Ο άσωτος γιος σκορπίζει τα πλούτη του, ζει μέσα στις αμαρτωλές απολαύσεις της εύκολης ζωής και πτωχεύει πολύ γρήγορα, γιατί απομακρύνεται μέρα με τη μέρα από τον πατέρα του, δηλ. το Θεό. Η χαρά λοιπόν κράτησε λίγο, οι απολαύσεις σταμάτησαν γρήγορα. Και τι έμεινε;
Ας το καταλάβουμε καλά. Η παραμονή στην αμαρτία δεν δίνει χαρά, αφήνει τελικά περισσότερη πίκρα.
Όσο πιο κοντά πηγαίνουμε στο Θεό, τόσο πιο πολύ γεμίζει η χαρά την ψυχή μας, η ζωή μας αποκτά σωτήριο νόημα και αιώνια προοπτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου