Εις μνήμην ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗ

 

Ά σβεστη μένει η θύμηση!

Γ έλιο άδολο, καθάριο.

Γ εμάτη ζήλο και χαρά,

Έ δινες φως, κουράγιο!

Λ άμψη που είχαν τα μάτια σου!

Ί σκιος π' άφηνε χνάρι.

Κ αρδιά απαλή, πονετική.

Ή ρεμη και λιοντάρι!

Μ αγνήτιζες τα βλέμματα,

Π ιότερο την καρδιά μας.

Ό, τι μεγάλο κι ιερό,

Τ ίναγμα στ' όνειρά μας.

Σ' Ελλάδα, Κύπρο έσπειρες,

Α ρχόντισσα, ελπίδα.

Ρ ιζώνει τώρα, απόγονε

Η ρώων κι Ηρωίδα!

Ό.