Το Συναξάρι της ημέρας
Τῇ ΚΘ’τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τῶν ἁγίων Νηπίων, τῶν ὑπὸ Ἡρῴδου ἀναιρεθέντων, χιλιάδων δεκατεσσάρων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη πάντων τῶν Χριστιανῶν καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν τῶν ἐν λιμῷ καὶ δίψει καὶ μαχαίρᾳ καὶ κρύει τελειωθέντων.
Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν Σύναξις ἐν τοῖς Χαλκοπρατείοις εἰς τὸν ναὸν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἔνθα ἡ ἁγία σορός.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Μαρκέλλου, Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τῶν Ἀκοιμήτων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Θαδδαίου τοῦ Ὁμολογητοῦ.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, τὰ ἐγκαίνια τοῦ ναοῦ τῶν ἁγίων 40 Μαρτύρων πλησίον τοῦ Χαλκοῦ τετραπύλου.
Ὁ ἐν ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν Γεώργιος ὁ ἐπίσκοπος Νικομηδείας, ὁ ποιητὴς ᾀσματικῶν τινων κανόνων καὶ ἑτέρων γλαφυρῶν ὕμνων, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.
Οἱ Ὅσιοι πατέρες Βενιαμὶν καὶ Ἀθηνόδωρος ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν, μνήμη τῶν Ἁγίων καὶ Δικαίων Θεοπατόρων, Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος τῆς Ἁγίας Παρθένου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοῦ τοῦ Κυρίου, καὶ Δαυΐδ τοῦ Προφήτου καὶ Βασιλέως.
Απολυτίκιο το αναστάσιμο (ήχος Β΄)
Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ᾅδην ἐνέκρωσας τῇ ἀστραπῇ τῆς θεότητος, ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεῶτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον, Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξα σοι.
Μετάφραση:
Όταν κατέβηκες κάτω προς τον θάνατο, εσύ που είσαι η αθάνατη ζωή, τότε τον έκανες νεκρό τον θάνατο, με την λάμψη της Θεότητάς σου, που ήταν σαν αστραπή. Και όταν σήκωσες από τα καταχθόνια (τα μέρη που είναι κάτω από τη γη) αυτούς που είχαν πεθάνει, όλες οι δυνάμεις που είναι στα επουράνια κραύγαζαν: Δόξα σε Σένα, Χριστέ ο Θεός μας, που δίνεις ζωή.
Απολυτίκιο της Γεννήσεως (ήχος Δ΄)
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο· σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.
Μετάφραση:
Η Γέννησή σου, Χριστέ, Θεέ μας, ανέτειλε στον κόσμο το φως της γνώσεως, διότι μ΄ αυτήν εκείνοι που λατρεύουν τα άστρα διδάχτηκαν από αστέρι να προσκυνούν Εσένα, τον Ήλιο της δικαιοσύνης, και Σένα να γνωρίζουν, τη σταλμένη από τα ύψη ανατολή. Κύριε, δόξα σε Σένα.
Εις τους Αίνους - στιχηρό αναστάσιμο (ήχος Β΄)
Πᾶσα πνοή, καὶ πᾶσα κτίσις, σὲ δοξάζει Κύριε, ὅτι διὰ τοῦ Σταυροῦ τὸν θάνατον κατήργησας, ἵνα δείξῃς τοῖς λαοῖς, τὴν ἐκ νεκρῶν σου Ἀνάστασιν, ὡς μόνος φιλάνθρωπος.
Μετάφραση:
Κάθε έμψυχο και άψυχο δημιούργημα σε δοξολογεί, Κύριε Ιησού Χριστέ, διότι με θυσία σου επάνω στο Σταυρό, κατήργησες τον θάνατο για να προσφέρης σ' όλο τον κόσμο την λαμπροφόρο Ανάστασή σου εκ των νεκρών, σαν ο μοναδικός Θεός της αγάπης για το ανθρώπινο γένος.
Στιχηρό μεθέορτο (ήχος Δ΄)
Εὐφραίνεσθε Δίκαιοι, οὐρανοὶ ἀγαλλιᾶσθε, σκιρτήσατε τὰ ὄρη, Χριστοῦ γεννηθέντος, Παρθένος καθέζεται, τὰ Χερουβὶμ μιμουμένη, βαστάζουσα ἐν κόλποις, Θεόν Λόγον σαρκωθέντα. Ποιμένες τὸν τεχθέντα δοξάζουσι. Μάγοι τῷ Δεσπότῃ δῶρα προσφέρουσιν. Ἄγγελοι ἀνυμνοῦντες λέγουσιν, Ἀκατάληπτε Κύριε, δόξα σοι.
Μετάφραση:
Τώρα που γεννήθηκε Χριστός , ευφραίνεσθε οι Δίκαιοι, αγαλλιάσθε οι ουρανοί, σκιρτήσατε τα βουνά. Κάθεται η Παρθένα και μιμείται τα Χερουβείμ κρατώντας στην αγκαλιά της τον Θεό Λόγο που σαρκώθηκε. Οι Ποιμένες δοξάζουν Αυτόν που γεννήθηκε. Οι Μάγοι προσφέρουν δώρα στον Κύριο. Οι Άγγελοι υμνούν λέγοντας: Ακατανόητε Κύριε, σου ανήκει δοξολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου