Τὸ πραγματικὸ «σκάνδαλο Βατοπαιδίου»

Ἂν γυρίσουμε περίπου δέκα χρόνια πίσω, θὰ βρεθοῦμε σὲ συνθῆκες πρωτοφανοῦς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς θύελλας. Θὰ δοῦμε τὴν τότε ἀντιπολίτευση – αὐτὴ ποὺ στὴ συνέχεια διέσυρε τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ἔσυρε στὸ μνημονιακὸ χάος – νὰ μαίνεται. Θὰ ἀκούσουμε τὰ Μέσα Ἐνημερώσεως νὰ ἐκκενώνουν τὴν ἀντιεκκλησιαστική τους μανία στὸ πρόσωπο τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου π. Ἐφραίμ, τὸν ὁποῖο παρουσίαζαν ὡς ἐπικίνδυνο κακοποιό. Ὑ­πουργοὶ διασύρθηκαν καὶ ὁδηγήθηκαν σὲ παραίτηση. Ἄλλα πολιτικὰ πρόσωπα στι­γματίσθηκαν, δικηγόροι καὶ συμβολαιογράφοι εὐτελίσθηκαν, καὶ ἡ τότε Κυβέρνηση πιέ­σθηκε νὰ ὁδηγήσει τὴ χώρα σὲ πρόωρες ἐκλογές, ἀπαρχὴ τῶν μετέπειτα δεινῶν της.

Καὶ στὸ ἀποκορύφωμα τῆς συνεχιζόμενης θύελλας ἡ τότε Δικαιοσύνη, κάτω ἀπὸ τὸ βάρος τῆς τηλεκατευθυνόμενης γενικῆς κατακραυγῆς, δὲν μπόρεσε νὰ σταθεῖ στὸ ὕψος της καὶ ἀκολούθησε τὸν συρφετό. Εἴτε παραπλανημένη εἴτε ἐκτελώντας ἐντολὲς ἀόρατων σκοτεινῶν κέντρων ὁδήγησε στὴ φυλακὴ τὴν περίοδο τῶν Χριστουγέννων τοῦ 2011 ὡς κοινὸ ἐγκληματία ἢ ἐπικίνδυνο τρομοκράτη τὸν ἡγούμενο π. Ἐφραίμ.

Καὶ τώρα, στὶς 21 Μαρτίου 2017, μετὰ ἀπὸ σχεδὸν δέκα χρόνια, τὸ Τριμελὲς Ἐφετεῖο Κακουργημάτων ἔρχεται νὰ ἀθωώσει καὶ τοὺς 13 κατηγορουμένους, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὸν Καθηγούμενο Γέροντα Ἐ­φραίμ. Δὲν ὑπάρχει σκάνδαλο Βατοπαιδίου, ἐτυμηγόρησε ἡ Δικαιοσύνη.

Καὶ ὅμως σκάνδαλο ὑπάρχει! Σκάνδαλο εἶναι ὁ ἀνελέητος διασυρμὸς τόσων προσώπων, γιὰ τὸν ὁποῖο διασυρμὸ κανένας δὲν πρόκειται νὰ τιμωρηθεῖ. Καὶ ἀποκορύ­φωμα τοῦ σκανδάλου ὁ ἐγκλεισμὸς τοῦ ἡ­γουμένου π. Ἐφραὶμ στὴ φυλακὴ τὶς ἡμέρες τῶν Χριστουγέννων. Καὶ μάλιστα μὲ βού­λευμα τοῦ τότε Συμβουλίου Ἐφετῶν, τὸ ὁποῖο ἔλυσε τὴ διαφωνία τοῦ Εἰσαγγελέα καὶ τῆς ἀνακρίτριας, λαμβάνοντας τὸ μέρος τῆς τελευταίας, ποὺ ὑπεστήριζε ὅτι πρέπει ὁ ἡγούμενος Ἐφραὶμ νὰ προφυλακισθεῖ, διότι εἶναι ἐπικίνδυνος νὰ διαπράξει καὶ νέα ἀδικήματα.

Τραγικὴ κατάπτωση τῶν ἐκπροσώπων τῆς τότε Δικαιοσύνης.

Ὅμως τὸ θέμα δὲν τελειώνει ἐδῶ. Διότι τὸ Δικαστήριο θεώρησε πὼς εἶναι ἀναρμόδιο καὶ δὲν ἐξέτασε τὸ θέμα τῆς κυριότητας τῆς λίμνης Βιστωνίδας, γιὰ τὴν ὁποία ἔγινε ὅλος ὁ θόρυβος, ἀλλὰ ἀποδέχθηκε τὴν ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου Κομοτηνῆς, βάσει τῆς ὁποίας οἱ ἐκτάσεις τῆς λίμνης εἶναι κτῆμα τοῦ Δημοσίου καὶ ὄχι τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου, ἡ ὁποία τὶς κατεῖχε ἀπὸ αἰώνων μὲ αὐτοκρατορικὰ Χρυσόβουλλα. Ὅμως, ὅπως μὲ ἀκρίβεια ἐπιχειρηματολόγησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὑπερι­σχύει καὶ ἐδῶ ἡ νομολογία τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων ­(ΕΔΑΔ), τοῦ ὁποίου ἡ ἀπόφαση μὲ ἀριθμὸ 10/1993/405/483-484/9-12-1994 ἔ­χει ἐπιλύσει τελεσιδίκως τὸ ἰδιοκτησιακὸ καθεστὼς καὶ τῆς συγκεκριμένης ὑποθέσεως.

Πρέπει λοιπὸν νὰ σταματήσει κάποτε ἡ συν­εχιζόμενη ἁρπαγὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας ἀπὸ τὸ παμφάγο, ἄδικο καὶ διεφθαρμένο κράτος. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ πιὸ μεγάλο σκάνδαλο!