"Τι μας φέρνει κοντά απόψε, στην εκπομπή του Νίκου (σ.σ. Πορτοκάλογλου), τόσους πολλούς, λες και ήτανε διαδήλωση; Κάποιος θυμός; Κάποια οργή; Όχι, μας φέρνει απλούστατα η συγκίνηση για τον πανέμορφο λαό της Ουκρανίας και για τη γενναία ηγεσία του. Ζητάμε να σταματήσει αυτός ο Αρμαγεδδών. Διότι όπως όλοι, αγαπούμε κι εμείς την ειρήνη, τον άνθρωπο... Και οφείλουμε σαν ενήλικες που είμαστε –και όχι σαν 'αιώνιοι έφηβοι', κλισέ που έχει καταντήσει εντελώς μπανάλ- σαν ενήλικοι λοιπόν, οφείλουμε, κάθε φορά, να κατονομάζουμε τον εκάστοτε βομβαρδιστή της ειρήνης, του ανθρώπου, των λαών.
Όσο για την ηγεσία του Κρεμλίνου, αποδείχτηκε εν τέλει, χωρίς να το ξέρει, σε τρομερή μάγισσα. Πώς τα κατάφερε και έκανε ένα λαό, τον ουκρανικό, ήρωα επικών διαστάσεων. Οι Ουκρανοί, όπως όλοι μας δηλαδή, κοίταζαν τη ζωούλα τους, τις δουλειές τους, την οικογένειά τους – και ξαφνικά απέκτησαν επική συνείδηση. Διότι μόνο με ψυχολογία έπους μπορείς να πας και να πεθάνεις γι' αυτά τα υψηλά πράγματα, που όμως είναι και πολύ απτά, και λέγονται πατρίδα, ελευθερία, δημοκρατία. Καλή είναι η ευημερία, καλή είναι και η σχετική ξεγνοιασιά της. Αλλά φαίνεται πως την κρίσιμη στιγμή ο δρόμος που σώζει τον κόσμο είναι πάντα ο ίδιος και είναι ένας: η θυσία.
Η Ουκρανία τώρα υποφέρει για όλους μας. Μην σιωπήσετε. Ακολουθήστε το δρόμο της καρδιάς σας. Βοηθήστε όπως μπορεί ο καθένας τους Ουκρανούς. Είναι το δικό τους θυσιασμένο αίμα τώρα που έρχεται να σώσει αυτό που κανένας, ποτέ, κανένας ολοκληρωτισμός δεν θα καταφέρει να νικήσει: το μεγαλείο της ζωής. Προσκυνώ την Ουκρανία, σκύβω το κεφάλι και ψέλνω μαζί της...".
Διονύσης Σαββόπουλος στο «Μουσικό Κουτί» με θέμα
«Ένα τραγούδι για την Ουκρανία»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου