Μόνο αγκωνάρια απόμειναν, θέμελα γκρεμισμένα
κι από τα σπίτια τα παλιά κανένα ορθό, κανένα...
Στον τόπο αυτόν της ερημιάς όποτε κι αν περάσεις
βλέπεις το τέλος, το χαμό μιας περασμένης πλάσης...
Διάβηκε κάποτε από εδώ πανούκλα οργισμένη
που με τα χέρια της τα δυο ν’ αρπάζει δεν προφταίνει...
...Πώς σε θρήνο να χωρέσει τόσος σπαραγμός;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου