...Δεν είναι αυτή η παιδεία που οραματίστηκαν οι τρεις Ιεράρχες, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Αν και οι τρεις έφτασαν στην κορυφή της επιστήμης του καιρού τους, αν και οι τρεις είχαν την ευκαιρία να αποκτήσουν φήμη και πλούτο, προτίμησαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στην υπηρεσία των ανθρώπων του καιρού τους, αγωνιζόμενοι για μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, όπως η αμάθεια και η κοινωνική αδικία.
Παρά τα μεγάλα τους χαρίσματα και την μόρφωσή τους, δεν κλείστηκαν σ' ένα γραφείο ή ένα εργαστήριο. Δεν έκαναν την γνώση αυτοσκοπό.
Η ματιά τους ήταν διαρκώς στραμμένη στα μεγάλα προβλήματα της εποχής τους, που δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά της δικής μας εποχής.
Αφουγκράστηκαν τον πόνο των ανθρώπων, τον έκαναν δικό τους και θέλησαν να τον απαλύνουν με κάθε τρόπο. Έτσι τα ταλέντα και οι γνώσεις τους έγιναν εργαλεία αγάπης.
Ο Μέγας Βασίλειος δημιούργησε την Βασιλειάδα, πολιτεία αγάπης για ανθρώπους και κάθε ανάγκης.
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος δεν έπαψε στιγμή να αναλώνεται για την επισκοπή του.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αρχικά στην Αντιόχεια και κατόπιν στην Κωνσταντινούπολη, θέλησε να μην αφήσει ούτε έναν άστεγο χωρίς στέγη, ούτε ένα φτωχό χωρίς τροφή, ούτε μία χήρα ή ένα ορφανό χωρίς συμπαράσταση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου