Έπειτα από 52 ημέρες στην εντατική και αφού τα τεστ άρχισαν να βγαίνουν επιτέλους αρνητικά, οι γιατροί του Hospital del Mar στη Βαρκελώνη σκέφτηκαν ότι η θέα της Μεσογείου και το φως του ήλιου θα έκαναν καλό στην αποθεραπεία του 60χρονου Φρανσίσκο Εσπάνα. Ένα δεκάλεπτο τη μέρα. Εξ ου και προέκυψε η παρακάτω παράξενη φωτογραφία, μία από αυτές που επιλέξαμε για να αφηγηθούμε στις σελίδες που ακολουθούν πώς κύλησε αυτή η έτσι κι αλλιώς παράξενη χρονιά.
Ξεκινώντας από τις πρώτες μέρες του χρόνου, όταν άρχισαν να πληθαίνουν οι τρομακτικές ειδήσεις από την Κίνα, και καταλήγοντας στον πρώτο εμβολιασμό, πριν από λίγες ημέρες, της 91χρονης Αγγλίδας Μάργκαρετ Κίναν.
Στο ενδιάμεσο αποτυπώνονται όλα όσα ζήσαμε: ο πόνος, ο φόβος και η αγωνία, οι απορίες, ο εγκλεισμός. Η ζωή επίσης, υπό το πρίσμα πάντα του ιού, είτε επρόκειτο για ένα μπάνιο στη θάλασσα είτε για το πώς γιορτάσαμε το Πάσχα ή για τις αμερικανικές εκλογές. Σε όλες τις εικόνες διαφαίνεται η αγωνιώδης προσπάθεια της ανθρωπότητας να προσαρμοστεί και να αντιμετωπίσει την πανδημία, να συνέλθει από το δυνατό αυτό χαστούκι που κλόνισε μια σειρά ψευδαισθήσεων και φανέρωσε με κυνισμό τις αδυναμίες μας. Αν διδαχτήκαμε κάτι από αυτό το σκληρό μάθημα και αν γίναμε τελικά πιο σοφοί και πιο δυνατοί, όπως διαλαλούν οι αισιόδοξοι, μένει να το δούμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μετά το 2020 δεν θα είμαστε ποτέ ξανά οι ίδιοι. Αυτονόητες, λοιπόν, οι ευχές για μια καλύτερη, πολύ καλύτερη χρονιά.
Άθως Δημουλάς © AP Photo/Emilio Morenatti - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου