Παιδιά μου αγαπητά και περιπόθητα,
Ένα ακόμη έτος πέρασε από την ζωή μας και ήδη ανατέλλει-ανέτειλε ο νέος ενιαυτός της χρηστότητος Κυρίου, όπως λέγομε στην Εκκλησιαστική γλώσσα.
Το παρελθόν έτος, ήτο κατά κοινήν ομολογίαν, έτος δύσκολο , θα ηδυνάμεθα δε να είπωμεν, επώδυνον, αφού κοντά στα άλλα, ήλθε να προστεθή και η λοιμική νόσος, του λεγομένου νέου κορωνοιού, η οποία εβασάνισε και βασανίζει, τόσο την πατρίδα μας, όσο και τον κόσμον όλο.
Ένας αόρατος ιός ανεστάτωσε την γην άπασα και κατέδειξε, πόσον αδύναμον ον είναι ο άνθρωπος.
Κατά το παρελθόν έτος μας εδόθη κατά μοναδικό και ιδιαίτερο τρόπο η ευκαιρία να αναθεωρήσωμε πολλά από τα θέματα της ζωής μας, τα οποία μέχρι τώρα θεωρούσαμε δεδομένα και αυτονόητα. Να κατανοήσωμε την αγάπη του Θεού , η οποία εκφράζεται μέσα από τα δώρα Του, την ζωή, την υγιεία, την κοινωνικότητα, την ελευθερία. Να διαπιστώσωμε ακόμη, ότι δεν είμαστε άτρωτοι και παντοδύναμοι και ως εκ τούτου πρέπει να ταπεινωθούμε εκζητούντες το μέγα έλεος του Κυρίου, μέσα από την θερμή και εκ βάθους καρδίας προσευχή και την μετάνοια. Ναί, αδελφοί μου, την μετάνοια, διότι εμακρύνθημεν από την οδόν του Κυρίου, εθεοποιήσαμε τον εαυτό μας και την ύλη και ελησμονήσαμε τον Θεό. Ίσχυσε δυστυχώς, εκείνο το οποίον αναφέρεται στην Αγία Γραφή για τον παλαιόν Ισραήλ. «Ελιπάνθη, επαχύνθη, επλατύνθη και εγκατέλειπε τον Θεόν τον ποιήσαντα αυτόν, και απέστη από Θεού σωτήρος αυτού…(Δευτερον, 32,15)
Ήλθε, λοιπόν, ως παιδαγωγία του Θεού, η συγκεκριμένη δοκιμασία, ώστε να αλλάξωμε τρόπο ζωής, ως προς την σχέση μας με τον Θεό, με τον συνάνθρωπό μας, αλλά και με τον ίδιο τον εαυτό μας.
Κρατώντας, όσα θετικά, μέσα από τις οδυνηρές εμπειρίες του περασμένου έτους, εισερχόμεθα στον καινούργιο χρόνο με βεβαίαν την κατά Θεόν ελπίδα, ότι Εκείνος, ο Κύριος μας δηλαδή, θα ελεήση και θα ευδοκήση, ώστε να εξέλθωμε εκ της οδυνηράς καταστάσεως, η οποία προήλθε ένεκα των πολλών μας αμαρτιών.
Όπως και κατά την παρελθούσα μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων είπαμε, έτσι και τώρα επαναλαμβάνομε ότι η κραυγή της ψυχής μας, ο πόθος για λύτρωση, ο στεναγμός και τα δάκρυα της μετανοίας μας, ήδη έφθασαν στον θρόνο του Θεού, μεταφερόμενα από την Παραμυθία των ανθρώπων, την Υπεραγία Θεοτόκο δηλαδή, τον Άγιον Απόστολον Ανδρέα και όλους τους Αγίους μας.
• Όμως εκτός από την λεγομένη πανδημία του κορωνοιού, την Πατρίδα μας απησχόλησαν και κατά το παρελθόν έτος οι προκλήσεις των εξ' ανατολών γειτόνων μας, οι οποίοι πάντοτε παρέχουν πράγματα στην Ελλάδα. Από αιώνων, όμως, αντιμετωπίσαμε με ακράδαντη πίστη στον Θεό και με φιλοπατρία μεγίστη, αλλά και με την μεταξύ μας ενότητα, την βάρβαρη αυτή και προκλητική συμπεριφορά. Το έτος 2020 σημαδεύτηκε από την υβριστική για την Ορθοδοξία, τον Χριστιανισμό γενικώτερα και τον πολιτισμό, απόφαση της Τουρκίας να μετατρέψη σε τζαμί τον Ναό της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, το ιερόν αυτό παλλάδιο της Ορθοδοξίας, αλλά και την ξακουστή Μονή της Χώρας. Για μια ακόμη φορά η Τουρκία έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο.
• Κατά το έτος 2021, συμπληρώνονται 200 χρόνια, από την έκρηξη της Ελληνικής Επαναστάσεως για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού.
Καλούμεθα, άπαντες, οι Έλληνες, κατά τον εορτασμό αυτής της επετείου, να σκύψωμε με ευλάβεια πάνω από τα Κόκκαλα των προγόνων μας τα ιερά και τιμώντες τις θυσίες των ηρώων και μαρτύρων, οι οποίοι προσεφέρθησαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, να τους υποσχεθούμε ότι θα κρατήσωμε την ιερά παρακαταθήκη που μας παρέδωσαν και θα παραδώσωμε αναμμένη την λαμπάδα στους επιγενομένους, ώστε η Πατρίδα μας να συνεχίση να αναπνέη τον αέρα της ελευθερίας και να τυγχάνη σεβασμού, όπως της αξίζει, από ημετέρους και ξένους.
Η τιμή στους ηρωικούς προγόνους μας, που ενωμένοι, αντιμετώπισαν την σκληρή, βάρβαρη και απάνθρωπη τυραννία τετρακοσίων (400) ετών και για τις βόρειες περιοχές της Ελλάδος πεντακοσίων (500), είναι χρέος και οφειλή μεγίστη προς αυτούς και μάθημα και παράδειγμα για μας και τους μετά ταύτα.
Οι δυνάμεις που ενεψύχωσαν τον Λαό μας, ώστε να αγωνισθή και να νικήση ήταν η ακράδαντη πίστη στον Αληθινό Θεό και η αγάπη προς την Πατρίδα.
Με αυτά τα εφόδια και με ενότητα μεταξύ τους οι Έλληνες, εμεγαλούργησαν. Είναι καιρός λοιπόν, να συνειδητοποιήσωμε ποιο είναι το εφαλτήριο για την νίκη, την πρόοδο, την τιμή και την δόξα.
Όλοι μας μιλούμε για την επομένη ημέρα, δηλαδή για την ημέρα μετά τις πολλές δυσκολίες που περάσαμε και περνάμε, ένεκα των προαναφερθεισών καταστάστεων, των δυσχερειών επίσης στην οικονομία και σε άλλες πτυχές της πνευματικής και κοινωνικής μας ζωής.
Βασική προϋπόθεση για την έξοδο από τις πολλές μας ταλαιπωρίες, είναι να κατανοήσωμε την ανθρώπινη αδυναμία μας και την παντοδυναμία και το άπειρον έλεος του Θεού.
Να αξιοποιήσωμε την εμπειρία μέσα από τις περιπέτειες της ζωής μας και της κοινωνίας μας, να ατενίσωμε με προσευχητική διάθεση και απόφαση μετανοίας προς τον ουρανό και να ευχαριστήσωμε τον Θεό για την βοήθειά Του μέσα από την Επιστήμη, η οποία είναι δώρο του Θεού.
Επίσης, να βιώσωμε βαθειά την έννοια και την ουσία της ελευθερίας που μας χάρισε Εκείνος μέσω των αγώνων των ηρώων και μαρτύρων προγόνων μας και να προχωρήσωμε με ακράδαντη πίστη στον Θεό, ενότητα και ομοψυχία, στο μέλλον.
Το χρωστάμε στους ενδόξους προγόνους μας, σε μας τους ίδιους, στα παιδιά μας.
«Είμαστε λαός με παλληκαρίσια ψυχή που κράτησε τα βαθειά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλη να μας κάνη τροφίμους ενός οίκουμενικού πανδοχείου, θα τις απαρνηθούμε άρα γε αυτές τις μνήμες; Δεν γυρεύω μήτε το σταμάτημα, μήτε το γύρισμα προς τα πίσω. Γυρεύω τον νού, την ευαισθησία και το κουράγιο των ανθρώπων να προχωρούν εμπρός».(Σεφέρης)
Σας ασπάζομαι εν Κυρίω και σας εύχομαι αίσιον, ευτυχισμένο και ευλογημένον από τον Θεό το νέον Έτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου