Πέρασαν 50 χρόνια, ἀπό τότε πού ὁ μακαριστός π. Χαρίτων Πνευματικάκις, Ἱεροκήρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἂφησε τήν πόλη τοῦ Πρωτοκλήτου καί ἀκολουθώντας πορείαν Ἱεραποστόλου, σέ ἡλικία 65 ἐτῶν, ἒφθασε στή γῆ τῆς Ἀφρικῆς γιά νά συνεχίσῃ τό ἒργο τοῦ ἀοιδίμου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντοπούλου. Πρίν 25 χρόνια, μετά ἀπό ἀκάματη, ἐπί νυχθημέρου, κοπιαστική, πνευματική, ἀλλά καί σωματική ἐργασία, ὁ φωτεινός Ἱεραπόστολος ἂφησε τόν μάταιο τοῦτο κόσμο καί μετέστη ἐκεῖ, ἒνθα ἡ αἰώνιος ἀνάπαυσις καί χαρά.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν, κατά χρέος καί καθῆκον ἱερό, ἐτίμησε τήν διπλῆ αὐτή ἐπέτειο, 50 χρόνια ἀπό τῆς ἀναχωρήσεώς του ἀπό τήν Πάτρα γιά τήν Ἀφρική καί 25 χρόνια ἀπό τῆς κοιμήσεώς του, μέ λαμπρές ἐκδηλώσεις, ἐντεταγμένες στό πλαίσιο τῶν ἱερῶν Πρωτοκλητείων τοῦ ἒτους 2023.
● Τήν Κυριακή 5 Νοεμβρίου ἐ.ἒ. ἐτελέσθη Ἀρχιερατικό Συλλείτουργο, στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, μέ συλλειτουργούς τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτην Κινσάσας κ. Θεοδόσιον, Ἐκπρόσωπον τῆς Αὐτοῦ Μακαριότητος, τοῦ Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου τοῦ Β’, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πατρῶν κ. Χρυσόστομον καί τόν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Κερνίτσης κ. Χρύσανθον. Μέ τούς Άρχιερεῖς συλλειτούργησαν ὁ Ἀρχιμανδρίτης ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Κινσάσας π. Θεόδωρος, ὁ ἐκπρόσωπος τῆς Ἀδελφότητος Θεολόγων «Ο ΣΩΤΗΡ», πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμ. π. Χριστόδουλος Κογιώνης καί πολλοί Κληρικοί ἀπό τήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κινσάσας ὁ ὁποῖος πρό ὀλίγων ἐτῶν, μέ τήν συγκατάθεση καί τήν ὁλόθερμη ὑποστήριξη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ. Χρυσοστόμου, ἂφησε τό γεώργιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, ὃπου θεαρέστως διακονοῦσε καί ἀκολουθώντας τά βήματα τοῦ π. Χαρίτωνος, ἒφθασε στήν Ἀφρική μέ τήν εὐλογία καί τήν ἐκ βάθους ψυχῆς καί καρδίας εὐχή τοῦ ἱεραποστόλου Πατριάρχου τῆς ἀγάπης, τοῦ ἀνθρώπου πού γνωρίζει κάθε σπιθαμή τῆς ἀφρικανικῆς γῆς, τοῦ ζηλωτοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας καί Πάσης Ἀφρικῆς, Θεοδώρου τοῦ Β’ καί συνεχίζει ἱεραποστολικῶς τήν πνευματική καλλιέργεια καί σπορά στό κέντρο τῆς μεγάλης Ἠπείρου.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κινσάσας κ. Θεοδόσιος ἀνέγνωσε θερμό μήνυμα τοῦ Μακαριωτάτου Πάπα καί Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεοδώρου τοῦ Β’ καί ἐν συνεχείᾳ μίλησε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος μεταξύ τῶν ἂλλων συγκινητικῶν καί θερμῶν λόγων γιά τόν π. Χαρίτωνα, εἲπε τά ἑξῆς:
«Τιμᾶμε σήμερα, τόν ζηλωτή καί γενναῖο, τόν πρωτοποριακό, τόν Θερμουργό ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου, τόν πυρίπνουν Ἱεροκήρυκα, τόν Ἂγρυπνο διδάσκαλον, τόν θυσιαστικά ἀγαπῶντα τόν Ἰησοῦν Χριστό, τόν τολμηρόν καί ἀποφασιστικόν τόν ἂνθρωπο μέ τά φωτεινά μάτια καί τήν ἁγνή καθαρή καρδιά, τόν γόνον τῆς κρητικῆς λεβεντογέννας γῆς. Ἐκεῖ εἶδε τό φῶς τό 1908, ὁ ἀοίδιμος Χαρίτων. Φλεγόμενος ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, κατέλιπε τά ἐγκόσμια καί ἀφιερώθη στήν διδασκαλία τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου. Ἀπό τό ἒτος 1958 ἓως καί τό 1973 ὑπηρέτησε ὡς ἱεροκήρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, μέ ζῆλον θερμουργό, μέ πλούσιο πνευματικό, λειτουργικό καί φιλανθρωπικό ἒργο. Ἐδίδαξε λόγοις τε καί συγγραφαῖς, ἀλλά καί διά τῆς ἁγίας καί φωτεινῆς ζωῆς του. Ἡ κατασκήνωση «ΑΓΚΥΡΑ» μιλάει γιά τούς κόπους του καί τήν φλογερή ἀγάπη του γιά τήν νεολαία.
Αὐτός ὁ ζηλωτής Κληρικός, μετά τήν συνταξιοδότησή του καί σέ ἡλικία 65 ἐτῶν, ἐξῆλθε ἐκ τῆς γῆς του καί τῆς συγγενείας του καί ἐπορεύθη εἰς γῆν ἣν ἒδειξεν αὐτῷ ὁ Κύριος.
Ἡ ἐργασία σκληρή, ὁ ἱδρώτας πολύς, ὁ κόπος μεγάλος, οἱ δυσκολίες ἀνθρωπίνως ἀξεπέραστες, ὁ καύσων βασανιστικός, οἱ συνεργάται ὀλίγοι, οἱ ἐργάτες ἐλάχιστοι, ὃμως τό καντήλι καίει, τό φῶς λάμπει, τό σκοτάδι ὑποχωρεῖ, ἀνάβουν κεριά, πολλά κεριά, ὃλο καί περισσότερα.
Οἱ ἂνθρωποι μέ τό μαῦρο χρῶμα τοῦ σώματος καί τίς λευκές δεκτικές καρδιές, ἐνδύονται χιτῶνα, πάλλευκο, δικαιοσύνης καί ἀγαλλιάσεως, βαπτίζονται εἰς τό Ὂνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Φοροῦν τό σταυρό, τό σύμβολο τῆς ἀγάπης καί τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου.
Τά πρόσωπά τους φωτίζονται ἀπό τό ἀνέσπερο Φῶς τῆς Ἀναστάσεως. Πανηγύρι στήν Ἀφρική, Σύνοδος οὐρανοῦ καί γῆς. «Ὃσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε. Ἀλληλούϊα».
Τό θαῦμα ἒγινε, συνεχίζεται ἐπαναλαμβανόμενο, ὁ ἂρτος πληθύνει, μικροί καί μεγάλοι ψάλλουν: «Χριστός καί σέ μᾶς καί γιά μᾶς γεννᾶται δοξάσατε, Χριστός στήν Ἀφρική ἀπαντήσατε, Χριστός στήν ἒρημο καί ἂνυδρο χώρα ὑψώθητε, ἂσατε τῷ Κυρίῳ Ἰθαγενεῖς καί ἐν εὐφροσύνῃ ἀνυμνήσατε Αὐτόν, ὃτι δεδόξασται.
Ὁ π. Χαρίτων πορεύεται κρατώντας τόν Σταυρό, ἀναβαίνει στόν Γολγοθᾶ, τόν ἀκολουθεῖ ὁ Λαός, ὁ διψασμένος γιά τήν Ἀλήθεια καί τό Φῶς, τόν ἀκολουθεῖ γιά νά ζήσῃ τήν Ἀνάσταση.
«Τόν σταυρόν σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καί τήν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν».
Συγκυρηναῖος καί βοηθός, στούς κόπους καί στούς ἀλαλήτους γιά τόν Κύριο καί τήν σωτηρία τοῦ Λαοῦ στεναγμούς, ἡ ἁγιασμένη ψυχή, ἡ ἀείμνηστη Ὂλγα Παπασαράντου, ἡ ἀνηψιά τοῦ ἀειμνήστου π. Χρυσοστόμου Παπασαραντοπούλου. Ἡ ταπεινή καί ὁσιακή μορφή, ὃμοια μέ τίς παληές μυροφόρες καί ἰσαποστόλους γυναῖκες, ἡ ὁποία ἀφιέρωσε τήν ζωή της γιά τόν φωτισμό τῶν ἀδελφῶν μας στήν Ἀφρική, ὡς πολύτιμος βοηθός ἀφ’ ἑνός μέν τοῦ π. Χρυσοστόμου, ἀφ’ ἑτέρου δέ τοῦ ἀοιδίμου καί σήμερον τιμωμένου καί μακαριζομένου, π. Χαρίτωνος, ἡ ὁποία ἐκδαπανᾶται στό ἒργο τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ καί τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ π. Χαρίτων ἒφυγε πανευτυχής. Εἶχε κάθε λόγο, ἐδικαιοῦτο νά ἐπαναλαμβάνῃ τό Ἀποστολικόν λόγιον:
«Τόν δρόμον τετέλεκα, τήν πίστιν τετήρηκα, ἐναπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι Κύριος».
Ὁ τελευταῖος του λόγος, τό ἐπινίκιον ἆσμα του ἐπί τῆς γῆς, πρό τῆς ἀναχωρήσεώς του διά τό αἰώνιον καί ἀτελεύτητον Φῶς, ἦτο: «Χτυπᾶτε τίς καμπάνες τῆς Ὀρθοδοξίας σέ ὃλη τήν Ἀφρική. Χτυπᾶτε τίς καμπάνες τῆς Ἀναστάσεως. Χριστός Ἀνέστη». Αὐτό τό σάλπισμα ἀντηχεῖ ὡς εὐθύνη καί χρέος, ὡς εὐφροσύνη καί χαρά, ἀλλά καί ὡς ἒλεγχος, δι’ ὃ,τι παραλείψαμε ἢ παραλείπομε στόν πνευματικό μας ἀγῶνα γιά τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τήν σωτηρία τῶν ἀδελφῶν μας.
Ἀγαπητοί μου, αἰσθανθήκαμε ἐπιτακτικό τό χρέος νά τιμήσωμε ἐφέτος τόν ἀείμνηστον Ἱεραπόστολο π. Χαρίτωνα, μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως πεντήκοντα ἐτῶν ἀπό τῆς ἀναχωρήσεώς του, ἀπό τήν Ἀποστολική πόλη τῶν Πατρῶν καί 25 ἐτῶν ἀπό τῆς πρός Κύριον ἐκδημίας του.
Ἐπιθυμῶ ἐκ βάθους ψυχῆς μου νά εὐχαριστήσω, εὐγνωμόνως, τόν Μακαριώτατον Πατριάρχην Ἀλεξανδρείας κ.κ. Θεόδωρον, διότι ἀπέστειλεν Ἐκπρόσωπόν Του, τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Κινσάσας κ. Θεοδόσιον, τόν ἀγαπητόν ἐν Χριστῷ ἀδελφόν, ὁ ὁποῖος διαπνεόμενος ἀπό ζῆλον ἱερόν, ἂφησε κατόπιν εὐλογίας μας τήν πόλη τῶν Πατρῶν καί ἠκολούθησε τά ἱεραποστολικά βήματα τοῦ π. Χαρίτωνος καί μέ τήν εὐχή τήν ὁλόθυμη, τήν προσευχή καί τήν εὐλογία τοῦ Ἱεραποστόλου Πατριάρχου Θεοδώρου τοῦ Β’, ἐργάζεται μέ θαυμαστά ἀποτελέσματα στήν κεντρική Ἀφρική.
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας, στόν αὒλειο χῶρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὃπου ἒχει στηθεῖ ἀπό ἐτῶν, σέ συνεργασία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν καί τοῦ, ἐν Πάτραις Ἱεραποστολικοῦ Συλλόγου «Πρωτόκλητος», τό μνημεῖο τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης γιά τόν π. Χαρίτωνα, ἀνεπέμφθη δέησις ἐπιμνημόσυνη καί κατετέθησαν συμβολικῶς φυτά τοῦ εὐώδους βασιλικοῦ, ἀφοῦ, ὡς εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ. Χρυσόστομος, ὁ π. Χαρίτων ἦτο κλωνί βασιλικός στῆς γῆς τό περιβόλι καί ὃπως λέγει ὁ λαός: «βασιλικός καί ἂν μαραθῆ τη μυρωδιά τήν ἒχει». Ἒτσι μοσχοβολάει καί μετά τήν κοίμησή του ὁ π. Χαρίτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου