Αδελφοί μου, ο Κύριος δεν βρισκόταν μόνο τότε στους δρόμους της Παλαιστίνης, σε κάθε εποχή και σε όλα τα μέρη περπατάει και ζητά “σώσαι το απολωλός”. Και αυτό θα γίνεται έως το τέλος της Ιστορίας που ενδόξως πλέον θα έλθει “κρίναι ζώντας και νεκρούς”.
Το θέμα είναι το πόσοι από εμάς, που βρισκόμαστε στο χάλι του Ζακχαίου, έχουμε συνειδητοποιήσει την φρικτή μας κατάσταση και κατά πόσο διψούμε τη λυτρωτική συνάντηση με το βλέμμα του Ιησού.
Εάν πράγματι διαθέτουμε έστω και ελάχιστη λαχτάρα για την Θεϊκή συνάντηση, ας είμαστε βέβαιοι ότι ο ίδιος ο Ιησούς θα “αναβλέψει” προς εμάς. Θα ρίξει το γλυκύ και Θεϊκό του βλέμμα στην ύπαρξή μας, όπως ο ήλιος ρίχνει τις ακτίνες του και εν τω άμα θα αισθανθούμε οι πάγοι της καρδιάς μας να λιώνουν. Θα νοιώσουμε την θαλπωρή του Πνεύματος να ζωογονεί την καρδιά μας και ν' ανακαινίζει την όλη ύπαρξή μας. Από κει και πέρα τα πράγματα ακολουθούν την όμορφη πορεία της μετανοίας και της πληρότητας, που δεν είναι άλλη απ' τον αγιασμό μας και τη Χριστοποίησή μας.
Αμήν
Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος
Email: ioil.konitsa@gmail.com
Κόνιτσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου