Άσωτος - Αλεξανδρεύς

 

Άσωτος

Θα γυρίζω ξανά!

Θα σε βλέπω να με προσμένεις εκεί στην άκρη του υποστατικού.

Θα πέφτω ξανά στα πόδια Σου προσμένοντας να με σηκώσεις

να ζητήσεις να με πλύνουν και να μου βάλουν τα καλά

να περάσουν το δαχτυλίδι στο μεσιανό μου δάχτυλο

και να σφαχτεί για χάρη μου ακόμα ένα μοσχάρι.

Κι ύστερα…

Όταν θα σβήνουνε αργά τα φώτα από τη σάλα

ενώ μαζεύουνε ακόμα οι υπηρέτες τα απομεινάρια

εγώ θα φεύγω.

Μ’ έναν τρόπο αδιευκρίνιστο ακόμα

θα επιστρέφω στην μισόσβηστη του καπηλειού τη λάμπα

παρέα με σκιές κείνων των ξεδιάντροπων –αποδειγμένα- ψεύτικων φίλων.

Την ώρα που ακόμα θα γελάμε πάνω απ’ το φτηνό κρασί

θα ξέρω πως μπατίρης θα ξημερωθώ

γουρούνια βόσκοντας και ξυλοκέρατα μασώντας.

Κι ύστερα… πάλι θα κινώ ελπίζοντας ξανά στο έλεός σου

Τα ίδια λόγια κρεμώντας στο δισάκι μου

με πιο βαρύ το βήμα

και με λιγότερη κάθε φορά τη σιγουριά.

Μονάχη λύση;

αν πέθαινα εκεί στην αγκαλιά Σου.

Αλεξανδρεύς

ΠΗΓΗ: ANASTASIOSK.BLOGSPOT.COM