Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου,
Ἑορτάζομε σήμερα καί πάλι Χριστούγεννα.
Τί σημαίνει ἄραγε αὐτή ἡ ἑορτή γιά τόν ἄνθρωπο; Δέν γνωρίζω, ἐάν δύνανται οἱ περισσότεροι νά ἀπαντήσουν σωστά στό ἐρώτημα αὐτό. Οἱ πιθανότερες ἀπαντήσεις, ἐάν λάβωμε ὑπ΄ ὄψη μας τόν τρόπο ἑορτασμοῦ τῶν Χριστουγέννων, εἶναι ξένες ἀπό τό πνεῦμα τῆς λαμπρᾶς καί πανευφροσύνου αὐτῆς ἡμέρας.
Δέν εἶναι, λόγου χάριν, τά Χριστούγεννα εὐκαιρία γιά κοσμικές διασκεδάσεις καί ὀλιγοήμερες ἀποδράσεις στό ἐξωτερικό. Δέν εἶναι εὐκαιρία γιά διακοπές καί γιά ψώνια ἤ ἄλλες κοσμικές ἐργασίες, οὔτε ἁπλῶς παρέχουν τήν δυνατότητα γιά ἑορταστικά κοσμικά τραπέζια. Ἓνας τέτοιος ἑορτασμός οὐδεμίαν σχέση ἔχει μέ αὐτό πού συνέβη τά Χριστούγεννα καί συμβαίνει διαρκῶς μέσα στήν Ἐκκλησία.
Ἀς δοῦμε λοιπόν, τί εἶναι τά Χριστούγεννα σύμφωνα μέ τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ καί τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἀνακαίνιση συμπάσης τῆς κτίσεως. Εἶναι ἡ κένωση, τό ἄδειασμα δηλαδή τοῦ Θεοῦ, ἡ ταπείνωσή Του, ὁ ἐρχομός Του στόν κόσμο, μέσα ἀπό τήν πάναγνη ὕπαρξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅπου ἐσαρκώθη ἐκ Πνεύματος Ἁγίου. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀναφέρει χαρακτηριστικά: «Ὁ Θεός ἐνηνθρώπησε, ἳνα τόν ἂνθρωπον Θεόν ἀπεργάσητε…».
Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἔλευση τοῦ προαιωνίου Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, στό στόμα τοῦ Ὁποίου ὁ ἱερός πατήρ τῆς Ἐκκλησίας, Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, βάζει τά παρακάτω λόγια: «Διά σέ τήν δόξαν ἐκένωσα, τόν Πατέρα εἴασα καί πρός σέ ἦλθον τόν μισοῦντα με καί ἀποστρεφόμενον καί οὐδέ ἀκοῦσαι βουλόμενον τό ὄνομά μου. Κατεδίωξα καί ἐπέδραμον, ἵνα σέ κατάσχω. Ἥνωσά με καί συνῆψα ἐμαυτῷ. Διά σέ ἐνεπτύσθην, διά σέ ἐρραπίσθην. Φάγε με, εἶπον, πίε με. Καί ἄνω σέ ἔχω καί κάτω συμπλέκομαί σοι. Οὐχ ἁπλῶς μίγνυμαί σοι, ἀλλά συμπλέκομαι, τρώγομαι, λεπτύνομαι κατά μικρόν, ἵνα πολλή ἡ ἀνάκρασις γένηται καί ἡ μίξις καί ἡ ἕνωσις…» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)
Δηλαδή: «Γιά σένα ἄδειασα τή δόξα μου, ἄφησα τόν οὐράνιο Πατέρα καί ἦλθα σέ σένα πού μέ μισεῖς, πού μέ ἀποστρέφεσαι καί δέν θέλεις οὔτε τό ὄνομά μου νά ἀκούσῃς. Σέ κατεδίωξα καί ἔτρεξα πίσω σου, γιά νά σέ πιάσω, ὥστε νά μή πέσῃς στόν γκρεμό.
Γιά σένα δέχτηκα ἐμπτυσμούς, γιά σένα δέχτηκα ραπίσματα. Σοῦ εἶπα, φάγε με καί πίε με. Καί στόν οὐρανό γιά σένα εἶμαι καί στή γῆ σέ ἐναγκαλίζομαι. Δέν ἔρχομαι ἁπλῶς γιά νά συναναστραφῶ μαζί σου, ἀλλά σέ σφιχταγκαλιάζω, γίνομαι τροφή γιά σένα, θυσιάζομαι, ὥστε αὐτή ἡ ἕνωση νά εἶναι τόσο μεγάλη, νά εἶναι τέλεια».
Χριστούγεννα εἶναι ἡ δυνατότητα πού ἔχουμε πλέον, ἐφ΄ ὅσον ἐμεῖς τό θελήσομε, νά ἐνοικῇ ὁ Κύριος μέσα μας, νά σκηνώνῃ στήν καρδιά μας καί νά μᾶς δίνῃ τήν δυνατότητα διά τῆς μυστηριακῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, νά γινώμαστε ἕνα μέ Αὐτόν, νά γινώμαστε ὅμαιμοι και σύσσωμοι Αὐτοῦ.
Χριστούγεννα εἶναι ἡ δυνατότητα πού ἔχομε, νά πορευώμεθα μέ βεβαιότητα στή νίκη ἐναντίον τοῦ θανάτου, γιά νά κερδίσωμε καί νά ζήσωμε τήν αἰώνια ζωή, πού μᾶς χαρίζει Ἐκεῖνος πού ἔγινε ἄνθρωπος γιά μᾶς, πού σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε γιά μᾶς.
Ἀδελφοί μου,
Ζοῦμε σέ ἕνα κόσμο, πού σπαράσσεται ἀπό τούς ἀνταγωνισμούς τῶν συμφερόντων, σέ μιά ἐποχή πού εὐτελίζεται ὁ ἂνθρωπος, πού ποδοπατοῦνται οἱ ἠθικές ἀξίες καί ἐξέπεσε ἡ ποιότητα τῆς ζωῆς.
Ζοῦμε σέ ἡμέρες πού ὁ ἄνθρωπος ξεκινάει ἀπό τό τίποτα καί βαδίζει στό πουθενά. Ἡ ἐσωτερική φτώχεια τοῦ σημερινοῦ κόσμου εἶναι δυστυχῶς τόσο μεγάλη. Ἴσως δέν ἔχομε κατανοήσει τά ἀποτελέσματα αὐτῆς τῆς πνευματικῆς πενίας.
Ὅπως καί νά ἔχουν ὅμως τά πράγματα, μία εἶναι ἡ ἀλήθεια. Ὅτι μόνο στήν Ἐκκλησία τοῦ Σαρκί φανέντος, τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ, μποροῦμε να στηριχτοῦμε. Δέν ὑπάρχει τίποτε σταθερό πλέον σ΄ αὐτό τόν κόσμο καί στήν πατρίδα μας, γιά νά μποροῦμε νά πιαστοῦμε. Εὐτυχῶς πού ὑπάρχει ἡ Ὀρθόδοξος ἁγία Ἐκκλησία μας, ἡ στοργική μητέρα μας, τό στήριγμά μας, ἡ ἐλπίδα καί ἀπαντοχή μας. Ἡ Ἐκκλησία μέσα στήν ὁποία, «ἀεί γεννᾶται θέλων, ὁ Κύριος» καί ἡ ὁποία εἶναι ὁ χῶρος ἁγιασμοῦ μας καί ἐπανασύνδεσης μας μέ τό εὐχαριστιακό ὅραμα καί τήν ἐλπίδα τοῦ κόσμου.
Μέσα στην Ἐκκλησία φανερώνεται ὁ Ἰησοῦς Χριστός, τόν Ὁποῖον ἀναζητεῖ πάντοτε ἡ ἀνθρώπινη ψυχή, ὡς θά ἔλεγε ὁ Ἱερός Αὐγουστῖνος: «Διά σέ ὦ Θεέ πού μᾶς ἔπλασες, διά Σέ εἶναι ἀνήσυχη ἡ ψυχή μας, ἓως ὅτου σέ βρῆ και ἀναπαυθῇ σέ Σένα…».
Αὐτός ὁ Κύριος, ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, εἶναι ἡ ἐλπίδα μας, ἡ ζωή μας, ἡ χαρά μας, ἡ βεβαιότητα τῆς ἀθανασίας μας.
Χριστούγεννα, λοιπόν, ἀδελφοί μου.
Ἑορτή τῆς λύτρωσης τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ἂς ποῦμε, λοιπόν, τό ναί στήν πρόσκληση καί πρόκληση τοῦ οὐρανοῦ.
Ἐλᾶτε νά χαροῦμε, ἀδελφοί, νά σκιρτήσωμε καί νά ψάλωμε μαζί μέ τόν ἱερό Ὑμνογράφο.
Χριστός γεννᾶται δοξάσατε!
Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε!
Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε!
Σᾶς ἀσπάζομαι μέ ἀγάπη πατρική.
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου