Ο Άγιος Πορφύριος "επισκέφθηκε" μια παρέα...

Ο Άγιος ζήτησε την άδεια από τον Θεό και ήρθε για λίγο στη γη...

Συνάντησε έναν νέο και του είπε:

"Ο Θεός σε θέλει επιτυχημένο αλλά και αγνό..."

Στη συνέχεια πήγε σε μια μάνα και της είπε:

"Να μιλάς πιο πολύ στο Θεό για το παιδί σου, πάρα στο παιδί σου για το Θεό."

Μετά βρήκε έναν Ιερέα:
"Άκου πάτερ μου,του ιερέα οι πτώσεις ονομάζονται αμαρτήματα, ενώ των υπολοίπων ονομάζονται αγνοήματα "

Σ' έναν που "μιλούσε" για τους ιερείς του είπε:
"Άκου αδελφέ ο ιερέας είναι κάρβουνο.
Εάν είναι καλός,είναι αναμμένο και εάν τον "πιάσεις" στο στόμα σου,θα καείς....εάν δεν είναι, όπως πρέπει, τότε είναι κάρβουνο σβησμένο και εάν τον σχολιάσεις θα μουτζουρωθείς "

Μετά πήγε σ' έναν ασθενή και του είπε:
"Στον παράδεισο υπάρχουν πολλοί που στη γη πονούσαν..."

Μετά πήγε σε έναν τσιγγούνη και του είπε:
"Εάν δεν ελεήσεις, δεν θα ελεηθείς". 

Μετά πήγε σ έναν πολύτεκνο και του είπε:
"Σπουδαίο να αφήνεσαι στον Θεό."

Μετά πήγε να μιλήσει σε κάποιους που έψαχναν το δίκαιο, αλλά σιώπησε γιατί "μ' αυτούς δεν βγάζεις άκρη ..."

Και στη συνέχεια ανέβηκε πάλι στα ουράνια για να συνεχίσει το έργο του, να μιλά στον Θεό... και ο Δεσπότης Χριστός τον κοίταξε γλυκά... γιατί ήταν η ημέρα της μνήμης του...


Σημ.: Η παραπάνω ιστορία μοιάζει ως παραμύθι αλλά ό,τι βρίσκεται σε εισαγωγικά, είναι λόγια του σημερινού εορταζομένου Αγίου.