7/4/10

Ο πορθητής του θανάτου

Λάμπουν τα άνθη του τριημέρου πάθους της ταφής του Κυρίου. Και πολύ φυσικά. Διότι ο Ήλιος της δικαιοσύνης Κύριος έλαμψε σ’ αυτούς που βρίσκονταν κάτω στον Άδη και στη σκιά του θανάτου… Αυτή τη νύχτα ο Άδης έβγαλε από την κοιλιά του Εκείνον που κατάπιε, χωρίς να γνωρίζει Ποιος ήταν. Ποιος είδε ποτέ τέτοιο θέαμα; Ποιος άκουσε τέτοιο γεγονός; Ένας τάφος αποδείχθηκε φάρμακο και θεραπεία του Παραδείσου…

Εξαιτίας της ευσπλαχνίας Του ο Κύριος ενήργησε με τη δύναμη της μεγαλοσύνης Του. Ο Υιός του Θεού του ζώντος, ο Οποίος, ενώ ήταν ο πλούσιος Θεός, πτώχευσε και έγινε άνθρωπος ταπεινός προς χάριν μας. Ο Θεάνθρωπος Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αφού διασκόρπισε τους υπερήφανους δαίμονες, που κυριαρχούν στον κόσμο, και κατατρόπωσε τον Διάβολο, που είχε τη εξουσία του θανάτου, ανύψωσε τους ταπεινούς ανθρώπους… Γι’ αυτό όλη η γη με αγαλλίαση ανυμνεί μεγαλοφώνως την ανάσταση του Δεσπότου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Διότι με την ανάσταση χαρίστηκε λύτρωση στους ανθρώπους, που ήταν επί αιώνες αιχμάλωτοι του Σατανά διά της αμαρτίας, και φως πνευματικό που θεράπευσε την ψυχική τύφλωσή τους…

Ας υπερνικά και υπερβαίνει το θαύμα της σωτηρίου πανηγύρεως της αναστάσεως οποιαδήποτε ρητορική ικανότητα. Διότι τι παρόμοιο γεγονός συνέβη ποτέ μέσα στους αιώνες σαν αυτό που βλέπουμε τώρα με τα μάτια της πίστεως; Πότε φαντάστηκε κάτι ανάλογο ο νους μας, ή πόθησε η καρδιά μας, ή περιέγραψε η γλώσσα μας, ή είδε το μάτι μας ή άκουσε το αυτί μας;

…Ποτέ άλλοτε δεν κρεμάστηκε στο σταυρό ζωή, που υπήρχε μέσα σε σάρκα, που δεν προήλθε από σαρκικό πατέρα, και η οποία κατανίκησε τον τύραννο του ανθρωπίνου γένους Διάβολο και θριάμβευσε. Ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε μνήμα, που να δεχθεί Κάποιον που κυρίευσε και λεηλάτησε το θάνατο… Ποτέ άλλοτε ο Άδης δεν φοβήθηκε και δεν έτρεμε μπροστά σ’ αυτόν που κατάπιε… Ποτέ άλλοτε σε τρία νυχθήμερα δεν κυοφορήθηκε και γεννήθηκε μια νέα αναστημένη ανθρώπινη φύση.

Περ. «Η Δράσις μας», Απρίλιος 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: