Ναι. Ο κάθε άνθρωπος, κάποια στιγμή της ζωής του θα βρεθεί μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Κρίσιμο σταυροδρόμι, όπου θα κληθεί να επιλέξει τον ένα απ' τους δύο δρόμους. Ή τον ευρύχωρο δρόμο της αμαρτίας, ο οποίος δεν χρειάζεται κανέναν απολύτως κόπο, αφού άλλωστε είναι κατηφορικός (που όμως οδηγεί μετά βεβαιότητος στην καταστροφή), ή θα επιλέξει συνειδητά τον δύσκολο και ανηφορικό δρόμο της τελικής νίκης. Μάλλον το κακοτράχαλο μονοπάτι, που φυσικά μπροστά βαδίζει ο ίδιος ο Κύριος και που μας κρατά από το χέρι, οδηγώντας μας στη Βασιλεία Του!
Ομολογουμένως η οδός είναι ανηφορική και δύσκολη. Ποιος είπε όμως ότι μέσα στους κόπους και μέσα στις θυσίες, απουσιάζει η ομορφιά και λείπει η ευτυχία;
Ποιος υποστήριξε ότι ο Χριστιανισμός δηλαδή η Ορθοδοξία μας είναι άγευστη της χαράς και ότι ο αγωνιστής μαραζώνει μέσα στον συνειδητό και πολυμέτωπο αγώνα του; Μόνο άσχετοι με την βιωματική ζωή της θυσίας και της αγιότητας μπορούν να ισχυριστούν θέσεις που παρουσιάζουν την μυστηριακή ζωή και τον αγώνα της προσευχής, ως δήθεν στέρηση της χαράς.
Μόνο άνθρωποι του κόσμου θα υποστηρίξουν ότι ο Χριστιανός μαραζώνει όταν επιλέγει το να ακολουθεί «τοις ίχνεσιν Αυτού» του Ιησού...
Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος
Email: ioil.konitsa@gmail.com
Κόνιτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου