Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Πατρῶν κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Τήν Γ’ Κυριακή τῶν Νηστειῶν ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ὑψώνει στό μέσον τῶν Ἱερῶν Ναῶν τόν Τίμιο Σταυρό τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, γιά νά λαμβάνουν οἱ ἀγωνιζόμενοι Χριστιανοί δύναμη καί ἁγιασμό στόν πνευματικό τους ἀγῶνα.
Πράγματι, καθώς ἀτενίζομε τόν Ἐσταυρωμένο Κύριό μας, ἀναμιμνησκόμεθα τῆς μέχρι Σταυροῦ θυσίας Του «διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν» καί τήν λύτρωσίν μας ἐκ τοῦ θανάτου.
Σοφά οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὥρισαν στό μέσον τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, νά προσκυνοῦμε τόν Τίμιο Σταυρό, ἀφοῦ ὁ πνευματικός ἀγώνας χρειάζεται δύναμη παρά Κυρίου καί ἐνίσχυση παρ’ Αὐτοῦ, ὥστε νά φτάσωμε στήν Ἀνάσταση.
«Κύριε ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου τόν Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἐνῷ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος σέ ἕνα βαθειά πνευματικό κείμενό του γιά τό Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση σημειώνει: «Σταυρός δένδρον ἀειθαλές, καθ’ ἑκάστην ἡμέρα μαραίνων τόν διάβολον».
Μέ ὅπλο τόν Σταυρό ἐνίκησαν οἱ Ἅγιοί τῆς Ἐκκλησίας μας τίς φάλαγγες τοῦ πονηροῦ καί μέ τόν Σταυρό πορεύονται οἱ ἀθληταί ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Ἐφέτος, δύο ἡμέρες μετά τήν Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, ἑορτάζομε τήν Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί συγχρόνως μιμνησκόμεθα τῶν ἱερῶν ἀγώνων τοῦ Γένους μας, πού μέ ὅπλο τήν πίστη στόν Ἐσταυρωμένο Κύριο κέρδισε τήν ἐλευθερία του.
Στό νοῦ μας ἔρχονται ἐκτός ἀπό ὅλους τούς ἄλλους ἀγωνιστές, οἱ κλεινοί καί ἔνδοξοι Νεομάρτυρες, οἱ Ἐσταυρωμένοι ἀγωνισταί ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος, οἱ ὁποῖοι ἐν καιροῖς δυσχειμέροις, ἀπό τήν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως (1453) καί μετά, ὡμολόγησαν τόν Ἰησοῦν Χριστόν τέλειον Θεόν καί τέλειον ἄνθρωπον ἐνώπιον τῶν ἀπίστων ἀγαρηνῶν καί ἀξιώθηκαν μαρτυρικοῦ θανάτου, μιμούμενοι τούς παλαιοτέρους τῆς Ἐκκλησίας μας Μάρτυρας.
Ταιριάζει ἀπόλυτα γι’ αὐτούς, ὁ ὕμνος:
«Οἱ τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ ὡς ζυγόν ἀράμενοι καί αὐτόν ἀκολουθήσαντες ἐν πίστει, δεῦτε ἀπολαύετε ἅ ἠτοίμασε ὑμῖν βραβεῖα καί στέφη τά οὐράνια».
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό προοίμιο τοῦ βιβλίου του «Νέον Μαρτυρολόγιον», ἀναφέρει γιά τούς Ἐσταυρωμένους αὐτούς ἀθλητάς πού εἶδαν τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ:
«Αὐτό τό θαῦμα (τῶν Νεομαρτύρων) εἶναι παρόμοιον, ὡσάν νά βλέπῃ τινάς μέσα εἰς τήν καρδίαν τοῦ χειμῶνος ἐαρινά ἄνθη καί τριαντάφυλλα. Μέσα εἰς τήν βαθυτάτην νύκτα, ἡμέραν καί ἥλιον. Μέσα εἰς τό ψηλαφητόν σκότος, φῶτα λαμπρότατα. Ἐν καιρῷ τῆς αἰχμαλωσίας, νά βλέπῃ ἐλευθερίαν καί ἐν καιρῷ τῆς τωρινῆς ἀσθενείας, ὑπερφυσικήν δύναμιν».
Στήν τωρινή δύσκολη ἐποχή, κατά τήν ὁποία οἱ Ἕλληνες σηκώνουν τόν δικό τους Σταυρό, οἱ Ἅγιοι Νεομάρτυρες ἀπευθύνονται σέ μᾶς μέ τά λόγια πού ὁ Ἅγιος Νικόδημος βάζει στό στόμα τους.
Σέ χρόνους πού ἐψύγη ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν ἄνθρωπο καί λιγόστεψαν οἱ ἐπιθυμητές τῆς τελειότητος καί οἱ ἀγωνιστές τοῦ πνεύματος καί τῆς ἀληθείας, οἱ Ἐσταυρωμένοι τοῦ Χριστοῦ καί ἀναστημένοι καλλίνικοι Μάρτυρες ἐπίκαιρα μᾶς διδάσκουν. Ἂς τούς ἀκούσωμε καί ἄς ἐφαρμόσωμε στήν ζωή μας τήν παραγγελία τους. Ἐκεῖνοι πέρασαν ἀπό τό μαρτύριο στήν δόξα, ἀπό τόν Σταυρό στήν Ἀνάσταση καί τήν χαρά.
Ἄς ἀσπασθοῦμε τόν Σταυρό πού προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας στήν πρώτη ὄψη τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, γιά νά καταφιλήσωμε καί τόν Ἀναστάντα πού εἰκονίζεται στήν ἄλλη ὄψη του, καί ἄς φυλάξωμε ὡς παρακαταθήκη ἱερά τήν πνευματική τους διαθήκη:
«Φυλαχθῆτε, ἀγαπητοί ἀδελφοί μας, φυλαχθῆτε διά τήν ἀγάπην Θεοῦ καί διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας, νά μή σᾶς κλέψουν τόν θησαυρόν τῆς ἁγίας σας Πίστεως, τῆς ὁποίας ὅλος ὁ κόσμος, μέ ὅλας του τάς δόξας καί ἀναπαύσεις καί τά βασίλεια, δέν εἶναι ἀντάξιος. Ἐνθυμηθῆτε πώς ὁ Δεσπότης μας Χριστός, ὁπού σᾶς ἔβαλεν ὡσάν τά πρόβατα ἀνάμεσα εἰς τά ἀνήμερα θηρία, σᾶς ἔδωκε τοιαύτην παραγγελίαν, νά ἦσθε φρόνιμοι ὡσάν τό φίδι...».
Καί συνεχίζουν,
«Φυλαχθῆτε νά μήν ἀρνηθῆτε τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν σας. Μή τυφλωθῆτε τόσον, ὁπού νά προτιμήσετε τό σκότος ἀπό τό φῶς, τό ψεῦδος ἀπό τήν ἀλήθειαν. Τό χαλκοῦν καί κάλπικον νόμισμα ἀπό τό καθαρόν καί δοκιμασμένον μάλαγμα. Τό γυαλί καί ἄτιμον χαλίκι ἀπό τό ἀτίμητον πετράδι. Μέ ἕνα λόγον, τόν ᾅδην ἀπό τόν Οὐρανόν, καί τήν κόλασιν ἀπό τόν Παράδεισον. Μή τό καταδεχθῆτε ποτέ, μή, νά ἀφήσετε τήν ἁγιωτάτην Πίστιν σας, ἥτις κάμνει ἐκείνους ὁπού τήν πιστεύουν, ἀπό ἀνθρώπους ἀγγέλους, ἀπό ἐπιγείους οὐρανίους, ἀπό ὑλικούς υἱούς Θεοῦ κατά χάριν, λαμπροτάτους ἡλίους, κληρονόμους τῆς οὐρανῶν βασιλείας. Καί ἁπλῶς εἰπεῖν, μή τό στέρξετε ποτέ, ποτέ ἀδελφοί, νά ἀρνηθῆτε τόν πραότατον, τόν γλυκύτατον Ἰησοῦν Χριστόν, τόν ἀληθινόν υἱόν τοῦ Θεοῦ καί Θεόν».
Ἀδελφοί μου, εὑρισκόμεθα στό μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἐνώπιόν μας ὑψοῦται ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μας καί πρό τῶν ὀφθαλμῶν μας παρελαύνουν οἱ Ἐσταυρωμένοι καλλίνικοι τοῦ Χριστοῦ Στρατιῶτες, παλαιοί καί νεώτεροι. Ἄς ἀγαπήσωμε τόν ἀγῶνα τους, ἄς τούς μιμηθοῦμε στήν πορεία τους, γιά νά συναντήσωμε τόν Ἀναστάντα Κύριό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου