Πατρῶν Χρυσόστομος: Τό Δημογραφικόν, τό ὀξύτερον πρόβλημα τῆς Ἑλλάδος»

 

Στό κήρυγμά του, στόν πανηγυρίζοντα μεγαλοπρεπῆ Ἱερό Ναό τῆς Παντανάσσης τῶν Πατρῶν, κατά τήν Θεία Λειτουργία, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ἀφοῦ ἀνέλυσε θεολογικά τήν ὑπόθεση τῆς μεγάλης καί λαμπρᾶς Θεομητορικῆς Ἑορτῆς, ἒκανε ἀναφορά στήν μεγάλη εὐλογία τῆς τεκνογονίας, μέσα ἀπό τήν ὁποία ὁ ἂνθρωπος, γίνεται συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ.

Στήν συνέχεια ἒθιξε τό θέμα τῆς υπογεννητικότητος στήν Πατρίδα μας καί τήν συρρίκνωση τοῦ πληθυσμοῦ ἡ ὁποία προχωρεῖ μέ ἀνησυχητικούς ρυθμούς. Οἱ προβλέψεις δέ τόσο τῶν Ἑλλήνων, ὃσο καί ξένων ἀναλυτῶν δέν εἶναι καθόλου εὐχάριστες, γιά τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος. Ὁ ἀριθμός τῶν Σχολείων τά ὁποῖα ἢδη ἒκλεισαν εἶναι μεγάλος. Τά χωριά ἂδειασαν, οἱ πόλεις ἂρχισαν νά βιώνουν τά ἀποτελέσματα τῆς μειώσεως τοῦ πληθυσμοῦ νεανικῆς ἡλικίας. Ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν στά Σχολεῖα κάθε χρόνο εἶναι μικρότερος ἀπό ἐκεῖνον τῆς προηγούμενης χρονιᾶς.

Οἱ μαθηταί τῆς πρώτης τάξεως τοῦ Δημοτικοῦ  Σχολείου εἶναι πολύ λιγότεροι ἀπό τά ἂλλα χρόνια. Ξένος ἀναλυτής ἒκανε ἀναφορά γιά τόν θάνατο τῆς Ἑλλάδος. Πρέπει ὃλοι μας νά ἑνώσωμε τίς δυνάμεις μας, ὣστε νά σταματήσῃ ἡ γήρανση τῆς Πατρίδος μας. Ἀκούσαμε τά ἐξαγγελθέντα μέτρα, ἀπό τόν κ. Πρωθυπουργό στήν Θεσσαλονίκη γιά τήν ἀνακούφιση τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν. Πιστεύομεν ὃτι πρέπει νά ληφθοῦν «χθές» δραστικά μέτρα γιά τήν στήριξη γενικῶς τῆς οἰκογενείας καί εἰδικά τῶν τριτέκνων καί πολυτέκνων οἰκογενειῶν. Τό θέμα εἶναι καί πνευματικό, ὃμως εἶναι καί πρακτικό, προκειμένου ἡ Πολιτεία νά δώσῃ κίνητρα ὣστε νά ἐνισχυθοῦν οἱ Ἑλληνικές Οἰκογένειες.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἒνακε ἀναφορά καί στό ἐπίδομα πού προσφέρει ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, γιά τό τρίτο τέκνο τῶν χριστιανικῶν οἰκογενειῶν τῆς Θράκης καί τό ὁποῖον συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ἀπό τόν νῦν Ἀρχιεπίσκοπον Ἱερώνυμον καί τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Αὐτό τό μέτρο, ἐσημείωσε ὁ Σεβασμιώτατος, ἐβοήθησε ὣστε οἱ οἰκογένειες, οἱ τρίτεκνες, νά αὐξηθοῦν καί ἀπό μερικές ἑκατοντάδες πού ἦταν τότε, νά ξεπερνοῦν τίς πέντε χιλιάδες σήμερα.

Ἂν ἓνα τέτοιο μέτρο, ἒχει αὐτά τά ἀποτελέσματα, φαντασθεῖτε ποιά ἀποτελέσματα θά ἒχωμε, ἀπό μιά ὀργανωμένη πολιτική τῆς Πολιτείας, πάνω σ’ αὐτό τό ζήτημα.