«Οικογένεια... "Δίχως λουλούδια και παιδιά, ποια θα 'χε ο κόσμος ομορφιά;"»
Σεζόν 1η - Επεισόδιο 18ο "Οι Τρεις Ιεράρχες"
Σε αυτή τη νέα σειρά εβδομαδιαίων εκπομπών της Π.Ε.ΦΙ.Π., η Ιωάννα Σκαρλάτου και οι καλεσμένοι της, θα μας δίνουν πολύτιμες συμβουλές γύρω από το παιδί και την οικογένεια.
Παρουσιάζει η Ιωάννα Σκαρλάτου, εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων.
Καλεσμένος ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Χριστοδούλου, εφημέριος Ι. Ναού Αγ. Σοφίας Ν. Ψυχικού.
Δημοσιεύθηκε πρόσφατα ἡ ἐπίσημη «Ἔκθεση γιὰ τὰ περιστατικὰ εἰς βάρος χώρων θρησκευτικῆς σημασίας στὴν Ἑλλάδα» ἀπὸ τὴν ἁρμόδια ὑπηρεσία τῆς Γενικῆς Γραμματείας Θρησκευμάτων τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας.
Παραθέτουμε τὰ κυριότερα στοιχεῖα τῆς Ἐκθέσεως:
«Συνολικὰ γιὰ τὸ ἔτος 2020 κατεγράφησαν 404 περιστατικά εἰς βάρος χώρων θρησκευτικῆς σημασίας, κατανεμόμενα ἀνὰ θρήσκευμα ὡς ἑξῆς:
• Χριστιανισμός: 385 περιστατικὰ πάσης φύσεως (βανδαλισμοί, διαρρήξεις, κλοπές, ἱεροσυλίες, νεκροσυλίες, ληστεῖες, τοποθετήσεις ἐκρηκτικῶν μηχανισμῶν καὶ λοιπὲς βεβηλώσεις). Εἰδικότερα 374 περιστατικὰ ἀφοροῦν στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἤτοι τὸ 92,57% ἐπὶ τοῦ συνόλου (…).
• Ἰουδαϊσμός: 10 περιστατικὰ ρατσιστικοῦ ἀντισημιτικοῦ χαρακτῆρα, ἤτοι τὸ 2,48% ἐπὶ τοῦ συνόλου.
• Μουσουλμανισμός: 9 περιστατικά, ἤτοι τὸ 2,23% ἐπὶ τοῦ συνόλου».
«Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι, ὅσο αὐξάνονται οἱ μουσουλμάνοι ποὺ παρεπιδημοῦν στὴ χώρα, τόσο αὐξάνονται καὶ τὰ περιστατικὰ βεβηλώσεως χριστιανικῶν ἐκκλησιῶν (…). Συνολικῶς κατὰ τὴν πενταετία 2015-2020 ἐσημειώθησαν 2.339 βεβηλώσεις Ὀρθοδόξων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, ἔναντι μόλις 30 ἐπιθέσεων σὲ ἰσλαμικοὺς χώρους λατρείας».
Ἡ ὑπουργὸς Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων κ. Ν. Κεραμέως σημείωσε σχετικῶς: «Ἡ Ἔκθεση γιὰ τὰ περιστατικὰ εἰς βάρος χώρων θρησκευτικῆς σημασίας κατὰ τὸ ἔτος 2020 εἶναι μιὰ ἀκόμα ἐπιβεβαίωση τῆς εἰλικρινοῦς δέσμευσης τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καὶ Θρησκευμάτων στὴν κατεύθυνση ὑλοποίησης τῆς συνταγματικῆς ἀρχῆς γιὰ τὴν προστασία τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας».
Ἀλλὰ «ἡ δέσμευσις γιὰ τὴν προστασία τῶν θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν δὲν ἀφορᾶ μόνον τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας. Ἀφορᾶ ὅλους τοὺς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι σέβονται τὰ “πιστεύω” τῶν ἄλλων. Δὲν φαίνεται ὅμως νὰ ἰσχύει τὸ ἴδιο γιὰ τοὺς παρεισάκτους στὴ χώρα καὶ κυρίως γιὰ τοὺς μουσουλμάνους» («Ἑστία» 19-1-2022).
Ἂν θέλουμε ὅμως νὰ εἴμαστε προσγειωμένοι, πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε μία ὀδυνηρὴ ἀλήθεια: Τὸ μεγαλύτερο ποσοστὸ τῶν βανδάλων δυστυχῶς εἶναι Ἕλληνες πολίτες, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν ἰδεοληψία τοῦ ἀναρχισμοῦ ξεσπαθώνουν ἐνάντια σὲ κάθε τὶ ποὺ ὑπενθυμίζει τὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας.
Ἑπομένως στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας δὲν ἔχουμε πλέον δικαίωμα νὰ ἐφησυχάζουμε. Ἀντίθετα ἔχουμε ἱερὸ χρέος νὰ ἐπαγρυπνοῦμε, ἀλλὰ καὶ νὰ κινητοποιοῦμε τοὺς ὁμόφρονες πιστούς, ὥστε στὰ πλαίσια τῆς νομιμότητας νὰ ὑπερασπιζόμαστε τὰ ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Ἐκκλησίας, προβαίνοντας καὶ σὲ ἐπίσημες διαμαρτυρίες πρὸς τοὺς διαχειριστὲς τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Πάνω ἀπ᾿ ὅλα δὲ ἂς στρέφουμε τὰ βλέμματα τῆς ψυχῆς μας στὸν παντοκράτορα Κύριό μας, ποὺ εἶναι «ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν» (Ψαλ. ργ΄ [103] 32)!
Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2022, 7:30 μμ
ΘΕΜΑ: “Κατάδυση στο μυστήριο του ΚΑΚΟΥ”
Ομιλητής: Σταύρος Μποζοβίτης - θεολόγος
Κάποτε ένας νεαρός επισκέφθηκε έναν ερημίτη. Ήθελε να μάθει και να ρωτήσει πολλά… Τον ξάφνιασε, όμως, η σιωπή του ερημίτη και η απροθυμία του να συνεχίσει τη φλύαρη συζήτηση.
Ο νεαρός ενοχλημένος τον ρώτησε μάλλον πειρακτικά:
«Γέροντα, αλήθεια, τι έχετε μάθει από τη ζωή σας στα τόσα χρόνια σιωπής;»
Ο γέροντας χωρίς να δώσει απάντηση, έριξε τον κουβά στο παρακείμενο πηγάδι και τον ανέσυρε γεμάτο όσο πιο βίαια μπορούσε.
«Κοίταξε μέσα στο πηγάδι, είπε στο νεαρό, και πες μου τι βλέπεις.»
Ο νεαρός κοίταξε με προσοχή και είπε:
«Δυστυχώς δεν μπορώ να δω τίποτα!»
Ύστερα από λίγα λεπτά σιωπής ο ερημίτης του ξανάπε:
«Ξανακοίταξε και πες τώρα τι βλέπεις.»
Ο νεαρός απρόθυμα ξανακοίταξε αλλά εκστατικός είπε:
«Βλέπω τώρα το πρόσωπό μου να καθρεφτίζεται στο νερό σαν να ‘χω μπροστά μου τον καθρέφτη του σπιτιού μου!»
Ο ερημίτης χωρίς να σταματήσει το κομποσκοίνι του είπε:
«Είδες, όταν έριξα τον κουβά στο πηγάδι για να αντλήσω νερό, εκείνο θόλωσε. Τώρα που ηρέμησε μπόρεσες να δεις καλά το πρόσωπό σου! Αυτή είναι η εμπειρία της σιωπής: ο άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του!»
Ο νεαρός , αφού πήρε ταπεινά την ευχή του ερημίτη, επέστρεψε στον πολύβουο κόσμο της καθημερινότητας σοβαρά προβληματισμένος.
ΠΗΓΗ: DOGMA.GR
(Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Όταν ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος ησύχαζε στην έρημο, άκουσε για τα θαύματα τα οποία έκανε ο Μέγας Βασίλειος και γι’ αυτό παρακάλεσε τον Θεό να του αποκαλύψει ποιος ακριβώς ήταν ο άνθρωπος αυτός. Δηλαδή, να του φανερώσει την πνευματική του κατάσταση.
Και τότε ο Όσιος είδε μια στήλη πυρός η οποία υψωνόταν από την γη μέχρι τον ουρανό και άκουσε μια φωνή που έλεγε: «Εφραίμ, Εφραίμ, όπως αυτήν την πύρινη στήλη είναι ο Μέγας Βασίλειος».
Αμέσως, μετά, ο όσιος πήρε μαζί του κάποιον διερμηνέα που γνώριζε την ελληνική και την συριακή γλώσσα και έσπευσε στην Καισάρεια για να τον συναντήσει.
Ήταν ημέρα των Φώτων όταν μπήκε στον ναό που λειτουργούσε ο Μ. Βασίλειος ο οποίος ήταν ντυμένος με λαμπρά και πολύτιμα άμφια και τελούσε με πολλή παρρησία την Θεία Λειτουργία. Ο όσιος Εφραίμ, βλέποντας τον, αφού κατηγόρησε τον εαυτό του για το ταξείδι αυτό, είπε στον διερμηνέα:
– Μάταια κοπιάσαμε. Διότι αυτός αν και βρίσκεται σε τέτοια δόξα, δεν είναι όπως τον είδα.
Αυτά τα πληροφορήθηκε ο άγιος Βασίλειος από το Άγιο Πνεύμα και γι’ αυτό κάλεσε τον Διάκονό του και του είπε:
– Πήγαινε στην δυτική πόρτα της Εκκλησίας και εκεί θα δεις να στέκονται δύο μοναχοί. Ο ένας χωρίς γένια, ψηλός και αδύνατος και ο άλλος με μαύρη γενειάδα. Να πεις λοιπόν στον αγένειο: «Να έλθεις στο Άγιον Βήμα, διότι σε καλεί ο Αρχιεπίσκοπός σου».
Ο Διάκονος, αφού κατάφερε με βία να τους πλησιάσει, λόγω του συνωστισμού, μετέφερε στον Όσιο τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου.
Αυτός δε μέσω του διερμηνέα του απάντησε:
Ο λαός μας χόρτασε από τα μεγάλα λόγια, ο λαός μας χόρτασε από τις υποσχέσεις, ο λαός μας χόρτασε από τους εκμεταλλευτές. Τους εκμεταλλευτές είτε της δικής του αμέλειας είτε της δικής του αφέλειας, ή τους εκμεταλλευτές της δικής του οξύνοιας. Σήμερα ο λαός θέλει αγωνιστές, ο λαός θέλει ομολογητές, ο λαός θέλει ανθρώπους που παίρνουν τη σημαία των ιδανικών, του Χριστού και την ανυψώνουν.
17/1/1939 - 28/1/2008
Αιωνία η μνήμη του Αρχιεπισκόπου ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ.
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΡΩΝ
Μιαούλη 57, 262 22 ΠΑΤΡΑΙ
Σήμερα 27 Ιανουαρίου 2022 ημέρα Πέμπτη και ώρα 7.30΄μ.μ. στο γραφείο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών, που βρίσκεται στην οδό Μιαούλη 57, συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση, κατόπιν προσκλήσεως του Προέδρου, Διαπιστωθείσης απαρτίας άρχισε η συζήτηση του μοναδικού θέματος:
ΘΕΜΑ: Ψήφισμα για τον Αναστάσιο Βλάχο.
Το Δ.Σ. όταν πληροφορήθηκε την εκδημία σεβαστού μας Αναστασίου Βλάχου, μετά από συζήτηση εξέδωσε το ακόλουθο Ψήφισμα:
ΨΗΦΙΣΜΑ
Τό Διοικητικό Συμβούλιο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών , αμέσως μὀλις πληροφορήθηκε την εις Κύριον εκδημίαν του Αναστασίου Βλάχου επιλέκτου μέλους του Συλλόγου μας, μετά από πρόσκληση του προέδρου, συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση.
Όλα τα μέλη του Δ.Σ. επεσήμαναν ότι ο αείμνηστος Αναστάσιος Βλάχος δεν ήταν ένας τυχαίος άνθρωπος, γιατί αντιμετώπισε τη ζωή όχι ως ανάπαυση και απόλαυση, αλλά ως ανάβαση και αγώνα. Όπου και αν βρέθηκε, παρήγαγε σημαντικό έργο και κατέλειπε φήμη συγκροτημένου ανθρώπου. Ο αοίδιμος Αναστάσιος Βλάχος υπήρξε λαμπρός οικογενειάρχης και ευσυνείδητος αξιωματικός , αλλά και φωτεινό παράδειγμα της εν Χριστώ ζωής.
Πρώτα - πρώτα ενέπνεε τη βεβαιότητα ότι ανήκει εις τον Θεόν και όχι εις τον εαυτόν του. Σύνθημά του ήταν : «όλα για τη δόξα του Θεού». Γι αυτό παραδιδόταν με πίστη εις το θέλημα του Κυρίου και εργαζόταν με ζήλο εις τα έργα της ιεραποστολής. Ως μέλος μάλιστα του Διοικ. Συμβουλίου υπήρξε παράδειγμα όχι μόνο εργατικότητος, αλλά και συνεργασίας, διότι θυσίαζε την προσωπική του γνώμη διά το κοινό καλό.
Έπειτα, θεωρούσε τον εαυτόν του όχι μόνον τέκνον του Θεού , ἀλλά και τέκνον του πνευματικού του πατρός, του αειμνήστου π. Γαβριήλ, προς τον οποίον η υπακοή του υπήρξε υποδειγματική. Η πρόνοια του Θεού, έλεγε, εκδηλώνεται και μέσα από την καθοδήγηση του Γέροντά μας, η δε προκοπή της ψυχής εξαρτάται από την προκοπή εις την ταπείνωση.
Τέλος, ο αοίδιμος Αναστάσιος Βλάχος ίδρωσε τόσο πολύ και δαπάνησε τόσο πολύ χρόνο και τόσο χρήμα διά το ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο της Χριστιανικής Εστίας Πατρών, όσο λίγοι άνθρωποι. Του οφείλεται βαθύτατη ευγνωμοσύνη για όσα ανεκτίμητα προσέφερε εις την ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ και τις Κατασκηνώσεις και για όσα επί δεκαετίες δίδαξε με το ήθος του
Στα δύσκολα χρόνια που ζούμε έχουμε ανάγκη από μορφές ευλογημένες και αξιομίμητες, όπως αυτή του αδελφού μας Αναστασίου Βλάχου, για τον οποίο είμαστε βέβαιοι ότι ο Κύριος θα τον κατατάξει εν χώρα ζώντων και εν σκηναίς δικαίων.
Σεβασμιώτατε πάτερ και Δέσποτα,
Ευχόμαστε και προσευχόμαστε στον Πανάγαθο Θεό μας να Σας
χαρίζει έτη πολλά, καρποφόρα και σωτήρια.
Να αποτελείτε παράδειγμα πνευματικού καθοδηγητή και φωτισμένου
Επισκόπου και να σκορπίζετε πάντοτε απλόχερα το λόγο του Θεού
στους ταραγμένους καιρούς μας!
Το Δ.Σ. της ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ
Έφυγε σήμερα το πρωί για την ουράνια πατρίδα, εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος ούτε λύπη ούτε στεναγμός, ο σεβαστός μας Αναστάσιος Βλάχος, αξιωματικός ε.α.
Ένας άνθρωπος του Θεού που έζησε όλα τα χρόνια της επίγειας ζωής του με συνέπεια και βαθιά πίστη. Εργάστηκε ανιδιοτελώς για πολλές δεκαετίες ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Χριστιανικής Εστίας Πατρών και ως ένας από τους άμεσους συνεργάτες του αειμνήστου π. Γαβριήλ Αθανασιάδη στα έργα της ιεραποστολής και φιλανθρωπίας.
Του άρεσε να δουλεύει περισσότερο και να μιλά λιγότερο. Η κατασκήνωση του Αλισσού, η Μ.Φ.Η. "Η ΑΓΙΑ ΣΚΕΠΗ", η κατασκήνωση ΑΓΚΥΡΑ μαρτυρούν τις ατέλειωτες ώρες προσωπικής του εργασίας - προσφοράς στον αμπελώνα του Κυρίου. Διέθεσε όλες τις γνώσεις και ικανότητές του μη φειδόμενος χρόνου, κόπου και χρημάτων για την ανάπτυξη του χριστιανικού έργου στο οποίο πίστευε και με θυσιαστική αγάπη διηκόνησε μέχρι τέλους.
Στην κατασκήνωσή μας προσέφερε για πολλά χρόνια ως υπεύθυνος για την καθημερινή τροφοδοσία της. Δεν θυμόμαστε να παραπονέθηκε ποτέ για κάτι. Ενδιαφερόταν πάντα για τη ζωή των παιδιών στην κατασκήνωση και συγκινούνταν παρακολουθώντας την έπαρση ή την υποστολή της σημαίας. Ήταν άλλωστε σε όλους μας γνωστή η φιλοπατρία του έχοντας υπηρετήσει και ως αξιωματικός στον ελληνικό στρατό.
Συλλυπούμαστε την ευλογημένη του οικογένεια, την σύζυγό του κα Γιωργία και τα προσφιλή μας παιδιά του και τις οικογένειές τους, και ευχόμαστε ο ελεήμων Κύριος να τον κατατάξει μετά των δικαίων και να του ανταποδώσει στον Ουρανό όσα προσέφερε σε όλους μας εδώ στην γη.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του!
ΓΕΧΑ ΠΑΤΡΩΝ
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2022 στις 12 το μεσημέρι στον Ι. Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Παραλίας Πατρών.
Η νέα ιστορική-βιογραφική σειρά «Άγιος Παΐσιος» κάνει πρεμιέρα στο MEGA. Την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου στις 22:30, αρχίζει να ξεδιπλώνεται η ιστορία της ζωής του Αγίου Παϊσίου, από τη γέννησή του μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να μονάσει.
Ένα εκλεκτό καστ ηθοποιών ερμηνεύει τους χαρακτήρες της σειράς. Το σενάριο υπογράφει ο Γιώργος Τσιάκκας και τη σκηνοθεσία ο Στάμος Τσάμης. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε τόπους όπου ο Άγιος Παΐσιος έζησε, όπως η Κόνιτσα και το Άγιον Όρος.
Πρωταγωνιστούν: Νικήτας Τσακίρογλου, Σμαράγδα Σμυρναίου, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Χριστίνα Παυλίδου, Δημήτρης Ήμελλος, Δρόσος Σκώτης, Δέσποινα Γκάτζιου.
ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: GREEN OLIVE FILMS
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΓΡΑΙΚΟΣ
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ: TUOMAS KANTELINEN
«ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ» ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΑΣΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
ΝΕΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΕΙΡΑ
ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 22:30 ΣΤΟ MEGA
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, δέν θά ἑορτάσῃ τά ὀνομαστήριά του, τήν Πέμπτην 27 Ἰανουαρίου, ἑορτήν τῆς Ἀνακομιδῆς τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου.
Οἱ ἱερές τελετές θά πραγματοποιηθοῦν μέ ἐκκλησιαστική ἁπλότητα καί λιτότητα, ὅπως καθ' ἡμέραν. Τήν παραμονή θά τελεσθῇ ὁ Ἑσπερινός καί ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ὁ Ὄρθρος καί ἡ Θεία Λειτουργία, εἰς ὅλους τοῦς ἱερούς Ναούς τῆς πόλεως καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Τέλος ὁ Σεβασμιώτατος παρακαλεῖ κατά τήν ἡμέρα αὐτή οἱ πιστοί, ἀντί ἄλλων δωρεῶν, νά προσφέρουν ὅ,τι ἐπιθυμοῦν ὑπέρ τοῦ κοινωνικοῦ συσσιτίου "ΑΡΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ" καί τοῦ Τηλεοπτικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν "ΛΥΧΝΟΣ", ὁ ὁποῖος μεταφέρει τόσο στήν Ἑλλάδα, ὅσο καί στό ἐξωτερικό, ὡς σύγχρονος ἄμβωνας, τήν ἀλήθεια γιά τόν Χριστό καί τήν ἀγάπη γιά τήν Ὀρθόδοξη Πατρίδα μας.
Μὲ πολλὴ συγκίνηση καὶ χαρὰ πληροφορηθήκαμε τὸ γεγονὸς ποὺ ἔλαβε χώρα κατὰ τὴν τελετὴ καταδύσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὴν Κωνσταντινούπολη. Ὅπως δηλαδὴ συμβαίνει συνήθως τὰ τελευταῖα χρόνια, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, περιστοιχούμενος ἐφέτος ἀπὸ μεγάλο πλῆθος λαοῦ, ποὺ εἶχε ἀφιχθεῖ καὶ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα, ἔριξε τὸν Τίμιο Σταυρὸ στὶς ἀκτὲς τοῦ Κερατίου κόλπου γιὰ τὸν ἁγιασμὸ τῶν ὑδάτων τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Θεοφανίων. Ἕνδεκα κολυμβητὲς βούτηξαν γιὰ νὰ τὸν πιάσουν. Κι αὐτὸς ποὺ τὸ κατόρθωσε, ἦταν ἕνας νεαρὸς Τοῦρκος, ὁ ὁποῖος εἶχε ἤδη κατὰ τὸ παρελθὸν διάστημα βαπτισθεῖ Χριστιανός. Ὁ 36χρονος Βίκτωρ (τὸ νέο χριστιανικὸ ὄνομά του), μόλις ἔπιασε τὸν Τίμιο Σταυρό, τὸν σήκωσε ψηλὰ θριαμβευτικά, ἔπειτα τὸν ἔφερε σφιχτὰ στὰ χείλη του καὶ τὸν προσκύνησε μὲ εὐλάβεια, ἐνῶ στὴ συνέχεια τὸν ἔδωσε νὰ τὸν προσκυνήσουν καὶ οἱ ὑπόλοιποι (Ἕλληνες) κολυμβητές. Ὁ ἴδιος ἔπειτα σὲ Ἑλληνίδα δημοσιογράφο τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ (Open TV) δήλωσε ὅτι εἶναι πολὺ χαρούμενος γι᾿ αὐτὸ ποὺ κατόρθωσε καὶ ὅτι αἰσθάνεται περήφανος ποὺ εἶναι πλέον Ὀρθόδοξος Χριστιανός. Σὲ σχετικὴ μάλιστα ἐρώτηση τῆς δημοσιογράφου γιὰ τὴν ἀπόφασή του νὰ ἀφήσει τὴ μουσουλμανικὴ θρησκεία καὶ νὰ μεταστραφεῖ στὸν Χριστιανισμό, δήλωσε χαρακτηριστικὰ τὰ ἑξῆς: «Αὐτὴ τὴν πίστη τὴν αἰσθάνθηκα πιὸ κοντὰ σὲ μένα. Ἀποφάσισα νὰ ἐπιλέξω αὐτὴ τὴ θρησκεία, γιατὶ εἶναι μία θρησκεία συμβατὴ μὲ τὸ χῶμα αὐτοῦ τοῦ τόπου. Αὐτὴ ἡ πίστη ἔχει μία πολὺ βαθιὰ ριζωμένη ἱστορία…».
Μποροῦμε νὰ ἐννοήσουμε πόσο μεγάλη σημασία λαμβάνουν τὰ λόγια αὐτὰ εἰπωμένα ἀπὸ στόμα Τούρκου. Τὸ ἀκόμα πιὸ σημαντικὸ εἶναι ἡ διαβεβαίωση τῆς δημοσιογράφου πώς, σύμφωνα μὲ ἔγκυρες πηγές, συνεχεῖς εἶναι οἱ βαπτίσεις γηγενοῦς πληθυσμοῦ ποὺ ἐπιτελοῦνται σὲ χωριὰ τῆς Τουρκίας. Τόσο, ὥστε νὰ ἐμφανίζεται πλέον ἕνα ἀντίστροφο φαινόμενο μὲ ἐκεῖνο τοῦ ἐξισλαμισμοῦ τῶν Ρωμιῶν στὰ χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας: ἕνας ἐκχριστιανισμὸς τῶν Τούρκων.
Ἡ ἴδια ἡ δημοσιογράφος μὲ ἔκδηλη τὴ συγκίνηση ἀνέφερε ὅλα αὐτὰ σὲ κεντρικὸ δελτίο εἰδήσεων τοῦ ἐν λόγῳ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ. Ὁπωσδήποτε ρίγη συγκινήσεως προκαλοῦνται καὶ σὲ ὅλους ἐμᾶς ποὺ ἀκοῦμε αὐτὲς τὶς συνταρακτικὲς εἰδήσεις, οἱ ὁποῖες μᾶς κάνουν νὰ ἐπαναφέρουμε στὴ μνήμη μας λόγια τοῦ πατρο-Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ καὶ τοῦ σύγχρονού μας ἁγίου Παϊσίου, ποὺ μίλησαν γιὰ τὸ «ποθούμενο» καὶ τὸν ἐκχριστιανισμὸ τῆς Τουρκίας.
Τὸ «μέγα φῶς τῶν ἐν σκότει καθημένων» (βλ. Ἡσ. θ΄ 2, Ματθ. δ΄ 16) ἤδη ἀρχίζει νὰ ἀνατέλλει καὶ στὴ γείτονα. «Ἄμποτε!» ἀναφωνοῦμε μὲ πόθο καὶ ζέουσα προσδοκία…
Ο κόσμος έλεγε στον Τυφλό της Ιεριχούς να σωπάσει.
Εκείνος όμως τόσο πιο πολύ φώναζε.
Όπως και σήμερα κάποιοι λένε δεν χρειάζεται να κάνουμε υπερβολές στα θέματα της ΠΙΣΤΕΩΣ!!!
Οι καιροί μας δεν χωρούν συμβιβασμούς.
Ο χλιαρός ας κρυώνει κι άλλο.
Ο πιστός όμως να γίνεται ολοένα και πιστότερος και ο άγιος αγιότερος.
Έτσι το θέλει ο ΚΥΡΙΟΣ μας (Αποκ. κβ' 11).
ΕΞΑΛΛΟΥ, ΑΝ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΓΕ,
ΑΚΟΜΑ ΤΥΦΛΟΣ ΘΑ ΗΤΑΝ...
Αρχιμ. Αποστ. Τσολάκης
Πηγή: amfoterodexios.blogspot.com
Ο μαυροντυμένος ρασοφόρος ραντίζει με αγιασμό τη μουσούδα του Ραφάλ. Δίπλα του, ένας ένστολος σε στάση προσοχής. Η σημειολογία της είναι εύκολη. Πρώτον, η συνύπαρξη της πιο προηγμένης εκδοχής της τεχνολογίας με τον καθαρό αναχρονισμό. Εύκολος ο συνειρμός για τον προοδευτικό αυτοματισμό. Δεύτερον, το πολιτικό συμπέρασμα. Η σύνδεση της Εκκλησίας με το κοσμικό κράτος που εκπροσωπείται από το Ραφάλ και τον ένστολο. Το τρίτον εμφανίζεται σε μια άλλη φωτογραφία. Ο πιλότος που γονατίζει για να αγκαλιάσει την κορούλα του. «Ο μπαμπάς έφερε το Ραφάλ». Θα το θυμάται για όλη της τη ζωή. Κι ας μην ξέρει τι είναι αυτό το Ραφάλ που έφερε ο μπαμπάς. Κι αυτό που με κάνει να απορώ με την αφέλεια και την αυθάδεια της λεγομένης «προοδευτικής σκέψης» είναι ο πιλότος και τα αισθήματά του. Η ευχή που του έδωσαν οι συνάδελφοί του είναι «καλές προσγειώσεις». Αυτοί ξέρουν ότι, ακόμη και σε καιρό ειρήνης, η απογείωση δεν καταλήγει απαραιτήτως σε προσγείωση. Όση εμπιστοσύνη κι αν έχει στην τεχνολογία, ξέρει ότι δεν του φτάνει για να ξαναδεί την κορούλα του. Ξέρει ότι η τεχνολογία, όπως και η επιστήμη, δεν είναι ισχυρότερες από τον θάνατο. «Εως αν η ανθρωπείη φύσις η αυτή είη», που έγραψε κι ο Θουκυδίδης. Κι αυτός ο πιλότος έχει ανάγκη από τη συμπαράσταση της δύναμης που υπερβαίνει και τις δυνάμεις της τεχνολογίας και της επιστήμης. Αυτήν εκπροσωπεί ο ιερέας που ευλογεί το όπλο του.
Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι στην ιστορία μας πάντα τα όπλα τα ευλογούσε η Εκκλησία. Ο άλλος πριν χτυπήσει πέναλτι κάνει τον σταυρό του, πολλώ δε μάλλον ο πιλότος που είναι έτοιμος να εμπλακεί σε μια εικονική αερομαχία στο Αιγαίο. Ποιος κήνσορας της προοδευτικής σκέψης μπορεί να μπει στη θέση του; Ο γιατρός που έχει εικόνισμα στο ιατρείο του δεν σημαίνει ότι δεν εμπιστεύεται τα όπλα της επιστήμης του. Απλώς αποδέχεται ότι η δύναμή της έχει όρια.
Ο Ράσελ έγραψε ότι ο άθεος δεν διαφέρει από τον θρησκόληπτο. Και οι δύο υπερασπίζονται την πίστη τους. Κάπου ανάμεσά τους εμφανίζεται το πρόσωπο του πιλότου. Μπορεί να είναι θρήσκος, μπορεί και να μην είναι. Όμως καθημερινά αντιμετωπίζει συνθήκες που υπερβαίνουν τις ανθρώπινες δυνάμεις του. Αυτός το ξέρει καλύτερα απ’ όλους. Ακόμη κι αν δεν πιστεύει, έχει ανάγκη να πιστεύσει. Χρειάζεται τον μαυροντυμένο ρασοφόρο και τις ευλογίες του. Δεν αμφιβάλλω ότι θα κατηγορηθώ, ακόμη μια φορά, για συντηρητισμό. Ας είναι. Αν ο συντηρητισμός με φέρνει πιο κοντά στο αίσθημα του πιλότου, τον δέχομαι ασμένως.
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Με τηλεφώνησε μια κυρία και μου ζήτησε να της δώσω ένα όνομα στο Άγιον Όρος, για να προσευχηθεί για το αίτημά της.
- Θέλω να γίνει αυτό που θέλω, μου είπε. Ξέρεις κανέναν μοναχό που να έχει παρρησία στον Θεό;
- Είναι προς το συμφέρον σου αυτό που ζητάς; την ρώτησα.
- Εγώ για καλό μου το λέω...
- Το μονογράφησε ο Θεός αυτό που θέλεις; Το θέλει και ο Θεός;
- ...
Δεν μου απάντησε...
Εμείς στην προσευχή ζητάμε να γίνει το δικό μας. Μη ζητάμε από τον Θεό πράγματα που δεν Του αρέσουν. Τα περισσότερα τα δικά μας είναι τέτοια, που δεν αντέχουν στα ''θέλω'' του Θεού, γι' αυτό ακριβώς δεν έχουμε απαντήσεις στις προσευχές μας. Ο Θεός δίνει στον άνθρωπο, αυτά που είναι προς το συμφέρον του, γι' αυτό και ο Ιερός Χρυσόστομος λέει: ''εάν κάτι έλαβες από τον Θεό, ευχαρίστησέ τον. Εάν δεν έλαβες, ευχαρίστησέ Τον 1000 φορές, διότι σε φύλαξε από κάτι που δεν έπρεπε να λάβεις''.
Λέμε στο Πάτερ ημών: ''γενηθήτω το θέλημά σου''. Το επιδιώκουμε ή κοιτάζουμε πώς να ικανοποιήσουμε το δικό μας θέλημα;...
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυξ
Ποικιλία από ποντιακά
Οι γλωσσολόγοι διαπίστωσαν πως πρόκειται για ποικιλία από ποντιακά, με δομικές ομοιότητες ως προς την αρχαία ελληνική γλώσσα, οι οποίες όμως δεν παρατηρούνται στα νέα ελληνικά.
Τα παραπάνω στοιχεία δημοσιεύτηκαν στη βρετανική εφημερίδα Independent.
Η κοινότητα των 5000 ατόμων ζει σε σύμπλεγμα χωριών κοντά στην Τραπεζούντα, όπου κάποτε βρισκόταν η περιοχή του αρχαίου Πόντου.
Μιας ελληνικής αποικίας όπου ο Ιάσωνας και οι Αργοναύτες, σύμφωνα με τον μύθο, επισκέφθηκαν κατά τη διάρκεια του επικού ταξιδιού τους από τη Θεσσαλία για την ανεύρεση του Χρυσόμαλλου Δέρατος στην Κολχίδα (τη σημερινή Γεωργία).
Η κοντινότερη στα αρχαία ελληνικά
Στην κοινότητα αυτή οι άνθρωποι μιλούν τα «Ρωμέϊκα», διάλεκτο που οι γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι είναι η κοντινότερη ζωντανή γλώσσα στα αρχαία ελληνικά, η οποία μπορεί να προσφέρει πρωτοφανή οπτική γωνία της γλώσσας του Σωκράτη και του Πλάτωνα και πως αυτή εξελίχθηκε.
Η Δρ. Ιωάννα Σιταρίδου, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, σημειώνει:
«Τα Ρωμέϊκα διατηρούν έναν εντυπωσιακό αριθμό γραμματικών γνωρισμάτων, τα οποία προσθέτουν ένα αρχαίο ελληνικό άρωμα στη δομή της διαλέκτου.
»Τα χαρακτηριστικά αυτά έχουν εξαφανισθεί τελείως από άλλες μοντέρνες παραλλαγές της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας.
«Η χρήση του απαρεμφάτου έχει χαθεί σε όλες τις άλλες γνωστές ελληνικές διαλέκτους σήμερα. Π.χ. οι ομιλητές των νέων ελληνικών θα έλεγαν “Δεν μπορούσα να πάω” αντί “Δεν μπορούσα πηγαίνειν”.
»Αλλά στα Romeyka, όχι μόνο διατηρείται το απαρέμφατο, αλλά συναντάμε ιδιόρρυθμες απαρεμφατικές δομές, οι οποίες δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ, παρά μόνο στις λατινικές γλώσσες».
... Ὁ διάβολος ποτὲ ἄλλοτε δὲν μᾶς ἐπιτίθεται τόσο βίαια ὅσο ὅταν βρισκόμαστε ἕνα βῆμα πρὶν ἀπὸ τὸ τέλος τοῦ ἀγώνα καὶ ἔχουμε ἀκόμα δυνατότητα σωτηρίας, τὴν ὁποία ὅμως τελικὰ χάνουμε, γιατί τὴν τελευταία στιγμὴ ὑποχωροῦμε. Ὑποχώρησε, λέει ὁ διάβολος, βιάσου, προσπάθησες πάρα πολύ, βγῆκες ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς ἀντοχῆς σου. Τελείωσε ἀμέσως, μὴν καθυστερεῖς, δὲν μπορεῖς νὰ ἀντέξεις περισσότερο. Καὶ τότε αὐτοκτονοῦμε σωματικά, ἠθικά, πνευματικά. Ἐγκαταλείπουμε τὴν ἀγώνα καὶ ἀγκαλιάζουμε τὸ θάνατο, τὴ στιγμὴ ἀκριβῶς ποὺ ἡ βοήθεια βρίσκεται δίπλα μας καὶ μποροῦμε νὰ σωθοῦμε.
Δὲν πρέπει νὰ δίνουμε σημασία σ’ αὐτὲς τὶς φωνές. Ὅσο δυνατότερα ἠχοῦν τόσο πιὸ γερὰ πρέπει νὰ δενόμαστε μὲ τὸ σκοπό μας. Πρέπει νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ κραυγάσουμε τόσο, ὅσο χρειάζεται. Νὰ φωνάξουμε τόσο δυνατά, ὅσο ὁ Βαρτίμαιος. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς πέρναγε δίπλα του. Ἡ τελευταία του ἐλπίδα βρισκόταν σιμά του, ἀλλὰ οἱ ἄνθρωποι ποὺ τὸν περιτριγύριζαν ἦταν ἀπέναντί του ἀδιάφοροι ἢ προσπαθοῦσαν νὰ τὸν κάνουν νὰ σιωπήσει. Ὁ πόνος καὶ ἡ θλίψη του δὲν εἶχαν θέση. Ἐκεῖνοι ποὺ περιτριγύριζαν τὸ Χριστὸ – καὶ ποὺ τὸν χρειάζονταν πολὺ λιγότερο- ἤθελαν νὰ ἀσχολεῖται μαζί τους. Γιατί αὐτὸς ὁ τυφλὸς καὶ βασανισμένος ἄνθρωπος νὰ τοὺς διακόπτει;
Ὁ Βαρτίμαιος ὅμως ἤξερε καλὰ ὅτι δὲν θὰ ὑπῆρχε πιὰ γι’ αὐτὸν ἄλλη ἐλπίδα, ἂν ἔχανε κι αὐτὴ τὴν τελευταία. Ἡ βαθιὰ αὐτὴ ἀπελπισία τοῦ ἔγινε πηγὴ ἀπ’ τὴν ὁποία ἀνέβλυσε μία πίστη, μία προσευχὴ γεμάτη ἀπὸ τέτοια πεποίθηση καὶ μία ἐπιμονὴ ποὺ ἔσπασε ὅλους τοὺς φραγμοὺς. Μία προσευχὴ πού, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος, ἠχεῖ στὴν πύλη τοῦ οὐρανοῦ. Γιατί ἡ ἀπόγνωσή του ἦταν τόσο βαθιά, ὥστε δὲν ἄκουγε καθόλου τὶς φωνὲς τοῦ πλήθους ποὺ τὸν πρόσταζαν νὰ ἡσυχάσει καὶ νὰ καθήσει στὴν ἄκρη. Καὶ ὅσο προσπαθοῦσαν νὰ τὸν ἐμποδίσουν νὰ πλησιάσει τὸ Χριστό, τόσο περισσότερο κι αὐτὸς φώναζε: «Υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησέ με». Ὁ Χριστὸς σταμάτησε, ζήτησε νὰ τὸν φέρουν μπροστά του καὶ ἔκανε τὸ θαῦμα...
Τὸ πρόγραμμα τοῦ ἑορτασμοῦ ἔχει ὡς ἑξῆς:
Σάββατο 22 Ἰανουαρίου 2022 ὥρα 6μ.μ.
Μέγας Ἀρχιερατικὸς Ἑσπερινὸς
Κυριακὴ 23 Ἰανουαρίου 2022
ὥρα 7-10:30π.μ.
Ὄρθρος- Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία- Χειροτονία Διακόνου
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ταξιδέψτε με τον νου και την καρδιά στο ηρωικό κάστρο των Ιωαννίνων, στο φτωχικό της κυρα-Ζωής… Εκεί σας περιμένουν η Αγάπη και ο Αλέξανδρος να γνωρίσετε μαζί το παλληκάρι που ζωντάνεψε τις ελπίδες των τουρκοκρατούμενων Ελλήνων, τον Άγιο Γεώργιο εν Ιωαννίνοις, τον προστάτη της Προεδρικής Φρουράς!
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Τὸ Καστελόριζο μπῆκε ἀκόμη μία φορὰ στὸ στόχαστρο τῆς τουρκικῆς προκλητικότητας, μὲ τὸν ὑπουργὸ Ἄμυνας τῆς Τουρκίας Χουλουσὶ Ἀκὰρ νὰ ἀπειλεῖ τὸ ἑλληνικὸ ἀκριτικὸ νησί. Συγκεκριμένα, κατὰ τὴ διάρκεια ὁμιλίας του στὴ στρατιωτικὴ ἀκαδημία τῆς Τουρκίας ὁ κ. Ἀκὰρ εἶπε: «Σὲ ἀπόσταση 1.950 μέτρων βρίσκεται τὸ Καστελόριζο… Ἕνας σπουδαστὴς τῆς στρατιωτικῆς ἀκαδημίας μπορεῖ νὰ φτάσει ἐκεῖ κολυμπώντας. Σὲ ἐμᾶς ἡ κανονικὴ κολύμβηση εἶναι 2.000 μέτρα στὴν ἀκαδημία. Μιλᾶμε γιὰ ἕνα νησὶ 10 τετραγωνικῶν χιλιομέτρων. Γιὰ τὸ νησὶ αὐτὸ διεκδικοῦν θαλάσσια περιοχὴ εὐθύνης 40.000 τ.μ.».
Ξεκάθαρη ἀπάντηση στὸν Τοῦρκο ὑπουργὸ Ἄμυνας ἔδωσε ὁ ὑφυπουργὸς Ἐθνικῆς Ἄμυνας Νικόλαος Χαρδαλιᾶς, ὁ ὁποῖος τὸ διήμερο 24 καὶ 25 Δεκεμβρίου ἐπισκέφθηκε Μονάδες καὶ Φυλάκια… στὸ νησιωτικὸ σύμπλεγμα Καστελόριζου… καὶ συνομίλησε μὲ τοὺς ἀξιωματικοὺς καὶ τοὺς στρατιῶτες τῆς Φρουρᾶς, οἱ ὁποῖοι μὲ ὑψηλὸ φρόνημα καὶ πάθος φυλάσσουν τὰ σύνορα τῆς χώρας μας στὸ νοτιοανατολικότερο ἄκρο της, τὸ ὑπερήφανο καὶ ὄμορφο Καστελόριζο… Τόνισε μάλιστα στὶς δηλώσεις του ὅτι οἱ ἄνδρες καὶ οἱ γυναῖκες τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων παραμένουν ἕτοιμοι, ὅποτε χρειασθεῖ, νὰ προασπίσουν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια, τὴν ἐθνική μας ἀνεξαρτησία, τὰ κυριαρχικὰ δικαιώματα ὅλου του Ἑλληνισμοῦ («dimokratia.gr» 27-12-2021).
Ἀποστομωτικὴ ἀπάντηση γιὰ τὸ μεῖζον αὐτὸ ἐθνικὸ θέμα ἀποτελοῦν καὶ οἱ δηλώσεις τοῦ τέως Προέδρου τῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, ὁ ὁποῖος εἶπε σὲ συνέντευξή του: «Ἔχουμε ἀπὸ τὸ 2016 “σύμμαχο” τὴν πολὺ σημαντικὴ ἀπόφαση τοῦ Διεθνοῦς Διαιτητικοῦ Δικαστηρίου τῆς Χάγης, ἡ ὁποία θεωρεῖ ὅτι ὅλα τὰ νησιά, ἀκόμη καὶ οἱ βραχονησίδες, ἔχουν αἰγιαλίτιδα ζώνη. Καὶ ὑφαλοκρηπίδα καὶ ΑΟΖ ἔχουν καὶ ὅλα τὰ νησιὰ ποὺ εἴτε κατοικοῦνται, εἴτε δὲν κατοικοῦνται, ἀλλὰ ἔχουν αὐτόνομη οἰκονομικὴ δραστηριότητα…» («newsbreak.gr» 3-1-2022).
Ἀλλὰ καὶ ὁ δήμαρχος τοῦ ἀκριτικοῦ νησιοῦ δήλωσε: «Ὁ Ἀκὰρ μπορεῖ νὰ λέει ὅ,τι θέλει… Δὲν ἔχουμε νὰ φοβηθοῦμε τίποτα».
Τὴν καλύτερη ἀπάντηση ὅμως στὶς δηλώσεις Ἀκὰρ ἔδωσε μία ὁμάδα χειμερινῶν κολυμβητῶν τῆς Ὀρεστιάδας, ἡ ὁποία μὲ ἀφορμὴ τὶς δηλώσεις αὐτὲς ἀποφάσισε νὰ πάει τὴν ἡμέρα τῶν Θεοφανίων στὸ ἀκριτικὸ Καστελόριζο. Οἱ νέοι αὐτοὶ ἔπεσαν στὴ θάλασσα τὴν ὥρα τῆς καταδύσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καὶ μετὰ τὸν Ἁγιασμὸ τῶν ὑδάτων ἑνώθηκαν μὲ τοὺς κατοίκους τοῦ νησιοῦ καὶ τραγούδησαν ὅλοι μαζὶ τὸν Ἐθνικὸ Ὕμνο, κάνοντας τοὺς ἡρωικοὺς κατοίκους τοῦ νησιοῦ νὰ ἀνατριχιάσουν. Οἱ ἀκρίτες τῶν βορειότερων ἀνατολικῶν συνόρων τῆς πατρίδας μας μὲ τοὺς ἀκρίτες τῶν νοτιότερων ἀνατολικῶν συνόρων, ὅλοι μαζὶ ἑνωμένοι, ἔψαλαν τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο, γιὰ νὰ ἀκουσθεῖ ὣς ἀπέναντι στὰ τουρκικὰ παράλια, 1950 μέτρα μακριά, καὶ ὅπου γῆς!
Ὁ κ. Πέτρος Σακκῆς, Ἕλληνας μετανάστης στὴν Ἀμερική, εἶναι ὁ «ἐμπνευστὴς τῆς καινοτόμου online πλατφόρμας www.ellinopoula.com, ποὺ διδάσκει Ἑλληνικὰ στὰ παιδιὰ τῆς Διασπορᾶς μέσα ἀπὸ τὴν ψηφιακὴ τεχνολογία καὶ μὲ πρωτοποριακὸ ἐκπαιδευτικὸ περιεχόμενο. Πρόσφατα» ἡ πλατφόρμα αὐτή, «μὲ ἕδρα τὴν Ἀμερική, ἀξιολογήθηκε ἀπὸ τὴν ἐπιτροπὴ τοῦ Education Leaders Awards καὶ ἀπέσπασε τρία χρυσὰ μετάλλια – στὴν καινοτομία, στὴν ψηφιακὴ ἐκπαίδευση καὶ στὴν ἐξ ἀποστάσεως ἐκπαίδευση».
Μαζὶ μὲ τὴ σύζυγό του «στήριζαν ἀνέκαθεν τὴ διατήρηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ στὴ νέα τους πατρίδα. “Πῶς μεγαλώνεις ἕνα παιδὶ στὸ ἐξωτερικὸ ἔχοντας σὰν πρώτη γλώσσα τὰ Ἑλληνικά;”, ἦταν ὁ προβληματισμὸς τῶν γονέων, οἱ ὁποῖοι ἐπέλεξαν νὰ “ἐμπιστευθοῦν” τὴν ἐκμάθηση τῶν Ἀγγλικῶν στὸ περιβάλλον τοῦ σχολείου καὶ τῶν κοινωνικῶν συναναστροφῶν τοῦ παιδιοῦ τους, ἐνῶ οἱ ἴδιοι “ἀνέλαβαν δράση” στὸ σπίτι, μιλώντας του ἀποκλειστικὰ στὰ Ἑλληνικά. Ἡ ἐπιλογή τους ὄχι μόνο τοὺς δικαίωσε, ἀλλὰ καὶ ὁδήγησε τὸν γιό τους στὴν ἔμπνευση γιὰ τὴ δημιουργία τὸ 2016 τῆς συγκεκριμένης πλατφόρμας.
Στις 25 Ιουλίου 2021 διαβάστηκε σε όλες τις εκκλησίες της επικράτειας το εγκύκλιο σημείωμα της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος υπέρ του εμβολιασμού. Η κάμψη της εμβολιαστικής κίνησης ανάγκασε την πολιτεία να προστρέξει στη συνδρομή της Εκκλησίας, η οποία ασκεί επιρροή, με τον αφυπνιστικό και παρηγορητικό της λόγο, στις συνειδήσεις των πιστών της, με σκοπό να αμβλύνει τις αντιεμβολιαστικές επιφυλάξεις μέρους της κοινωνίας. Ωστόσο, τόσο η επιλογή της πολιτείας όσο και η αντίδραση της Εκκλησίας επιβεβαιώνουν το στιχούργημα του Μιχ. Φακίνου «Η ζωή μας κύκλους κάνει», αφού ξυπνούν, τηρουμένων των αναλογιών, θύμησες αλλοτινές…
Φθινόπωρο του έτους 1905. Η αχαϊκή πρωτεύουσα μαστίζεται από τη νόσο της ευλογιάς. Σε όλα τα σημεία της πόλης διενεργείται γενικός εμβολιασμός για να αναχαιτιστεί ο ρυθμός διάδοσής της. Πλην όμως, το μέτρο αυτό δεν συναντά αδιαμαρτύρητα την αποδοχή της κοινωνίας, που προβάλλει μία συστηματική αντίδραση, της οποίας, όπως παρατηρεί η πατρινή εφημερίδα της εποχής «Νεολόγος», «μόνη ἡ ἐπέμβασις τῆς Ἐκκλησίας ἠδύνατο ἴσως νά κατισχύσῃ» (23.9.1905). Δεν είναι ασφαλώς τυχαίο ότι επιδημική νόσος δεν αντιμετωπιζόταν ούτε τότε στις πραγματικές της διαστάσεις, γεγονός το οποίο ήταν αποτέλεσμα «ἀσυγχωρήτου ἀδιαφορίας, ἀλλά καί τῶν ἐρριζωμένων βαθέως προλήψεων» (14.5.1905). Για του λόγου το αληθές, επικαλείται μάλιστα ο Τύπος το ακόλουθο περιστατικό: «Σεβάσμιος ἱερεύς τῆς ἄνω πόλεως ἀφηγεῖτο πρό τινος, ὅτι ἐκήδευσεν ἀσκεπῆ τοιοῦτον νεκρόν, τόν ὁποῖον ἄνδρες καί γυναῖκες ἐν διαρκεῖ συγχρωτισμῷ κατησπάζοντο παρά τάς διαμαρτυρίας τοῦ ἱερέως!».
Κάποτε ένας άπιστος βασιλιάς συναντήθηκε με έναν πάμφτωχο καλόγερο ασκητή. Και του λέει ο βασιλιάς:
– Θαυμάζω γέροντα την μεγάλη άσκηση και θυσία που κάνεις!
Θυσιάζεις όλη σου τη ζωή στο Θεό, που είναι αμφίβολο αν υπάρχει ή δεν υπάρχει.
Ο ασκητής ακούγοντάς τον, μειδίασε και του είπε:
– Και εγώ μεγαλειότατε θαυμάζω την δική σου άσκηση και θυσία που κάνεις, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από την δική μου!
– Είναι δυνατόν αυτό; του είπε με απορία ο βασιλιάς. Ποια θυσία κάνω εγώ, που είναι μάλιστα μεγαλύτερη και από την δική σου;
– Εγώ μεγαλειότατε, του λέει ο ασκητής, θυσιάζω την πρόσκαιρη ζωή, για να κερδίσω την αιώνια. Ενώ εσύ θυσιάζεις την αιώνια ζωή, για να χαρείς την πρόσκαιρη. Ποιος λοιπόν από εμάς τους δύο κάνει μεγαλύτερη θυσία; Ο βασιλιάς προβληματίστηκε. ”Εάν μία τοις χιλίοις, υπάρχει άλλη ζωή, τί θα απογίνω;” σκέφτηκε. Το αποτέλεσμα ήτανε να έρθει ”εις εαυτόν” και σιγά σιγά με την διακριτική καθοδήγηση του ασκητή, άλλαξε τρόπο ζωής και μετανόησε.
Ψάλλονται στον όρθρο από 15/1 έως 9/2.
«Χέρσον αβυσσοτόκον πέδον ήλιος, επεπόλευσέ ποτε, ωσεί τείχος γάρ επάγη, εκατέρωθεν ύδωρ, λαώ πεζοποντοπορούντι, καί θεαρέστως μέλποντι. Άσωμεν τώ Κυρίω, ενδόξως γάρ δεδόξασται.
Τό στερέωμα, τών επί σοί πεποιθότων, στερέωσον Κύριε τήν Εκκλησίαν, ήν εκτήσω, τώ τιμίω σου αίματι.
Εκάλυψεν ουρανούς, η αρετή σου Χριστέ, τής κιβωτού γάρ προελθών,τού αγιάσματός σου, τής αφθόρου Μητρός, εν τώ ναώ τής δόξης σου, ώφθης ώς βρέφος, αγκαλοφορούμενος, καί επληρώθη τά πάντα τής σής αι νέσεως.
Ως είδεν Ησαίας συμβολικώς, εν θρόνω επηρμένω Θεόν, υπ' Αγγέλων δόξης δορυφορούμενον, ώ τάλας! εβόα, εγώ, πρό γάρ είδον σωματούμενον Θεόν, φωτός ανεσπέρου, καί ειρήνης δεσπόζοντα.
Εβόησέ σοι, ιδών ο Πρέσβυς, τοίς οφθαλμοίς τό σωτήριον, ό λαοίς επέστη. Εκ Θεού Χριστέ σύ Θεός μου.
... "Η Ιερά Σύνοδος εξ αφορμής ενός ακόμη συκοφαντικού δημοσιεύματος κατά της Εκκλησίας, το οποίο δήθεν αποκαλύπτει μαρτυρία ιερωμένου ετέρας εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας εν Ελλάδι ότι κατά την πρώτη καραντίνα του Μαρτίου 2020 οι Ιερές Μητροπόλεις αποδέχθηκαν επί δίμηνο το «κλείσιμο» των Ιερών Ναών λόγω οικονομικής εξαρτήσεως από το Κράτος, δηλώνει ότι καμία συκοφαντία δεν θα μεταβάλει την συμπαράστασή Της στην εθνική προσπάθεια κατά της πανδημίας και προτίθεται να προβεί σε όλες τις δέουσες ενέργειες προς υπεράσπιση του κύρους Αυτής και των Σεβασμιωτάτων Ιεραρχών.
Επίσης, διαπιστώσασα ότι διάφοροι Κληρικοί καθυβρίζουν δημοσίως την Ιερά Σύνοδο και τους Ιεράρχες εξ αιτίας της στερράς στάσεως υπέρ της χρήσεως μάσκας, του εμβολιασμού και της τηρήσεως των υγειονομικών μέτρων εν γένει, προτρέπει τον λαό του Θεού να μην παρασύρεται από τις κάθε είδους ύβρεις, ακόμη και ρασοφόρων.
Τονίζει ότι την επίσημη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος εκφράζει το συλλογικό Της όργανο, δηλαδή η Ιερά Σύνοδος των Μητροπολιτών Αυτής, το οποίο αποφασίζει συνοδικώς, δηλαδή δημοκρατικώς, με βάση την αρχή της πλειοψηφίας, και όχι η ατομική άποψη οποιουδήποτε κληρικού, που θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και οδηγεί σε παραχάραξη του Ευαγγελικού μηνύματος, δημιουργία φατριών και διάσπαση της εκκλησιαστικής ενότητος..."
Απόσπασμα από ανακοινωθέν Ι. Συνόδου 14.1.22
Μέ αἰσθήματα χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως, ἡ κατά Πάτρας Ἀποστολική Ἐκκλησία, ἐπληφορήθη τήν ἀνάδειξη καί κατάσταση, ὡς Μητροπολίτου Κινσάσας, τοῦ ἀπό Κανάγκας Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Θεοδοσίου, κληρικοῦ, ἐπί πολλά ἒτη χρηματίσαντος, τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν, μέ πλούσιο πνευματικό καί κοινωνικό ἒργο.
Ἡ τιμή αὐτή πρός τό πρόσωπο τοῦ π. Θεοδοσίου καί ἡ ἒκφραση πατρικῆς ἀγάπης πρός αὐτόν, ἀπό τόν Μακαριώτατο Πάπα καί Πατριάρχη Ἀλεξαδρείας κ.κ. Θεόδωρον Β’, χαροποιεῖ ἰδιαιτέρως τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν καί διά τοῦτο τόσον ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, ὃσον καί ὁ Ἱερός Κλῆρος καί ὁ εὐσεβής Πατραϊκός Λαός, ἐκφράζουν τίς εὐγνώμονες εὐχαριστίες τους πρός τήν Α.Θ.Μ., τόν Πάπα καί Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας καί τήν περί Αὐτόν ἁγίαν καί ἱεράν Σύνοδον καί εὒχονται στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κινσάσας κ. Θεοδόσιο, μακράν θεοφιλῆ, θεοτίμητον καί πνευματικῶς καρποφόρον ποιμαντορίαν στήν νέα ἱεραποστολική πνευματική ἒπαλξη, πού τόν ἒταξε ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία.
Στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν, ἒχει συσταθῆ, τῇ εὐλογίᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Χρυσοστόμου, τό Πανελλήνιο Σωματεῖο Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς «Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος», πρός ἐνίσχυση τοῦ ἱεραποστολικοῦ ἒργου τοῦ Σεβασμιωτάτου Θεοδοσίου, ἀλλά καί γενικώτερα. Τά ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς προσπαθείας εἶναι, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, καταπληκτικά.
Το να προσέρχεται κανείς προς Αυτόν (τον Θεό) με πνευματική καθαρότητα,
με ψυχή συντετριμμένη με πηγές δακρύων,
το να μη ζητάει τίποτε το κοσμικό,
το να αγαπάει τα μελλοντικά πράγματα,
το να κάνει την προσευχή για την απόκτηση των πνευματικών αγαθών,
το να μην προσεύχεται εναντίον των εχθρών του,
το να μη δείχνει μνησικακία για κανένα,
το να διώχνει από την ψυχή όλα τα πάθη,
το να προσέρχεται με πάρα πολύ συντετριμμένη καρδιά,
να είναι συνεσταλμένος,
να δείχνει πολλή επιείκεια και
να κατευθύνει τη γλώσσα προς επαινετικά λόγια,
το να μην ασχολείται με κανένα πονηρό πράγμα,
το να μην έχει καμία σχέση προς τον κοινό εχθρό της οικουμένης, εννοώ βέβαια τον διάβολο.
Διότι, εκείνον, πού μιλάει στον βασιλιά για να υπερασπίσει κάποιους άλλους, και μετά αυτά τα διαλαλεί στους εχθρούς εκείνου, τον τιμωρούν και οι κοσμικοί νόμοι.
Και συ λοιπόν, εάν θέλεις να ομιλείς και υπέρ του εαυτού σου και υπέρ άλλων, αυτό προ πάντων προσπάθησε να επιτύχεις, το να μην έχεις καμία σχέση με τον κοινό εχθρό της οικουμένης.
Διότι έτσι θα γίνεις δίκαιος και αφού θα είσαι δίκαιος θα εισακουσθεί η προσευχή σου, αφού θα έχεις τέτοια συνήγορο (τη δικαιοσύνη).
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία εις τον Δ΄Ψαλμόν, ΕΠΕ,
Ιω. Χρυσοστόμου Έργα, Πατερικές Εκδόσεις ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ,
Θεσσαλονίκη 1982, τ. 5, σελ. 130
Ο Eπίσκοπος Αιτωλίας και Ακαρνανίας π. Κοσμάς, κατά κόσμον Κωσταντίνος Παπαχρήστος, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αιτωλοακαρνανία. Υπήρξε γόνος μιας φτωχής αγροτικής οικογένειας με πατέρα ιερέα. Ο πατέρας του, π. Ευστράτιος εκλέχτηκε από την τοπική κοινότητα Σκουτεσιάδας το 1935 και υπήρξε άμισθος για πολλά χρόνια· από το 1952 διακόνησε στον ενοριακό ναό της Μ. Χώρας του οποίου υπήρξε ο κτήτορας.
Ο π. Κοσμάς παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο στην Μ. Χώρα και το εξατάξιο γυμνάσιο στο Αγρίνιο, ενώ παράλληλα βοηθούσε την οικογένειά του στις αγροτικές εργασίες. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Υπηρέτησε για δύο χρόνια τη στρατιωτική του θητεία ως υπαξιωματικός του ελληνικού Στρατού.
Εισήλθε στην διακονία της εκκλησίας του Χριστού ως κληρικός και ιεροκήρυκας σε ηλικία 29 ετών και «όργωσε» την πατρώα του γη, μεταβαίνοντας από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό. Ασταμάτητα κατηχούσε ανθρώπους και εξομολογούσε ψυχές, τις οποίες προσπαθούσε να συνδέσει με τον Χριστό και την εκκλησία και όχι να φτιάξει οπαδούς. Πλήθος νέων ανθρώπων συγκεντρώνονταν στις συνάξεις και στην κατασκήνωση που λειτουργούσε στη μητρόπολη. Στις ατελείωτες και δύσκολες διαδρομές των ιεραποστολικών του ταξιδιών μετακινιόταν με τα μέσα συγκοινωνίας και σπάνια δεχόταν να χρησιμοποιήσει αυτοκίνητο μήπως και θέσει σε κίνδυνο τον οδηγό.
Ο Μαρίνος Γαρνέλης δεύτερος από δεξιά
Την Τετάρτη 12 Ιανουαρίου "έφυγε" από τη ζωή ο Μαρίνος Γαρνέλης, ένας παλιός γνώριμος από τα φοιτητικά μας χρόνια.
"Έφυγε" σε ηλικία 65 ετών αφού πάλεψε γενναία με την επάρατη νόσο, ειδικά στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν τον τελευταίο καιρό.
Είχε διατελέσει Αστυνομικός Επιθεωρητής Ηπείρου, κατείχε το βαθμό του Στρατηγού της Ελληνικής Αστυνομίας και ήταν εκλεγμένος Δήμαρχος Κεντρικών Τζουμέρκων για περισσότερα από 6 χρόνια.
Όλοι όσοι ανέβαιναν ως φοιτητές από διάφορα μέρη της Ελλάδας στην κατασκήνωση του Μ. Βασιλείου στο Άνω Αθαμάνιο Άρτης τη δεκαετία του 1990, σίγουρα είχαν συναντήσει τον Μαρίνο.
Έναν απλό, ανοιχτόκαρδο άνθρωπο, συνεπή αγωνιστή της ζωής, λεβέντη Κρητικό που αγαπούσε πολύ την πατρίδα και την εκκλησία. Υψηλόβαθμο στέλεχος της Αστυνομίας τότε, σε καιρούς δύσκολους, όργωνε τα βουνά της Άρτας και επισκεπτόταν πάντα την κατασκήνωση και όχι μόνο μία φορά κατά τη φοιτητική περίοδο.
Τον θυμόμαστε να μιλά για την Ελλάδα και να δακρύζει, να μας διηγείται ιστορίες από την υπηρεσία του, να μας συμβουλεύει πατρικά, να γελά πλατιά και να "πειράζει" με διάφορα χωρατά τον αρχηγό της κατασκήνωσης (λαϊκό τότε) π. Αστέριο Χατζηνικολάου.
Ήταν ένας άνθρωπος που τον αναζητούσαμε πάντα.
Η αγάπη του για τα Τζουμέρκα τον ώθησε να ασχοληθεί και με την τοπική Αυτοδιοίκηση ως Δήμαρχος Κεντρικών Τζουμέρκων, όπου υπηρέτησε με ήθος και συνέπεια στις αρχές του.
Όταν τα χρόνια πέρασαν, τον συναντούσαμε κάποιες φορές στα κατασκηνωτικά τριήμερα που διοργανώνονταν για τους παλιούς κατασκηνωτές του Αθαμανίου. Και ήταν πάντα ο ίδιος, απλός, καταδεκτικός και ευχάριστος στην παρέα μας.
Θα τον θυμόμαστε με σεβασμό και εκτίμηση και θα τον μνημονεύουμε στις προσευχές μας! Καλό Παράδεισο!
Στὶς 29 τοῦ περασμένου Δεκεμβρίου, περίπου 10 ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὸν ἑορτασμὸ τῶν Χριστουγέννων μὲ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο ποὺ ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία ἀκολουθεῖ, αὐτὴ ἐπιχείρησε βάναυσο χτύπημα στὴν ἤδη βαριὰ τραυματισμένη ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας.
Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀναγνώριση ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας τῆς Αὐτοκέφαλης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας στὶς 8 Νοεμβρίου 2019, ἡ Σύνοδος τοῦ Ρωσικοῦ Πατριαρχείου ἀποφάσισε νὰ δημιουργήσει δική της ἐκκλησιαστικὴ δομὴ στὸ ἔδαφος τοῦ παλαίφατου Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας.
Τὸ ὕπουλο αὐτὸ χτύπημα δὲν ἦταν κεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ. Ὅσοι παρακολουθοῦμε τὰ ἐκκλησιαστικὰ πράγματα, γνωρίζουμε πολὺ καλὰ ὅτι ἐπιδίωξη τῆς Μόσχας ἦταν ἀπὸ αἰῶνες – καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ εἶναι – ἡ ἁρπαγὴ τῆς πρωτοκαθεδρίας μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Διεκδίκησε στὸ παρελθὸν αὐτὴ τὴν πρωτοκαθεδρία μὲ τὴν περίφημη ἀντιεκκλησιαστικὴ θεωρία τῆς «Τρίτης Ρώμης». Μιὰ θεωρία ποὺ τὴν ἐπανέφερε τὰ τελευταῖα χρόνια ὁ ἐπὶ τῶν ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τοῦ Ρωσικοῦ Πατριαρχείου Μητροπολίτης Βολοκολὰμσκ κ. Ἱλαρίων μὲ μία μουσικὴ σύνθεσή του μὲ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν τίτλο: «Ἡ τρίτη Ρώμη», τὴν ὁποία μάλιστα ἐπιδίωξε πρὸ ἐτῶν νὰ παρουσιάσει στὴν Ἀθήνα, ἀλλὰ λόγῳ τῶν ἀντιδράσεων ἡ παρουσίαση ματαιώθηκε.
Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία, στηριζόμενη εἴτε στὸ πλῆθος τῶν πιστῶν της εἴτε στὴν οἰκονομική της δύναμη, συστηματικὰ ὑπέσκαπτε καὶ ὑποσκάπτει τὸ κύρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, γιὰ τὸ ὁποῖο ἐκφράζεται πολὺ περιφρονητικά, λόγῳ τοῦ μικροῦ ἀριθμοῦ τῶν πιστῶν του στὴν Κωνσταντινούπολη.
Στὴν ἀρχὴ τοῦ περασμένου Δεκεμβρίου, καὶ ἐνῶ εἶχαν ἀρχίσει οἱ προετοιμασίες τῶν πολιτῶν τῆς Ἑνωμένης Εὐρώπης γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων, μᾶς ἦλθε ἡ ἀναπάντεχη εἴδηση:
«Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἐπιτροπὴ ἠναγκάσθη νὰ πάρει πίσω ὁδηγίες ποὺ ἐξέδωσε σχετικὰ καὶ διὰ τῶν ὁποίων οὐσιαστικῶς “καταργοῦσε” τὰ Χριστούγεννα! Οἱ ὁδηγίες προέβλεπαν ἀντικατάσταση τοῦ ὅρου “περίοδος τῶν Χριστουγέννων” μὲ τὴν ἔκφραση “περίοδος διακοπῶν” καὶ ἐξηφάνιζαν κάθε ἀναφορὰ στὶς κορυφαῖες ἑορτὲς τῆς Χριστιανοσύνης αὐτῆς τῆς χρονικῆς περιόδου. Ἡ Ἐπίτροπος γιὰ τὴν Ἰσότητα Ἑλένα Ντάλι ἀνέφερε ὅτι οἱ ἀλλαγὲς αὐτὲς προωθοῦν “τὴν ποικιλομορφία καὶ τὴν διαφορετικότητα στὴν ΕΕ”, καθὼς ἡ περίοδος τῶν Χριστουγέννων δὲν εἶναι περίοδος διακοπῶν μόνον τῶν Χριστιανῶν, ἀκόμη κι ἂν οἱ τελευταῖοι ἀποτελοῦν τὴν συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν Εὐρωπαίων».
Ἐπειδὴ ὑπῆρξε ἄμεση ἀντίδραση τοῦ Βατικανοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ προέδρου τῆς Γαλλικῆς Δημοκρατίας κ. Μακρόν, ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἐπιτροπὴ ὑποχώρησε προσωρινά, ἀλλὰ ἡ κυρία Ντάλι «ἑτοιμάζεται νὰ ἐπανέλθει μὲ ἀναθεωρημένες ὁδηγίες, μιλῶντας γιὰ “ἀντιδράσεις ἐκκλησίας καὶ συντηρητικῶν τῆς εὐρωπαϊκῆς πολιτικῆς σκηνῆς”» («Ἑστία» 2-12-2021).
Ἂς μὴν τρέφουμε αὐταπάτες. Ἡ ἄλλοτε χριστιανικὴ Εὐρώπη προσπαθεῖ μὲ κάθε εὐκαιρία νὰ ἐξοβελίσει ἀπὸ τὶς κοινωνίες τῶν κρατῶν της κάθε ἀναφορὰ στὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ στὸ ἅγιο θέλημά του. Ἡ ἀποστασία καὶ εἰδικότερα ἡ ἠθικὴ ἐξαχρείωση τῶν λαῶν της ἔχει προχωρήσει σὲ ἀπίστευτο βαθμό, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν θρησκευτικὸ ἀγνωστικισμὸ καὶ τὸν ἀχαλίνωτο συγχρωτισμὸ μὲ κάθε εἴδους πλανεμένους καὶ ἀλλόθρησκους. Ὁ θρησκευτικὸς ἀποχρωματισμὸς τῆς Εὐρώπης δυστυχῶς καλπάζει, αἰχμαλωτίζοντας τοὺς δῆθεν προοδευτικοὺς ἀνθρώπους στὰ πλοκάμια του. Ἡ λύση στὸ πνευματικὸ αὐτὸ ἀδιέξοδο εἶναι μία: «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰωάν. η΄ 32)!
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου
Το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που έχει η ζωή της Εκκλησίας μας.
Αυτή «κατέχει τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος», είναι η πρώτη μετά τον Θεό.
Ο Άγιος Ανδρέας της Κρήτης λέγει σε ένα τροπάριό του για την Παναγία μας: «Χαίροις μετά Θεόν η Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα».
Δι αυτής εκφράζει την πίστη στον Θεό και την ευλάβειά του ο λαός μας, σε Αυτήν προσφεύγει στον πόνο, στη θλίψη και στη δυστυχία του.
Αυτήν επικαλείται στους κινδύνους και στα αδιέξοδά του.
Τις πρεσβείες Της ζητά στις στιγμές της μετανοιάς του, σε Αυτήν εναποθέτει την πάσαν ελπίδα του.
Αυτήν δοξολογεί για κάθε ευεργεσία που απολαμβάνει, σε Αυτήν αφιερώνει τους καλύτερους ύμνους του, τους ωραιότερους ναούς, τα ευγενέστερα αισθήματά του.
Αυτήν ονομάζει «άσπιλη, αμόλυντη, άφθορη, άχραντη, αγνή», για την υπερφυσική παρθενία και υπερθαύμαστη καθαρότητά της.
Αυτή ενσαρκώνει την υψηλότερη θεολογία, γι’ Αυτήν ανατριχιάζει, όταν καθυβρίζεται το πανάγιο όνομα και όταν προσβάλλεται ασεβώς το πάντιμο πρόσωπό της.
Στην αειπαρθενία και στο μυστήριό της αφιερώνεται και η σελίδα που ακολουθεί της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ως απάντηση στην ασέβεια που και πρόσφατα δέχθηκε το πανίερο πρόσωπό της στην πατρίδα μας.
Μέσα σε κλίμα συγκίνησης τελέστηκε σήμερα Κυριακή 9 Ιανουαρίου, το πρώτο ετήσιο μνημόσυνο τού μακαριστού αρχιμ. Γρηγορίου Μουσουρούλη, πρώην Αρχιγραμματέως τής Ιεράς Συνόδου τής Εκκλησίας Κύπρου, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό τού Αποστόλου Βαρνάβα Λευκωσίας.
Ο μακαριστός π. Γρηγόριος εκοιμήθη στις 11 Ιανουαρίου 2021, μετά από σύντομη περιπέτεια με την υγεία του, αφού προσβλήθηκε από κορωνοϊό.
Στο ιερατικό συλλείτουργο που προηγήθηκε, συμμετείχαν οι εφημέριοι τού Καθεδρικού Ναού, πρωτοπρεσβύτεροι Δημήτριος Δημοσθένους και Κυπριανός Κουντούρης, ο οποίος και ανέλαβε τη διακονία τού θείου κηρύγματος κατά την ώρα τού Κοινωνικού.
Στο τέλος τής ομιλίας του, ο π. Κυπριανός αναφέρθηκε στη μορφή τού μακαριστού π. Γρηγορίου, ο οποίος χαρακτηριζόταν από απλότητα, ανιδιοτέλεια, θεληματική πτωχεία, πηγαία ευλάβεια και αστείρευτη προθυμία στη διακονία τού πλησίον.
Όσοι είχαν την ευλογία να τον γνωρίσουν, τον χαρακτηρίζουν ως ένα άνθρωπο που σκόρπιζε τόσο απλόχερα σε όλους την αγάπη και τους κόπους του, το περίσσευμα τής καρδιάς του.
Εκ μέρους τής Αδελφότητος «Σωτήρ» παρέστη, στη Θεία Λειτουργία και στο μνημόσυνο, ο θεολόγος κ. Θεόδωρος Χαλκιόπουλος.
