Καταφυγή

Καταφυγή Βαδίζαμε κοπιαστική πορεία, τα σύννεφα φέρανε βροχή, αναζητήσαμε όλη η ομάδα ερημοκλήσι για καταφυγή. Ανάψαμε καθένας αγιοκέρι, θυμίαμα με λίγη ανθρακιά κι ο νοικοκύρης έστηνε καρτέρι απ' την ωραία πύλη εωθινά. Μας κοιτούσε σιωπηλά, άγγιζε την καρδιά κι η ομάδα σε ύμνο ξεσπά. Όταν κόπασε η βροχή, έξω στήσαμε γιορτή με κιθάρες και τον Κύριο μαζί. Επωδός Καταφυγή, καταφυγή, εδώ δεν φτάνει του κόσμου η βροχή. Καταφυγή, καταφυγή, πόσο γλυκιά είναι κοντά Σου η ζωή. Δειλινό μια θύελλα θα μας προλάβει, η θύελλα της ίδιας μας καρδιάς, φιλήδονο τ' ορμητικό της χάδι και πειρασμοί άφεγγης νυχτιάς. Τα μάτια τότε ψάχνουν νοτισμένα να βρουν τη σιωπηλή καταφυγή. Κι ο νοικοκύρης καρτερεί μέσα αφήνοντας την πύλη ανοιχτή. Ιλαρό φως σκορπά, γαληνεύει την καρδιά κι η ομάδα σε ύμνο ξεσπά. Κόπασε η ταραχή, στήσαμε ξανά γιορτή με κιθάρες και τον Κύριο μαζί. Επωδός Καταφυγή, καταφυγή, εδώ δεν φτάνει του κόσμου η βροχή. Καταφυγή, καταφυγή, πόσο γλυκιά είναι κοντά Σου η ζωή.

Στίχοι & ενορχήστρωση: Γ. Κουντουράς