9 μέρες που μας λείπεις, γέροντα. Κάποιοι μπόρεσαν, γέροντα, να φτάσουν για το ύστατο «χαίρε», δικό σου κατευόδιο, δική τους παντοτινή και ακριβή ευλογία.
Γιατί δεν τόλμησα να μπορέσω, γέροντα; Γιατί «οὐκ ἴσχυσα»; Αρκέστηκα στο "ταμιεῖον" μου να σιγοψέλνω την νεκρώσιμη, απούσα και νοερά παρούσα στο ξόδι σου.
Όμως ξέρω ότι ήσουν εκεί και εδώ. Άλλωστε μας είχε συνηθίσει και από πριν σε άλλες διαστάσεις να κινείσαι. κι εμείς αδαείς και βραδύκαυστοι πολλά ερωτηματικά να βάζουμε στις απορίες μας που σε θαυμαστικά κατέληγαν!!! Ζήλεψες τη δόξα των Αγίων και σ΄ όλη σου τη ζωή θαυμαστά τους μιμήθηκες. Κι εμείς τη δική σου ζηλεύουμε, γέροντα.
Αν μπορούσαμε τουλάχιστον λιγάκι να σου μοιάσουμε! Και ειρηνικότεροι, πραότεροι, ταπεινότεροι να γίνουμε!
Καλό Παράδεισο, πάτερ, που σαν πατέρας μάς στάθηκες.
Πάρε τώρα αγκαλιά τα πνευματικά σου παιδιά, τα εκεί και τα εδώ, και προσεύχου για όλους μας στο ουράνιο θυσιαστήριο.
Ακριβό φυλαχτό μας η ευχή σου, γέροντα.
Αναστασία Γώγου
2 σχόλια:
Καρδιακο κ απλο κειμενο.
Εκφραζετε πολλους κα Γωγου.
Ευχαριστουμε!
Την ευχη του γεροντα μας ναχουμε!
Πολύ ωραίο την ευχή του να έχετε κ. Γώγου.
Δημοσίευση σχολίου