Καταπράυνε τον πικρό θυμό...
Αφάνισε από το νου μου κάθε λογισμό υπερηφάνειας και ματαιοδοξίας.
Παιδαγώγησε τη γλώσσα μου, να λέει ωφέλιμα...
Δίδαξε τα μάτια μου, να βλέπουν της αρετής τον ίσιο δρόμο...
Κάνε τα πόδια μου, να τρέχουν ανεμπόδιστα την ευλογημένη οδό των θείων εντολών...
Αγίασε τα χέρια μου και ετοίμασέ τα, αξίως να υψώνονται στον "Ύψιστο Θεό μας"
Καθάρισε το στόμα μου, για να επικαλείται ελεύθερα, χωρίς ντροπή, τον Θεό Πατέρα...
Άνοιξε τα αυτιά μου, για ν' ακούω τα πιο γλυκά απ' το μέλι λόγια των Αγίων Γραφών και με τη βοήθειά σου να τα εφαρμόζω...
...Και αξίωσέ με, στην παρούσα ζωή να κοινωνώ ακατακρίτως του αχράντου Σώματος και Αίματος του Υιού Σου, και στη μέλλουσα να είμαι συμμέτοχος στο ουράνιο Δείπνο της Βασιλείας του Θεού ... δοξάζοντας μαζί με όλους τους ανθρώπους Πατέρα, Υιόν και Άγιον Πνεύμα, την παναγίαν Τριάδα και ομοούσιος πάντοτε νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.»
(Απόσπασμα από προσευχή του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά -
απόδοση στη νεοελληνική).
απόδοση στη νεοελληνική).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου