του κάθε αντικειμένου. Αρκεί να είμαστε δίπλα τους και να προσπαθούμε κι εμείς μαζί τους.
Όταν τα παιδιά χτίσουν μια σχέση με τη μουσική από νωρίς, όταν τα κατευθύνουμε να γίνουν ενεργητικοί ακροατές μουσικής (να κάνουν προσεκτική ακρόαση της μουσικής και όχι απλώς να ακούνε), τότε το αισθητικό κριτήριο που θα διαμορφώσουν θα τους επιτρέπει να ξεχωρίζουν την καλής ποιότητας μουσική από την κακής ποιότητας μουσική. Δεν θα χρειάζεται να επεκταθούμε σε αναλύσεις της κακής μουσικής, γιατί δεν θα επιλέγουν να την ακούσουν ακόμα κι αν είναι της μόδας. Όπως μαθαίνουν μία ξένη γλώσσα, έτσι μπορούν να μάθουν και τη μουσική. Ακούγοντας ένα μουσικό έργο αντιλαμβάνονται τη δομή του, τη μορφή του, την ενορχήστρωση, τα ηχοχρώματα των μουσικών οργάνων. Τότε η μουσική αποκτά άλλο ενδιαφέρον. Όπως και η γλώσσα. Αν ακούσουμε να συνομιλούν δύο άνθρωποι σε μια γλώσσα που δε γνωρίζουμε καθόλου, ακόμα κι αν αναπτύσσουν ένα θέμα που μας ενδιαφέρει πολύ, γρήγορα θα κουραστούμε να τους ακούμε αφού δεν θα τους καταλαβαίνουμε. Όπως φέρνουμε τα παιδιά μας σε επαφή με κάποια ξένη γλώσσα νωρίς, έτσι να τα φέρουμε κοντά και στη μουσική: νωρίς και επιλέγοντας τους κατάλληλους δασκάλους για αυτές τις ηλικίες. Δίνοντάς τους την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ατομικά και ομαδικά μαθήματα και συνοδεύοντάς τα σε συναυλίες. Κι όλα αυτά με τη δική μας ενεργή παρουσία.
Ευτυχία Τσεσμελή
Η Ευτυχία Τσεσμελή είναι απόφοιτη του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγήτρια πιάνου και Ανώτερων Θεωρητικών, Διπλωματούχος Σύνθεσης και Διεύθυνσης Χορωδίας. Από το 2005 εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Δείτε όλο το βιογραφικό της εδώ.
6/6/23
Διάλογος ανάμεσα σε μια γιαγιούλα κι έναν ιερέα…
Μας το διηγήθηκε ιερέας το περιστατικό, που ακολουθεί, και το μεταφέρουμε:
Είχε τελειώσει η Θεία Λειτουργία σ’ ένα χωριό της Ηπείρου και ο ιερέας ετοιμαζόταν να φύγει από το ναό.
Κλείνοντας την πόρτα, βλέπει μια πολύ συμπαθητική γριούλα να τον περιμένει στην είσοδο.
- Παππούλη, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι, του λέει…
- Ευχαρίστως, της απαντά εκείνος.
Και εκείνη του λέει αυθόρμητα:
- Επειδή με έχουν μπερδέψει και μου λένε:
Ο ένας ψήφισε ετούτον, ο άλλος ψήφισε εκείνον, δεν ξέρω τι να κάνω…
Της χαμογελά με καλοσύνη και της λέει:
- Να… ψηφίσεις τον Θεό, δηλαδή να του δώσεις ακόμη περισσότερο την καρδιά σου…
Φεύγοντας η γιαγιούλα, και αφού έσκυψε να φιλήσει το χέρι του παπά, μονολογεί:
- Αμ, καλά λες παππούλη, τι θέλω εγώ να μπλέκομαι με τα καμώματα του κόσμου...
Ελευθεριάδης Ελευθέριος: "Άνθρωπο που κάνει το κακό, δεν είδα ποτέ ευτυχισμένο…"
Ό,τι καλλιεργεί ο άνθρωπος, αυτό βρίσκει στο πιάτο του στο τέλος.
Δεν μπορείς να φυτεύεις ντοματιές και να περιμένεις ότι θα φας πατάτες.
Έτσι, με την ίδια λογική, δεν μπορείς να περιμένεις ότι κάνοντας κακό, θα δεις κάποια στιγμή χαΐρι…
Οι φωνές σου, θα γεννάνε ταραχή.
Τα μούτρα σου θα φέρνουν και άλλα μούτρα.
Τα λόγια σου τα άσχημα, λόγια θα γεννούν.
Και ο πόνος και η αδικία που προκαλείς στον αδερφό, μια ζωή, στο κεφάλι σου πάνω θα γυρνάει.
Ξέρεις...
Άνθρωπο που κάνει το κακό, δεν είδα ποτέ ευτυχισμένο…
Ό,τι καλλιεργεί κανείς, από αυτό τρώει και ίδιος του στο τέλος…
Ελευθεριάδης Ελευθέριος, Ψυχολόγος
Εκκλησία της Κύπρου: ''Το φύλο δεν αποτελεί στοιχείο επιλογής και αυτοπροσδιορισμού''
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου συνῆλθε σήμερα, Δευτέρα, 22 Μαΐου 2023, σὲ ἔκτακτη συνεδρία, ὑπὸ τὴν προεδρία τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου καὶ ἀσχολήθηκε μὲ τὴν πρόταση νόμου ποὺ τροποποιεῖ τὸν περὶ Ποινικοῦ Κώδικα Νόμο, μὲ τὴν προσθήκη νέου ἄρθρου 233Β: «Ψευδοθεραπεῖες μεταστροφῆς… ».
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος παραμένει πιστὴ στὴ διδασκαλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς ὅτι δύο φῦλα, «ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν ὁ Θεός».
Θεωρεῖ ἐπίσης ὅτι τὸ φῦλο σὲ κάθε ἄνθρωπο εἶναι δῶρο δοσμένο ἀπὸ τὸν Θεό, τὸ ὁποῖο ὑπηρετεῖ τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς.
Τὸ φῦλο προσδιορίζεται ἀπὸ τὴ φυσιολογία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καὶ δὲν ἀποτελεῖ στοιχεῖο ἐπιλογῆς, αὐτοπροσδιορισμοῦ, ἢ μεταβολῆς κατὰ βούληση.
Ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει καὶ οὔτε ἐπιθυμεῖ νὰ ἔχει τὴ δυνατότητα ἐπιβολῆς τῆς θέσης της στοὺς ἀνθρώπους.
Ὁ εὐαγγελικὸς λόγος εἶναι σαφής: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν…». Διατηρεῖ ὡστόσο τὸ δικαίωμά της νὰ ἐκφέρει ἄποψη καὶ νὰ συμβουλεύει τοὺς πιστούς.
Ἡ τροποποίηση τοῦ Νόμου καὶ ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ πιὸ πάνω ἄρθρου στὸν Ποινικὸ Κώδικα ἰσοδυναμεῖ μὲ ἰσοπέδωση τοῦ δικαιώματος τῆς ἐλεύθερης θρησκευτικῆς ἔκφρασης καὶ τῶν πεποιθήσεων τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, ποὺ προστατεύονται ἀπὸ τὰ ἄρθρα 18 καὶ 19 τοῦ Συντάγματος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας καὶ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβαση Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μὲ βάση αὐτὰ θεωροῦμεν ὅτι:
α) παραβιάζεται καὶ ποινικοποιεῖται ἡ θρησκευτικὴ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία κατοχυρώνεται ἀπὸ τὸ ἄρθρο 9 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, τὸ ὁποῖο σαφῶς προβλέπει τὴν ἐλεύθερη καὶ ἀπρόσκοπτη ἔκφραση τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεών του, «δημόσια ἢ κατ᾽ ἰδίαν, μέσω τῆς λατρείας, τῆς διδασκαλίας καὶ τῆς ἄσκησης τῶν θρησκευτικῶν καθηκόντων καὶ τελετουργιῶν».
β) Ποινικοποιεῖται ἡ μακραίωνη παράδοση τῆς Πατρίδας μας, ἡ ὁποία θέλει τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι ἐμπιστεύονται ἐλεύθερα τὴν ποιμαντικὴ φροντίδα τῆς Ἐκκλησίας, νὰ καταφεύγουν σ᾽ αὐτὴ συμβουλευτικά.
Άσε το Tik Tok της οθόνης και άκου! (ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ, Μάιος 23)
Δημοφιλές
Διασκεδαστικό
Δημιουργικό
Γεμάτο προκλήσεις
Τί είναι;
Να γίνω πιο συγκεκριμένη:
Σου δίνει τη δυνατότητα να ανεβάζεις τα δικά σου βιντεάκια.
Περιέχει challenges… δοκιμασίες και παιχνίδια –μερικές φορές επικίνδυνα.
Είναι τρόπος να… «σκοτώνεις» τον χρόνο σου.
Τώρα δεν μπορεί… Βλέπω το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη σου και μου λες:
Tik Tok!
Ναι, ακριβώς γι’ αυτό λέω να μιλήσουμε!
Και… μη βιαστείς να σκεφτείς πως ό,τι σου αρέσει το καταδικάζουμε. Σκέψου απλώς ότι μερικά πράγματα χρειάζεται να τα δεις με μία πιο κριτική ματιά. Γι’ αυτό και το συζητάμε εδώ, διατυπώνοντας κάποιους προβληματισμούς:
Φτιάχνεις τα δικά σου βιντεάκια λοιπόν. Ωραίο! Αλλά… τι προβάλλεις;
Εκθέτεις την προσωπική σου ζωή, ουσιαστικά περιμένοντας με αγωνία τα likes. Αξίζει να κάνεις θέατρο την καθημερινή σου ζωή, για να γίνεσαι δημοφιλής;
Αν δεν έχουν οι αναρτήσεις σου τα αναμενόμενα likes, πόσο καλά το παίρνεις;
Ο Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός για το Τριαδικό δόγμα
Κάποιος Ινδουιστής αμφισβητούσε το Ορθόδοξο δόγμα της Αγίας Τριάδος αντιπαραβάλλοντάς το με την Ινδουιστική αντίληψη για τα 3 πρόσωπα των θεοτήτων που βρίσκονται σε αρμονία, αλλά δεν είναι ομοούσια.
Ο Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός του είπε:
– Κάνετε λάθος αδερφέ μου. Η διδασκαλία μας δεν έχει τίποτα το ανθρώπινο. Είναι όλη αποκεκαλυμμένη από τον Θεό. Πώς μπορεί λοιπόν να είναι λάθος; Αλλά επειδή δεν μπορείς να το καταλάβεις, θα σου παρουσιάσω ένα χειροπιαστό παράδειγμα.
Τότε ο Άγιος Γαβριήλ επιτέλεσε ένα παρόμοιο θαύμα με αυτό του Αγίου Σπυρίδωνα.
Πήρε ένα καρβέλι ψωμί και το εναπόθεσε στο τραπέζι.
Το σταύρωσε στο όνομα της Αγίας Τριάδος και το ψωμί χωρίστηκε στα συστατικά του:νερό, σιτάρι και φωτιά.
Και είπε:
– Έτσι είναι η Αγία Τριάδα, ένας Θεός σε τρία πρόσωπα:
τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.
Έπειτα ο Άγιος Γαβριήλ σταύρωσε πάλι με το σημείο του Σταυρού τα υλικά και το νερό,το σιτάρι και η φωτιά, έγιναν πάλι ψωμί!
– Όπως αυτό το ψωμί είναι μία ουσία, αλλά έχει 3 φύσεις, έτσι και τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος είναι 3 διαφορετικές υποστάσεις αλλά ομοούσιες.
Πατρῶν Χρυσόστομος: « Ἃγιος Γρηγόριος Δέρκων: Ὁ λέων Ἱεράρχης τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους»
Μέ λαμπρότητα ἑορτάσθη στήν Ἱερά καί Ἀποστολική Μητρόπολη τῶν Πατρῶν, ἡ πανσεβάσμια μνήμη τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος ἁγίου Γρηγορίου, Μητροπολίτου Δέρκων, ὁ ὁποῖος μετά ἀπό 200 χρόνια, ἀπό τήν δι’ ἀγχόνης μαρτυρική τελευτή του, ἀνεγράφη ὑπό τῆς ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τάς δέλτους τῶν Ἁγίων.
Βεβαίως ἡ μνήμη τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος καί πρό τῆς ἁγιοκατατάξεώς του ἐτιμᾶτο μέ λαμπρές Ἐκδηλώσεις, στήν γενέτειρά του Ζουμπάτα Πατρῶν, ὃπου μέ ἐνέργειες τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου ἒχει στηθῆ ἡ προτομή τοῦ λαμπροῦ καί μαρτυρικοῦ Ἱεράρχου.
Μάλιστα, οἱ ἐκδηλώσεις αὐτές πραγματοποιοῦνται κατ’ ἒτος, σέ συνεργασία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου καί τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Μοίρα-Ζουμπάτας, τήν δεύτερη Κυριακή τοῦ μηνός Ἰουλίου.
Στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἐτοποθετήθη ἡ πρώτη μετά τήν ἁγιοκατάταξή του ἱερά Εἰκόνα καί πέρυσι ἐτιμήθη γιά πρώτη φορά ἡ μνήμη του ὡς Ἁγίου, ἐν βαθυτάτῃ συγκινήσει καί πληθούσῃ Ἐκκλησίᾳ.
Τήν Τρίτη, λοιπόν, 6 Ἰουνίου ἐτιμήθη ἐφέτος ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Δέρκων, (ἐκ μεταθέσεως ἀντί τῆς 3ης Ἰουνίου, πού συνέπεσε μέ τό Ψυχοσάββατο), μέ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, συλλειτουργοῦντος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου καί πολλῶν Ἱερέων καί Διακόνων. Πλειάδα Ἱερέων συμμετεῖχε προσευχητικά στήν Θεία Λειτουργία καί πλῆθος εὐσεβῶν Χριστιανῶν.
Στήν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη, στήν θαυμαστή βιοτή καί πολιτεία τοῦ Ἱερομάρτυρος καί Ἐθνομάρτυρος Ἱεράρχου, στήν φλογερή ἀγάπη του γιά τήν Ἐκκλησία καί τήν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας, στούς ἀγῶνες του γιά τήν διατήρηση τῆς γλώσσης καί τῆς θρησκείας σέ μιά περίοδο φρικτῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς, στήν διατήρηση τῆς Ἑλληνορθόδοξης παράδοσης καί αὐτοσυνειδησίας, στούς ἱερούς του ἂθλους γιά τήν ἐλευθερία τῆς Πατρίδος καί τέλος στήν ἐπισφράγιση τῆς τολμηρᾶς του στάσεως καί ὁμολογίας ἐναντίον τῶν βαρβάρων Τούρκων κατακτητῶν, μέ τήν αἱματηρά του θυσία.
Σέ μιά ἐποχή, ἐτόνισε ὁ Σεβασμιώτατος, πού ἒχει ἀτονίσει αὐτό τό ἀγωνιστικό σφρῖγος καί πάθος γιά τά ἱερά καί ὃσια τοῦ Γένους μας, ἡ φωτεινή μορφή τοῦ Γρηγορίου, ὃπως καί τῶν ἂλλων μαρτύρων Κληρικῶν καί Λαϊκῶν κατά τά μαῦρα χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς, μᾶς ὁδηγεῖ, ὣστε νά πορευώμεθα μέ ἀσφάλεια καί ἀκρίβεια στήν ὁδό τῆς ἀγάπης πρός τήν Ὀρθοδοξία καί τήν Ἑλλάδα, διατηρώντας τήν ἱερά παρακαταθήκη ἀλώβητη καί ἀνόθευτη καί τήν λαμπάδα τῆς ἐλευθερίας πού μᾶς παρέδωσαν ἀναμμένη, ὣστε νά φωτίζωνται οἱ δρόμοι τῶν παιδιῶν μας γιά νά κρατήσουν στήν καρδιά τους τά ζώπυρα τοῦ Γένους μας. Στήν γενέτειρα τοῦ Ἐθνοϊερομάρτυρος Γρηγορίου Δέρκων, ἐθεμελιώθη Ἱερός Ναός πρός τιμήν του, ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας καί Σπάρτης κ. Εὐστάθιον, τῇ εὐγενεῖ προσκλήσει τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου, ἀφοῦ ὁ ἃγιος Γρηγόριος Δέρκων, εἶχε χρηματίσει τό πρῶτον Μητροπολίτης Λακεδαιμονίας, εἶτα Βιθύνης καί τέλος Δέρκων.
Τόπος όμορφος, τόπος ευλογημένος!
Η ακαδημαϊκή χρονιά πλησιάζει στο τέλος της. Μαθήματα, διαλέξεις, πρόοδοι, εργαστήρια, διαβάσματα… σε λίγο καιρό θα είναι αναμνήσεις (και ελπίζουμε όχι χρωστούμενες).
Και τώρα μπροστά μας τα νοκ άουτ παιχ… εεεε η εξεταστική, που σηματοδοτεί μία περίοδο εντατικής προσπάθειας και αγώνα. Ως καλοί φοιτητές λοιπόν, θα το περάσουμε κι αυτό με υπομονή, επιμονή και ψυχραιμία!
Πέρα από την πλάκα, ευχόμαστε όλοι να έχουμε επιτυχίες και να φτάσουμε πιο κοντά στο πολυπόθητο πτυχίο!
Αφού, λοιπόν, τελειώσουν οι πανεπιστημιακές μας υποχρεώσεις θα έχουμε το φοιτητικό 5ήμερο στην κατασκήνωση Άγκυρα στην Παναγοπούλα Πατρών, από 15 έως 20 Ιουλίου.
Πέντε ημέρες ξεκούρασης, παιχνιδιού, πνευματικών συζητήσεων, λατρευτικών ευκαιριών, δίπλα στην θάλασσα, κάτω απ΄ το βουνό… κοντά στην πόλη, μακριά απ΄ τον κόσμο… σε τόπο όμορφο, τόπο ευλογημένο!
Σε περιμένουμε!
4/6/23
Αγώνας μπάσκετ (1989)
Όρθιοι: Μπακόπουλος, Γλυφός, Δούκουρης Κ., Πιέρρος Ν., Δημαράς, Πατρίκιος Θ., Σκόνδρας Η. (Αρχηγός), Αθανασόπουλος Β., Παπαδόπουλος Α., Σαρμάς Γ., Οικονόμου Α., Σπίνος Δ.
Καθιστοί: Πατήρης, Μαρούδας Α., Καραμπούλης Π., Γκοτσόπουλος Ν.
Πίσω διακρίνονται: Αθανασόπουλος Γρ., Δεββές Η., Σαββόπουλος Δ., Θεοτοκάτος Ν.
Η φωτογραφία είναι από το fb του Α. Παπαδόπουλου
Κυριακή της Πεντηκοστής
Γράφει ο Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†2014)
Ονομάζεται Πεντηκοστή η σημερινή εορτή, γιατί είναι πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα. Ο ευαγγελιστής Λουκάς περιγράφει ωραία στις Πράξεις των Αποστόλων το ιστορικό γεγονός που συνέβη στα Ιεροσόλυμα.
Όλοι οι πιστοί με μια καρδιά ήταν συναγμένοι στον ίδιο τόπο.
Και ξαφνικά, δίχως κανείς να το περιμένει, ήλθε βοή από τον ουρανό, σαν ήχος σφοδρού ανέμου, που κινείται με κάθε ορμή, και γέμισε όλο το σπίτι που κάθονταν οι απόστολοι. Και είδαν με τα ίδια τους τα μάτια να διαμοιράζονται πύρινες φλόγινες γλώσσες πάνω από το κεφάλι του καθενός και γέμισε το είναι τους με το Άγιο Πνεύμα και φωτίστηκαν και ενισχύθηκαν και άρχισαν να μιλούν οι πριν αγράμματοι ουράνια λόγια και εμπνευσμένες διδαχές…
Από τότε μένει στην Εκκλησία ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο ιδιαίτερα εορτάζεται αύριο Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα από τον Πατέρα. Ο θαυμαστός, υπέρλογος και υπερφυσικός ερχομός του σημείωσε τη γέννηση της Εκκλησίας μας. Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος συγκροτεί το θεσμό της Εκκλησίας, κυβερνά και καθοδηγεί το πλοίο της, ανάμεσα από τους μύριους υφαλοσκοπέλους της ιστορίας, παρά τα ανθρώπινα λάθη των εκπροσώπων της, και το οδηγεί στον εύδιο λιμένα της σωτηρίας.
Ο σκοπός της ζωής κατά την ορθόδοξη θεολογία είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος, η χαρίτωση δηλαδή και τελείωση του ανθρώπου. Το θαύμα του φωτισμού πολλών, μετά το κήρυγμα των αποστόλων την ημέρα της Πεντηκοστής, επαναλαμβάνεται στα βάθη της ψυχής όσων επιθυμούν να αισθανθούν τους κραδασμούς της νέας βιαίας πνοής του Παράκλητου, της βαπτίσεώς του στα νάματα της προσωπικής τους Πεντηκοστής και της υιοθεσίας τους υπό του πανσθενουργού Παναγίου Πνεύματος. Το φως του Πνεύματος ανακαινίζει, αναπλάθει, ανανεώνει, αναμορφώνει.
Η Εκκλησία φωταγωγεί, ποιεί τα τέκνα της φωτόμορφα. Η Εκκλησία πορεύεται για τη φωταγωγία του κόσμου. Ο κόσμος όμως αγάπησε πιο πολύ το σκοτάδι. Φοβήθηκε φαίνεται αποκαλυπτικό και καθαρτικό φως. Πλούτος μοναδικός της Εκκλησίας είναι αυτό το πλούσιο και ακένωτο ζωοπάροχο φως. Μπορεί ο καθένας να κάνει, αν το θελήσει, έμπρακτα υπερώο Πεντηκοστής την καρδιά του. Για την καλή αλλοίωση όμως χρειάζεται καθαρότητα. Συνεπαρμένοι, παρασυρμένοι, πλανεμένοι και απατημένοι πολλοί σήμερα από αλλότρια πνεύματα και φώτα λησμόνησαν, άφησαν, αγνόησαν το υπερουράνιο, αληθινό φως και το Πνεύμα το άγιο, με τη γλωσσοπυρσόμορφη χάρη.
Εύκολα μιλάμε για τον κόσμο, για τους άλλους, τους πολλούς. Πόσοι όμως από εμάς, τους ανθρώπους της Εκκλησίας, διατηρούμε ενεργά τα αγιοπνευματικά χαρίσματα της αταλάντευτης πίστης, της μόνιμης πραότητας, της απαραίτητης εγκράτειας, της θυσιαστικής αγάπης; Μήπως στοιχεία αδιαφάνειας, υποκρισίας, αδιαφορίας και ασυνέπειας διέπουν το βίο μας; Εμπνέουμε το σφοδρό έρωτα της αγιότητας, τη χάρη της σεμνότητας και την ωραιότητα της ταπείνωσης;
Παρουσιάζουμε εμείς την ευπρεπεστάτη αλλοίωση της Πεντηκοστής ή μασκοφορούμε και τη ζητάμε μόνο από τους άλλους;
Παράκλητος σημαίνει παραμυθία, παρηγοριά. Υπέρ ποτέ άλλοτε έχουμε όλοι ανάγκη από την “πανσωστική αιτία” του Αγίου Πνεύματος, για να παρηγορηθούμε πραγματικά. Στη σύγχρονη βαβυλώνια αιχμαλωσία υπό πνευμάτων πονηρών και ακαθάρτων, όπου έκαναν τον άνθρωπο αγχώδη, ταραγμένο, φοβισμένο, καχύποπτο και σαλεμένο έχουμε ανάγκη όλοι θερμής δέησης: Ελθέ, και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν
1/6/23
Καλή επιτυχία στις εξετάσεις!
«Όσα βουνά και να ανεβείτε, απ’ τις κορυφές τους θα αγναντεύετε άλλες κορυφές υψηλότερες, μιαν άλλη πλάση ξελογιάστρα, και στην κορφή σα φτάσετε την κατάλληλη, πάλι θα καταλάβετε πως βρίσκεστε σαν πρώτα κάτω από όλα τα άστρα».
Κωστής Παλαμάς
Τα Χελιδόνια στην Άγκυρα
95 αγόρια δημοτικού βρέθηκαν το Σάββατο 27 Μαΐου στον γνώριμο κατασκηνωτικό χώρο της ΑΓΚΥΡΑΣ. Μια μέρα ξεγνοιασιάς, παιχνιδιού και αναψυχής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)