ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΛΑΓΚΟΥΛΗ - Εις μνήμην

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΛΑΓΚΟΥΛΗ

Δυναμική, αγέρωχη!

Βράχος, που όταν ξεσπάνε 

κύματα, θύελλες, χαλασμός,

μπροστά του προσκυνάνε.

Βαθιά κρυμμένα μέσα της

τόλμη και ευαισθησία.

Στη μάχη κράταε το σπαθί

της πίστης, της θυσίας.

Πόσους τάχα δεν βόηθησε

αναγκεμένους, ξένους

στην ίδια την πατρίδα τους

απολησμονημένους;

Δόσιμο μ' αυταπάρνηση

σε ομάδες, χελιδόνια...

Νέα παρέμενε η ψυχή

κι ας κύλαγαν τα χρόνια.

Μόνο του βράχου αρνήθηκε

το ακλόνητο, την πέτρα.

Μετάξι εγίνη. Ψήλωσε

στου Πνεύματος τα μέτρα.

Αγάπη ολούθε απέπνεε,

γλυκύτητα, αγιοσύνη,

φως και χαρά και ουρανό,

βαθιά ταπεινοσύνη.

Κι ανέδειξε αληθινό

το λόγο που ορίζει:

"Σ' όποιον αγάπησε πολύ,

πολύ ο Θεός χαρίζει!"

Ο.Ν.

(Αφιερωμένο στην αείμνηστη Κατερίνα Βλαγκούλη)