Ἡ Σύνοδος, ἡ παράνοια, τὰ λιοντάρια!

 

Ἡ δίκαιη ἀντίδραση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μετὰ τὶς σχετικὲς ἀποφάσεις τῆς Κυβερνήσεως γιὰ τὸ θέμα τῆς συνεχιζόμενης πανδημίας ἦρθε ἀκριβῶς στὴν κατάλληλη στιγμή. Ὅτι σὲ ἔκτακτες περιστάσεις, ὅπως αὐτὴ τῆς πανδημίας, θὰ γίνουν κάποιες ὑπερβολὲς ἀπὸ καὶ πρὸς κάθε κατεύθυνση, εἶναι μέχρις ἑνὸς σημείου ἀναμενόμενο καὶ ἴσως ἀποδεκτό. Ὅταν ὅμως αὐτὲς οἱ ὑπερβολὲς φθάνουν σὲ βαθμὸ σχεδὸν παρανοϊκό, τότε εὔκολα ὁδηγεῖται κανεὶς στὸ συμπέρασμα ὅτι οἱ σχετικὲς ἀποφάσεις ἐνδεχομένως νὰ ἐπιδιώκουν κάποιον ἄλλο σκοπό.

Αὐτὰ τὰ ζητήματα ἐκθέτει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος μὲ εὐγένεια ἀλλὰ καὶ ἀκριβοδίκαιες παρατηρήσεις σὲ ἐπιστολή της πρὸς τὸν Πρωθυπουργό, ζητώντας νὰ παύσει ἐπιτέλους ἡ «φοβικὴ μεταχείριση τῶν χώρων λατρείας» ἀπὸ πλευρᾶς κράτους.

Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴ δύσκολη πορεία ἡ Ἐκκλησία ἀντιμετωπίσθηκε κατεξοχὴν αὐστηρὰ καὶ ἄδικα. Ὅμως ἐκεῖ ὅπου κατὰ τὴν τελευταία ἀπόφαση τοῦ περασμένου ­Νοεμβρίου τὸ πρά­γμα ξεπέρασε τὰ ὅρια τῆς λογικῆς, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἀνεξήγητο πλήρη καὶ ­πάλι ἀποκλεισμὸ τῶν πιστῶν ἀπὸ τὴ θεία Λατρεία, εἶναι ἡ ἀκατανόητη ἐπιβολὴ στοὺς μοναχοὺς τῆς ἴδιας Μονῆς νὰ μὴν ἐκκλησιάζον­ται ὅλοι μαζὶ ἀλλὰ κατὰ ὁμάδες, θέτοντας «ὅριο 10 ἀτόμων γιὰ τὰ μέλη τῆς μοναστικῆς Ἀδελφότητας». Πολὺ ὀρθὰ παρατηρεῖ ἡ Σύνοδος ὅτι οἱ Μοναχοὶ ζοῦν ὅλοι μαζὶ ὡς μία οἰκογένεια… τρῶνε μαζί… ἀναστρέφονται ὅλη μέρα σὲ κοινὰ διακονήματα… Πῶς λοιπόν, μὲ ποιὰ λογικὴ ἔρχεται ἡ Κυβέρνηση νὰ τοὺς πεῖ ὅτι στὴ θεία Λατρεία ἀπαγορεύεται νὰ εἶναι ὅλοι μαζί;

Ταυτόχρονα ἡ Σύνοδος ἐπισημαίνει ἔντονα τὸ γεγονὸς ὅτι «ὑπομένει μέχρι σήμερον σωρείαν καθημερινῶν ἐπιθέσεων ἐκ δημοσιογραφικῶν συγκροτημάτων, ἀλλὰ καὶ δημοσίων παρεμβάσεων βουλευτῶν ἢ ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι διχάζουν τὴν κοινωνίαν, ἐνσπείρουν μίσος, στοχοποιοῦν τὴν λατρευτικὴν πρακτικὴν τῆς Ἐκκλησίας μεμφόμενοι τὴν Κυβέρνησιν δι᾿ ἀνοχὴν καὶ ἐπιχειροῦν νὰ μετατρέψουν τὴν προστασίαν τῆς δημοσίας ὑγείας, μεταξὺ ἄλλων, καὶ εἰς θρησκευτικὸν ζήτημα».

Ὁ κ. Πρωθυπουργὸς εἶχε τὴν τιμιότητα καὶ τὸ θάρρος νὰ παραδεχθεῖ αὐτὸ ποὺ ὅλοι – πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ἐπιστήμονες καὶ ἄλλοι – γνωρίζουν, ἀλλὰ γιὰ ἰδιοτελεῖς λόγους ἀποφεύγουν νὰ ποῦν, ὅτι δηλαδὴ ἡ ραγδαία ἐξάπλωση τῆς πανδημίας ὀφείλεται στὸ μέγιστο ποσοστό της στὶς ξέφρενες διασκεδάσεις τῶν νέων.

Γιατί λοιπὸν ἡ Κυβέρνηση δὲν λαμβάνει τὰ ἀναγκαῖα μέτρα ἐκεῖ, ἀλλὰ ἔρχεται καὶ τιμωρεῖ τὴν Ἐκκλησία; Γιατί παραδίδει τοὺς πιστοὺς βορὰ στὰ ἀδίστακτα ἀδηφάγα μέσα ἐνημερώσεως; Ἔχει κάποια λογικὴ αὐτὸ τὸ πρά­γμα; Δὲν μένει παρὰ νὰ ἀκούσουμε καὶ πάλι σὲ λίγο τὴ φρικιαστικὴ κραυγή: «Οἱ Χριστιανοὶ στὰ λιοντάρια»!