Πατρῶν Χρυσόστομος: «Ὁ Ἱερεύς εἶναι ἡ σάλπιγξ τοῦ Κυρίου γιά τό προσκλητήριο στό Σωτήριο Δεῖπνο».

 

Στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Πατρῶν, ἐλειτούργησε, τήν Κυριακή, 12.12.2021, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος καί ἐχειροτόνησε Πρεσβύτερο, τόν εὐλαβέστατο Διάκονο Γεώργιο Γοῦτσο.

Ἀπευθυνόμενος πρός τόν χειροτονηθέντα Πρεσβύτερo, τόν συνεχάρη γιά τήν ὑψίστη τιμή καί εὐλογία πού ἒλαβε ἀπό τόν Θεό, νά καταστῇ λειτουργός τῶν θείων καί Φρικτῶν Μυστηρίων καί μίλησε γιά τό μέγα Δεῖπνο στό ὁποῖο μᾶς καλεῖ ὁ μέγας Οἰκοδεσπότης.

Μεταξύ τῶν ἂλλων, εἶπε ὁ Σεβασμιώτατος:

«Αὐτονόητον τυγχάνει ὃτι ἡ σημερινή εὐαγγελική περικοπή ἀναφέρεται στό Μέγα Δεῖπνο, δηλ. στή Θεία Εὐχαριστία καί στόν Πανάγιο Ἀμνό, τόν μέγαν Οἰκοδεσπότη, ὁ ὁποῖος προσκαλεῖ στό Δεῖπνο.

Ὁ Κύριος ἀπέστειλε τόν δοῦλον Αὐτοῦ νά φωνάξῃ τούς κεκλημένους, ὣστε νά ἀπολαύσουν τῆς χαρᾶς συνευφραινόμενοι μετά τοῦ φιλοξένου Οἰκοδεσπότου.

Δυστυχῶς στήν πρόσκληση αὐτή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξαν πολλοί ἀρνηταί.

Πρῶτον: Οἱ δοῦλοι τῶν αἰσθητῶν. Οἱ σκλαβωμένοι στήν ὓλη. Αὐτοί ἀρνοῦνται νά προσέλθουν καί νά ἐκκλησιασθοῦν.

Δεύτερον: Οἱ δοῦλοι τῆς ἐργασίας. Οἱ φιλάργυροι. Ἡ ἐργασία γι’ αὐτούς, ἡ δουλειά τους δηλαδή, ἒχει γίνει δουλεία καί τούς κρατάει δεμένους στά ψεύτικα, μάταια καί χωματένια πράγματα. Δέν μποροῦν νά ἀποδεσμευτοῦν, ὣστε νά δώσουν χρόνο στή λατρεία τοῦ Θεοῦ καί νά ὑπηρετήσουν τήν ψυχή τους, ἡ ὁποία ἀσφυκτιᾶ μέσα στό γήινο περίβλημά της, στό ὁποῖο αὐτοί τήν ἒχουν ἀποκλείσει.

Τρίτον: Οἱ δοῦλοι τῶν ἡδονῶν καί τῶν αἰσθήσεων. Χωρίς τήν ἀναφορά στό Θεό καί χωρίς τήν μετοχή στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἡ οἰκογένεια εἶναι μιά ἁπλῆ βιολογική συνύπαρξη καί κινεῖται μέσα στή φθαρτότητα καί στήν θνητότητα.

Ὃσοι ἐπικαλοῦνται τόν γάμο τους ὡς ἐμπόδιο γιά τήν συμμετοχή τους στήν Θεία Λειτουργία, ἐργάζονται στήν ὑπηρεσία τοῦ πονηροῦ καί κτίζουν ἐπάνω στήν ἃμμο, γιά νά θρηνήσουν ἀργότερα πάνω σέ ἐρείπια…

…Ἐσύ παιδί μου, εἶσαι ὁ δοῦλος τοῦ Κυρίου. Ἀποστέλλεσαι ἀπό σήμερα νά προσκαλέσῃς τούς ἀνθρώπους στό Μέγα Δεῖπνο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Πρέπει νά ἒχῃς κατά νοῦ τά ἑξῆς:

Πρῶτον, πρέπει ἂμεσα νά ὑπακούσῃς καί ἀμεσότατα νά σπεύσῃς, ὣστε τήν πρόσκληση νά παραδώσῃς.

Δεύτερον. Θά συναντήσῃς ἀρνητάς, οἱ ὁποῖοι θά σέ ἀπαξιώσουν, θά σέ λοιδωρήσουν, ἲσως σέ ἀποπέμψουν, μή ἀνταποκρινόμενοι στήν πρόσκληση τοῦ Οἰκοδεσπότου.

Θά αἰσθανθῇς, πολλάκις, πόνον ψυχῆς διότι αὐτή ἡ ἂρνηση οὐσιαστικά θά ἀφορᾶ στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου.

Ὃμως ὃλους αὐτούς πρέπει νά ἀγωνισθῇς νά τούς σώσῃς.

Αὐτό θά γίνῃ μέ τήν προσευχή σου, μέ τά δάκρυα τῆς ἀγάπης σου, μέ τήν ἐπιμονή καί τήν ἐν Κυρίῳ ὑπομονή σου, μέ τήν ἐργατικότητά σου. Πρόκειται γιά ἓνα ἀγῶνα δύσκολο, γιά δρόμο τραχύ καί αἱματωμένο. Ἡ ἱερωσύνη δέν εἶναι βιοποριστικό ἐπάγγελμα, δέν εἶναι μιά κοσμική ἐργασία, ἀλλά εἶναι μαρτύριο καί θυσία πού ἁγιάζεται μυστηριακά καί ὁδηγεῖ στήν  οὐράνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Κάθε φορά πού, ἒστω καί ἓνα ἂνθρωπο, θά ὁδηγῆς στό Μέγα Δεῖπνο, θά χαίρῃς χαράν μεγάλην, ἡ ὁποία χαρά θά εἶναι ἀπαύγασμα τῆς οὐράνιας εὐφροσύνης, γιά τήν μετάνοια καί σωτηρία τοῦ ἑνός ἢ τῶν περισσοτέρων.

Ὃμως θά ἒχῃς τήν ἐσωτερική ἀγαλλίαση διότι θά βλέπῃς τούς ὀλίγους, τούς προθύμους, οἱ ὁποῖοι θά προσέρχωνται μέ τήν ἁπλότητα, τήν αἲσθηση τῆς ἁμαρτωλότητος, ἀλλά μέ τήν πίστη στήν Ἀνάσταση, προκειμένου νά γίνουν ὃμαιμοι καί σύσσωμοι Χριστοῦ.

Μή λησμονῇς ὃτι ὁ Ἱερεύς εἶναι ἡ ἱερά σάλπιγξ τοῦ Θεοῦ γιά τό προσκλητήριο τῆς σωτηρίας.

Ἐργάσου, λοιπόν ,μέ ταχύτητα, μέ ὑπακοή, μέ ζῆλο ἱερό, μέ ἀγάπη, μέ αὐτοθυσιαστική διάθεση, προκειμένου νά πληρωθῇ ὁ οἶκος Κυρίου ἀπό συνδαιτημόνας Αὐτοῦ, οἱ ὁποῖοι γενόμενοι μέτοχοι τῆς ὂντως Ζωῆς, θά ὁδηγοῦνται στό πλήρωμα τῆς χαρᾶς καί τῆς εὐφροσύνης, διά τῆς μετά τοῦ Κυρίου κοινωνίας.

Σοῦ εὒχομαι ἐπιτυχία καί εὐόδωση στό ἃγιο ἒργο τοῦ ὁποίου κατάρχεσαι σήμερα, ὣστε νά ὁδηγήσῃς ψυχάς ἀθανάτους εἰς νομάς σωτηρίους καί νά ἀξιωθῇς μετά ἀπό ἒτη πολλά ἐργασίας στό τοῦ Κυρίου γεώργιον, νά λάβῃς τόν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον, παρά τοῦ μεγάλου Οἰκοδεσπότου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.