... Εἶναι ἰδιαίτερα σημαντικὴ μία λεπτομέρεια, ποὺ ἀναφέρει στὴ συνέχεια ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής: Ἀφοῦ ἔφαγαν ὅλοι καὶ χόρτασαν, «ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις». Μάζεψαν δηλαδὴ ὅσα κομμάτια εἶχαν περισσέψει καὶ γέμισαν μὲ αὐτὰ δώδεκα κοφίνια. Τὴ λεπτομέρεια αὐτὴ τὴν ἀναφέρουν ὅλοι οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστές. Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μάλιστα σημειώνει ὅτι ἦταν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου νὰ μαζέψουν τὰ περισσεύματα, «ἵνα μή τι ἀπόληται» (Ἰω. ϛ΄ 12)· γιὰ νὰ μὴν πεταχθεῖ τίποτε ἀπὸ αὐτά.
Κάνει ἀσφαλῶς ἐντύπωση ὅτι ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος τόσο εὔκολα μὲ ἕνα θαῦμα του μπορεῖ νὰ πολλαπλασιάσει τὶς τροφὲς καὶ νὰ θρέψει μὲ αὐτὲς χιλιάδες ἀνθρώπους, ζητεῖ νὰ μὴν πεταχθεῖ τίποτε ἀπὸ τὰ περισσεύματα. Μᾶς διδάσκει μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ νὰ σεβόμαστε τὸ φαγητὸ καὶ νὰ τὸ ἀντιμετωπίζουμε ὡς δωρεὰ τοῦ Θεοῦ. Οἱ παλαιότεροι, ὅταν κατὰ λάθος ἔπεφτε κάτω τὸ ψωμί, τὸ ἔπαιρναν μὲ εὐλάβεια καὶ τὸ ἀσπάζονταν. Ἐμεῖς δυστυχῶς, στὴ σημερινὴ ὑπερκαταναλωτικὴ κοινωνία μας, φθάσαμε στὸ ἄλλο ἄκρο· νὰ σπαταλᾶμε ἀσυλλόγιστα τὰ ὑλικὰ ἀγαθά· κάποτε δὲ καὶ νὰ πετᾶμε τὸ φαγητό, ὅταν περισσέψει ἢ ὅταν δὲν μᾶς ἀρέσει, ἐνῶ ἀρκετοὶ συνάνθρωποί μας ψάχνουν στὰ ἀπορρίμματα γιὰ νὰ βροῦν τὴν καθημερινή τους τροφή!
Εἶναι ἱερὸ τὸ φαγητό. Δῶρο τοῦ Θεοῦ εἶναι. Μὲ πνεῦμα προσευχῆς καὶ οἰκονομίας ἂς τὸ διαχειριζόμαστε, δοξάζοντας τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας, ποὺ μᾶς τὸ χορηγεῖ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου