27/11/21

π. Παύλος Παπαδόπουλος: Πόσοι ακόμα νεκροί χρειάζονται για να συνέλθετε;

 



Φεύγουν άνθρωποι καθημερινά και όχι λόγω της πανδημίας, αλλά λόγω της άρνησης να δούνε την πραγματικότητα!

Όταν δεν εμβολιάζεσαι, όταν δεν τηρείς τα μέτρα, όταν απαξιώνεις τις προσωπικές εμπειρίες των ανθρώπων που βίωσαν το άγγιγμα του θανάτου, όταν αρνείσαι την φαρμακευτική αγωγή που σου προτείνεται αφού έχεις νοσήσει, όταν αγνοείς πεισματικά τις ανακοινώσεις των ειδικών ιατρών και επιστημόνων…τότε δεν φταίει η πανδημία, αλλά ο εγωισμός σου, δεν φταίει κανείς άλλος και τίποτα άλλο παρά μόνο εσύ που πίστεψες σε ανθρώπους καιροσκόπους και πονηρούς και σε επηρέασαν.

Γιατροί και νοσηλευτές δίνουνε μάχες καθημερινά μέσα στα νοσοκομεία και οι ηθικοί αυτουργοί της επιπολαιότητας και της αρνητικότητας συνεχίζουν να φοράνε το πετραχήλι τους (εάν είναι ιερείς ενώ ευθύνονται για τους θανάτους των πνευματικών τους τέκνων που τους υπάκουσαν), πίνουν το καφεδάκι τους και αποκτούν κι άλλους ακόλουθους στα social media.

Που είναι όλοι αυτοί όταν κάποιος άνθρωπος πεθάνει; 

Που είναι όλοι αυτοί οι «μορφωμένοι», οι «γέροντες», οι «επιστήμονες» όταν γίνεται μια κηδεία με τυλιγμένο το φέρετρο;

Μένουν μόνοι τους οι συγγενείς. 

Κλαίνε και οδύρονται. Μετανοούν, γιατί και αυτοί πολλές φορές διακατεχόντουσαν από τις ίδιες φαύλες ιδέες. Όμως τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Ο άνθρωπός τους έφυγε. 

Καταλαβαίνετε τι κάνετε;

Πάψτε επιτέλους αυτήν την τρέλα!

Ελάτε στα συγκαλά σας!

Πόσοι ακόμα νεκροί χρειάζονται για να συνέλθετε;

Μήπως όταν η συμφορά θα κτυπήσει την πόρτα του σπιτικού σας; Μα τότε θα είναι αργά!

Ούτε επικίνδυνο είναι το εμβόλιο, ούτε διαβολικό!

Επικίνδυνος και διαβολικός είναι ο εγωισμός σας.

Αυτός που σας κάνει να μην βλέπεται τις εκατόμβες των νεκρών, τα δεκάδες ορφανά που μένουνε πίσω, τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία με τον πόνο και τον θάνατο που βλέπουν καθημερινά σε πρωτόγνωρο βαθμό.

Ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του.

Προσέξτε όμως διότι κάποιες επιλογές μας στοιχίζουν ζωές! Το καταλαβαίνετε; Ζωές; Καταστρέφονται οικογένειες!

Θερίζουμε ό,τι σπείραμε.

Οι ηθικοί αυτουργοί όμως κυκλοφορούν ελεύθερα. Το παίζουν άνετοι και δικαιωμένοι!

Ας πάνε λοιπόν εάν τολμούν σε μια κηδεία κάποιου που τους άκουσε και πέθανε!

Ας πάνε να παρηγορήσουν τα ορφανά που άφησε!

Όμως τότε αποποιούνται τις ευθύνες τους, τα λεγόμενά τους. «Δεν το είπα αυτό, παρερμηνεύτηκα» λένε.

Αυτοί είναι οι «σωτήρες» στους οποίους εμπιστεύεστε την ζωή σας.

Και το έργο συνεχίζεται…

Λυπάμαι τις ζωές που χάνονται για ένα τίποτα.

Μα πιο πολύ οργίζομαι με όλους εκείνους που εκμεταλλεύονται την αφέλεια μερικών συνανθρώπων μας και κτίζουν καριέρες πάνω στους τάφους τους.

Η «μαγκιά» του αντιεμβολιαστή σταματά αμέσως εάν κολλήσει και του δημιουργηθεί πνευμονία και δεν μπορεί να πάρει ανάσα.

Μερικές φορές όμως είναι αργά πια για το οτιδήποτε. Όσο κι αν μετανοείς για την πρότερη στάση σου η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.

Μακάρι να μην το ζήσει κανείς και όλοι να έχουνε ελαφριά συμπτώματα. Όμως η πραγματικότητα είναι σκληρή. Τώρα, σήμερα κάποιοι παίρνουν τις τελευταίες τους ανάσες. Γιατί; Γιατί ήρθε η ώρα τους; Όχι βέβαια. Αλλά διότι οι ίδιοι επέλεξαν την ώρα τους με τον φανατισμό τους και στενοκεφαλιά τους.

Κι αν κάποιος αισθάνεται προσβεβλημένος με όλα αυτά που διαβάζει είναι διότι σίγουρα κι αυτός έχει λερωμένη τη φωλιά του.

Οι ψευτοευγένειες δεν χωρούν σε τέτοιες καταστάσεις φρίκης και πολέμου.

Είμαι σκληρός και άπονος; 

Όχι, αγαπητοί μου. 

Σκληρός και άπονος είναι εκείνος που διαδίδει ψευδείς ειδήσεις και είναι επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία.

Μόνο μέσα σε αυτήν την εβδομάδα έμαθα για τέσσερις γνωστούς μου που πέθαναν χωρίς να έχουν κανένα υποκείμενο νόσημα. Νέοι, με ανήλικα παιδιά…

Τα δάκρυα όμως δεν θα τους φέρουν πίσω, ούτε θα ταΐσουν τις οικογένειές τους.

Εύχομαι επιτέλους να κυριαρχήσει η λογική…


π. Παύλος Παπαδόπουλος  - Ι.Μ Παναγίας Δοβρά Βέροια 

Δεν υπάρχουν σχόλια: