30/6/10

Οι 12 Απόστολοι


Η λέξη απόστολος σημαίνει "απεσταλμένος". Ήταν αυτοί που εστάλησαν από τον Κύριο για να συνεχίσουν το σωστικό Του έργο, μετά την Ανάληψή Του στους ουρανούς. Εκτός από την ομάδα των 12 Αποστόλων, υπήρχε και η ομάδα των 70 αλλά και κύκλος πολυάριθμος φίλων Του.

Οι 12 Απόστολοι όμως βρέθηκαν περισσότερο δίπλα στον Κύριο, αυτοί έλαβαν την ειδική χάρη της ιεροσύνης να επιτελούν τα μυστήρια και να τα μεταδίδουν στους υπολοίπους. Άλλωστε μετά την Ανάσταση τούς κατέστησε επίσημα διαδόχους του έργου Του: «καθώς απεσταλκέ με ο Πατήρ, καγώ πέμπω υμάς» (Ιωάν.20,21).
 

Είναι άξιο θαυμασμού ότι ο Κύριος δεν διάλεξε σαν αποστόλους ανθρώπους της εποχής που ήταν πλούσιοι, μορφωμένοι και πολιτικά ισχυροί αλλά άσημους, φτωχούς και αγράμματους ψαράδες.
 

Όπως το βεβαιώνει και η Αποκάλυψη (Αποκ.10,21), η θριαμβεύουσα Εκκλησία του Χριστού θα είναι θεμελιωμένη επί «θεμελίους δώδεκα και επ’ αυτών δώδεκα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Αρνίου»...

Διαδρομή για το σχολείο πάνω από την άβυσσο



Σε ύψος περισσότερο από 400 μέτρα πάνω από τον ποταμό Rio Negro στην Κολομβία, η εννέα ετών Daisy Mora ετοιμάζεται να ρίξει τον εαυτό της πάνω από την άβυσσο.
Κρεμώντας τον εαυτό της σε ένα παλιό και σκουριασμένο σύστημα τροχαλίας πέφτει πάνω από το χείλος του γκρεμού με 65 χλμ/ώρα κατά μήκος ενός συρματόσκοινου στην απέναντι όχθη 800 μέτρα μακριά -ένας ίλιγγος- είναι το ταξίδι που έχει να κάνει κάθε μέρα για να πάει στο σχολείο.
 

Για μια χούφτα οικογένειες που ζουν στην περιοχή, 65 χλμ νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας Μπογκοτά, τα 12 ατσάλινα συρματόσκοινα που συνδέουν τη μία πλευρά της κοιλάδας με την άλλη είναι η μόνη πρόσβασή τους με τον έξω κόσμο...


Οι αγρότες τα χρησιμοποιούν για τη μεταφορά εμπορευμάτων από και προς την πλησιέστερη πόλη και, για τα παιδιά, όπως η Daisy και ο πέντε ετών αδελφός της Jamid, είναι τρόπος για να φτάσουν στο σχολείο.
Ο Jamid είναι πολύ μικρός για να γλιστρήσει με ασφάλεια στο συρματόσκοινο μόνος του, έτσι πρέπει να τον μεταφέρει μαζί της σε ένα σάκο, ελέγχοντας την ταχύτητά τους με ένα ξύλινο δίχαλο.
 
Ο φωτογράφος και συγγραφέας Christoph Otto, ο οποίος τράβηξε αυτές τις καταπληκτικές φωτογραφίες, πέρασε ο ίδιος πάνω από την κοιλάδα σε ένα από τα συρματόσκοινα για να φωτογραφήσει άτομα να διασχίζουν αυτή την αξιοσημείωτη διαδρομή.

ΠΗΓΗ: http://www.dailymail.co.uk

29/6/10

Κατασκηνωτική περίοδος για κορίτσια δημοτικού

Ξεκινά αύριο Τετάρτη η κατασκηνωτική περίοδος 
για τα κορίτσια του Δημοτικού.

Ευχόμαστε στην Αρχηγό και στο επιτελείο της
καλή δύναμη και προσευχόμαστε ο Θεός 
να ευλογεί τις προσπάθειες όλων και να 
προστατεύει τα παιδιά Του.


Μνήμη των Πρωτοκορυφαίων



Απολυτίκιον. Ήχος δ'.

Οι των Αποστόλων πρωτόθρονοι, και της οικουμένης διδάσκαλοι, τω Δεσπότη των όλων πρεσβεύσατε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

 
Κοντάκιον. Ήχος β' Αυτόμελον.

Τους ασφαλείς και θεοφθόγγους κήρυκας, την κορυφήν των Μαθητών σου Κύριε, προσελάβου εις απόλαυσιν, των αγαθών σου και ανάπαυσιν, τους πόνους γάρ εκείνων και τον θάνατον, εδέξω υπέρ πάσαν πλοκάρπωσιν, ο μόνος γινώσκων τα εγκάρδια.

28/6/10

«Τι να ζητήσω από το Θεό» (Έκθεση απὸ μαθητή του δημοτικού)



«Θεέ μου, ἀπόψε σοῦ ζητάω κάτι ποὺ τὸ θέλω πάρα πολύ. Θέλω νὰ μὲ κάνεις τηλεόραση! Θέλω νὰ πάρω τὴ θέση τῆς τηλεόρασης ποὺ εἶναι στὸ σπίτι μου. Νὰ ἔχω τὸ δικό μου χῶρο. Νὰ ἔχω τὴν οἰκογένειά μου γύρω ἀπὸ ἐμένα. Νὰ μὲ παίρνουν στὰ σοβαρὰ ὅταν μιλάω. Θέλω νὰ εἶμαι τὸ κέντρο τῆς προσοχῆς καὶ νὰ μὲ ἀκοῦνε οἱ ἄλλοι χωρὶς διακοπὲς ἢ ἐρωτήσεις. Θέλω νὰ ἔχω τὴν ἴδια φροντίδα ποὺ ἔχει ἡ τηλεόραση ὅταν δὲν λειτουργεῖ. Ὅταν εἶμαι τηλεόραση, θἄχω τὴν παρέα τοῦ πατέρα μου ὅταν ἔρχεται σπίτι ἀπὸ τὴ δουλειά, ἀκόμα κι ἂν εἶναι κουρασμένος. Καὶ θέλω τὴ μαμά μου νὰ μὲ θέλει ὅταν εἶναι λυπημένη καὶ στενοχωρημένη, ἀντί νὰ μὲ ἀγνοεῖ… Θέλω τ΄ ἀδέλφια μου νὰ μαλώνουν γιὰ τὸ ποιὸς θὰ περνάει ὧρες μαζί μου. Θέλω νὰ νοιώθω ὅτι ἡ οἰκογένειά μου ἀφήνει τὰ πάντα στὴν ἄκρη, πότε – πότε, μόνο γιὰ νὰ περάσει λίγο χρόνο μὲ μένα. Καὶ τὸ τελευταῖο, κάνε με ἔτσι ὥστε νὰ τοὺς κάνω ὅλους εὐτυχισμένους καὶ χαρούμενους.

Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο νὰ γίνω σὰν μιὰ τηλεόραση!»

Τὴ δασκάλα ποὺ τὴν διάβασε (καθὼς βαθμολογοῦσε) τὴν ἔκανε νὰ κλάψει. Ὁ σύζυγός της ποὺ μόλις εἶχε μπεῖ στὸ σπίτι, τὴ ρώτησε: «τὶ συμβαίνει;» Αὐτὴ ἀπάντησε: «Διάβασε αὐτὴ τὴν ἔκθεση, τὴν ἔχει γράψει ἕνας μαθητής μου». Ὁ σύζυγος εἶπε: «Τὸ καημένο τὸ παιδί. Τὶ ἀδιάφοροι γονεῖς εἶναι αὐτοί!» Τότε αὐτὴ τὸν κοίταξε καὶ εἶπε: «Αὐτὴ ἡ ἔκθεση εἶναι τοῦ γιοῦ μας!..»


ΠΗΓΗ

Κατασκηνωτικό διήμερο - ανταπόκριση από Άγκυρα


Στην Παναγία, τη μητέρα του Θεού ήταν αφιερωμένο το φετινό κατασκηνωτικό διήμερο των φιλικών κύκλων που πραγματοποιήθηκε και φέτος στην ΆΓΚΥΡΑ. 

Πάνω από 80 κυρίες συμμετείχαν συνολικά φέτος απολαμβάνοντας στιγμές χαλάρωσης, ξεκούρασης, χαράς αλλά και πνευματικής οικοδομής. Πιο συγκεκριμένα το Σάββατο το απόγευμα (26.6) πριν την ακολουθία του εσπερινού πραγματοποιήθηκε ομιλία από την κ. Ειρήνη Καρτέρη με θέμα: "Η Παναγία, Μητέρα των πιστών".

Την Κυριακή (27.6) τη θ. Λειουργία τέλεσε ο π. Σωτήριος Τσάφος, ο οποίος και στη συνέχεια ανέπτυξε πνευματικό θέμα. Το απόγευμα της ίδιας μέρας η κ. Κατσιροπούλου - Πίττα Γ. ανέπτυξε το θέμα: "Υπομονή, δρόμος για τον Ουρανό".

.................

Ποιος εφημερεύει μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού;
Ποιος εφημερεύει το δεκαπενταύγουστο;
Η μάνα του Θεού και μάνα του κόσμου. Όλοι οι Χριστιανοί το ξέρουν. Όλοι οι πιστοί προσμένουν την εφημερία Της. Όλοι οι άνθρωποι προσδοκούν την ημέρα, τις ημέρες, που η Πλατυτέρα των Ουρανών θα είναι πιο κοντά μας στη γη...



27/6/10

Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού...

ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Καθένας μας, μπροστά στην απεραντωσύνη της γης, είναι σαν ένα σπειρί βρώμης στη στέπα. Κι η γη, με τη σειρά της, είναι μέσα στο ηλιακό σύστημα σαν ένα λιθάρι στην έρημο. Κι ο μεγάλος ήλιος με τους πλανήτες του δεν είναι παρά λίγοι κόκκοι άμμου ανάμεσα στους γίγαντες ήλιους του Γαλαξία. Κι ο ίδιος Γαλαξίας δεν είναι παρά μια μικρή νησίδα μέσα στο πλήθος αστρικά αρχιπέλαγα. Σ' αυτή την αφάνταστη απεραντωσύνη, ο άνθρωπος είναι μόλις κάτι πιο πολύ από το τίποτε. Κι όμως, ενώ λίγο απέχουμε από το μηδέν, φέρουμε μέσα μας την εικόνα του Θεού.

ΤΖΙΟΒΑΝΙ ΠΑΠΙΝΙ (1881-1956) 



26/6/10

Μια εξαρτημένη κοινωνία


... Συνοδοιπορώ με τα παιδιά αυτά, αντιλαμβάνομαι τον αγώνα τους και αναλογίζομαι τις ευθύνες μας. Μπορεί άραγε μια εξαρτημένη κοινωνία να διδάξει στους νέους την ελευθερία;

Η εξάρτηση, όπως έχει λεχθεί, μπορεί ενδεχομένως και να είναι «μια επανάσταση, μια αποτυχημένη επανάσταση, μια διαμαρτυρία που δεν βρήκε αποδέκτες, μια προσπάθεια διαφυγής από πολλά αδιέξοδα στα οποία εμείς πολλές φορές οδηγούμε τους νέους ανθρώπους». Αδιέξοδα που έχουν να κάνουν με ένα κακό οικογενειακό κλίμα, με ένα αποτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα που συνθλίβει την προσωπικότητα και τα όνειρα των νέων, με την υποκρισία της κοινωνίας μας και περισσότερο εκείνων που έχουν την ευθύνη διαμόρφωσης των κοινωνικών δομών, με την ανεπάρκεια και της εκκλησιαστικής διακονίας μας κάποιες φορές.

Θέλω να πω σ΄ αυτά τα παιδιά - αλλά και σε όλους - πως η ζωή της Εκκλησίας είναι γεμάτη από ασώτους και καταταλαιπωρημένους νέους, που όχι μόνο ξαναβρήκαν το δρόμο τους, αλλά έφτασαν ακόμη και στην αγιότητα. Η επιστροφή, η μεταμόρφωση, η μετάνοια: είναι τα συστατικά της ορθόδοξης πνευματικότητας...


Απόσπασμα από το μήνυμα του Μακαριωτάτου 
Αρχ. κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ με αφορμή την 
παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών
 

25/6/10

Ξεκινάμε και φέτος!


Ξεκινά αύριο Σάββατο να δέχεται τους πρώτους επισκέπτες της η κατασκήνωσή μας, η ΑΓΚΥΡΑ.
Πρώτοι φιλοξενούμενοι και για ένα διήμερο
θα είναι οι κυρίες - μέλη των φιλικών κύκλων.

Τους ευχόμαστε καλή διαμονή και καλή ξεκούραση!


23/6/10

Χρόνου φείδου



Αγαπάς τη ζωή; Τότε μη σπαταλάς το χρόνο σου, 
γιατί απ' αυτόν είναι φτιαγμένη η ζωή...
(Β. Φραγκλίνος)

Ο αγρότης και το μουλάρι του ή αλλιώς μην απελπίζεσαι


Ήταν κάποτε ένας αγρότης που είχε ένα γέρικο μουλάρι. Το μουλάρι μια μέρα έπεσε μέσα στο πηγάδι του αγρότη. Ο αγρότης άκουγε το μουλάρι να χλιμιντρίζει απελπισμένο μέσα από το πηγάδι. Αφού εξέτασε προσεκτικά την κατάσταση, ο αγρότης λυπήθηκε το μουλάρι και αφού δεν έβρισκε τρόπο να το ανασύρει στην επιφάνεια, κάλεσε τους γείτονες και τους ζήτησε να τον βοηθήσουν και να γεμίσουν με χώμα το πηγάδι για να θαφτεί ζωντανό το γέρικο μουλάρι, αφού δεν υπήρχε τρόπος να το βγάλουν από εκεί ζωντανό.
 

Αρχικά, το μουλάρι έπαθε υστερία, βλέποντας να γεμίζουν με χώμα το πηγάδι.

Αλλά στη συνέχεια, καθώς ο αγρότης και οι γείτονές του έριχναν φτυαριές με χώμα πάνω του, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του. Σκέφτηκε πως, κάθε φορά που έπεφτε μια φτυαριά χώμα στην πλάτη του, θα την τίναζε και θα πατούσε πάνω της για να ανέβει πιο ψηλά.

Αυτό έκανε, φτυριά τη φτυαριά. «Τίναζε το χώμα από πάνω σου και ανέβαινε πιο ψηλά... τίναζε το χώμα από πάνω σου και ανέβαινε πιο ψηλά!», συνέχιζε να επαναλαμβάνει στον εαυτό του. Δεν το ένοιαζε πόσο πονούσαν οι φτυαριές με το χώμα που έπεφταν στην πλάτη του, ή πόσο απελπιστική φαινόταν η κατάσταση, το γέρικο μουλάρι πολέμησε τον πανικό του και απλά συνέχιζε να ΤΙΝΑΖΕΙ ΤΟ ΧΩΜΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΠΙΟ ΨΗΛΑ!
 

Έτσι, δεν άργησε το γέρικο μουλάρι καταβεβλημένο και εξουθενωμένο,να βγει από το στόμιο του πηγαδιού θριαμβευτικά!!! Αυτό που φάνηκε πως θα το έθαβε, ουσιαστικά το βοήθησε...


Ας παλεύουμε μέχρι τέλους και ας μη λυγίζουμε 
μπροστά σε δυσκολίες που με την πρώτη ματιά 
φαντάζουν ανυπέρβλητες. 

21/6/10

Παρουσίαση Λευκώματος και γραμματοσήμων για τον γέροντα Αυγουστίνο


Σε εκδήλωση τιμής κι ευγνωμοσύνης προς το Γέροντα Μητροπολίτη, πρώην Φλωρίνης – Πρεσπών και Εορδαίας κ. Αυγουστίνο (103 ετών σήμερα) που συνδιοργάνωσαν στις 16/6/10 τα Ελληνικά Ταχυδρομεία και η Μητρόπολη Φλωρίνης, παρουσιάστηκαν το Λεύκωμα και σειρά γραμματοσήμων, αφιερωμένα στο Γέροντα Αυγουστίνο, που εξέδωσαν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία.

20/6/10

Κυριακή δ' Ματθαίου


Tα λόγια του εκατόνταρχου της σημερινής ευαγγελικής διήγησης είναι συγκλονιστικά: «Κύριε, δεν είμαι άξιος να μπεις στο σπίτι μου, αλλά πες ένα λόγο μόνο και θα γίνει καλά ο δούλος μου».

Πράγματι ο εκατόνταρχος τα κερδίζει όλα. Ο Κύριος και τον ουρανό τού δίνει και την ίαση του δούλου τού χαρίζει...

Και όλα αυτά γιατί όχι μόνο συναισθάνεται την αναξιότητά του αλλά και γιατί η πίστη του είναι δυνατή. Ο Χριστός από τώρα κάνει γνωστό σε όλους, ότι η σωτηρία θα προέλθει από την πίστη και όχι από την τήρηση του νόμου...

Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας;


Ρώτησε μια φορά ένας άνθρωπος κάποιον ασκητή:

"Γιατί ο Θεός γράφει τους νόμους Του πάνω στις καρδιές μας; Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας, εκεί που πραγματικά Τον έχουμε ανάγκη;"

Ο ασκητής απάντησε:

"Ποτέ ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να Τον έχουν στην καρδιά τους. Γράφει τα λόγια Του πάνω στην καρδιά, ώστε όταν αυτή ραγίσει, τότε Εκείνος πέφτει μέσα!"


19/6/10

Άνοιξε τα μάτια σου



Ανοίγεις τα μάτια σου και ψάχνεις να βρεις την αλήθεια. 
Την αναζητάς πολλές φορές απεγνωσμένα....
Πού μπορεί να βρίσκεται όταν όλα γύρω σου φαίνονται 
τόσο πολύ ψεύτικα;

Μήπως η αλήθεια βρίσκεται μέσα σ' ένα πρόσωπο; 
"Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή." (Ιωάν. 14,6).
Άνοιξε λοιπόν τα μάτια σου και αντίκρισέ την. 
Και είναι σίγουρο... Θα σε σώσει...

18/6/10

Για τη Διονυσία Γιαννούτσου


Πολυσέβαστή μας, αγαπημένη μας Κυρία,

Ήλθαμε σήμερα κι εμείς, τ' αγαπημένα παιδιά των κύκλων σου, να σε αποχαιρετήσουμε. Ήρθαμε να σου πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα όσα έκανες για μας.
 

Είμαστε ευγνώμονες στο Θεό γιατί σε έβαλε στη ζωή μας, από τα νεανικά μας χρόνια στις περισσότερες κι έγινες η πιο σοφή, η πιο γλυκειά, η πιο συνετή πνευματική μητέρα που μας προκαλούσε πάντα συναισθήματα σεβασμού, αγάπης αλλά και την ανάγκη να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες σου.
 

Κι εκείνο που ήθελες πάντα από εμάς ήταν αγάπη στον Άγιο Θεό κι ενότητα μεταξύ μας. Ήσουν ο οδοδεικτης στη ζωή μας, ο τροφοδότης της ψυχής μας. Πάντα μας έδειχνες τον δρόμο προς τον αγαπημένο σου Κύριο, τα λόγια σου και η ζωή σου μας παρέπεμπαν στον ουρανό, στο άγιο θέλημά Του.

Οι απουσίες μας από τον κύκλο μας σου προκαλούσαν μεγάλη στενοχώρια. Η εγγύτητα όμως που είχε δημιουργηθεί ανάμεσά μας, σ' έκανε να καταλαβαίνεις άμεσα αν απουσιάζαμε από ανυπέρβλητα εμπόδια. Η αγάπη σου και η φροντίδα σου σ' έκανε να τα κατανοείς και να τα συμμερίζεσαι. Πολλές φορές δε να μας μαλώνεις σαν πραγματική μάνα για την αδικαιολόγητη ασυνέπειά μας.
Τη ρήση του Παύλου «Τεκνία μου, ους πάλιν ωδίνω, άχρις ου μορφωθή Χριστός εν υμίν» (Γαλ. δ' 19) την είχες κάνει βίωμά σου.
 

Νιώθαμε πάντα την έγνοια σου. Τα προβλήματά μας τα έκανες δικά σου. Νοιαζόσουν για τις οικογένειές μας. Μοιραζόσουν μαζί μας λύπες και χαρές. Ήσουν πάντα δίπλα μας. Μια ζεστή αγκαλιά! Η αγάπη σου για όλες μας και καθεμιά ξεχωριστά γνήσια, απέραντη, καταλυτική!
Θα μας λείψεις πολύ!

Αγαπημένη μας Κυρία,
Σου είμαστε ευγνώμονες για τους κόπους και τις θυσίες που έκανες. Θα είσαι πάντα στις καρδιές μας και στις προσευχές μας κι έτσι θα πορευόμαστε. Σε παρακαλούμε από τη θέση που είσαι τώρα να παρακαλείς τον Πατέρα για τη σωτηρία των ψυχών μας.

Σ' ευχαριστούμε... Καλή Αντάμωση!


(επικήδειος λόγος από εκπρόσωπο 
των φιλικών κύκλων της Χριστ. Εστίας Πατρών -
Ι.Ν. Αγ. Σοφίας 17.6.10)
 

17/6/10

Χαμένοι στην πληροφορία

    Είχαμε τη σοφία και την πνίξαμε στη γνώση, 
είχαμε τη γνώση και χαθήκαμε στην πληροφορία.
    Thomas S. Eliot

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει απεριόριστη πρόσβαση σε κάθε είδους πληροφορία: Ειδήσεις στα ραδιόφωνα κάθε μία ώρα, συνεχής ενημέρωση ιστοσελίδων και blogs, τουλάχιστον τρία δελτία ειδήσεων στους τηλεοπτικούς σταθμούς, μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, updates στο Facebook.

Σύμφωνα με αμερικάνικη επιστημονική έρευνα που διεξήγαγε το Πανεπιστήμιο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας, οι πληροφορίες που λαμβάνει καθημερινά ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορούν να προκαλέσουν υπερφόρτωση ακόμα και σε φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή μέσα σε μία εβδομάδα. Ο υπεύθυνος της έρευνας εκτιμά ότι οι άνθρωποι κατακλύζονται κάθε μέρα με όγκο πληροφοριών ισοδύναμο με 34 Gigabytes.


16/6/10

Εξόδιος Ακολουθία Δ. Γιαννούτσου


Η εξόδιος ακολουθία της Διονυσίας Γιαννούτσου 
θα τελεσθεί στον Ι.Ν. Αγίας Σοφίας Πατρών 
την Πέμπτη 17.6 και ώρα 5 μ.μ.

Ας είναι αιωνία η μνήμη της...

Προσέφερε πάντα απλόχερα την αγάπη της 
στην κατασκήνωσή μας, στα παιδιά, τις κυρίες και τα στελέχη που διηκόνησε και ενέπνευσε για χρόνια πολλά...


14/6/10

Για την κρίση ο Αινστάιν



Ο Αϊνστάιν, ο μεγαλύτερος φυσικός του 20ού αιώνα, μίλησε έμμεσα για την οικονομική κρίση, πολύ πριν εκείνη υπάρξει. Μπορεί όσα δήλωσε να ειπώθηκαν πολλά χρόνια πριν, αλλά τα λόγια του είναι πιο επίκαιρα από ποτέ και δίνουν μια θετική θεώρηση σε όλα όσα μας συμβαίνουν!

«Μην προσποιούμαστε πως τα πράγματα θα αλλάξουν αν συνεχίσουμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα. Μία κρίση μπορεί να αποδειχθεί πραγματική ευλογία για κάθε άνθρωπο, για κάθε έθνος. Επειδή όλες οι κρίσεις φέρνουν πρόοδο.
Η δημιουργία γεννιέται μέσα από την οδύνη, ακριβώς όπως η μέρα γεννιέται μέσα από το σκότος της νύχτας. Μέσα στην κρίση γεννιέται η επινοητικότητα, οι ανακαλύψεις και οι μεγάλες στρατηγικές. Εκείνος που ξεπερνά την κρίση, ξεπερνά τον εαυτό του χωρίς να εξαντληθεί. Εκείνος που αποδίδει την αποτυχία του σε μία κρίση υποβιβάζει το ταλέντο του και δίνει περισσότερη σημασία στα προβλήματα παρά στις λύσεις. Η ανικανότητα είναι η πραγματική κρίση.
 

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των λαών και των εθνών είναι η νωχελικότητα με τη οποία προσεγγίζουν τις λύσεις των προβλημάτων τους. Δεν υπάρχει πρόκληση χωρίς μία κρίση. Χωρίς τις προκλήσεις η ζωή γίνεται ρουτίνα, ένα αργό βασανιστήριο. Δεν υπάρχει αρετή χωρίς κρίση. Μόνο μέσα σε κατάσταση κρίσης μπορούμε να βγάλουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Χωρίς την κρίση, κάθε άνεμος μετατρέπεται σε τρυφερό άγγιγμα. Κάθε αναφορά σε μία κρίση, απλά την προμοτάρει. Το να μην μιλάς για μια κρίση προάγει τον κομφορμισμό. Αντιθέτως, ας δουλέψουμε σκληρά! Ας σταματήσουμε, μια για πάντα, την μαινόμενη κρίση που αντιπροσωπεύει την τραγωδία της άρνησής μας να την αντιμετωπίσουμε!»
 
Αυτά έλεγε ο Αϊνστάιν για τη χρησιμότητα της κρίσης και εμείς δεν έχουμε παρά να επεξεργαστούμε και να αξιοποιήσουμε τα μηνύματά του.


ΠΗΓΗ

Αποτελέσματα του Διαγωνισμού ΠτΝ






12/6/10

Καλοκαίρι! Διακοπές!


Καλοκαίρι! Διακοπές!
Ευκαιρία μοναδική να χαρίσουμε στον εαυτό μας μια αντιπρόταση απ' τα καθιερωμένα. Ν΄ανοίξουμε για λίγο τον ορίζοντα απ' αυτά που σχεδιάζουν και κάνουν οι πολλοί. Γιατί πραγματικές διακοπές δεν είναι η ευκαιρία ν' αμαρτήσεις. Να δοκιμάσεις πράγματα που ο κοσμικός τρόπος ζωής τόσο έντεχνα και πιεστικά σου επιβάλλει.
 

Δεν είναι η ευκαιρία για εφήμερες επιπόλαιες σχέσεις. Η απόλαυση και η ανάπαυση δεν βρίσκονται στη χλιδή, αλλά στην απλότητα. Δεν βρίσκονται στην ένταση και τον θόρυβο, αλλά στην ησυχία την εξωτερική και την εσωτερική.
 

Δεν βρίσκονται στο επιπόλαιο, το επιφανειακό και το πρόσκαιρο, αλλά στο διαχρονικό και το αληθινό.
Κι είναι ευκαιρία τούτο το καλοκαίρι να πεις όχι στο προκλητικό και το κοσμοπολίτικο, το ξενόφερτο και επιβεβλημένο, και νηφάλια ν' ακολουθείς το σεμνό, και παραδοσιακό. Αυτό που πραγματικά όλοι μας έχουμε ανάγκη. Καλές διακοπές!...


ΑΤΤΙΚΟΣ
 

11/6/10

Ένα συναρπαστικό βιβλίο



Αρχιεπίσκοπος Λουκάς Βόινο-Γιασενέτσκι, 
ένας άγιος ποιμένας και γιατρός χειρουργός (1877-1961), 

του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Αντωνόπουλου. 

Εκδ. Ακρίτας, 9η ανατύπωση Αθήνα 2003. 


Περισσότερα για τον Άγιο Λουκά αναζητήστε:

www.arxiepiskopos-loukas.blogspot.com

http://www.agiosloukas.org


Ο Άγιος Λουκάς ως γιατρός και Χριστιανός


Ο άγιος Λουκάς ήταν πάντοτε πιστός Χριστιανός. Δεν έχανε λειτουργία και παρακολουθούσε όρθιος όλες τις παννυχίδες και τους όρθρους, τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις ημέρες των ορθοδόξων γιορτών. Στο χειρουργείο είχε πάντα την εικόνα της Παναγίας μπροστά στην οποία προσευχόταν για λίγα λεπτά πριν από κάθε επέμβαση. Έπειτα, μ' ένα βαμβάκι ποτισμένο στο ιώδιο, έκανε το σημείο του σταυρού στο σώμα του ασθενούς, εκεί που θα γινόταν η τομή. Μόνο μετά από αυτά έλεγε με επισημότητα «το νυστέρι». Οι άθεοι συνάδελφοί του γρήγορα τον συνήθιζαν και δεν έδιναν σημασία, ενώ οι θρησκευόμενοι τα έβρισκαν αυτά πολύ φυσικά.

Όμως στις αρχές του 1920 μια από τις επιτροπές ελέγχου του νοσοκομείου όπου εργαζόταν τότε, έδωσε εντολή να ξεκρεμάσουν την εικόνα της Παναγίας, με αποτέλεσμα ο άγιος Λουκάς να αρνείται να μπει στο χειρουργείο. Παράλληλα η σύζυγος ενός από τα στελέχη του κόμματος εισήχθη στο νοσοκομείο ως έκτακτο περιστατικό, και ζητούσε να χειρουργηθεί μόνο από τον Βόινο-Γιασενέτσκι, κι έτσι ο σύζυγός της του υποσχέθηκε ότι αν η εγχείρηση γινόταν, την επόμενη μέρα η εικόνα θα ήταν στη θέση της. Η εγχείρηση έγινε κι ήταν επιτυχής, και ο σύζυγος της άρρωστης κράτησε την υπόσχεσή του...


Άγιος Λουκάς Συμφερουπόλεως - Κριμαίας



Τελευταία λόγια του Αγίου Λουκά 
(ακριβής μετάφρασή τους από απομαγνητοφώνηση)


Παιδιά μου πολύ σας παρακαλώ,

Ντυθείτε με την πανοπλία που δίνει ο θεός για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο πονηρός είναι.

Δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους, αλλά με αρχές και εξουσίες δηλαδή με τα πονηρά πνεύματα.

Προσέξτε! "Τον διάβολο δεν τον συμφέρει να δεχθεί κανείς την ύπαρξή του, να σκέφτεται και να αισθάνεται ότι είναι κοντά στον άνθρωπο.

Ένας κρυφός και άγνωστος εχθρός είναι πιο επικίνδυνος από έναν ορατό εχθρό.

Ω, πόσο μεγάλος και τρομερός είναι ο στρατός των δαιμόνων.

Πόσο αμέτρητο είναι το μαύρο τους πλήθος!

Αμετάβλητα, ακούραστα, μέρα και νύχτα, επιδιώκουν να σπρώξουν όλους εμάς που πιστεύουμε στο όνομα του Χριστού, να μας παρασύρουν στο δρόμο της απιστίας της κακίας και της ασέβειας.

Αυτοί οι αόρατοι εχθροί του Θεού, έχουν βάλει ως μοναδικό τους σκοπό μέρα και νύχτα να επιδιώκουν την καταστροφή μας.

Όμως μη φοβάστε, πάρτε δύναμη από το όνομα του Ιησού"


10/6/10

Πλησιάζουν οι μέρες - Δήλωσε συμμετοχή




Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο


Σύμφωνα με σημερινά δημοσιεύματα εφημερίδων προγραμματίζεται να τελεσθεί έπειτα από 88 χρόνια, στις 15 Αυγούστου 2010, Θεία Λειτουργία στη Μονή της Παναγίας Σουμελά στον Πόντο. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού επιτρέπει στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο να λειτουργήσει στο μοναστήρι, το οποίο με την πάροδο των ετών έχει μετατραπεί σε μουσείο.

Υπολογίζεται ότι η λειτουργία αυτή στο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά θα κινητοποιήσει χιλιάδες
Έλληνες ποντιακής καταγωγής  που ζουν στην Ευρώπη, στην Αμερική αλλά και στην Αυστραλία.

 

9/6/10

Εκδρομή για Χ.Α. Λυκείου - 26 & 27 Ιουνίου 2010



Εκδρομή για Χ.Α. Λυκείου

Στην Κεφαλλονιά στις 26 & 27 Ιουνίου 2010

για να ξεκουραστούμε από τις εξετάσεις

να περιηγηθούμε στις ομορφιές του νησιού...

και να προσκυνήσουμε τον Άγιο Γεράσιμο...

Δήλωσε συμμετοχή!

Πληροφορίες - Δηλώσεις στον ομαδάρχη σου


8/6/10

Το Δέντρο που έδινε (The giving Tree), του Σελ Σίλβερσταίν



Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά....
και αγαπούσε ένα αγοράκι.
Και κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε το βασιλιά του δάσους.
Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα.
Παίζανε και κρυφτό.
Κι όταν το αγόρι κουραζόταν, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της.
Και το αγόρι αγαπούσε τη μηλιά...
πάρα πολύ.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.

Μα πέρασαν τα χρόνια.
Και το αγόρι μεγάλωσε.
Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μοναχή.

Τότε μια μέρα το αγόρι πήγε στη μηλιά κι η μηλιά είπε:
«Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου, να φας μήλα και να παίξεις στον ίσκιο μου από κάτω και να ‘σαι ευτυχισμένο».
«Είμαι μεγάλος πια για να σκαρφαλώνω και να παίζω», είπε το αγόρι. «Θέλω ν’ αγοράσω πράγματα και να καλοπεράσω. Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;»

«Λυπάμαι», είπε η μηλιά, «μα έχω εγώ δεν έχω λεφτά. Έχω μονάχα φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, Αγόρι, και πούλησε τα στην πόλη. Έτσι θα ΄χεις λεφτά και θα ‘σαι ευτυχισμένο».

Και τότε το αγόρι σκαρφάλωσε στη μηλιά, μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μαζί του.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί... 

και η μηλιά ήταν λυπημένη.
Ώσπου μια μέρα το αγόρι ξαναγύρισε κι η μηλιά τρεμούλιασε απ’ τη χαρά της κι είπε:

«Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να ‘σαι ευτυχισμένο».
«Δεν έχω πια χρόνο να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι. «Θέλω ένα σπίτι που να δίνει ζεστασιά», είπε. «Θέλω γυναίκα και παιδιά, και γι’αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. «Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;»

«Εγώ δεν έχω σπίτι», είπε η μηλιά. «Σπίτι μου είναι το δάσος, μα μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα ‘σαι ευτυχισμένο».
Κι έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά της και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.

Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί. Κι όταν γύρισε η μηλιά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε να μιλήσει καλά-καλά δεν μπορούσε.
«Έλα, Αγόρι», ψιθύρισε, «έλα να παίξεις»
«Είμαι πια πολύ γέρος και πολύ λυπημένος για να παίζω είπε το αγόρι. «Θέλω μια βάρκα να με πάρει μακριά. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;»
«Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα», είπε η μηλιά. «Έτσι θα μπορέσεις να φύγεις μακριά...και να ‘σαι ευτυχισμένο».
Και τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό της έφτιαξε μια βάρκα κι έφυγε μακριά.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη...μα όχι πραγματικά.

Κι ύστερα από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε.
«Λυπάμαι, Αγόρι», είπε η μηλιά, «μα δε μου απόμεινε τίποτα πια για να σου δώσω... Δεν έχω μήλα».
«Τα δόντια μου δεν είναι πια για μήλα», είπε το αγόρι.
«Δεν έχω κλαδιά», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να κάνεις κούνια...»
«Είμαι πολύ γέρος πια για να κάνω κούνια», είπε το αγόρι.
«Δεν έχω κορμό», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις...»
«Είμαι πολύ κουρασμένος πια για να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι.

«Λυπάμαι», αναστέναξε η μηλιά. «Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω κάτι... μα δε μου απόμεινε τίποτα πια. Δεν είμαι παρά ένα γέρικο κούτσουρο. Λυπάμαι...»
«Δε θέλω και πολλά τώρα πια», είπε το αγόρι, «μονάχα ένα ήσυχο μέρος να κάτσω και να ξαποστάσω. Είμαι πολύ κουρασμένος».
«Τότε», είπε η μηλιά, κι ίσιωσε τον κορμό της, «τότε, ένα γέρικο κούτσουρο είναι ό,τι πρέπει να κάτσεις και να ξαποστάσεις. Έλα, Αγόρι, κάτσε. Κάτσε και ξεκουράσου».
Και το αγόρι έκατσε και ξεκουράστηκε.
Kι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.




Τα αποτελέσματα του Διαγωνισμού



Στο τεύχος Ιουνίου 2010 του περιοδικού ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ μπορείς να βρεις τα αποτελέσματα του Μεγάλου Διαγωνισμού Αγίας Γραφής του περιοδικού, ο οποίος είχε μεγάλη συμμετοχή και πλούσια δώρα!
 
 

6/6/10

Ικεσία του π. Ευσεβίου Βίττη προς τον Εσταυρωμένο


Ω Κύριε Ιησού μου, πράε και ταπεινέ τη καρδία,
σε παρακαλώ και σε ικετεύω με όλη μου την καρδιά:
 

Από την επιθυμία να με εκτιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με αγαπούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με αναζητούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με τιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με επαινούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με προτιμούν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με συμβουλεύονται, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με επιδοκιμάζουν, ελευθέρωσέ με.
Από την επιθυμία να με φροντίζουν, ελευθέρωσέ με.
Από το φόβο να με ταπεινώνουν, ελευθέρωσέ με.
Από το φόβο να με περιφρονούν, ελευθέρωσέ με.
Από το φόβο να με απορρίπτουν, ελευθέρωσέ με.
Από το φόβο να με συκοφαντούν, ελευθέρωσέ με.
Από το φόβο να με λησμονούν, ελευθέρωσέ με.
Από το φόβο να με προσβάλλουν, ελευθέρωσέ με.
Από το φόβο να με υποπτεύονται, ελευθέρωσέ με.



 τ. 480, Ιούνιος 2010

5/6/10

Ένα πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για να σώσουμε το περιβάλλον: Μετάνοια



...........
Το οικολογικό πρόβλημα δεν είναι για την Ορθόδοξη Εκκλησία απλώς πρόβλημα καταστροφής της Φύσης, αλλά καταστροφής του χώρου στον οποίο αποκαλύπτεται συνεχώς η βουλή του Θεού για τον άνθρωπο. Με την ασκητική της αντίληψη, η Ορθοδοξία διδάσκει την αποφυγή του πλεονασμού, διότι «η ζωή μας δε στηρίζεται στην περίσσεια». «Είτε τρώμε, είτε πίνουμε, όλα τα κάνουμε εις δόξαν Θεού» και «ο άνθρωπος δε θα ζήσει μόνο με την υλική τροφή». Παράλληλα, η Αγία Γραφή με την εντολή του «φυλάσσειν» προβάλλει την αρχή της προστασίας των φυσικών πόρων, την οποία και εμμέσως προτείνει με το θεσμό της νηστείας. Για τον Ορθόδοξο Χριστιανό, η λύση του οικολογικού προβλήματος εξαρτάται από τη ριζική αλλαγή των σχέσεών μας με τον κόσμο, με τους συνανθρώπους μας και με το Θεό και όχι με ημίμετρα και παραλλαγές. Η Μετάνοια και η επιστροφή μας στην απλή και ταπεινή ζωή είναι η μόνη ουσιαστική διέξοδος. Είναι η μόνη δυνατή σωτηρία του πλανήτη και είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Από μας εξαρτάται.

Ζείδωρος


Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος


Ένα μικρό δείγμα της ανευθυνότητας και της απληστίας των ανθρώπων είναι η συνεχιζόμενη καταστροφική αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου. Η οικονομική κρίση οδηγεί εδώ και χρόνια τους κάθε λογής εκμεταλλευτές να καταστρέφουν κάτι μοναδικό. Ας δούμε τον Αμαζόνιο σε αριθμούς:

• Η έκτασή του είναι 4 εκατομμύρια τετραγ. χμ. από τα οποία το τροπικό δάσος καταλαμβάνει τα 3,3 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα. Τα υπόλοιπα αποτελούνται από σαβάνα και άλλα οικοσυστήματα.
 

Eννέα είναι οι χώρες που διασχίζει ο Αμαζόνιος: Βραζιλία, Βολιβία, Κολομβία, Ισημερινός, Γουιάνα, Γαλλική Γουιάνα, Περού, Σουρινάμ και Βενεζουέλα. Η Βραζιλία κατέχει το μεγαλύτερο τμήμα.
 

6.848 χιλιόμετρα είναι το μήκος του Αμαζονίου ποταμού, μήκος που αντιστοιχεί στην απόσταση Νέα Υόρκη - Βερολίνο.
 

15.000 περίπου ποτάμια διασχίζουν το δάσος του Αμαζονίου.
 

• Στην περιοχή του Αμαζονίου υπάρχει το 20% του νερού όλου του πλανήτη, το 30% της βιοποικιλότητας του πλανήτη, 5.000 περίπου αναγνωρισμένα είδη δέντρων, 300 αναγνωρισμένα είδη θηλαστικών, πάνω από 1.300 αναγνωρισμένα είδη πουλιών, 2.500 - 3.000 είδη ψαριών, 10 - 15 εκατομμύρια είδη εντόμων, 21 εκατομμύρια κάτοικοι και πάνω από 400 διαφορετικές φυλές αυτοχθόνων.
 

• Σε ένα εκτάριο τροπικού δάσους υπάρχουν περισσότερα από 200 είδη δέντρων.
 

• Eχουν αναγνωριστεί στην περιοχή του Αμαζονίου 650 είδη φυτών με φαρμακευτικές ιδιότητες και οικονομική αξία.
 

57 είδη υπό εξαφάνιση, συμπεριλαμβανομένου του ιαγουάρου (τζάγκουαρ), ζουν στον Αμαζόνιο.
 
 
Τα τελευταία τρία χρόνια 70.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα από το παρθένο τροπικό δάσος του Αμαζονίου έχουν αποψιλωθεί. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του περιοδικού «Nature Magazine», αν ο ρυθμός καταστροφής συνεχιστεί, μέχρι το 2050 το μισό δάσος θα έχει εξαφανιστεί οριστικά...