Αγαπητέ αδελφέ, αυτοί που ασχολούνται με τις εργασίες αυτού του προσωρινού κόσμου, αν προκόψουν σε αυτές και κερδίσουν, δεν σκέφτονται τους κόπους που πέρασαν, αλλά χαίρονται για την προκοπή που έκαναν ύστερα.
Πόση λοιπόν χαρά νομίζεις ότι νιώθει η ψυχή εκείνου που άρχισε να εργάζεται για τον Θεό και ολοκλήρωσε αυτό το έργο; Και όταν θα φύγει από τη ζωή, τα έργα του θα προπορεύονται, και θα χαρούν μαζί του οι άγγελοι, όταν τον δουν ότι ελευθερώθηκε από τις δυνάμεις του σκότους.
Γιατί όταν βγει η ψυχή από το σώμα, τη συνοδεύουν οι άγγελοι, και τότε βγαίνουν να τη συναντήσουν όλες οι δυνάμεις του σκότους, θέλοντας να την κρατήσουν, εξετάζοντας μήπως έχει κάτι από τα δικά τους.
Την ώρα εκείνη δεν πολεμούν εναντίον τους οι άγγελοι, αλλά τα έργα που έκανε η ψυχή την περιτειχίζουν και την φυλάγουν από αυτές, για να μην την ακουμπήσουν. Και αν νικήσουν τα έργα της, ψάλλουν μπροστά της οι άγγελοι, ώσπου να φτάσει στον Θεό με χαρά. Την ώρα εκείνη λησμονεί κάθε έργο του κόσμου τούτου και όλους τους κόπους της.
Είναι λοιπόν μακάριος αυτός που επάνω του δεν θα βρεθεί τίποτε από όσα είναι των αρχόντων του σκότους, γιατί η χαρά του και η τιμή και η ανάπαυση θα ξεπερνούν κάθε μέτρο.
Από το βιβλίο: ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ, τόμος Α’, Υπόθεση Ι’ (10), σελ. 105. Εκδόσεις “Το Περιβόλι της Παναγίας”, Θεσσαλονίκη 2001
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου