31/5/23
28/5/23
Ιερά Παράκληση υπέρ των διαγωνιζομένων μαθητών
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν, ἐν ὄψει τῆς ἐνάρξεως τῶν Πανελληνίων Ἐξετάσεων 2023, ἀνακοινώνει ὅτι τήν Δευτέρα 29 Μαΐου 2023 καί ὥρα 7 μ.μ., θά τελεσθῇ Ἱερά Παράκληση ὑπέρ τῶν διαγωνιζομένων μαθητῶν στόν Nέο Ἱερό Ναό Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.
Παρακαλεῖσθε νά προσέλθετε στήν Ἱερά Παράκληση, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στά παιδιά μας, ὥστε, διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τῶν Ἁγίων μας, νά λάβουν δύναμη καί φωτισμό στόν ἀγῶνα τους καί νά ἔχουν ἐπιτυχία στήν ὡραία προσπάθειά τους γιά τό μέλλον τους.
27/5/23
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – Ἡ Ἀδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ» ἀπαντᾶ σέ ψευδεῖς κατηγορίες
Μέ ἀφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα τά ὁποῖα περιέχουν ἐντελῶς ψευδεῖς καί ἀνυπόστατες κατηγορίες ἐναντίον τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ὁ Σωτήρ» γιά δῆθεν ἐμπλοκή της σέ πολιτικές διεργασίες καί κομματικούς σχηματισμούς, πληροφοροῦμε ὅσους δέν τό γνωρίζουν, ὅτι πάγια τακτική τῆς Ἀδελφότητος εἶναι νά μήν ἀναμειγνύεται στήν πολιτική· γι᾿ αὐτό καί δέν ὑποδεικνύει σέ κανέναν τί νά ψηφίσει, οὔτε ἔμμεσα οὔτε ἄμεσα, σεβόμενη τήν ἐλεύθερη βούληση καί τῶν μελῶν καί τῶν συνεργατῶν της.
Ἡ διακονία τῆς Ἀδελφότητος εἶναι καθαρά πνευματική καί ἐπιτελεῖται μέσα στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί μέ τήν εὐλογία της, μέ σκοπό τή διάδοση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί τήν πνευματική οἰκοδομή τῶν πιστῶν. Ὡς ἐκ τούτου εἶναι ἔξω ἀπό τήν ἀποστολή της ὁποιαδήποτε ἀνάμειξη εἴτε στήν ἐκκλησιαστική διοίκηση εἴτε – πολύ περισσότερο – στήν πολιτική. Αὐτό ἀποδεικνύει ἡ μέχρι τώρα ἱστορία της, αὐτό ἀποτελεῖ καί θεμελιώδη ἀρχή της: νά διαδίδει τό μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου ἀνόθευτο πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀνεξαρτήτως κομμάτων καί παρατάξεων.
Τή σαφή ἀποστασιοποίηση τῆς Ἀδελφότητος ἀπό ὁποιαδήποτε ἐμπλοκή στήν πολιτική μπορεῖ νά διαπιστώσει κάθε καλοπροαίρετος ἐρευνητής, μελετώντας τά δύο περιοδικά πού ἐκδίδει ἐδῶ καί δεκαετίες: τό ἐπίσημο ὄργανό της, περιοδικό «Ὁ Σωτήρ», καί τό γνωστό μαθητικό περιοδικό «Πρός τή Νίκη». Τό «Πρός τή Νίκη» κυκλοφορεῖ ἀνελλιπῶς ἀπό τό 1960 μέ τόν τίτλο αὐτό καί δέν ἔχει καμία σχέση μέ νεοπαγέντα κομματικό σχηματισμό πού χρησιμοποιεῖ παρεμφερή ὀνομασία.
Κατόπιν τῶν ἀνωτέρω καλοῦμε ὅσους ἔχουν δημοσιεύσει ἀναληθή στοιχεῖα συκοφαντώντας τήν Ἀδελφότητα καί προκαλώντας σκανδαλισμό στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀνακαλέσουν ἀμέσως, ἀνασκευάζοντας τίς ψευδεῖς κατηγορίες καί δημοσιεύοντας τήν παροῦσα ἀνακοίνωση. Διαφορετικά ἐπιφυλασσόμαστε γιά κάθε νόμιμη ἐνέργεια.
Ἀδελφότης Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ»
Κυριακή των 318 θεοφόρων πατέρων της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου
Την παρούσα εορτή εορτάζουμε για την ακόλουθη αιτία.
Επειδή ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός έγινε σαν εμάς άνθρωπος και πραγματοποίησε με τρόπο ανείπωτο όλη τη θεία οικονομία και αποκαταστάθηκε στον πατρικό θρόνο, θέλοντας οι Άγιοι να δείξουν ότι αληθινά ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος και ως τέλειος άνθρωπος και τέλειος Θεός ανελήφθη και κάθισε ψηλά, στα δεξιά του παντοδύναμου Θεού (Εβρ. 1:3), και ότι η Σύνοδος αυτή των αγίων πατέρων έτσι Τον ανακήρυξε και Τον ομολόγησε, ομοούσιο και ομότιμο με τον Πατέρα, γι’ αυτό τον λόγο, μετά την ένδοξη Ανάληψη, θέσπισαν την παρούσα εορτή, σαν να φέρνουν μπροστά μας τη συνάθροιση των τόσων πατέρων, οι οποίοι Αυτόν τον Θεό που αναλήφθηκε με σώμα Τον ανακηρύττουν Θεό αληθινό και τέλειο άνθρωπο.
Η Σύνοδος αυτή έγινε επί Κωνσταντίνου του Μεγάλου, στο εικοστό έτος της βασιλείας του (325).
Αφού σταμάτησε ο διωγμός εναντίον των Χριστιανών, αυτός στην αρχή έγινε αυτοκράτορας στη Ρώμη, και στη συνέχεια έκτισε την πανευδαίμονα Πόλη, που πήρε το όνομά του, κατά το έτος 5838 από κτίσεως κόσμου (330).
Τότε άρχισε και η υπόθεση του Αρείου, ο οποίος καταγόταν από τη Λιβύη, ήρθε όμως στην Αλεξάνδρεια και χειροτονήθηκε διάκονος από τον άγιο ιερομάρτυρα Πέτρο Αλεξανδρείας.
Ο Άρειος άρχισε να βλασφημεί κατά του Υιού του Θεού, ανακηρύττοντας Αυτόν κτίσμα και ότι δημιουργήθηκε από την ανυπαρξία και ότι ήταν μακριά από τη θεϊκή αξία και ότι καταχρηστικά λέγεται Σοφία και Λόγος του Θεού –τάχα για να αντικρούσει τον δυσσεβή Σαβέλιο που έλεγε ότι η Θεότητα είναι μονοπρόσωπη και μονοϋπόστατη και άλλοτε γίνεται Πατέρας, άλλοτε Υιός και άλλοτε άγιο Πνεύμα.
Καθώς ο Άρειος έλεγε αυτές τις βλασφημίες, ο άγιος Πέτρος τον καθαίρεσε, διότι είδε τον Χριστό ως βρέφος πάνω στο άγιο Θυσιαστήριο να φορά ιμάτιο σχισμένο και να λέει ότι ο Άρειος το έσχισε.
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: «Η Εκκλησία ούτε πολιτεύεται, ούτε συμπολιτεύεται, ούτε αντιπολιτεύεται, ούτε ‘'κομματίζεται''»
«Επιτρέψτε μου να επαναλάβω τα αυτονόητα σε μία ιδιαίτερα περίεργη στιγμή κατά την οποία επιχειρείται, αλυσιτελώς βεβαίως, η ‘'προβολή'', διά ερωτημάτων ή διά υπονοουμένων, αλλά πάντως με ανάρμοστο, ανοίκειο και δόλιο τρόπο και προς εξυπηρέτηση προφανών σκοπιμοτήτων, της δήθεν ‘'εμπλοκής'' της Εκκλησίας μας και κληρικών Της, και δη Ιεραρχών και εμού προσωπικώς, στα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας ενόψει των επερχόμενων εθνικών εκλογών.
Η Εκκλησία είναι θεανθρώπινος οργανισμός και όχι κοσμικός και εξουσιαστικός θεσμός. Δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, αλλά ζει και λειτουργεί μέσα στον κόσμο τούτο για να τον μεταμορφώσει, διακονώντας το ανθρώπινο πρόσωπο, κάθε πιστό, κάθε πολίτη, χωρίς διακρίσεις και, φυσικά, ανεξαρτήτως των πολιτικών πεποιθήσεων και των κομματικών προτιμήσεων του καθενός και της καθεμιάς.
Όλους τους αγαπά, όλους τους αγκαλιάζει, όλους τους αποδέχεται, όλους τους υπηρετεί και για την σωτηρία όλων εργάζεται πιστή στις αρχές και στη διδασκαλία του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και στην ιερή αποστολή Της. Δεν διαχωρίζει τους ανθρώπους σε αμνούς και ερίφια, σε εκλεκτούς και μη, σε ευνοούμενους και σε παραπαίδια, γιατί για Αυτήν είμαστε όλοι μας παιδιά του ίδιου Θεού. Και, φυσικά, σεβόμενη απόλυτα το αυτεξούσιο και την ελευθερία του ανθρώπου, ουδένα επιχειρεί να ‘'ποδηγετήσει'' ή να ‘'χειραγωγήσει'' ή να ‘'καθοδηγήσει'' προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση σε κάθε πτυχή του δημόσιου βίου της χώρας μας.
Όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο είτε ουδέν γνωρίζει από τα της Εκκλησίας και ουδεμία επαφή έχει με Αυτήν, είτε, ηθελημένα και συνειδητά, βιάζοντας την αλήθεια και την πραγματικότητα και παίζοντας δικά του παιχνίδια, αποπειράται να Την απομειώσει, να Την προσβάλει και να Την υβρίσει.
Η Εκκλησία μας, όπως σοφά και έγκαιρα, είχε επισημάνει ο μεγάλος προκάτοχός μου Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Σεραφείμ ούτε πολιτεύεται, ούτε συμπολιτεύεται, ούτε αντιπολιτεύεται, ούτε ‘'κομματίζεται'' θα πρόσθετα εγώ, αλλά πορεύεται. Και την Εκκλησία μας εκπροσωπεί και εκφράζει αποκλειστικά και μόνον η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας μας και ο Πρόεδρός της, ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος, και έτερος ουδείς.
Ως εκ τούτου, δεν πρόκειται να ανεχθώ ούτε την χυδαία απόπειρα χρησιμοποίησης της Εκκλησίας μας ως εργαλείο για την επιδίωξη των αλλότριων σκοπών οιωνδήποτε και της οικειοποίησής Της από τους οιουσδήποτε παραχαράκτες της πίστης μας, που, εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων, επιζητούν να δημιουργήσουν οπαδούς και στρατούς, ούτε όμως την ομοίως βλάσφημη απόπειρα στοχοποίησης της Εκκλησίας μας ως δήθεν παράγοντα ‘'υπόγειας'' ή ‘'μυστικής'' ανάμιξης σε διαδικασίες και σε ζητήματα απολύτως αλλότρια με την αποστολή Της. Ως εδώ.».
Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος
κ. Ιερώνυμος 27.5.23
26/5/23
Ιωάννα Σκαρλάτου: Το κάλυμμα της Μάνας!
Η γιαγιά έστρωσε το καλοσιδερωμένο κεντητό τραπεζομάντηλο στην ξύλινη ροτόντα του σαλονιού και χαζεύοντας το να καμαρώνει, χαμογέλασε. Τοποθέτησε το βάζο με τα λουλούδια και σεργιάνησε στην κουζίνα. Η γάστρα είχε μπει στο φούρνο πριν την εκκλησία, εδώ και αρκετά λεπτά είχε αρχίζει να στέλνει τα πιο νόστιμα αρώματα της. Στα επόμενα τρία λεπτά και οι τρεις φώλιαζαν στην αγκαλιά της!
«Μάνα!» είπε ο Θανάσης και φιλώντας την της προσέφερε ένα μπουκέτο ροζ τριαντάφυλλα.
«Τα λουλούδια της γιαγιάς!» είπε ο παππούς και, παίρνοντάς τα, τα τοποθέτησε μαζί με τα δικά του ροζ που στόλιζαν το κέντρο του τραπεζιού.
«Μητέρα!» πρόφερε η Ελένη κρατώντας το κινητό στο χέρι της.
«Παιδιά μας! Καλώς ήρθατε! Περάστε!»
Ο οκτάχρονος Νικηφόρος βγήκε από την αγκαλιά της γιαγιάς κι έτρεξε να κάτσει στον καναπέ για να παίξει με το κινητό του
«Νικηφόρε!»
«Μπαμπά! Μόλις τελειώσει η πίστα θα σου μιλήσω!»
«Αγόρι μου! Σου έχω και μπιφτεκάκια που σου αρέσουν!» φώναξε η γιαγιά πηγαίνοντας στην κουζίνα
Ο παππούς κάθισε στον καναπέ, ο Θανάσης δίπλα του και η Ελένη άρχισε να περιφέρεται με την τσάντα της.
«Θα μου επιτρέψετε να πάω μέσα γιατί έχω διάβασμα.»
«Να πας κορίτσι μου, κλείσε και την πόρτα μην σε ενοχλήσει κανείς, μόλις είναι έτοιμο το φαγητό θα σε φωνάξουμε!» ακούστηκε η φωνή της γιαγιάς από την κουζίνα!
Η γιαγιά πρόβαλε μπροστά τους κρατώντας ένα τυλιγμένο ταψί στα χέρια της.
«Μάνα… γάστρα δεν είχες βάλει;»
«Για σένα, αγόρι μου, έχω την πιο νόστιμη γάστρα! Αυτές είναι κάποιες πίτες για μερικές πολύτεκνες οικογένειες στη γειτονιά. Θα μπορούσες να με βοηθήσεις να τις πάω γρήγορα; Να δεις, σε ένα τέταρτο θα έχουμε επιστρέψει!»
«Πάλι τα ίδια ρε μάνα; Πάλι θα μοιράζουμε ταψιά; Νόμιζα πώς είχες σταματήσει αυτή την ασχολία! Πατέρα, δεν της λες κάτι;»
«Θανάση, τις προηγούμενες Κυριακές πήγαινα εγώ τη μητέρα σου, σήμερα είχα τη μέση μου, αν μπορείς αγόρι μου, διαφορετικά θα την πάω εγώ…»
«Λεβέντη μου, αν είναι να σε κουράζω, θα τα πάω μόνη μου…»
Ο Θανάσης σηκώθηκε και μουρμουρώντας φόρεσε το υφασμάτινο σακάκι του.
«Δεν θα σε κουράσω, στην από κάτω γειτονιά θα πάμε.»
Σε κάθε σταθμό, γυναίκες κατέβαιναν… γυναίκες με μωρά στην αγκαλιά. Όλες την φώναζαν «μάνα» και τα παιδάκια «γιαγιά»! Όταν έφτασαν και στον έκτο, τον τελευταίο σταθμό, κατέβηκε ένα νέο παλληκάρι.
«Σας ευχαριστούμε πολύ! Έχετε κάνει τόσα για εμάς… Πώς να σας ευχαριστήσω;»
«Τον Θεό να ευχαριστείς, αγόρι μου…»
«Σας παρακαλώ, πείτε μου κάτι που μπορώ να κάνω για εσάς!»
«Να με θυμάσαι στις προσευχές σου, αγόρι μου, να εύχεσαι… το κάλυμμα της καρδιάς μου να χάσω!»
Ο Θανάσης άρχισε να κουνά το κεφάλι του πέρα-δώθε. Αισθανόταν να τον καίει τόσο πολύ που δεν ήξερε τι να το κάνει. Μόλις είδε τη μητέρα του να μπαίνει στο αυτοκίνητο, ήθελε να της πει τόσα πολλά, να της φωνάξει, αλλά για κάποιον λόγο η γλώσσα του ήταν δεμένη.
«Παιδί μου, να σ’ έχει ο Θεός καλά! Αυτές οι οικογένειες έχουν πολλά παιδιά, είναι μια διευκόλυνση να τρώμε μαζί την Κυριακή!»
«Και επειδή έχουν πολλά παιδιά; Τι λες ρε μάνα; Βοηθιούνται μ’ ένα φαγητό την Κυριακή;»
«Ναι, αγόρι μου! Εκείνη την ημέρα ξεκουράζονται…»
«Μάνα… Αυτό για το κάλυμμα της καρδιάς, τι ήταν; Η Ελένη γνωρίζει έναν καλό ψυχολόγο, να δεις, θα σε βοηθήσει…»
«Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την αγάπη σας, όταν χρειαστώ, θα σας πω, να είστε καλά!»
Το φαγητό ήταν τόσο νόστιμο που όλοι το απόλαυσαν.
Ήταν όλοι μαζί γύρω από τη ροτόντα, η γιαγιά τούς κοίταζε, πώς χαιρόταν! Τους χάζευε και μυστικά σιγοψιθύριζε κάτι ρυθμικό που μόνο ο παππούς καταλάβαινε…
Σε δυο ώρες το σπίτι είχε αδειάσει. Η γιαγιά καθισμένη στην κουνιστή πολυθρόνα κάτω από το εικονοστάσι, κοιτούσε τον ουρανό που φαινόταν από το ανοιχτό τζάμι του παραθύρου της κρεβατοκάμαρας. Ο παππούς την πλησίασε και γονάτισε μπροστά της.
«Έφτασε η ώρα, καλή μου!»
Εκείνη του χαμογέλασε και του έδωσε τα τρεμάμενα χέρια της. Ο παππούς άρχισε να της αλείφει μια κρέμα κι εκείνη από τον πόνο να δακρύζει μέσα σε μια σιωπή που διαρκούσε για ώρες. Της έβγαλε την περούκα και την ακούμπησε στο κομοδίνο. Πήρε την ένεση και άρχισε να της τρυπάει τις διάφανες φλέβες της.
«Νομίζω πώς πρέπει ο Θανάσης να μάθει την αλήθεια…»
Ο Θανάσης ήταν πίσω από την πόρτα. Είχε ξεχάσει ο Νικηφόρος το κινητό του, ανέβηκε να το πάρει και, χωρίς να το περιμένει, έζησε μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες στη ζωή του…
«Μάνα…»
«Αγόρι μου…»
«Είσαι άρρωστη; Γιατί δεν είπες κάτι;»
«Δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω, να σας αναστατώσω τη ζωή σας…»
«Τα χέρια σου είναι…»
«Μια χαρά είναι τα χέρια μου!»
Ο Θανάσης προσγειώθηκε στα γόνατα του και ξέσπασε σε αναφιλητά…
Η γιαγιά γονάτισε δίπλα του και τον έσφιξε στην αγκαλιά της!
«Δόξα τω Θεώ, αγόρι μου! Έφυγε το κάλυμμα της καρδιάς σου, δόξα τω Θεώ! Να ξέρεις πώς πάντα θα προσεύχομαι για σένα και θα σε αγαπώ! Είμαι υπερήφανη, γιε μου! Την ευχή μου να ’χεις!»
«Συγχώρα με, μάνα!» είπε σφίγγοντάς την στην αποστεωμένη αγκαλιά της. Το ένιωσε πως ήταν η τελευταία φορά που την αγκάλιαζε, πως εκείνο το βράδυ η μητέρα του θα ταξίδευε για τον ουρανό…
………………………………………………………
«Καλή Ανάσταση, μάνα!»
«Ποια ήταν αυτή η γιαγιά που την αποκαλεί τόσος κόσμος μάνα;»
«Μια γιαγιά με δυο χέρια που είχαν την ικανότητα να σε ζεσταίνουν, να μαλακώνουν την καρδιά σου και να μυρίζουν Χριστούγεννα!»
Ιωάννα Σκαρλάτου
Να σταματήσει ΤΩΡΑ ο σεξουαλικός εκμαυλισμός των παιδιών μας. ΌΧΙ στη ψυχολογική κακοποίηση τους!
Με θλίψη πληροφορηθήκαμε το περιστατικό ψυχολογικού βιασμού ολόκληρης τάξης Δημοτικού σχολείου και ιδιαιτέρως ενός εκ των μαθητών, από το περιεχόμενο ταινίας σεξουαλικού- ομοφιλοφυλικού περιεχομένου που προβλήθηκε στα πλαίσια εφαρμογής του σχολικού προγράμματος Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης (1).
Χρόνια τώρα το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά» (2) προειδοποιεί για τις καταστροφικές συνέπειες των προγραμμάτων «Συμπεριληπτικής Σεξουαλικής Διαπαιδαγώγησης» στις ψυχές και στα σώματα των παιδιών.
Η υπόσχεση πως η «δεξιότητα» αυτή θα βοηθήσει τα παιδιά να καλλιεργήσουν υγιείς διαπροσωπικές σχέσεις και να προλάβουν σχετικές δυσάρεστες καταστάσεις αποτελεί συνειδητή παραπλάνηση των γονέων και των παιδιών τους εκ μέρους της πολιτείας.
Στη πράξη, μέσω της «δεξιότητας», προωθείται συστηματικά η σύγχρονη ιδεολογία του φύλου, οι νέες αντιλήψεις για τα φύλα, αποδομείται η παραδοσιακή οικογένεια και αλλοιώνετε κάθε έννοια σεξουαλικής κανονικότητας. Οι μαθητές μας διδάσκονται πως το φύλο είναι κοινωνικό κατασκεύασμα και μπορεί να επιλεγεί και να αλλάξει. Καθώς τα παιδιά είναι «σεξουαλικά από τη γέννησή τους», έχουν δικαίωμα στον σεξουαλικό πειραματισμό και στις ιδιαίτερες σχέσεις, με μόνη προϋπόθεση τη μεταξύ τους συναίνεση.
Με την εφαρμογή της εν λόγω «ενημέρωσης», τα παιδιά καταλήγουν σε σύγχυση φύλου, επιδίδονται πρώιμα και εμμονικά σε πολυποίκιλες σεξουαλικές δραστηριότητες, στην αυτοϊκανοποίηση, παρενοχλούν τα άλλα παιδιά, εξοικειώνονται με συμπεριφορές και λεξιλόγιο ανάρμοστο για την ηλικία τους, παγιδεύονται στη πορνογραφία και σε κυκλώματα παιδεραστίας πριν καν φτάσουν σε αναπαραγωγική ηλικία. Ακολουθούν οι εφηβικές εγκυμοσύνες και οι εκτρώσεις, η εμπλοκή στις επιχειρήσεις αλλαγής φύλου και υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, καθώς και η ταλαιπωρία με τα χρόνια σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα. Αυτοί είναι κάποιοι μόνο από τους τρόπους που οι επιτήδειοι χρησιμοποιούν για να απομυζήσουν τα ανύποπτα παιδιά αφού πρώτα τα έχουν απομακρύνει έντεχνα από τους «αναχρονιστικούς» γονείς τους και τα έχουν καταστρέψει.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.
Η καταστροφή έχει ήδη αρχίσει και σειρά έχουν τώρα και τα υπόλοιπα παιδιά!
ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ δεχόμαστε για κανένα παιδί να καταντήσει θύμα της δόλιας προπαγάνδας!
ΔΕΝ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ στην εκπαίδευση των παιδιών μας στη Συμπεριληπτική Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση!
ΖΗΤΟΥΜΕ να καταργηθεί άμεσα η καταστροφική αυτή «δεξιότητα»!
___________
Πηγές:
1) «Αγόρια στο ντουζ» – Σάλος με τη δασκάλα που έδειξε ερωτικές σκηνές σε παιδιά δημοτικού στην Αθήνα | https://mumdadandkids.gr/oikogeneia/agoria-sto-douz-salos-me-ti-daskala-pou-edeikse-erotikes-skines-se-paidia-dimotikoy-stin-athina
2) Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά | https://mumdadandkids.gr
23/5/23
20/5/23
Αγρυπνία
Την Τετάρτη 24/05/2023 το βράδυ στον Ι.Ν. του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου (εντός της Χριστιανικής Εστίας Πατρών) θα τελεσθεί ιερά αγρυπνία επί τη εορτή της Αναλήψεως.
20:30 - εσπερινός
21:30 - Όρθρος και Θεία Λειτουργία
Πόντος: Η αγιότητα αντιμάχεται την βαρβαρότητα - Εκδόσεις Έαρ
1914-1923, Ποντιακή Γενοκτονία.
Βάρβαρα στίφη Τούρκων στρατιωτών και Τσέτες, όχλος κακίας και μίσους για οτιδήποτε χριστιανικό, ξεχύνονται παντού σε όλο τον Πόντο και για χρόνια σκορπούν θάνατο, σκλαβιά, ατίμωση. Ο Πόντος σταυρώνεται. Οι Πόντιοι άντρες και τα νεαρά παιδιά αρπάζουν τα όπλα και δημιουργούν αντάρτικο της υπεράσπισης του Πόντου και του άμαχου πληθυσμού. Μαύρες σκιές, ένθεοι, σαν άυλοι, θυσίας τέκνα, «πολεμείν και θεολογείν» η ζωή τους πάνω στα υψίπεδα των ποντιακών ορέων. Πολεμάνε ζώντας κατά Θεόν.
Οι Τούρκοι δεν τολμούν να τους αντιμετωπίσουν με ίσες αλλά και με πολλαπλάσιες δυνάμεις. Ξεσπούν όλο το μίσος τους στα γυναικόπαιδα και στον άμαχο πληθυσμό.
Και ο πρωτοστάτης του αγώνα, ο Μητροπολίτης των δακρύων, ο Αμασείας Γερμανός Καραβαγγέλης, η ηγετική φυσιογνωμία του Μακεδονικού αγώνα και τώρα ο πρώτος στην ιεραρχία του ποντιακού αντάρτικου, ορίζει τους οπλαρχηγούς των τοπικών αγωνιστών. Κλήρος και λαός στον αγώνα, όπως το 1821. Το 1917 συλλαμβάνεται και φυλακίζεται, κατόπιν ελευθερώνεται προσωρινά και στη συνέχεια καταδικάζεται εκ νέου ερήμην εις θάνατον, αλλά τον προστατεύει ο Θεός. Εμπνέει τους αγωνιστές κι εκείνοι, οι Πόντιοι αντάρτες, σαν νέοι Σπαρτιάτες και οι ατρόμητες Ελληνίδες Αμαζόνες πολεμίστριες, αγωνίζονται ξανά για τις αξίες που μάχονται πάντα οι Έλληνες, «υπέρ βωμών και εστιών», «για τα όσια και τα ιερά», «για την τιμή και την ελευθερία», όπου πάντα το δίλημμα είναι ένα: «Ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς!», και τώρα: «Ή Ορθόδοξος Έλληνας ή νεκρός!»
Πύρινα τα κηρύγματα του Γερμανού Καραβαγγέλη: «Ο χριστιανός, επειδή πιστεύει στον Θεό, δεν γνωρίζει φόβο. Μόνο να είστε αγνοί. Τηρείστε την αγνότητά σας και θα σας τηρήσει ο Θεός. Σεβασμός στις γυναίκες και στα παιδιά των Τούρκων και στις οικογένειές τους. Τιμάτε και θα σας τιμήσει ο Θεός».
Και τους τίμησε ο Θεός. Νεοφανείς άγιοι ανέτειλαν από τον Πόντο, μάρτυρες, παιδομάρτυρες, παρθενομάρτυρες και εθνομάρτυρες, άστρα φωτεινά.
«Δόξα Θεού! Δόξα Πόντου!»
Γεώργιος Τουμανίδης
17/5/23
Τὸ νέο ναρκωτικὸ
Ἔτσι χαρακτήρισε σὲ πολὺ ἀξιόλογη συνέντευξή του στὴν «Καθημερινή» (17-4-2023) τὸν ἐθισμὸ ποὺ προκαλοῦν τὰ κοινωνικὰ δίκτυα στοὺς χρῆστες τους – κυρίως ἐφήβους – καὶ μάλιστα ὁ μηχανισμὸς τῶν “likes” (ἐπιδοκιμασιῶν), μὲ τὸν ὁποῖο εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένα αὐτά, ὁ καθηγητὴς Ἰατρικῆς Ἀνθρωπολογίας καὶ Ψυχολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Ρόχαμπτον, Τζέιμς Ντέιβις. Ὁ καθηγητὴς συνδέει τὸ γεγονὸς τοῦ τριπλασιασμοῦ τῶν ποσοστῶν ψυχικῆς ἀναπηρίας τὶς τελευταῖες δεκαετίες μὲ τὴν εὐρεία χρήση τῶν μέσων κοινωνικῆς δικτυώσεως.
Συγκεκριμένα, στὴν ἐρώτηση «πῶς ἡ χρήση τῶν μέσων κοινωνικῆς δικτύωσης ἐπηρεάζει τὴν ψυχικὴ ὑγεία μας», ὁ καθηγητὴς μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει τὰ ἑξῆς: «Γνωρίζουμε ὅτι σχεδὸν τὸ 60% τῶν ἐφήβων ἀναφέρει πὼς ἔχει βιώσει κάποιο εἶδος διαδικτυακῆς παρενοχλήσεως ἢ ἐκφοβισμοῦ». Ἐπίσης «οἱ μισοὶ ἀπὸ τοὺς ἐφήβους ἀναφέρουν συνεχὴ χρήση τοῦ διαδικτύου, ἡ ὁποία συνδέεται μὲ τὴ χειροτέρευση τῆς ψυχικῆς ὑγείας τους. Ἡ συνεχὴς καὶ ἄσκοπη κύλιση τῆς ὀθόνης μειώνει σημαντικὰ τὴν ἱκανότητά μας νὰ συμμετέχουμε σὲ ὁποιοδήποτε εἶδος ἑστιασμένης προσοχῆς, δηλαδὴ τὸ εἶδος τῆς προσοχῆς ποὺ εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητο, γιὰ παράδειγμα, γιὰ τὶς ἀκαδημαϊκὲς ἐπιδόσεις μας. Αὐτὸ τὸ φαινόμενο θὰ μπορούσαμε πλέον νὰ τὸ θεωρήσουμε ὡς κοινωνικὸ πρόβλημα».
Καὶ συνεχίζει: «Ἔχουμε ἐπίσης ἀκούσει γιὰ τὶς ἐπιζήμιες συναισθηματικὲς ἐπιπτώσεις τῆς “κουλτούρας τῆς συγκρίσεως” στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης, ὅπου εἴμαστε καταδικασμένοι νὰ συγκρίνουμε συνεχῶς τοὺς ἑαυτούς μας δυσμενῶς μὲ τὶς λεγόμενες “ὑπέροχες” ζωὲς ποὺ ὅλοι οἱ ἄλλοι δημοσιεύουν. Τὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης διδάσκουν μιὰ ὁλόκληρη γενιά (…) ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σημαντικὰ ἐπαγγέλματα στὴ ζωὴ εἶναι ἡ κατασκευὴ μιᾶς ἑλκυστικῆς καὶ δελεαστικῆς εἰκόνας τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἑπομένως, ὁ ὀξὺς κίνδυνος (…) εἶναι ὅτι ἡ καλλιέργεια τῆς εἰκόνας συγχέεται πλέον μὲ τὴν καλλιέργεια τοῦ χαρακτήρα. Ἀντὶ νὰ ἐργαζόμαστε γιὰ νὰ ἀναπτύξουμε χρήσιμες καὶ ἀξιέπαινες προσωπικὲς ἰδιότητες, ξοδεύουμε μεγάλη ἐνέργεια γιὰ νὰ βελτιώσουμε τὸ διαδικτυακὸ πορτρέτο μας».
Ὁ κ. καθηγητὴς ὑπογραμμίζει ὅτι μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ γινόμαστε σκλάβοι τῶν ‘‘likes’’ ποὺ μᾶς κάνουν οἱ ἄλλοι, καὶ θέτουμε κάθε φορὰ τὰ αἰσθήματα καὶ τὶς ἐσωτερικὲς διαθέσεις μας ἀναλόγως μὲ τὸ ἂν γινόμαστε ἀποδεκτοὶ ἀπὸ τὸ κοινωνικὸ σύνολο στὶς διάφορες δημοσιεύσεις ποὺ κάνουμε στὸ διαδίκτυο σχετικὰ μὲ τὸν ἑαυτό μας. “Τὰ likes”, καταλήγει, «εἶναι ἕνα εἶδος νέου εἰκονικοῦ ναρκωτικοῦ, μιὰ φθηνή (…) ψυχοτρόπος εὐφορία ποὺ τὴν ἐπιδιώκουμε ὅλο καὶ περισσότερο γιὰ νὰ ἐνισχύσουμε τὴν αὐτοεκτίμησή μας», ἀντὶ γιὰ τὴ σκληρὴ δουλειὰ ποὺ ἀπαιτεῖται γιὰ τὴν οἰκοδόμηση τοῦ χαρακτήρα μας μέσα στὶς πραγματικὲς σχέσεις μὲ τοὺς ἀνθρώπους γύρω μας.
Εἶναι πολὺ σημαντικὲς οἱ παρατηρήσεις αὐτὲς τοῦ διακεκριμένου καθηγητῆ. Ὅπου τελικὰ ἐξοβελίζεται ὁ Θεός, ἐκεῖ εἰδωλοποιεῖται ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀναζητεῖ τὴν ἐπιβεβαίωση ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους καὶ τὴ μάταιη δόξα, τὴ φθηνὴ καὶ ρέουσα. Τί ἐκφυλισμός, πράγματι!
Μὲ ἐπιτυχία καὶ φέτος οἱ Ἐκδηλώσεις τῆς Ἐπετείου τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος τῆς Βορείου Ἠπείρου στὸ Δελβινάκι (14.5.2023)
Πραγματοποιήθηκαν μὲ ἐπιτυχία καὶ φέτος οἱ Ἐκδηλώσεις γιά τήν Ἐπέτειο τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἔτσι, τήν Κυριακή, 14 Μαΐου 2023, τό πρωΐ, στόν Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, στό ἡρωϊκό Δελβινάκι, τελέσθηκε ἡ Θεία Λειτουργία, μέ τήν συμμετοχή πολλῶν ἱερέων καί ἀπό τίς δύο ἐπαρχίες Πωγωνίου καί Κονίτσης καὶ τὴν συμμετοχὴ τῶν παιδιῶν τῶν Κατηχητικῶν συνάξεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὅπου ἔδωσαν ἕναν ἰδιαίτερο τόνο φορῶντας τὶς παραδοσιακὲς στολές τους καὶ κρατῶντας τὶς τιμημένες ἑλληνικὲς σημαῖες.
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΟΥ ἐψάλη κατανυκτικότατο ἱερὸ μνημόσυνο, τόσο γιά τούς πρωτεργάτες τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος, ὅσο καί γιά τούς ἀδίκῳ θανατωθέντες Βορειοηπειρῶτες ἀπό τό ἀθεϊστικό ἀλβανικό καθεστώς. Στήν συνέχεια, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ ἐξεφώνησε τόν πανηγυρικό τῆς ἡμέρας, κατέθεσε στεφάνι στόν τάφο τοῦ προκατόχου του ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ἑνὸς ἐκ τῶν πρωτεργατῶν τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος (1914) καί ἐγκρίθηκε, διά βοῆς, τό ἀκόλουθο
ΨΗΦΙΣΜΑ
1) Ζητοῦμε νά παραμείνουν οἱ ἀδελφοί μας Βορειοηπειρῶτες στίς πατρογονικές τους ἑστίες ὑπό καθεστώς ἐξασφαλίσεως τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τους.
2) Ζητοῦμε νά ὑπάρξῃ αἴσθημα ἀσφαλείας καί προστασίας τῆς ζωῆς τῶν Βορειοηπειρωτῶν, κάτι πού ἔχει τρωθῆ μετά τίς δολοφονίες τοῦ Ἀριστοτέλη Γκούμα, τόν Αὔγουστο τοῦ 2010 καί τοῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα στίς 28 Ὀκτωβρίου 2018.
3) Ζητοῦμε τήν προστασία τῆς ἰδιωτικῆς καί κοινοτικῆς περιουσίας τῶν ἀδελφῶν μας, ἰδίως στό παραλιακό μέτωπο τῆς Χειμάρρας.
4) Ζητοῦμε τήν ἐξασφάλιση τοῦ δικαιώματος τῶν Ἑλληνόπουλων, μέσα, νά διδάσκωνται ἀνεμπόδιστα τήν μητρική τους γλῶσσα καί νά μή δηλητηριάζωνται ἀπό τήν ἀλβανική προπαγάνδα σέ βάρος τῆς Ἑλλάδος, ἰδιαίτερα, μάλιστα, μέσῳ τῶν μαθημάτων Ἱστορίας καί Γεωγραφίας.
5) Ζητοῦμε νά δοθῇ ἀπό τήν Ἑλληνική Κυβέρνηση στούς λίγους (περίπου 60) πού ἔχουν ἀπομείνει, πρώην φυλακισμένους στίς φυλακές τῶν Χότζα - Ἀλία, μιά μικρή σύνταξη, σάν ἀντίδωρο τῆς θυσίας τους γιά τό Ἔθνος.
6) Ζητοῦμε νά ἐνισχυθῇ ὁ μέ ἑλληνική συνείδηση βλαχόφωνος πληθυσμός τῆς Βορείου Ἠπείρου, ὥστε νά μή μένῃ ἐκτεθειμένος σέ ξένες προπαγάνδες καί ἰδίως τῆς Ρουμανίας.
7) Διαμαρτυρόμαστε ἐντόνως γιά τήν ἀναίτια σύλληψη τοῦ ὑποψηφίου Δημάρχου τῆς Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρη. Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἄς τό λάβῃ αὐτό σοβαρά ὑπ’ ὄψει. Τέλος,
8) Ζητοῦμε νά γίνῃ σαφές στούς Ἀλβανούς, ὅτι ἡ ἐνταξιακή πορεία τῆς Χώρας τους, περνάει μέσα ἀπό τόν σεβασμό τῶν δικαιωμάτων τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου, μέ τελικό σκοπό τήν ΕΝΩΣΗ τῆς Βορείου Ἠπείρου μέ τήν Ἑλλάδα.
14/5/23
Ἄρνηση υἱοθεσίας σὲ χριστιανὴ μητέρα!
«Ἡ Jessica Bates, μητέρα πέντε παιδιῶν, ἡ ὁποία ἔχασε τὸν σύζυγό της σὲ τροχαῖο ἀτύχημα ἕξι χρόνια πρίν, προσπάθησε νὰ ὑποβάλει αἴτηση» στὴν ἁρμόδια Ὑπηρεσία τῆς Πολιτείας Ὄρεγκον τῶν ΗΠΑ «γιὰ νὰ υἱοθετήσει παιδιὰ τὸ 2022, σύμφωνα μὲ τὸ δελτίο τύπου τῆς Alliance Defending Freedom (ADF). Ἡ αἴτηση τῆς Bates φέρεται νὰ ἀπορρίφθηκε, ἐπειδὴ οἱ χριστιανικές της πεποιθήσεις δὲν τῆς ἐπιτρέπουν νὰ σεβασθεῖ, νὰ ἀποδεχθεῖ καὶ νὰ ὑποστηρίξει τὸν σεξουαλικὸ προσανατολισμό, τὴν ταυτότητα φύλου καὶ τὴν ἔκφραση φύλου τῶν παιδιῶν ὑπὸ τὴ φροντίδα της, ὅπως ἀπαιτοῦν οἱ κανονισμοὶ υἱοθεσίας τοῦ Τμήματος» γιὰ τοὺς θετοὺς γονεῖς.
Ὁ κ. Jonathan Scruggs, ἀνώτερος νομικὸς σύμβουλος τῆς ADF, δήλωσε μὲ σαφήνεια ὅτι «ἄτομα ποὺ ἔχουν κοσμικὲς ἢ “προοδευτικὲς” ἀπόψεις γιὰ τὸν σεξουαλικὸ προσανατολισμὸ καὶ τὴν ταυτότητα φύλου μποροῦν νὰ συμμετάσχουν σὲ προγράμματα παιδικῆς πρόνοιας, ἐνῶ τὰ ἄτομα πίστεως μὲ ἀπόψεις ποὺ στηρίζονται στὴ θρησκεία ἀποκλείονται, ἐπειδὴ δὲν συμφωνοῦν μὲ τὴν ἰδεολογικὴ αὐθεντία τοῦ κράτους».
Ἕνας ἄλλος νομικὸς σύμβουλος τῆς ADF (ὁ κ. J. Delphonse) δήλωσε μεταξὺ ἄλλων: «Τὸ Ὄρεγκον βάζει τὴν πολιτική του ἀτζέντα πάνω ἀπὸ τὶς ἀνάγκες ἀμέτρητων παιδιῶν, ποὺ θὰ ἦταν εὐτυχισμένα νὰ μεγαλώσουν σὲ ἕνα στοργικό, χριστιανικὸ σπίτι ὅπως αὐτὸ τῆς Jessica».
Ἡ πολύτεκνη μητέρα ἔχει καταθέσει μήνυση 41 σελίδων κατὰ τοῦ Ὑπουργείου Ἀνθρωπίνων Ὑπηρεσιῶν τῆς Πολιτείας Ὄρεγκον, ἐλπίζοντας ὅτι θὰ δικαιωθεῖ ἀπὸ τὴ δικαστικὴ ἀπόφαση («aktines.blogspot.com» 7-4-2023).
Ἡ παραπάνω ἀπορριπτικὴ ἀπόφαση γιὰ υἱοθεσία ἀπὸ χριστιανὴ μητέρα εἶναι ἐξωφρενική, ἀλλὰ καὶ ἐνδεικτικὴ τοῦ παραλογισμοῦ ποὺ σταδιακῶς τείνει νὰ ἐπικρατήσει στὶς δῆθεν πολιτισμένες χῶρες τῆς Δύσεως. Τὸ χειρότερο γιὰ ἐμᾶς εἶναι ὅτι ἡ ἀπαράδεκτη αὐτὴ νοοτροπία ἔχει ἐμποτίσει κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια καὶ τὶς δομὲς τοῦ δικοῦ μας Κράτους, τὸ ὁποῖο ἀποστασιοποιεῖται μεθοδικὰ ἀπὸ τὶς πατροπαράδοτες κοινωνικὲς καὶ ἠθικές ἀξίες τοῦ Εὐαγγελίου, μὲ τὶς ὁποῖες ἀνατράφηκαν ἀλλεπάλληλες γενιὲς τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.
Φοβερὸ κατάντημα, τὸ ὁποῖο ἴσως δὲν θ’ ἀργήσει νὰ ἐπέλθει καὶ στὴ δική μας κοινωνία…
Η μετάνοια της Αγ. Φωτεινής
Στήν Μονή Ἰβήρων στό Ἅγιο Ὄρος, ἀνάμεσα στά 320 ιερά λείψανα πού ὑπάρχουν, ὑπάρχει ἄφθαρτο τό ἀριστερό πόδι τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς τῆς Σαμαρείτιδας.
Τῆς Ἁγίας πού πρίν τήν μετάνοιά της εἶχε 6 ἄνδρες.
Αὐτό τό ”ἁμαρτωλό” πόδι εἶναι ὁλοζώντανο, μέ τό δέρμα, μέ τά νύχια μέ τά πάντα, ὡς ἔνδειξη τῆς δυνάμεως πού ἔχει ἡ μετάνοια στόν ἄνθρωπο.
Πού ἐμεῖς, ἄν τήν βλέπαμε, θά λέγαμε:
Ἄντε ἀπό ἐδῶ…
ποιά Ἁγία!
… αὐτή εἶχε 6 ἄνδρες!
Θά μοῦ πεῖς ἐμένα!
Καταλάβατε;
Σᾶς τά λέω αὐτά νά σᾶς βοηθήσω καί νά σᾶς παρηγορήσω, ὅτι ἐάν ὁ σατανᾶς, σᾶς ἔβαλε στό χέρι, ὅσο ἁμαρτωλοί καί νά εἶστε, νά μήν ἀπογοητευτεῖτε.
Ἡ μετάνοια τακτοποιεῖ τά πάντα, ἀρκεῖ νά συνοδεύεται μέ τήν ἐξομολόγηση.
Ιεροκήρυκος Δημητρίου Παναγοπούλου
H ενορία της Αγίας Μαρίνης Πατρών στην κατασκήνωση
Περίπατο πραγματοποίησε η ενορία της Αγίας Μαρίνης Πατρών για νέα ζευγάρια με τα παιδιά τους στην κατασκήνωση της Παναγοπούλας το Σάββατο 13-5-23.
13/5/23
π. Χριστόδουλος Κογιώνης: ΑΓΙΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Μια άλλη διάσταση της Πεντηκοστής: η οικουμενικότητα του ιερού Ευαγγελίου.
Άνθρωποι από διαφορετικά έθνη, Σέρβοι, Ρώσοι, Γεωργιανοί, Άγγλοι, Γάλλοι, Ισπανοί, Σύροι, Ιρανοί… άκουσαν τον λόγο του Θεού είτε από τα παιδικά τους χρόνια, είτε αργότερα, σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής τους και τον έθεσαν λυχνάρι καθοδηγητικό στη ζωή τους. Πήραν στα σοβαρά το ζήτημα της σωτηρίας τους, αγάπησαν τον Κύριο με όλη την ύπαρξή τους.
Ένα ξεχωριστό αγιολόγιο, μια παναρμόνια δοξολογητική μελωδία από πολυεθνική χορωδία, από ανθρώπους πολλών εθνών, διαφορετικών ηπείρων και γλωσσών, που αναπέμπεται προς τον Δημιουργό.
ΑΓΙΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Συγγραφέας: ΚΟΓΙΩΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ (ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ)
Εκδόσεις: ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ “Ο ΣΩΤΗΡ”
Σελίδες: 200
12/5/23
Ιερά Μητρόπολις Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής & Κονίτσης: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Γιά μιά ἀκόμη φορά, οἱ Ἀλβανοί ἀποδεικνύονται ἀσυνεπεῖς καί, πρό παντός, μισέλληνες. Γιατί, ὅπως μετέδωσαν τά Μ.Μ.Ε., τά μεσάνυχτα τῆς 11ης πρός τήν 12ην Μαΐου 2023, ἡ ἀλβανική Ἀστυνομία συνέλαβε τόν ὑποψήφιο Δήμαρχο Χειμάρρας Φρέντυ Μπελέρη, μέ τήν κατηγορία ὅτι ἐξαγόραζε ψήφους. Ὁ δέ πρωθυπουργός τῆς γείτονος ἀπείλησε τόν Μπελέρη ὅτι οἱ δυό τους θά λογαριασθοῦν μετά τίς ἐκλογές (14 Μαΐου 2023).
Οἱ Ἀλβανοί ἐφρύαξαν ὅταν πληροφορήθηκαν ὅτι ὁ Μπελέρης κατεβαίνει γιά Δήμαρχος στήν Ἑλληνόψυχη Χειμάρρα, ἐπειδή ἐδήλωσε ὅτι θά ἐργασθῆ σθεναρά, προκειμένου ἡ περιοχή αὐτή τῆς Βορείου Ἠπείρου νά παραμείνῃ στά χέρια τῶν Ἑλλήνων κατοίκων της, ὥστε νά μήν τήν ληστεύουν διάφορες πολυεθνικές ἑταιρεῖες μέ τίς εὐλογίες, φυσικά, τῆς ἀλβανικῆς Κυβερνήσεως.
Ἤδη, τό Ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν προέβῃ σέ σχετικό διάβημα πρός τήν γείτονα. Ἐπειδή, ὅμως, τό αὐτί τῶν Ἀλβανῶν δέν «ἱδρώνει», προσωπικῶς διαμαρτύρομαι ἐντόνως, γιά τήν νέα αὐτή κραυγαλέα παραβίαση τῶν δικαιωμάτων τῶν Βορειοηπειρωτῶν, καί, μάλιστα, καί ἐκ μέρους τοῦ ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. καί τῆς Σ.Φ.Ε.Β.Α.
Ἡ Ἑλληνική Κυβέρνηση νά μήν ὑποχωρήσῃ σέ τυχόν ὑποσχέσεις τῶν Ἀλβανῶν, ὅτι δῆθεν «θά τακτοποιηθῇ τό ζήτημα», γιατί ἔχουμε χορτάσει ἀπό τά πολλά ψέματα τῆς γείτονος. Κανείς δέν πρέπει νά λησμονῇ ὅτι ἀπώτερος σκοπός τῶν ἐκεῖ ἰθυνόντων εἶναι ἡ ἐκδίωξη τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπό τίς πατρογονικές τους ἑστίες. Ἡ Ἑλλάδα δέν δικαιοῦται νά ἀπεμπολήσῃ τά διεθνῶς ἀναγνωρισμένα δικαιώματά της στήν πολύπαθη Γῆ τοῦ Πύρρου, ἀφοῦ ἡ Βόρειος Ἤπειρος εἶναι ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Καί πάντως, ἄν ὅπως μᾶς πληροφόρησε εἴδηση τῆς τελαυταίας στιγμῆς, ὁ Μπελέρης ἀφέθηκε προσωρινά ἐλεύθερος, ἡ Κυβέρνηση ὀφείλει νά ἀγρυπνῇ μιᾶς καί οἱ Ἀλβανοί εἶναι «μπαμπέσηδες».
(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως)
Κοινωνικὴ μάστιγα ἡ βία ἀνηλίκων
Οἱ συμμορίες παιδιῶν καὶ οἱ συμπλοκὲς στὶς γειτονιὲς εἶναι πλέον σχεδὸν καθημερινὸ συμβὰν στὸ ἀστυνομικὸ δελτίο. Ἑκατοντάδες παιδιὰ γίνονται θύματα ἐπιθέσεων, μὲ τὰ στοιχεῖα νὰ καταγράφουν αὔξηση ποὺ ἔφθασε τὸ 59% μέσα σ᾿ ἕνα χρόνο, σύμφωνα μὲ τὰ στατιστικὰ τῆς ΕΛ.ΑΣ. γιὰ τὸ 2022. Στοὺς ἴδιους ρυθμοὺς κινοῦνται τοὺς πρώτους μῆνες τοῦ 2023.
Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι σχεδὸν κάθε ἡμέρα τοῦ 2022 στὴν Ἑλλάδα δύο μαθητὲς ἔπεφταν θύματα ληστείας, κλοπῆς ἢ ἀπόπειρας, σύμφωνα μὲ τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα τῆς ΕΛ.ΑΣ. Ὁ ἀριθμὸς ἄγγιξε τοὺς 577, καταγράφοντας ἐντυπωσιακὴ αὔξηση μόλις σ᾿ ἕνα χρόνο. Οἱ ὑποθέσεις μὲ τὶς ὁποῖες ἀσχολήθηκαν οἱ ὑπηρεσίες τῆς Ἀστυνομίας, αὐξήθηκαν κατὰ 46%. Οἱ ἀνήλικοι δράστες ἐπιδίδονται σὲ ληστεῖες, ἀπειλοῦν μὲ βία γιὰ νὰ ἀποσπάσουν κινητὰ τηλέφωνα, χρήματα, μέχρι καὶ τὰ ροῦχα ἀπὸ τὰ θύματά τους.
Βίαιοι ξυλοδαρμοὶ καὶ ἄγριες συμπλοκὲς εἶναι ἡ ἄλλη πλευρὰ τοῦ νομίσματος τῆς ἐξάρσεως τῆς παιδικῆς παραβατικότητας. Συνολικὰ τὸ 2022 ἡ Ἀστυνομία διαχειρίσθηκε 316 ὑποθέσεις σωματικῆς βλάβης ἀνηλίκων. Ἀρκετὰ περιστατικὰ καταγράφηκαν ἐντὸς σχολικῶν συγκροτημάτων, ἐνῶ τὰ κρούσματα bullying (ἐκφοβισμοῦ) ἀναφέρονται ὅλο καὶ πιὸ συχνά. Τὴν δὲ τελευταία τριετία στὴν ΕΛ.ΑΣ. ἔχουν καταγραφεῖ 907 ὑποθέσεις σωματικῆς βλάβης ἀνηλίκων. Τὰ θύματα ἔφθασαν στὰ 1.032. Καὶ αὐτὰ εἶναι μόνο ὅσα δηλώνονται ἐπίσημα – γιατὶ ὅλα δὲν καταγγέλλονται.
Ἀλλὰ καὶ τοὺς πρώτους μῆνες τοῦ 2023 οἱ συμπλοκὲς ἀνηλίκων συνεχίζονται μὲ ἀμείωτο ρυθμό. Πρόσφατο περιστατικὸ ἡ ἄγρια συμπλοκὴ ἀνηλίκων ἔξω ἀπὸ τὸ ἐμπορικὸ κέντρο Metro Mall στὸν Ἅγιο Δημήτριο, ὅπου τρία παιδιὰ τραυματίσθηκαν καί μεταφέρθηκαν σὲ νοσοκομεῖα («ieidiseis.gr» 1-4-2023).
Σήμερα λοιπὸν τὰ φαινόμενα βίας ἀνηλίκων ἔχουν πάρει ἄγρια χαρακτηριστικά. Πῶς φθάσαμε ὣς ἐδῶ; Καὶ πῶς γίνεται νέα παιδιὰ νὰ ἐπιδεικνύουν ἀπερίγραπτη σκληρότητα ἀπέναντι στοὺς συμμαθητές τους, καὶ ἀδιαφορία γιὰ τὸν πόνο ποὺ τοὺς προκαλοῦν;
Δὲν μιλοῦμε πλέον μόνο γιὰ ἐκφοβισμὸ ἀνηλίκων, ἀλλὰ καὶ γιὰ ἄγρια βία καὶ σκληρότητα ἔναντι ὅλων. Βία σὲ ὅλες τὶς μορφές της, ποὺ ἀντιγράφει τὴν ἐγκληματικότητα τῶν ἐνηλίκων. Ἡ δὲ κοινωνία στέκεται ἀμήχανη. Ἀντὶ νὰ κατανοήσει τὴν εὐθύνη της, προσπαθεῖ μὲ κατασταλτικὲς μεθόδους καὶ μὲ ψυχολογικὲς ἑρμηνεῖες νὰ καταγράψει τὸ τεράστιο αὐτὸ πρόβλημα. Ὅταν ὅμως τὸ πρόβλημα αὐτὸ γιγαντώνεται μὲ τόσο γρήγορους ρυθμούς, ἡ κοινωνία δὲν θὰ μπορέσει στὰ ἑπόμενα χρόνια νὰ τὸ ἀντιμετωπίσει οὔτε κατασταλτικά.
Ἂς ἀναγνωρίσουμε λοιπὸν μὲ εἰλικρίνεια ὅλοι οἱ μεγαλύτεροι τὴν εὐθύνη μας καὶ τὴν ἐνοχή μας. Ἂς παραδεχθοῦμε ὅτι μεγαλώσαμε νέες γενιὲς χωρὶς Θεὸ καὶ ἰδανικά, καὶ ὅτι ἀναπόφευκτα θὰ δρέψουμε τοὺς καρποὺς τῆς ἀποστασίας μας. Ἂς προλάβουμε τουλάχιστον νὰ διορθώσουμε τὰ λάθη μας στὰ μικρότερα παιδιά, πρὶν καταντήσουμε ἄγρια ζούγκλα.
ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ: Ἀνελήφθης ἐν δόξῃ | του Μητρ. Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου
Συγγραφέας: ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Εκδόσεις: ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
Σελίδες: 192
10/5/23
Γεώργιος Τουμανίδης: ΠΥΡΡΙΧΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Γνωρίστε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου:
- τη νεαρή κοπέλα που, κρατώντας σφιχτά την εικόνα της Παναγίας, τρέχει στον ποταμό Λύκο για να ξεφύγει από τους Τούρκους που την έχουν περικυκλώσει
- τους Πόντιους αντάρτες Αλέξανδρο και τον Νικήτα, που αποφασίζουν, όχι μόνο να δραπετεύσουν από τα αμελέ ταμπουρού, μα και να απελευθερώσουν πάνω από εκατό γυναικόπαιδα από το στρατόπεδο των Τούρκων με τη βοήθεια του Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθου
- τη συγκλονιστική μονομαχία του Πόντιου αντάρτη με τον γιγαντόσωμο Τούρκο παλαιστή Τζαναβάρ
- τη μυστηριώδη γυναίκα από την Άρδασσα πάνω στο πλοίο στο ταξίδι της προσφυγιάς και τη θαυμαστή κατάπαυση της τρικυμίας
…και άλλες, άγνωστες ή λιγότερο γνωστές ιστορίες από τη ζωή των προπατόρων μας στον μαρτυρικό Πόντο, αυτών που, αντί του συμβιβασμού, της υποταγής και της προσκύνησης, επέλεξαν τον πυρρίχιο δρόμο του καθήκοντος και της θυσίας.
ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ (1914) - ΔΕΛΒΙΝΑΚΙ 14.5.2023
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
-Α-
Πέρασαν κιόλας 109 χρόνια ἀπό τό 1914 πού ξέσπασε ὁ ἀγώνας γιά τήν Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπέίρου. Ἦταν μιά ἀντίδραση γιά τήν κραυγαλέα ἀδικία τῶν τότε Μεγάλων δυνάμεων νά προσαρτήσουν τό Βόρειο τμῆμα τῆς Ἠπείρου στό νεοσύστατο τότε κρατίδιο τῆς Ἀλβανίας. Ὁ Ἑλληνικός Στρατός εἶχε μέ τόν ἡρωϊσμό του καί τό αἷμα του ἐλευθερώσει αὐτά τά ἐδάφη, ἔπειτα ἀπό σκλαβιά αἰώνων. Ἀλλά, δυστυχῶς, οἱ λεγόμενοι «Μεγάλοι» αὐτοῦ τοῦ κόσμου δέν εἶχαν καί δέν ἔχουν τέτοιες εὐαισθησίες, καί μόνο γιά τά συμφέροντά τους ἐνδιαφέρονται. Ἔτσι, ὑποχρέωσαν τήν Ἑλληνική Κυβέρνηση νά ἀποσύρῃ τόν νικηφόρο στρατό της, ἀφήνοντας τήν Βόρειο Ἤπειρο στό ἀνελέητο μῖσος τῶν Ἀλβανῶν, πού μέχρι τότε γιά μόνη τους ἀσχολία εἶχαν τό πλιάτσικο καί τίς λεηλασίες.
-Β-
Ἀλλά οἱ Βορειοηπειρῶτες δέν ἔμειναν μέ σταυρωμένα χέρια. Ξεσηκώθηκαν. Καί στίς 17 Φεβρουαρίου 1914, στό Ἀργυρόκαστρο, κήρυξαν τήν Αὐτονομία τῆς ἰδιαίτερης Πατρίδας τους, μέ πρωτοπόρους τούς κατοίκους τῆς ἡρωϊκῆς Χειμάρρας. Σχηματίστηκε Κυβέρνηση τῆς Αὐτονόμου Βορείου Ἠπείρου, μέ Πρόεδρο τόν Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο καί μέλη, ἐκτός τῶν ἄλλων, τούς τρεῖς Μητροπολῖτες: τόν Δρυϊνουπόλεως (Ἀργυροκάστρου) Βασίλειο, τόν Κορυτσᾶς Γερμανό καί τόν Βελλᾶς καί Κονίτσης Σπυρίδωνα Βλάχο, ὁ ὁποῖος, κατά κοινή ὁμολογία, ὑπῆρξε ἡ ψυχή καί ὁ κινητήριος μοχλός τοῦ ἱστορικοῦ ἐκείνου ἀγῶνος.
-Γ-
Στό προσκλητήριο τῆς Αὐτονόμου Κυβερνήσεως τῆς Βορείου Ἠπείρου, ἔσπευσαν ἐθελοντές καί, μάλιστα, φοιτητές, ἀπό διάφορα διαμερίσματα τῆς Ἑλλάδος, ἰδιαίτερα Κρητικοί καί Μανιάτες. Ὁ πρόχειρος αὐτός στρατός συνέτριψε τίς ἐπιθέσεις τῶν Ἀλβανῶν. Καί ἡ ἐλευθερία φάνηκε νά ξαναγυρίζῃ στήν ἀρχαία κοιτίδα της. Γι’ αὐτό, οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ἐκάλεσαν τά ἐμπλεκόμενα μέρη στήν Κέρκυρα, ὅπου στίς 17 Μαΐου 1914 ὑπεγράφη τό περίφημο «Πρωτόκολλο τῆς Κερκύρας», μέ τό ὁποῖο δινόταν εὐρεῖα αὐτονομία στήν Βόρειο Ἤπειρο. Ἐπειδή, ὅμως, εἶχε ἐν τῷ μεταξύ, ἡ κατάσταση ἐξελιχθῆ σέ ἀναρχία λόγῳ τῶν συνεχιζομένων ἀλβανικῶν ἐπιθέσεων, οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ἐκάλεσαν πάλι τόν Ἑλληνικό Στρατό γιά νά ἐπιβάλῃ τήν τάξη. Ἀλλά, τώρα, τά πράγματα ἔδειχναν ὅτι μᾶλλον ὥδευαν πρός ἕνωση τῆς Βορείου Ἠπείρου μέ τήν Ἑλλάδα. Γι’ αὐτό, οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ἔθεσαν ἕνα ἐκβιαστικό δίλημμα πρός τόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό Ἐλευθέριο Βενιζέλο: Ἤ κρατᾶς τήν Βόρειο Ἤπειρο, ἀλλά χάνεις τά νησιά τοῦ Αἰγαίου ˙ ἤ κρατᾶς τά νησιά ἀλλά χάνεις τήν Βόρειο Ἤπειρο. Ἐκεῖνος προτίμησε τά νησιά, μέ τήν σκέψη ὅτι, ἀργότερα, διά τῆς διπλωματικῆς ὁδοῦ, θά κατώρθωνε νά κερδίσῃ τήν Βόρειο Ἤπειρο.
-Δ-
Τά χρόνια περνοῦσαν μέ τούς Βορειοηπειρῶτες σκλάβους στούς Ἀλβανούς. Μόνο τό 1940 ἀνάσαναν ἀέρα ἐλευθερίας, ὅταν ὁ Ἑλληνικός Στρατός ἐλευθέρωνε τήν μία μετά τήν ἄλλη τίς πόλεις τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἀλλά ἡ χαρά δέν κράτησε πολύ, γιατί μέ τήν ἐπίθεση τῆς ναζιστικῆς Γερμανίας ὁ Στρατός μας ὑποχώρησε. Ἔπειτα δέ, μετά τήν λήξη τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ἐπικράτησε στήν Ἀλβανία τό κομμουνιστικό καθεστώς τοῦ Ἐνβέρ Χότζα, πού κράτησε 45 ὁλόκληρα χρόνια, ὁπότε οἱ Βορειοηπειρῶτες ὑπέφεραν τά πάνδεινα. Σ’ ἐκείνη τήν φοβερή μαυρίλα φάνηκε ἡ φωτεινή μορφή τοῦ Μητροπολίτου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, ὁ ὁποῖος ἀγωνίσθηκε σθεναρά γιά τά δίκαια καί τά δικαιώματα τῶν Βορειοηπειρωτῶν. Βιάστηκε, ὅμως, νά φύγῃ γιά τήν αἰωνιότητα τήν ὥρα πού γκρεμιζόταν τό ἀπαίσιο ἐκεῖνο καθεστώς. Καί τώρα, οἱ ἀδελφοί μας ἔχουν ν’ ἀντιμετωπίσουν τήν πονηριά τῶν Ἀλβανῶν πού συνεχίζουν τίς αὐθαιρεσίες τους. Γι’ αὐτό ἀπεφασίσθη νά γίνῃ ἡ καθιερωμένη ἐκδήλωση μετά ἀπό διακοπή 3 ἐτῶν, λόγῳ κορωνοϊοῦ, στό Δελβινάκι, τήν Κυριακή 14 Μαΐου 2023. Θά συναντηθοῦμε ἐκεῖ, σύν Θεῷ, γιά ν’ ἀκουσθῇ καί ἡ δική μας φωνή γιά τά δίκαια τῆς Βορείου Ἠπείρου.
Διάπυρος εὐχέτης ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
7/5/23
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΚΑΡΒΟΥΝΑΚΗ
Ο Καρβουνάκης µας περνάει µια συνηθισµένη ηµέρα στο σχολείο, όταν… ξεσπά πυρκαγιά στο δάσος! Τι θα κάνει ο πρωταγωνιστής της ιστορίας µας; Θα σωθεί το σχολείο του στο δάσος; Η περιπέτεια ξεκινά! Είστε έτοιµοι;
Μια πρωτότυπη συγκινητική ιστορία για την καλλιέργεια της παιδικής ενσυναίσθησης για παιδιά από 6 ετών.
Συγγραφέας: Ιωάννα Σκαρλάτου
Εικονογράφος: Πέγκυ Φούρκα
Ηλικία: Από 6 ετών
Κωδ. Βιβλίου: 05-139
Εκδόσεις Έαρ
† Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom: Κυριακή του παραλύτου
... Όλοι μας, ἔχουμε γύρω μας ἀνθρώπους ποὺ βρίσκονται στὴν κατάσταση ποὺ βρισκόταν ὁ παραλυτικός. Ἄν ἐξετάσουμε τὸν ἑαυτό μας, θά δοῦμε ὅτι πολλοὶ ἀπό ἐμᾶς εἴμαστε ψυχικὰ παράλυτοι, ἀνίκανοι νὰ ἐκπληρώσουμε τὶς φιλοδοξίες τῶν ἀνθρώπων δίπλα μας· ἀνίκανοι γι’ αὐτὸ ποὺ λαχταροῦσαν νὰ εἶναι, ἀνίκανοι νὰ διακονήσουμε τοὺς ἄλλους μέ τὸν τρόπο ποὺ μιλάει ἡ καρδιά τους ἀνήμποροι νά κάνουμε ὁ,τιδήποτε γιὰ ὅ,τι προσδοκοῦσαν, γιατὶ ὁ φόβος, ἡ συντριβή ἔχει κυριαρχήσει στὴ ζωή τους.
Καί ὅλοι, ὅλοι μας εἴμαστε ὑπεύθυνοι γιά τὸν καθένα. Εἴμαστε ἀμοιβαῖα ὑπεύθυνοι ὁ ἕνας γιά τὸν ἄλλο· γιατί ἄν κοιτάξουμε δεξιὰ ἤ ἀριστερά μας, πόσα ξέρουμε γιά τοὺς ἀνθρώπους ποὺ βρίσκονται δίπλα μας; Ξέρουμε πόσο εἶναι συντετριμμένοι; Πόσο πόνο ἔχουν στὴν καρδιά τους; Πόση ἀγωνία ὑπῆρξε στὴν ζωή τους; Πόσες χαμένες ἐλπίδες, πόσος φόβος κι ἀπόρριψη καὶ περιφρόνηση, ποὺ νά τοὺς ἔχουν κάνει νὰ περιφρονοῦν τοὺς ἑαυτούς τους, ἀνίκανους ἀκόμα καὶ γιὰ αὐτοσεβασμό- πόσο μᾶλλον νὰ ἔχουν τὸ κουράγιο νὰ κάνουν ἕνα βῆμα πρός τὴν θεραπεία, τὴν θεραπεία γιά τὴν ὁποία μιλᾶ τὸ εὐαγγέλιο σ’ αὐτὸ τὸ εδάφιο;
Ἄς προβληματιστοῦμε. Ἄς κοιτάξουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο κι ἄς ἀναρρωτηθοῦμε: Πόση ἀδυναμία κρύβει ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος; Πόσος πόνος ἔχει συσσωρευτεῖ στὴν καρδιά του; Πόσος φόβος γιὰ τὴ ζωή – ποὺ ζωὴ εἶναι ὁ πλησίον μου, οἱ ἄνθρωποι ποὺ εἶναι ἡ ἴδια ἡ ζωή,- ἔχει κυριεύσει τήν ὕπαρξή μου;
Ἄς κοιτάξουμε τὸν ἄλλο μὲ κατανόηση, μὲ προσοχή. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἐκεῖ. Μπορεῖ νά θεραπεύσει, ναί. Ἀλλά ἔχουμε εὐθύνη γιά τὸν ἄλλο ἄνθρωπο, ὑπάρχουν τόσοι τρόποι μέ τοὺς ὁποίους μποροῦμε νά γίνουμε τά μάτια τοῦ Χριστοῦ ποὺ βλέπουν ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, τ’ αὐτιά Του ποὺ ἀκοῦν τὶς κραυγές, τὰ χέρια Του πού στηρίζουν καὶ θεραπεύουν ἤ ποὺ κάνουν δυνατή τὴ θεραπεία ἑνὸς ἀνθρώπου.
π. Χρυσόστομος Φιλιπέσκου: Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι αλλά...
"Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά κάθε πρωί ξυπνούν θυμωμένοι με τη ζωή, θυμωμένοι με το φως που μπαίνει από το παράθυρο, θυμωμένοι που ξεκινά μια νέα μέρα στην οποία πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή…
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι χαρούμενοι, αλλά φοράνε σκοτεινά ρούχα, περπατούν με το κεφάλι κάτω, χαιρετούν στεναχωρημένοι και με το στόμα, μετρούν τις ρωγμές στην άσφαλτο και τις τρύπες στο δρόμο…
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι χαρούμενοι, αλλά μπαίνουν στον εργασιακό χώρο στεναχωρημένοι και πιεσμένοι, βιάζονται να κρίνουν τους συναδέλφους τους και να κατηγορούν τα αφεντικά τους για όλα όσα τους δυσαρεστούν…
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά γυρνούν στο σπίτι επιβαρυμένοι από το άγχος της δουλειάς, που δεν διστάζουν να σκορπίσουν στα σπίτια τους…
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά το να μεγαλώνεις ένα παιδί έχει γίνει βάρος και η επιθυμία του για παιχνίδι, ένα επιπλέον άγχος.
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά είναι κολλημένοι στην τηλεόραση για τις ειδήσεις, ανατριχιάζουν στις διαφημίσεις και θυμώνουν με πολιτικές εκπομπές…
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά σκεπάζουν τον νυχτερινό ουρανό με αδιαφανή στόρια, την ώρα του ύπνου ταράζουν με αγωνία τις σκέψεις της ημέρας και για την αϋπνία κατηγορούν τη ζωή…
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά η σιωπή ή ο προβληματισμός φαίνονται σαν χαμένος χρόνος, η προσευχή είναι αφελής και η σιωπή είναι δύσκολο να αντέχει…
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά δεν έχουν χρόνο για αυτό.
Οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά δεν έχουν χρόνο για ευτυχία…
Οι άνθρωποι δεν έχουν χρόνο να ανακαλύψουν ότι η ευτυχία είναι μέσα τους, στον πρωινό ουρανό, στο χαμόγελο με το οποίο χαιρετούν τους ανθρώπους, στα μάτια των συναδέλφων στη δουλειά, στο παιχνίδι του παιδιού, στη σιωπή του σπιτιού, στο αστέρια στον ουρανό και στην προσευχή πριν τον ύπνο…
Θεέ μου, κάνε τους ανθρώπους να μάθουν να είναι ευτυχισμένοι!"
π. Χρυσόστομος Φιλιπέσκου
Πηγή: http://apantaortodoxias.blogspot.com
Τζέιμς Ντέιβις Πώς παγιδεύεται η γενιά του «Insta»
του Αθανασίου Κατσικίδη
Ο εθισμός στον μηχανισμό των likes και πώς επηρεάζει τη σχέση μας με τον (πραγματικό) κόσμο
Με τα σόσιαλ μίντια «αντί να εργαζόμαστε για να αναπτύξουμε χρήσιμες και αξιέπαινες προσωπικές ιδιότητες, ξοδεύουμε μεγάλη ενέργεια για να βελτιώσουμε το διαδικτυακό πορτρέτο μας», επισημαίνει ο Τζέιμς Ντέιβις.
Είναι ο εθισµός που προκαλούν και τροφοδοτούν τα κοινωνικά δίκτυα ένα νέο «ναρκωτικό»; Πώς έχει ο ψηφιακός κόσμος αλλάξει την κοινωνική και ψυχική ζωή μας; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα αναζητεί ο καθηγητής Iατρικής Ανθρωπολογίας και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ρόχαμπτον, Τζέιμς Ντέιβις. Στο πρόσφατο έργο του «Sedated: How Modern Capitalism Created Our Mental Health Crisis» επιχειρεί να εξηγήσει γιατί ενώ σε όλους τους τομείς της υγείας η πρόοδος είναι θεαματική, στην ψυχική υγεία τα πράγματα είναι στάσιμα, αν όχι χειρότερα απ’ ό,τι πριν από 40 χρόνια. Ο κ. Ντέιβις μίλησε στην «Κ».
– Στο βιβλίο σας περιγράφετε πώς οι δυτικές κοινωνίες παρεξηγούν τις πραγματικές αιτίες της ψυχικής ασθένειας. Πώς καταλήξατε σε αυτό το συμπέρασμα;
– Στην πραγματικότητα κατέληξα σε αυτό το συμπέρασμα προσπαθώντας να λύσω ένα δίλημμα, το οποίο ήταν το εξής: Όταν εξετάζουμε την Ιατρική βλέπουμε ότι τα αποτελέσματα έχουν βελτιωθεί τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες σε όλους τους τομείς, εκτός από έναν, τον τομέα της ψυχικής υγείας. Όταν εξετάζουμε αυτόν τον τομέα τα αποτελέσματα όχι μόνο έχουν μείνει στάσιμα κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αλλά σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις έχουν χειροτερέψει. Για παράδειγμα, από τη δεκαετία του 1980 η αποτελεσματικότητα των ψυχιατρικών φαρμάκων δεν έχει βελτιωθεί παρά τα δισεκατομμύρια που δαπανήθηκαν για έρευνα, μάρκετινγκ και προώθηση. Ταυτόχρονα, τις τελευταίες δεκαετίες τα ποσοστά αναπηρίας στην ψυχική υγεία έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί, ενώ ο επιπολασμός των προβλημάτων ψυχικής υγείας έχει αυξηθεί σημαντικά, παρά τα επίπεδα της γενικής ευημερίας στην κοινότητα, που δεν έχουν απαραίτητα χειροτερέψει. Υπάρχουν διάφοροι μηχανισμοί που επέτρεψαν να συμβεί αυτό. Ένας από τους μηχανισμούς που επέτρεψε σε αυτό το αποτυχημένο σύστημα να συνεχίσει να ευδοκιμεί είναι κάτι που αποκαλώ «αποπολιτικοποίηση» του πόνου. Με άλλα λόγια, αυτός ο μηχανισμός εννοιολογεί τον πόνο με τρόπους που προστατεύουν την τρέχουσα οικονομία από την κριτική, αναπλαισιώνοντας τον πόνο ως ριζωμένο σε ατομικά και όχι σε κοινωνικά αίτια, και αυτό δίνει προτεραιότητα στην ατομική παρά στην κοινωνική και οικονομική μεταρρύθμιση. Το σύστημά μας είναι πολύ καλό στο να ιδιωτικοποιεί τον πόνο. Με άλλα λόγια, έχει επαναπροσδιορίσει την ατομική ψυχική υγεία με όρους που συνάδουν με τους στόχους της οικονομίας. Έτσι, η υγεία ορίζεται με τρόπο που να περιλαμβάνει εκείνα τα συναισθήματα, τις αξίες και τις συμπεριφορές που εξυπηρετούν την οικονομική ανάπτυξη, την αύξηση της παραγωγικότητας και την πολιτισμική συμμόρφωση, ανεξάρτητα από το εάν αυτά είναι πραγματικά καλά για το άτομο και την κοινότητα.
«Αν ξυπνήσω και ανακαλύψω ότι το tweet μου έχει γίνει viral, το χτύπημα της ντοπαμίνης είναι άμεσο».
– Πώς η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης επηρεάζει την ψυχική υγεία μας;