Τα καλύτερά μας χρόνια τα τρώμε σε ξενύχτια και ποτά. Σε καπνούς, σε δρόμους και ουσίες.
Τα καλύτερά μας χρόνια τα τρώμε σε σχέσεις εφήμερες. Σε σχέσεις της μιας βραδιάς. Σε σχέσεις σαρκολατρείας.
Τα καλύτερά μας χρόνια τα τρώμε κυνηγώντας χρήματα. Περισσότερα από αυτά που έχουμε για να ζήσουμε ανάγκη.
Τα καλύτερά μας χρόνια κυνηγάμε καταξίωση. Να γίνουμε κάποιοι. Να δειχτούμε. Να φανούμε. Να θρέψουμε τον εγωισμό μας.
Τα καλύτερά μας χρόνια, χρόνο δεν έχουμε. Ούτε για φίλους. Ούτε για οικογένεια. Ούτε για παιδιά. Ούτε για γονείς. Ούτε για παππούδες. Ούτε για αδέρφια. Δεν έχουμε χρόνο να σκεφτούμε ποιοι είμαστε. Τι κάνουμε σε αυτή την ζωή. Δεν έχουμε χρόνο να σκεφτούμε από που ερχόμαστε και για που το βάλαμε. Τα καλύτερά μας χρόνια, δεν έχουμε χρόνο ούτε για τον Θεό, ούτε για την ψυχή μας…
Ταλαίπωροι είμαστε οι άνθρωποι. Πάμε σαν πρόβατα επί σφαγής. Λες και ο θάνατος εμάς, δεν πρόκειται να μας αγγίξει…
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου