Στο Αθαμάνιο της Άρτας (2025)

 

Η κατασκήνωση του Αθαμανίου Άρτας μέσα στα έλατα των Τζουμέρκων (σε 1.100 μ. υψόμετρο) μάς υποδέχτηκε και φέτος (μετά την περσινή απουσία και φιλοξενία μας στο Ελευθεροχώρι Φθιώτιδος λόγω της ανεγέρσεως του καινούριου ιερού ναού της Αγίας Μακρίνας) για πέντε ημέρες (από το μεσημέρι της Παρασκευής 27 Ιουνίου έως το μεσημέρι της Τρίτης 1 Ιουλίου).

Έστω κι αν έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε που "κατεβήκαμε" από το Αθαμάνιο, έστω και αν η καθημερινότητα μάς φορτώνει με χίλιες έγνοιες... η σκέψη μας γυρίζει πάλι πίσω και αναπολεί όσα ωραία ζήσαμε εκεί "μιά ψυχή συναθλούντες".

Φέτος στην κατασκήνωση συναντηθήκαμε 117 άνθρωποι (πέρσι 103 στο Ελευθεροχώρι, πρόπερσι 116 στο Αθαμάνιο) από 18 διαφορετικές πόλεις. Πραγματικά ήταν 2 μεγάλα ρεκόρ! Μάλιστα 21 ήρθαν για πρώτη φορά και 7 ύστερα από πολλά χρόνια! Οι περισσότεροι ήμασταν και παλαιοί κατασκηνωτές!!!

Οι ευκαιρίες πολλές: Συναντήσεις με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Άρτης κ.κ. Καλλίνικο, και με τον πρ. Μητροπολίτη Άρτης κ.κ. Ιγνάτιο, καθημερινή κοινή προσευχή και αγιογραφική μελέτη, εσπερινός και δύο Θείες Λειτουργίες στον καινούριο όμορφο ναό της Αγίας Μακρίνας (στον οποίο την Κυριακή τελέστηκε μνημόσυνο για 11 αδελφούς και αδελφές που είναι στη θριαμβεύουσα εκκλησία), εισηγήσεις από τον π. Αστέριο Χατζηνικολάου και τον π. Απόστολο Τσολάκη και συζητήσεις πάνω σε θέματα πνευματικής ζωής.

Επίσης, παιχνίδι για τους πιο τολμηρούς, και εκδρομές στα χωριά Αθαμάνιο, Βουργαρέλι, στον ορεινό όγκο των Τζουμέρκων προς Θεοδώριανα, στον καταρράκτη των Θεοδώριανων, στην περιοχή ρέμα του MAΡΚΣ και κοντά στις πηγές του Αχελώου.

Τέλος, παρακολουθήσαμε και δύο πολύ ενδιαφέρουσες βραδινές προβολές – ομιλίες από τον κ. Βασίλειο Πετρουλέα, φυσικό, τ. Δ/ντή Ερευνών Ε.ΚΕ.Φ.Ε ‘’Δημόκριτος’’:

α. "Ἡ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται" μέσα από τά παραδείγματα τριών σύγχρονων μορφών:

(Α) Του Κλήμη Στεφανίδη (1924-1988), 

(Β) Του Παύλου Κούλη (1946-1992), 

(Γ) Στέλιου Πισή (1976 – 2024),

και

β. "Τεχνητή Νοημοσύνη έναντι ανθρώπινης νοημοσύνης".

Εκείνο όμως που ανέπαυσε όλους περισσότερο ήταν η γνωριμία και επικοινωνία με άλλους "εν Χριστώ" αδελφούς από διαφορετικά μέρη της πατρίδας μας. Το Αθαμάνιο και φέτος μας ένωσε!

Δεν πρέπει να λησμονήσουμε να ευχαριστήσουμε και τις 5 κυρίες στην κουζίνα, οι οποίες ανιδιοτελώς εργάστηκαν για τα πεντανόστιμα εδέσματα που μας ετοίμασαν.

Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν!

Και του χρόνου!

Β.Μ.