Ἀγαπητοί µου Χριστιανοί,
-Α-
Ἔφθασαν πάλι τά Χριστούγεννα. Ἡ γιορτή τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης. Ὁ κοσµοπόθητος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός γεννᾶται µέσα στήν ἀπέραντη φτώχεια, σέ ἕνα σταῦλο. Καί ἀνακλίνεται στήν φάτνη, στό παχνί δηλαδή, ὅπου τά ἄλογα ζῶα ἔτρωγαν τήν τροφή τους. Κανείς ἀπό τούς μεγάλους καί σπουδαίους τῆς γῆς, ὅπως καί οἱ κάτοικοι τῆς Βηθλεέμ, δέν εἶχαν ἀντιληφθῆ τό µεγάλο γεγονός: Ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε καί ἄνθοωπος καί ἦλθε νά κατοικήση ἀνάμεσά µας. Μόνο οἱ φτωχοί καί ταπεινοί ποιμένες τῆς Βηθλεέμ, οἱ ὁποῖοι ἦσαν «ἀγραυλοῦντες καί φυλάσσοντες φυλακάς τῆς νυκτός ἐπί τήν ποίµνην αὐτῶν» (Λουκᾶ β΄ 8), µόνο αὐτοί ἀξιώθηκαν νά δοῦν καί προσκυνήσουν τόν Σωτῆρα, ὅπως τούς πληροφόρησε «ἄγγελος Κυρίου», «ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ. Καί τοῦτο ὑμῖν τό σημεῖον ᾽ εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον κείµενον ἐν φάτνη» (Λουκᾶ β΄ 11-12).
-Β-
Αὐτό τό χαρμόσυνο µήνυµα ἔφερε ὁ ἄγγελος. Καί πρίν καλα - καλά, νά συνέλθουν οἱ ποιμένες ἀπό τόν φόβο τους, «ἐξαίφνης ἐγένετο σύν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τόν Θεόν καί λεγόντων · δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκᾶ β΄ 19-14). Ἐξαφνικά, δηλαδή, ἐμφανίστηκε µαζί μ΄ ἐκεῖνον τόν ἄγγελο πλῆθος στρατιᾶς ἀγγέλων ἀπό τόν οὐρανό, οἱ ὁποῖοι δοξολογοῦσαν τόν Θεό καί ἔλεγαν: «Δοξασμένος ἄς εἶναι ὁ Θεός στά ὕψιστα µέρη τοῦ οὐρανοῦ ἀπ' τούς ἀγγέλους πού κατοικοῦν ἐκεῖ · καί στή γῆ ὁλόκληρη, πού εἶναι ταραγμένη ἀπ' τήν ἁμαρτία καί τά βίαια πάθη της, ἄς βασιλεύσει ἡ θεία εἰρήνη. Διότι ὁ Θεός ἐκδήλωσε τώρα ἐξαιρετικά τήν εὔνοια καί τήν εὐαρέσκειά του στούς ἀνθρώπους µέ τήν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ Του».
Οἱ ποιμένες δέν ἔχασαν χρόνο. Ἔσπευσαν ἀμέσως πρός τήν Βηθλεέμ καί ἀφοῦ προσκύνησαν τό θεῖο παιδί, γύρισαν πίσω στά κοπάδια τους «δοξάζοντες καί αἰνοῦντες τόν Θεόν ἐπί πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καί εἶδον καθώς ἐλαλήθη πρός αὐτούς» (Λουκᾶ β΄ 20).
- Γ -
Ἀπό ἐκείνη τήν μοναδική καί ἁγία νύχτα, πού ἀκούστηκε ἀπό τά ἀγγελικά στόματα ὁ χαρμόσυνος καί παρήγορος λόγος «ἐπί γῆς εἰρήνη», ἔχουν περάσει περισσότερα ἀπό δύο χιλιάδες (2.000) χρόνια. Σ’ ὅλο αὐτό τό μακρύ διάστημα, πλῆθος πολέμων, μικρῶν καί μεγαλύτερων ἔχει ματώσει τόν πλανήτη μας. Ἀποκορύφωμα ὑπῆρξαν ὁ Α΄ καί κυρίως ὁ Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τόν περασμένο αἰῶνα μέ ἑκατομμύρια νεκρούς καί ἀσύλληπτες ὑλικές καταστροφές. Ὅμως, ὁ πόθος γιά τήν εἰρήνη ὑπῆρχε πάντοτε στίς ἀνθρώπινες καρδιές. Γι’ αὐτό, μετά τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἱδρύθηκε ἡ «Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν» (Κ.Τ.Ε.), τῆς ὁποίας ὁ βίος κράτησε ἐλάχιστα χρόνια, γιατί ξέσπασε ὁ Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Μετά τό τέλος κι αὐτοῦ τοῦ καταστροφικοῦ πολέμου ἱδρύθηκε ὁ «Ὀργανισμός Ἡνωμένων Ἐθνῶν» (Ο.Η.Ε.), πού συνεχίζει νά δραστηριοποιῆται μέχρι καί σήμερα, ἀλλά, μέ πενιχρά ἢ καί ἀσήμαντα ἀποτελέσματα. Ἕνα κραυγαλέο παράδειγμα τῆς ἀναποτελεσματικότητας τοῦ Ο.Η.Ε. εἶναι ἡ Κύπρος, τῆς ὁποίας τό 38% τοῦ ἐδάφους καταπατεῖ ἀδιάντροπα ὁ Τοῦρκος «Ἀττίλας», παρά τά ἀλεπάλληλα ψηφίσματα τοῦ Διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ.
-Δ-
Ἀλλά καί στίς ἡμέρες μας, δύο μεγάλοι πόλεμοι ταλανίζουν τόν κόσμο: Ὁ πόλεμος τῆς Ρωσίας μὲ τὴν Οὐκρανία καί ὁ πόλεμος τοῦ Ἰσραήλ καί τῆς Παλαιστινιακῆς Ὀργανώσεως «Χαμάς». Στὰ πεδία τῶν μαχῶν, χιλιάδες οἱ νεκροί καί ἀπερίγραπτες οἱ καταστροφές. Ἔτσι, ἡ εἰρήνη ἔχει φυγαδευθῆ, ἐνῷ ὁ φόβος καί ἡ ἀγωνία ἔχουν γιά τά καλά φωλιάσει στίς ἀνθρώπινες καρδιές.
Ἑπομένως, λοιπόν, χρέος ὅλων τῶν συνειδητῶν χριστιανῶν εἶναι νά προσεύχωνται στόν Ἄρχοντα τῆς Εἰρήνης, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, νά εἰρηνεύσῃ τίς καρδιές καί τούς λαούς, γιατί μόνο Αὐτός μπορεῖ νά πετύχη ἐκεῖ πού ἀπέτυχαν οἱ ἀνθρώπινες προσπάθειες.
Κι΄ ἄς ἑτοιμάζουμε τίς καρδιές μας μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση, γιά νά δεχθοῦμε τόν Χριστό μέ τήν Θεία Κοινωνία, πού φέρνει εἰρήνη καί μεγάλη χαρά σέ ὅσους κοινωνοῦν «μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης». «Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετά τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί ᾿ ἁμήν» (Γαλ. στ΄ 18).
Μετά πολλῆς ἀγάπης ἐν Χριστῷ Τεχθέντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου