Μια γέννα διαφορετική από τις άλλες. Μια γέννα μέσα στην σιωπή της νύχτας, χωρίς πόνο, χωρίς αγωνία. Έρχεται η γέννα της Ταπείνωσης, της Απλότητος, της Πραότητος, της Ανεξικακίας, της Αγάπης. Έρχεται αθόρυβα, χωρίς βερμπαλισμούς, χωρίς επίγειες φιέστες. Έρχεται προκαλώντας τον κόσμο να ξυπνήσει από τον εφιάλτη της φθοράς.
Έρχεται για να δώσει ελπίδα στους ανήμπορους, στους ταλαίπωρους, στους αμαρτωλούς. Έρχεται η γέννα του Ιησού από την Ναζαρέτ στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Έρχεται ο Ιησούς ο οποίος είναι ο Χριστός και με τη γέννα του κάνει Καινά τα πάντα και δια πάντα. Έρχονται Χριστούγεννα. Έρχεται Εκείνος που γεννήθηκε από άνθρωπο αλλά ως Θεάνθρωπος. Έρχεται για να μείνει. Να μείνει σ’ έναν κόσμο που θα Τον προδώσει και θα συνεχίσει να το προδίδει μέχρι το τέλος. Κι όμως ο Χριστός δεν φεύγει, δεν μας εγκαταλείπει. Αρκείται στην φάτνη Του, αρκείται στον σταυρό Του. Δεν τον πειράζει, δεν οργίζεται, δεν λέγει «γιατί;». Αγάπη.
Να η απάντηση στην αδιαφορία κόσμου, στην αμαρτία του κτίσματος. Αγάπη. Γι’ αυτό ήρθε, γι’ αυτό μένει, γι’ αυτό μας σώζει. Το μεγαλείο του Θεού μας δεν είναι ότι γεννήθηκε μέσα στο κρύο σε μια άσημη πόλη σε κάποιον στάβλο. Το μεγαλείο του Θεού μας είναι ότι παίρνει απόφαση να έρθει στην γη, να γίνει Άνθρωπος ότι κι αν Του στοιχίσει, για να σώσει τον άνθρωπο, για να θεώσει το κτίσμα Του...
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου