Ὁμολογία πίστεως

Τὸν περασμένο μήνα δημοσιεύθηκε στὴν ἐφημερίδα «Ὀρθόδοξη Ἀλήθεια» μιὰ συνέντευξη τοῦ γνωστοῦ ποιητῆ Μάνου Ἐλευθερίου, στὴν ὁποία «μιλᾶ γιὰ τὴν πίστη καὶ ὅσα τὸν συγκινοῦν». Παρακάτω σταχυολογοῦμε μερικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὶς δηλώσεις του.

«Μικρὸς βρῆκα ἕνα βιβλίο τῆς γιαγιᾶς μου μὲ ψαλμούς. Τὸ ἔμαθα ἀπέξω. Τόσο μοῦ ἄρεσε!», λέει καὶ διευκρινίζει ὅτι ἀναφέρεται στὸ ἐκκλησιαστικὸ βιβλίο «Ὡρολόγιον τὸ Μέγα».

Σὲ ἐρώτηση ἂν ὑπάρχει κάποιο κείμενο ποὺ ἔχει ἀποτυπωθεῖ πολὺ ἔντονα στὴ μνήμη του, τονίζει: «Ἀκούω καὶ μένω ἐκστατικὸς ἀπὸ τὸ ἀνάγνωσμα τοῦ Μικροῦ Ἀπόδειπνου, ὅπου ἀναφέρονται κατὰ σειρὰ ὅλα τὰ παρακάτω ἐπίθετα στὴν Παναγία καὶ μόνο: “Ἄσπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα”. Εἶναι συγκλονιστικό! (...) Ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ μὴν ἐκφράσω τὸν θαυμασμό μου καὶ γιὰ τοὺς ὕμνους ποὺ ἀκούγονται καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας. Μεγάλες στιγμὲς συγκίνησης!».

Στὴν ἐρώτηση· «Ἔχετε δώσει μιὰ πειστικὴ ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα περὶ πίστης;» ὁμολόγησε μὲ εἰλικρίνεια: «Ὄχι! Ἔχω νιώσει ὅμως τὴν ἀνάγκη νὰ ζητήσω τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Δὲν ὑπάρχει περίπτωση νὰ γίνει διαφορετικά, ἀφοῦ βλέπω τὸ ἀδιέξοδο. Ἡ ἀμέσως ἑπόμενη κίνηση, τὸ ἑπόμενο βῆμα, εἶναι νὰ πατήσω σὲ ἕνα πιὸ σίγουρο καὶ ὄχι ἑτοιμόρροπο σκαλί. Ὁ Θεὸς εἶναι κάτι πέρα ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα, καὶ αὐτὸ τὸ ἐπικαλεῖται κάποιος. Ἡ ἐπίκληση αὐτὴ σίγουρα προσφέρει βοήθεια, δίνει μιὰ ἀνάταση στὸν ἄνθρωπο!»

Στὴ σημερινὴ ἐποχή, ποὺ προβάλλεται ἡ ὀρθολογιστικὴ νοοτροπία καὶ ἡ περιφρόνηση πρὸς τὶς ὑπερβατικὲς ἀξίες τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς ἀλήθειας, ἐντυπωσιάζουν οἱ παραπάνω δηλώσεις ποὺ ἀπηχοῦν τὸ «πιστεύω» ἑνὸς σύγχρονου συγγραφέα, καταξιωμένου στοὺς λογοτεχνικοὺς κύκλους καὶ βέβαια ὄχι «θρησκόληπτου», ὅπως ἀποκαλοῦνται περιφρονητικὰ τὰ συνειδητὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. 

Συγχαίρουμε λοιπὸν τὸν κ. Ἐλευθερίου γιὰ τὴν ἀνοιχτὴ ὁμολογία πίστεως ποὺ ἔκαμε καὶ εὐχόμαστε σύντομα νὰ ὁλοκληρώσει τὸν σύνδεσμο τῆς ψυχῆς του μὲ τὸν Σωτήρα Χριστὸ διὰ μέσου τῶν ἁγιαστικῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔτσι θὰ πραγματοποιηθεῖ «τὸ ἑπόμενο βῆμα», δηλαδὴ ἡ ἐπιθυμία του «νὰ πατήσει σὲ ἕνα πιὸ σίγουρο σκαλί», ποὺ θὰ τοῦ χαρίσει τὴν ἀληθινὴ εὐτυχία. Τὸ ἴδιο εὐχόμαστε καὶ σὲ ὅλους ἐκείνους ποὺ προβληματίζονται γιὰ τὴν ὀρθὴ θρησκευτικὴ πορεία στὴ ζωή τους.