Ἠλίας Γ. Θεοδωρόπουλος - (1941-2013)

Ἔπειτα ἀπὸ 50 ἡμέρες σκληρῆς δοκιμασίας ἐξ ἀφορμῆς αἰφνιδίου ἀνευρύσματος στὸν ἐγκέφαλο ἀνεχώρησε τὴν 19η παρελθόντος Δεκεμβρίου γιὰ τὴ μέλλουσα αἰώνια πατρίδα μας ὁ ἀδελφός μας Ἠλίας Θεοδωρόπουλος.

Ὁ πατέρας του, δραστήριος ἄνθρωπος τοῦ ἐμπορίου καὶ ἀπόλυτος στὶς ἀπαιτήσεις του, ἤθελε τὸν Ἠλία νὰ ἀσχο­ληθεῖ μὲ τὸ ἐμπόριο.

Ὁ ἄλλος ἀδελφός του παίρνοντας οἰκονομικὴ μόρφω­ση προσελήφθη στὸ Ὑπουργεῖο Προνοίας.

Ὁ Ἠλίας ὅμως ἀκολούθησε ἄλλο δρόμο ἀπὸ τὰ ἀ δέλ­φια του, ἐπηρεασμένος καὶ ἀπὸ τὴν ἀγωγὴ τῆς μητέρας του Ὄλγας, ποὺ ἦταν πολὺ εὐσεβὴς καὶ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.

Αὐτὴ ἐνέπνευσε στὸν μικρὸ Ἠλία τὴν ἀγάπη στὸ Θεὸ καὶ στὴν Ἐκκλησία. Χάρη σ’ αὐτὴ τὴν ἀγωγή, ἀλλὰ καὶ διότι ὁ ἴδιος ἦταν ἐκ χαρακτῆρος ἥσυχος καὶ συγκρατη­μένος, ἀναζητοῦσε κάτι οὐσιαστικότερο γιὰ τὴ ζωή του.



Ἐξάλλου ὅσα ἄκουσε καὶ ἔμαθε στὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο γιὰ τὴ διδασκαλία, τὶς παραβολὲς καὶ τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου τὰ κρατοῦσε ὡς πολύτιμο θησαυρὸ στὰ βάθη τῆς ψυχῆς του.
Μετὰ τὴν ἀποφοίτησή του ἀπὸ τὸ Δημοτικὸ Σχολεῖο τοῦ χωριοῦ του (Κουτήφαρι Μεσσηνίας) καὶ ἀσχολούμενος στὶς γεωργικὲς ἐργασίες ἄφηνε τὴ διάνοιά του νὰ τρέχει στοὺς τόπους ποὺ δίδαξε ὁ Κύριος καὶ στὰ ἄλλα πρόσωπα καὶ γεγονότα ποὺ ἱστορεῖ τὸ θεόπνευστο βιβλίο τῆς Καινῆς Διαθήκης, τὸ ὁποῖο ἦταν ὁ ἀχώριστος σύντροφός του.

Παράλληλα στὶς ὧρες τῆς μονώσεώς του μελετοῦσε μὲ δίψα τοὺς Βίους τῶν Ἁγίων.

Ὁ πατέρας του ἐπέμενε νὰ ἀσχοληθεῖ ὁ Ἠλίας μὲ τὸ ἐμπόριο. Ὁ ἴδιος ὅμως εἶχε ἄλλους πόθους. Πρὸς στιγμὴν σκέφθηκε νὰ στραφεῖ στὸ μοναχικὸ βίο. Νίκησε ὅμως μέσα του ἡ ἰδιαίτερη ἀγάπη ποὺ εἶχε στὴν ἱεραποστολή. Ὁ στοργικὸς πνευματικός του διαπιστώνοντας τὸν ἰσχυρὸ πόθο τοῦ νεαροῦ Ἠλία γιὰ ἱεραποστολὴ τὸν συμβούλευσε νὰ ἐνταχθεῖ στὴν Ὀρθόδοξη Ἱεραποστολικὴ Ἀδελφότητα «Ὁ Σωτὴρ» καὶ νὰ ἀναπτύξει δι’ αὐτῆς ὅλη τὴ δραστηριό­τητά του μέσα στὸν κόσμο. Ὁ Ἠλίας δέχθηκε τὴ συμβουλὴ τοῦ πνευματικοῦ του καὶ ἔτσι τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1968 προσλαμβανόταν στὸ ἔργο τῆς Ἀδελφότητος, ἀφοῦ εἶχε ἐργασθεῖ ἤδη ἐπὶ δύο ἔτη στὶς τεχνικὲς ὑπηρεσίες της.
Σ’ ὅλα τὰ διακονήματα τῆς Ἀδελφότητος ἐργάσθηκε ταπεινά, μὲ θυσιαστικὴ ἀγάπη καὶ παραδειγματικὴ ἀφο­σίωση. Ἐκεῖ ὅμως ὅπου ἀνέπτυξε ὅλο τὸν ἱεραποστολικό του ζῆλο καὶ ἐπιδόθηκε μὲ ὅλη τὴν ψυχή του ἦταν ὅταν διακόνησε ἐπὶ 16 χρόνια στὸ Βιβλιοπωλεῖο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος στὴν Κύπρο, 6 χρόνια στὸ Βιβλιοπωλεῖο Ἀθηνῶν, καὶ στὴ συνέχεια ἐπὶ 9 χρόνια στὸ ἀντίστοιχο Βιβλιοπωλεῖο στὴν πόλη τῶν Πατρῶν.

Κατὰ τὴ διακονία του στὰ Βιβλιοπωλεῖα, ἰδιαίτερα τῆς Κύπρου καὶ τῶν Πατρῶν, ἄφησε ἀγαθὲς ἐντυπώσεις μὲ τὸ ὅλο ἦθος του. Τὴ διακονία του στὸ Βιβλιοπωλεῖο τὴν ἀγάπη σε ὁλόψυχα. Ἔλεγε μάλιστα ὅτι κάθε φορὰ ποὺ ἔμπαινε στὸ Βιβλιοπωλεῖο αἰσθανόταν σὰν νὰ ἔμπαινε σὲ ναό, διότι σ’ αὐτὸ βρίσκονταν τὰ βιβλία τοῦ Θεοῦ. Διέδιδε τὸ Ὀρθόδοξο χριστιανικὸ βιβλίο μὲ ζῆλο καὶ ἰδιαίτερα τὴν ἑρμηνεία τῆς Καινῆς Διαθήκης, μνημειῶδες ἔργο τοῦ ἀειμνήστου Παν. Τρεμπέλα, ὁ ὁποῖος ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα τὸν Ἠλία γιὰ τὴν ἁπλότητα τῆς ψυχῆς του.

Ὁ ἀδελφὸς Ἠλίας ἀγαποῦσε πολὺ τὴ θρησκευτικὴ μελέτη, εἶχε ζῆλο γιὰ προσευχή, ἔτρεχε μὲ χαρὰ ὅπου γινόταν ἀγρυπνία, τὴν ὁποία ζοῦσε μὲ χαρακτηριστικὴ εὐ­λάβεια. Ἦταν ἁπλός, ἀθόρυβος, ἐλεήμων ψυχή, ἄνθρωπος ἀγάπης, λιτὸς καὶ ἀσκητικὸς στὴ δίαιτά του. Ὅταν τοῦ ἐμπι­στεύονταν κάποια χρήματα, τὰ διέθετε κατὰ προτί­μηση γιὰ δωρεὰν προσφορὰ ἀντιτύπων Ἑρμηνείας τῆς Και­νῆς Διαθήκης.

Διατηροῦσε πάντα στὴν ψυχή του τὸν λόγο ποὺ ἄκουσε ἀπὸ τὸν ἀείμνηστο εὐλαβέστατο ἱεροκήρυκα καὶ πνευ­ματικὸ π. Θεοδόσιο Λαμπρόπουλο, ὁ ὁποῖος ἐνισχύοντάς τον στὴν πραγματοποίηση τοῦ ἱεραποστολικοῦ του πόθου, τοῦ εἶπε: «Τὰ ἔργα ποὺ μᾶς ζητεῖ ὁ Θεὸς νὰ κάνουμε εἶναι ἱερά· νὰ τὰ δεχόμαστε ὅπως οἱ Ἄγγελοι δέχονται τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Ἂς εἶναι ταπεινὰ καὶ ἀφανή, τὰ βλέπει ὁ Θεός».

Προπέμπουμε τὸν ταπεινὸ ἀδελφό μας, τὸν ἄνθρωπο τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης, μὲ τὴν εὐχὴ ὁ ἅγιος Θεὸς νὰ τὸν βραβεύσει γιὰ τοὺς κόπους ποὺ κατέβαλε πρὸς δόξαν Του καὶ νὰ τὸν καταστήσει πολίτη τῆς χώρας τῶν ζώντων.  

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ "Ο ΣΩΤΗΡ"